Bloggang.com : NinG_CDC : และแล้วมิตรภาพบนโลกออนไลน์ ก็ไม่ได้เป็นแค่ตัวหนังสืออีกต่อไป...

และแล้วมิตรภาพบนโลกออนไลน์ ก็ไม่ได้เป็นแค่ตัวหนังสืออีกต่อไป...

เนื่องมาจาก วันก่อน 15 ม.ค. 49 ได้มีโอกาสนัดเจอกับ พี่ ๆ และ น้อง ๆ ใน Bloggang จำนวนประชากรทั้งหมด 5 ชีวิต รวมตัวเองด้วย คือ พี่นัท (จอมแก่นแสนซน) , พี่ตี๋ (พี่ตี๋สีชมพู), น้องแอร์ (loveme_loveu) และสุดท้าย น้องมิ้นล์ (TopFee) เรานัดเจอกันที่ โรงแรมที่พี่นัท พักอยู่ คนแรกที่เจอคือ น้องแอร์ ซึ่งตอนแรกนัดเจอกันที่ BTS อารีย์ แล้ว ทำไปทำมา น้องให้เราไปรอที่โรงแรมเลย เพราะ พ่อไปส่ง น้องคงกลัวเราลำบาก (รึป่าว)

อันนี้ไม่แน่จัย

ซึ่งสรุปได้ความว่าน้องให้ไปพ่อไปส่งที่โรงแรมเลยดีกว่า อ๊ะไปก้อไป พอถึงโรงแรมแล้ว สักพัก น้องแอร์ ก้อมา ไม่ผิดเล้ย ชัวร์ต้องเป็นน้องแอร์แน่นอน เพราะจากรูปที่ได้ดูจาก MSN แล้ว ไม่น่าพลาด เราก้อเลยส่งยิ้มไป 1 ทีเป็นการลองเชิง

น้องยิ้มมาเฟ้ย

ชัวร์ ใช่แน่แล้ว ดีจัยสุด ๆ ไม่ช่ายอารัย เพราะเขินนั่งรออยู่คนเดียวหน้าโรงแรม มีแต่คนมอง

จากนั้น ก้อให้น้องแอร์จัดการโทรหาพี่นัท และพี่ตี๋ ว่าอยู่ที่ไหนให้มารับเราด้วย ซึ่งเราได้โทรหาไปหมดแล้ว แต่ไม่ติดเล้ย

แล้วเราก้อไปจีบกัน เอ้ย! คุยกันต่อในล๊อบบี้โรงแรม พร้อมกันนี้หนิงก้อมอบของที่ระลึกให้น้องแอร์เป็น CD ที่เราเลือกเพลงเองให้น้องเค้าด้วย จากนั่นสักพัก (ใหญ่ ๆ) พี่นัทและ พี่ตี๋ ก้อมา พอเจอพี่นัท ก้อรู้ได้เลยว่า เนี่ย พี่นัท ชัวร์ ชัวร์กว่าตอนเจอแอร์อีกล่ะ ก้อคนอารัยถ่ายรูปมาซะเหมือนตัวจริง ไม่มีผิดเพี้ยน จากนั้นก้อ... โดนพี่นัท จ๊วบ ไป 3 ที ซ้าย ขวา ซ้าย

เขินไป ดีน่ะ ที่คนไม่เยอะ เราจะเขินกว่านี้ แล้วเราก้อไปขึ้นรถกัน (รถของพี่ตี๋) ระหว่างนั้นเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเราก้อมอบ CD อีกเช่นเคย ให้ทั้ง พี่ตี๋ และ พี่นัท ไปคนละ 1 แผ่น พี่ตี๋มี สายรัดข้อมือ "เรารักพระเจ้าอยู่หัว" ให้ 1 เส้นเป็นที่ระลึก ส่วนพี่นัทมี "ช๊อกโกแลต" ให้ 1 กล่องเช่นกัน ต้องบอกว่า ขอบคุณค่ะ แล้วพี่ตี๋ก้อขับรถไปทาง มอเตอร์เวย์ พักทานกาแฟยามเช้ากันก่อน 1 รอบ แล้วเดินทางต่อไปจนถึงชลบุรี เพื่อมุงหน้าไปหาน้องมิ้นล์ ซึ่งรออยู่ที่บ้าน ระหว่างทางเราแวะกันที่ โลตัส เพื่อซื้อของนิดนึง แล้วก้อเดินทางต่อ จวนถึงแล้ว บ้านน้องมิ้นล์ แต่มีตื่นเต้นเล็กน้อย คือเราหลงกันนิดนึง แต่พี่ตี๋เก่งนา ไหวตัวทัน เพราะด้วยทักษะอันเลิศล้ำ + ความสามารถ คล้ำทางจากการบอกทางของน้องมินล์ ซึ่งถ้าใครเอาไปไหนด้วยให้น้องนั่งเฉย ๆ ดีกว่า เพราะน้องจะ พาไปเที่ยวมาก่อน 1 รอบก่อนถึงสถานที่จริง

และแล้วเราก้อถึงบ้านน้องมิ้นล์โดยสวัสดิภาพ เราลงจากรถเจอะกะอีก 1 ครอบครัว(ใหญ่) ประกอบด้วย พ่อ แม่ พี่ และน้อง ของน้องมิ้นล์ มาต้อนรับเราอย่างอบอุ่นครบทีม เป็นความประทับจัยจริง ๆ ค่ะ หนิงมีของไปฝากมิ้นล์ด้วยน่ะ เป็น CD ที่เราไรท์ไปให้ 1 แผ่น และของขวัญ จาก พี่นัท พี่ตี๋ น้องแอร์ อีกคนละ 1 อย่าง แต่เห็นที่ประทับใจสุดที่น้องมิ้นล์ ดีจัยออกนอกหน้านอกตา (อย่างเห็นได้ชัด) ก้อคงเป็น "ดอกทิวลิป จากเนเธอร์แลนด์ ของพี่นัท" เพราะน้องมินล์เล่นเดินอวดซะทั่วบ้าน

เราคุยกับครอบครัวน้องมินล์ อยู่สักพักเราจึงออกเดินทางไป หาดนางรำกันค่ะ ระหว่างทาง ไม่ช่ายซิ ตั้งแต่เจอน้องมิ้นล์ต่างหากน้องเค้าพูดเก่ง ๆ จริง ๆ พูดได้เรื่อย ๆ ไม่ช่ายพี่ไม่ชอบนะค่ะ อย่าเข้าใจผิด ชอบค่ะ แต่พี่ล่ะนับถือน้องจริง ๆ กลัวว่าจะคอแห้งได้ แต่น้องเราเยี่ยมมั่ก ๆ เรื่องคุยถึงไหนถึงกัน ไม่มีท่าทีว่าจะเจ็บคอ แต่ประการใด

จนมาถึงหาดนางรำ สวยค่ะ ไม่คิดเลยว่า ไม่ต้องลงใต้เราก้อสามารถเห็นหาดสวย น้ำใสได้ Unseen Thailand จริง ๆ จากนั่น รวบรวมสมาชิกลงสู่ชายหาด เพื่อพักผ่อนตามอัธยาศัย กินลม ชมความสวยของธรรมชาติ หาดทราย สายลม และหลายเรา (เพราะไปกันหลายคน) ระหว่างนั่นเอง สายตาก้อพลันไปเจอะกับน้องหมา โกลเด้น ตัวนึง น่ารักมั่ก ๆ เจ้าของเป็นฝรั่ง ซึ่งตอนนั้นเริ่มลังเลแล้วว่า ระหว่าง น้องหมา กะ เจ้าของใครน่ารักกว่ากัน อิอิ

เราไปถึงจวนเที่ยง พยาธิในท้องเริ่มกระสับกระส่าย เรียกร้องอาหารแล้วซิ ก้อเลยจัดการโบกมอไซด์ อ้าว! ไม่ได้ไปไหนน่ะ แต่จะสั่งอาหารน่ะ สั่งอาหารมาทานกัน คงเดาออกอาหารที่ว่า 1 ในนั้นต้องมีส้มตำ ไม่เข้าใจเหมือนกันไปทะเลกี่ครั้งทำมัยต้องสั่ง สัมตำกะทะเล กลายเป็นของคู่บ้านคู่เมืองไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน พอหม่ำกันเรียบร้อย น้องทั้งสอง (น้องแอร์ และน้องมิ้นล์) ลงเล่นน้ำกันต่อ ซึ่งก่อนหน้านั้นลงมาแล้วรอบนึง เราก้อนั่งไป นั่งไป นั่งไป ดูไปเรื่อย เพราะเราไม่ลงน้ำ ไม่ได้เอาชุดมา ถึงเอามาก้อไม่ลง

เพราะว่ายน้ำไม่เป็น แค่นั่งดูน้อง ๆ เล่นเราก้อสนุกแล้ว ให้ลงจริง ๆ ไม่เอาดีกว่า ปล่อยให้น้องเค้าไปเล่นกัน แต่จริง ๆ ไม่ค่อยเห็นน้องเค้าเล่นน้ำกันสักเท่าไหร่นะ เค้าไปยืนคุยกันในทะเลมากกว่า คงอยากเปลี่ยนบรรยากาศมั้ง เลยลงไปคุยกันในทะเล เพราะไปกี่ที น้องเค้าก้อยังยืนอยู่ที่เดิม ท่าเดิม ๆ

พอบ่ายคล้อยแล้วเราก้อเดินทางกลับ ระหว่างทางเราไปไหว้ กรมหลวงชุมพรกันด้วย ระหว่างทางลาดชันพอสมควร เราหยุดถ่ายรูปกัน พลันสายตาก้อเหลือบไปเห็นป้ายว่า "ห้ามถ่ายรูปบริเวณนี้โดยเด็ดขาด" โหขึ้นป้ายขนาดนี้ มันช่างท้าทายความสามารถซะจริง ๆ ดูถูกกันเกินไป มีเหรอจะยอมพลาด ไม่เหลือ ได้กันไปหลายแช๊ะ แล้วเราก้อเดินทางต่อให้ถึงจุดหมาย โชคดีที่รถที่ตี๋มี สมรรถนะเป็นเลิศ สามารถพาเราไหว้จนสำเร็จ อยากบอกว่าข้างบนนั่น วิว ดีมั่ก ๆ น่าอยู่นาน ๆ แต่คงไม่ได้เพราะเรามีภาระกิจอื่นรออยู่นั่นคือ การกลับมาหม่ำข้าวเย็น ฝีมือแม่น้องมินล์ อาหารวันนั้นอร่อยทู๊กอย่างเลยจ๊ะ

ขอบคุณ คุณแม่ และครอบครัวน้องมิ้นล์มั่ก ๆ ถ้าบุญพาวาสนาส่ง คงมีโอกาสได้ชิมอาหารฝีมือแม่น้องมิ้นล์อีกสักครั้งค่ะ จนประมาณ 5 โมงกว่า ๆ ถึงเวลาร่ำลา เพราะต้องเดินทางกลับ กทม. กันแล้ว เด๋วจะมาถึงดึก ตื่นไปทำงานม๊ะไหว แต่ด้วยกิเลสในใจยังมีอยู่เต็มเปี่ยม เราจึง ไปต่อกันที่ RCA ไม่ ๆ เราไม่ได้ไปแดนซ์น่ะ เราไป "คาราโอเกะ" กันต่อต่างหาก เป็นอารัยที่สันทัดกว่า แดนซ์ เยอะเลย ร้องไปเถอะ 1 ชั่วโมงแต่ทำไปทำมา ปาเข้า ไป 1 ชม.ครึ่ง เราร้องมากไม่ได้เพราะพรุ่งนี้วันจันทร์ เด๋วจะไปกันใหญ่ แต่เวลา 1 ชม.ครึ่งก้อทำให้สนุกสนานได้ เพราะมีพี่สาว และน้องสาวเสียงดี คอยขับกล่อมเพลงให้ฟัง ส่วนพี่ตี๋ และหนิง ก้อนั่งฟังไป แค่นี้ก้อสนุกแล้ว และแล้วเวลาแห่งการร่ำลาก้อมาถึงอีกรอบเมื่อเวลาแห่งเสียงเพลงหมดลง "ไม่มีงานเลี้ยงได้ ที่ไม่เลิกรา" เราคิดอย่างนั้น เราทั้ง 4 จึงแยกย้ายกันกลับบ้าน พอถึงบ้านก้อกะว่าเด๋วจะนอน แต่ทำไปทำมา หลังจากอาบน้ำแล้ว ความสุขที่ได้จากวันนี้มันเยอะไปหน่อย ส่งผลให้หลับตานอนไม่ลงซะงั้น ก้อเลยมานั่ง อัพบล๊อกดีกว่า แต่ไม่ได้เขียนเรื่องนี้นะ อัพเพลง เพราะตกลงกะน้องแอร์ว่าให้น้องเค้าอัพเป็นศูนย์กลางแล้วกัน แล้วเด๋วพี่จะไปเม้นท์เอง นั่งไปนั่งมา โอ้! แม่เจ้า ตี 3 แล้วหรือนี่

นั่งมาได้ตั้งนาน ไม่รู้สึกอารัย แต่พอรู้เวลาปุ๊ป สมองก้อสั่งการปั๊ปว่า ง่วงได้แล้ว จากนั้น ไม่กี่นาที ตาเราเริ่มไม่ทำงาน รวมถึง สมอง และร่างกายส่วนอื่น ๆ ก้อมีอันหยุดการทำงานซะงั้น

เอาฟะ นอนก้อนอน คิดได้ดังนี้ ปิดคอมฯ เดินขึ้นเตียง เข้าสู่นิทรา

เป็นอันจบภาระกิจวันนี้อย่าง Happy Ending ...

ที่เขียนวันนี้พี่ไม่ได้บอกว่าน้องแอร์เขียนไม่ดี น้องแอร์เขียนได้ดีแล้วค่ะ แต่พี่อยากเก็บความสุข ความทรงจำ นั้นไว้บ้าง เพราะเวลาเหงา ๆ พี่ก้อจะเปิดบันทึกหน้านี้ขึ้นมาอ่าน ความสุขนั้นในวันนั้นก้อจะกลับมา อย่างน้อยก้อทำให้รู้ว่า โลกไซเบอร์ ไม่ได้มีแค่ตัวหนังสือที่ส่งไปและส่งกลับ หรือ ไอคอนน่ารัก ๆ หรือภาพประกอบ แต่มันมีมากกว่านั้น มีมิตรภาพที่มีตัวตนจับต้องได้ เริ่มก่อตัวเป็นความผูกพันธ์ ความห่วงหาอาทร เป็นความรักอีกมุมมองหนึ่งซึ่งไม่ช่ายแบบคู่รัก แต่มันเป็นแบบพี่น้องแบบที่ไม่ต้องการเรียกร้องสิ่งใดตอบแทน เต็มใจที่จะให้ และพร้อมที่จะรับ ขอบคุณ Pantic และ Bloggang ที่ทำให้วันนี้เป็นวันที่สวยงาม ซึ่งมันจะยังคงอยู่ในความทรงจำไปอีกนานเท่านานตราบเท่าที่ลมหายใจจะยังอยู่กลับเราค่ะ

ปล. ไม่เคยเขียนอารัยไม่มากมายขนาดนี้มาก่อน ก๊อบเอามาอ่านแล้วยัง "อึ้ง ทึ่ง และเสียว" ห่วงคนที่จะมาอ่านต่อไป ว่าจะเขียนอารัยเนี่ย จะรำคาญมั้ย จะเบื่อที่เราเขียนรึป่าว แต่อยากบอกว่ารู้สึกอย่างนี้จริง ๆ รู้สึกดีมากมาย ความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกันบ่อย ๆ ดีจริง ๆ นี่ไม่ได้แต่เติมแต่อย่างใด อย่างน้อยวันนั้นก้อทำให้หนิงรู้ว่า "ฉันก้อเป็นอีกคนที่โชคดีเหมือนกัน ที่ได้รับความรู้สึกดี ๆ เหล่านั้น"

ปล.(อีกที) ขอบคุณ พี่นัท, พี่ตี๋, น้องแอร์, น้องมิ้นล์และครอบครัวน้องมิ้นล์ ที่ทำให้ หนิง สัมผัสถึงมิตรภาพที่สวยงามที่เกิดขึ้น

อยากบอกว่า ยินดีที่ได้รู้จักกันนะค่ะ

...ความสุข ความทรงจำ ไม่มีที่สิ้นสุด...

Create Date : 17 มกราคม 2549

Last Update : 17 มกราคม 2549 15:37:00 น.

25 comments

Counter : 443 Pageviews.

เข้ามารับรู้ในมิตรภาพที่สวยงามค่ะ

โดย: Petit Patty

วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:16:28:35 น.

อยากไปบ้างอะ

โดย: อินทรีทองคำ

วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:16:40:44 น.

แง๊วๆๆ อยากได้ดอกทิวลิป

ดีใจและยินดีด้วยค่ะกับมิตรภาพที่เกิดขึ้น ^^

...

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie

) วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:16:41:59 น.

น่ารักกันจังเลยค่ะ

โดย: Batgirl 2001

วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:17:36:56 น.

โย่ว ๆๆๆๆ

อ่านไปนั่งยิ้มไป จนพี่ที่ออฟฟิศถามว่า ... บ้ารึเปล่า นั่งยิ้มกับคอม

เอิ๊กๆๆ มีฟามสุขเน๊อะ

โดย: loveme_loveu

วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:17:38:29 น.

งานนี้รถวิ่งไม่ค่อยออกอ่ะ....

สงสัยบรรทุกเกินน้ำหนัก

โดย: ตี๋สีชมพู

วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:17:52:24 น.

แต๊ว เม็นกานหมดเลยอะ แล้ว จอมแก่น จะเม็น อารายดีอะเนี่ย..

เม็นว่า วันจันทร์หน้า เจอกัน ตามที่เราคุยกันนะจ้า น้องหนิง..เย้ๆๆๆๆๆ

พวกเรา ไปลุย คาราโอเกะ กานอีกนะนะนะนะนะ..ฮี่ๆๆๆ

โดย: จอมแก่นแสนซน

วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:18:16:33 น.

....ตามมาจาก blog คุณนัทจ้า

โดย: Life or something like this

วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:18:35:21 น.

ถึง คุณPetit Patty ค่ะ

ช่ายค่ะ มิตรภาพที่ได้รับนั้น สวยงามมั่ก ๆ จ้า

ยินดีที่ได้รู้จักกันค่ะ

ถึง พี่อินทรี จ้า

ไว้พี่อินทรีมาเมืองไทยดิค่ะ ไว้เราก้อมาเจอกัน

จะได้มีวันเวลา แห่งความสุขอย่างนี้บ้างค่ะ

ถึง พี่โบว์ จ้า

น้องหนิงก้อไม่ได้จ้า แต่ได้ ช๊อกโกแล๊ตรสมินล์ แทน อร่อยจ้า

พี่นัทจ๋า ถ้าได้อ่านข้อความนี้แล้ว ขออีกกล่องนะค่ะ

ถึง พี่ค้างคาว

ชมน้องหนิงรึว่า ชมอารัย แต่น้องหนิงเหมาว่าชมหนิงไว้ก่อนค่ะ

ขอบคุณที่ชมว่า "น่ารัก" ค่ะ

อ่ะนะ น้องแอร์

ไม่ต่างกันหรอกค่ะ ตอนพิมพ์ก้อพิมพ์ไปยิ้มไป หัวเราะไปค่ะ

มีคนหาว่า "บ้า" เหมือนกัน ค่ะ

แต่เรามีฟามสุขนี่เนอะ เราก้อต้องประกาศให้โลกรับรู้ อิอิ

แหม๋ ๆ พี่ตี๋ อ่ะ

รถวิ่งไม่ค่อยออกเลยเหรอ

นี่พี่ตี๋ชมช่ายป๊ะ น้องหนิงถือเป็นคำชมนะเนี่ย ฮิ้ววว

โดย: NinG_CDC

วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:18:35:33 น.

ถึง พี่นัท จ้า

เอาจริงเหรอ ฮิ้วววว

ที่ถามเนี่ยไม่ช่ายไม่ไปน่ะ

ถามเพื่อความชัวร์ตะหาก เด๋วน้องหนิงนัดแอร์ก่อนเน้อ

จาได้ไปตะลุย "โอเกะ" กานจ้า แล้วเด๋วน้องหนิงถามเรื่อง โรงแรมให้ค่ะ

ได้ฟามว่างัยจะตามไปบอกค่ะ

เย็นแล้วหม่ำข้าวด้วยเนอะ เด๋วจะไม่สวยน๊า

ถึง คุณต่ายจ้า

ดีจัยที่คุณต่ายแวะมาค่ะ งานนี้ หนุกหนาน ๆ จ้า

คุณต่ายกลับบ้านยังค่ะ เย็นมากแล้วอย่าทำงานจนเพลินนะค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยจ้า ไว้ว่าง ๆ เรานัดเจอกันบ้างมั้ย คุณต่าย

โดย: NinG_CDC

วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:18:41:33 น.

โดย: ตี๋สีชมพู

วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:20:50:58 น.

สวัสดีครับ แวะมาเยี่ยมครับ

พอดีเห็นคุณเข้าไปแวะหาผมที่บล๊อคยินดีกับเรื่องรางวัลผลโหวต (ภาพยนตร์)

อ้อ...ทำบล๊อคน่ารักดีนะครับ (โดยเฉพาะเ้จ้าตัวสุนัขน่ารักๆตัวนี้)

แล้วเดี๋ยวผมแวะเข้ามาเยี่ยมใหม่นะครับ

โดย: ใครชอบดูหนัง มาคุยในบล๊อคผมได้นะครับ (ตี๋หล่อมีเสน่ห์

) วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:21:06:53 น.

บอกได้สามคำว่า อิจฉา... อิจฉา... และอิจฉา

แต่ถึงจะอิจฉาอย่างไรผมก็อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ เรียกได้ว่าทุกอักษรทีเดียว...

เรียกได้ว่าอ่านไปก็รู้สึกสนุกตามไปด้วยทีเดียว...

คิดว่าถ้าเวลาไปเที่ยวกับเพื่อนหรือคนที่รู้จักกันในเนตครั้งแรกก็คงจะเป็นแบบนี้เหมือนกัน... แต่ผมยังไม่เคยอ่ะ...

ยังไงถ้ามีทริปอย่างนี้อีก.. ก็เอามาเขียนให้อ่านบ้างก็จะประเสริฐมากขอรับ... เพราะอย่างน้อยผมก็ได้รับความสุขจากเรื่องของคนอื่นเช่นกันกัน...

ปล.เรื่องที่อิจฉานี่จริงแท้และแน่นอนสุดๆ... แต่ถึงไม่ได้ไปแต่ได้อ่านก็ยังดีล่ะน่ะครับ...

โดย: Pathorn

วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:21:07:52 น.

ปี้หนิง จ๊า ... ตกลงวันจันทร์ใช่ป่ะค่ะ

อิอิ โอเชค๊าบบบ...

อิอิ เพิ่งกลับบ้านได้พักนึง

ไปวีด กะ ตานั่นมา กร๊ากกๆๆ อุตส่าห์มารับที่หน้าออฟฟิศ
เอิ๊กๆๆๆๆ นอนฝันหวานดีฟ่า

หลับฝันดีน๊า พี่สาว จุ๊บๆ

โดย: loveme_loveu

วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:23:24:48 น.

บรรยากาศมิตรภาพน่ารักดีนะครับ

เรื่องถ่ายรูป ยิ่งห้าม แปลว่าทำเลยๆครับ 555

โดย: นายเบียร์

วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:1:24:27 น.

มิตรภาพสวยงาม ตามจากบล๊อกพี่จอมแก่น อ่านแล้วน่ารักๆๆๆ

โดย: yadegari

วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:5:21:57 น.

โชคดีจังเลยค่ะ....ใช่แล้วค่ะ มิตรภาพที่สวยงามที่เกิดขึ้นมานี้....คิดว่า บรรยายได้ไม่หมดหรอกค่ะ แค่นี้ไม่เกินบรรยายความประทับใจหรอกค่ะ

โดย: แม่น้องธัย

วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:7:38:18 น.

ตามมาอิจฉาตาร้อนบ้างง่ะ

ดีจังค่ะ ดูเป็นมิตรภาพที่ไร้พรหมแดน ไร้ขีดจำกัด ใดๆ ที่แห่งนี้มีมิตรภาพ มีความรัก ความสุขมากมายจริงๆ อิจฉาๆๆๆ ที่ได้ไปเจอกันค่ะ

สวัสดีตอนเช้าวันพุธนะคะขอให้พี่หนิงสดชื่นทั้งวันไปเลยค่ะ

โดย: ปลากัด (LonelySeason

) วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:8:07:02 น.

เป็นมิตรภาพที่เกินคำบรรยายค่ะ

แอบเห็นรูปน่ารักๆ จาก blog ของที่นัทมาล่ะ...หุหุหุ...

โดย: jayjayกะน้องถ้วยฟู

วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:11:26:22 น.

อิอิ ขอเคลียร์คิวก่อนนะคะ ยังยุ่งๆกะ IS อยู่เล้ยย พอจะว่างก็ต้องไปผ่อนคลายกะเพื่อนๆผู้ร่วมชะตากรรมด้วยกัน
ฤกษ์งามยามดีคงได้เจอกันบ้างน้า หุหุ

โดย: Life or something like this

วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:11:49:42 น.

พี่ตี๋ จ๋า

เห็นพี่ตี๋ ยังมีอารมณ์ ขัน น้องก้อดีจัยจ้า

มีความสุขวันทำงานนะค่ะ พี่ตี๋

ถึง คุณ ตี๋หล่อมีเสน่ห์ ค่ะ

ขอบคุณที่ชม (BG) นะค่ะ ยินดีรับค่ะ

อ้อ ความรู้ด้านภาพยนต์นั้นน้อยนิดค่ะ

ถ้าจะหาข้อมูลไว้หนิงจะปรึกษาแล้วกันนะค่ะ

มีความสุขมั่ก ๆ นะค่ะ

ถึง น้องเฮง ค่ะ

ไว้เด๋วพี่มี Meeting กันอีกที 23 ม.ค. นี้ น้องว่างมั้ย

ไปด้วยกันป่าวจ๊ะ มิตรภาพจะได้ไม่ได้เป็นแค่การอ่านอย่างเดียวค่ะ

อ่ะ น้องแอร์

แอบไปวีดกานมานี่เอง พี่อิจฉานะเฟ้ย

ไปวีดกานก้อไม่ต้องมาบอก ชิ

เห็นใจคน โสด บ้าง ดิน้อง

ถึง นายเบียร์ ค่ะ

งี้ล่ะค่ะ เป็นกันทุกคน ยิ่งห้ามนี่ยิ่งยุ ช๊อบ ชอบค่ะ

คุณเป็นคนเดียวที่หนิงใส่คำว่า "คุณ" หน้าชื่อไม่ได้ค่ะ

เพราะใส่แล้วผิดความหมายด่วน "คุณนายเบียร์" มันจะกลายเป็นผู้หญิงไปค่ะ

ถึง คุณ yadegari ค่ะ

อย่างที่บอกค่ะ "มิตรภาพสวยงามเสมอค่ะ"

แล้ว มิตรภาพระหว่างเราก้อ สวยงามขึ้นทุกวันช่ายป่าวค่ะ

ถึง คุณ แม่น้องธัย ค่ะ

ช่ายค่ะ ถ้าให้เล่ากันจริง ๆ คงไม่พอแน่เลย เอาสรุป ๆ ล่ะกันนะค่ะ

นี่ขนาดสรุปแล้วนะค่ะ ยังเยอะขนาดนี้

ถึง น้องปลากัด ค่ะ

สวัสดีค่ะ น้องปลากัด สบายดีนะค่ะ

ขอบคุณน๊า แวะมาหาพี่หนิงทู๊กวันเลยจ๊ะ

ช่วงนี้พี่อาจไม่ค่อยได้แวะไป งานยุ่งนิดนึงค่ะ

ถึง คุณ jayjayกะน้องถ้วยฟู ค่ะ

ขอบคุณค่ะ ที่แวะไปบ้านโน้นมาก่อนจ้า

จะได้รู้จักกานมากขึ้นค่ะ

ถึง คุณต่ายค่ะ

คุณต่าย เคลียคิวเร็ว ๆ นะค่ะ

หนุงหนิงอยากเจอคุณต่ายแย่แล้วจ้า

โดย: NinG_CDC

วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:14:42:12 น.

น้องหนิงแอบไปเที่ยวมาหรือค่ะ ไม่เห็นลงรูปเหมือนของคุณนัทเลยละค่ะ ดีใจสำหรับมิตรภาพที่ดีที่งอกงามค่ะ

โดย: erina

วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:15:34:45 น.

สวัสดีตอนบ่ายๆของ อุดรธานี เจ้าค่ะ

สามคำนี้มอบให้..อาทร..เธอ
สามคำนี้จำเสมอฉัน..คิดถึง..เธอ
สามคำนี้จำเอาไว้เรา..ห่วงใย..กัน
สามคำนี้คงมั่น..นิรันดร..

** มีความสุขกับเย็นวันนี้นะเจ้าค่ะ **

โดย: จอมแก่นแสนซน

วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:15:41:11 น.

^
^
แล้วแวะมาทู๊กกวันนี่ดีอะป่าวอ่ะค๊าบบบบ พี่หนิง ถ้าดีจะได้แวะมาอีก ถ้าไม่ดีก็จะได้แวะมาอีก ก๊ากกก

คือไม่ว่าจะยังไงก็จะแวะมาอ่ะจ๊ะ ก็มันคิดถึงนี่นา อิอิ

โดย: ปลากัด (LonelySeason

) วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:16:29:06 น.

มาทักทายก่อนกลับบ้านค่า
แง๊วๆ ยังไม่ไปหาเพื่อนๆ ไม่ครบเลย
กลับบ้านดีๆ นะคะน้องหนิง ^^

...

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie

) วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:17:28:52 น.