จะครวญจะคร่ำทำไมหล่ะนู๋ มีคนคอยอยู่เคียงข้าง

ทุกวันทุกวันมิเคยห่าง ไม่ได้อ้างว้างอย่างที่เอื้อนเอ่ย

((มุสาวาทาเน้อ บาป ๆ ๆ ๆ ))

ติดไว้ก่อน เด๋วว่างๆ จะมาต่อ

แวะมาเยี่ยมและทักทาย...สวัสดีครับ

เหงาหรอครับ.............ป๋มเป็นเพื่อนให้ได้นะ

คุณน้อยหน่าหายไปนานเลยนะ คิดถุง 2 ถุง โอเลี้ยง กะ ชาเย็น

มาทักทายค่ะ

☺ โคมรัตติกาลส่อง
ประดับท้องฟ้าเฉิดฉาย
ดวงแก้วแพรวพรรณราย
ประทับใจไม่ลืมเลือน

☺ จันทรกานต์ใยขานไข
เจ้าดวงใจใยเชือดเฉือน
รัศมีดาราเดือน
โลกจักรเลื่อนฤดูตาม

☺ โสภาดาราเจ้า
คำอ่อนเร้าอ้อนซ่อนถาม
ฤๅครึ่งสุริยข้าม
อาจเอื้อมตามตลอดวัน

☺ สุริยกานต์อีกด้านเจ้า
ส่องโลกเราให้ตื่นฝัน
ดาวน้อยเช่นโคมจันทร์
อยู่ในสันต์ด้านมืดมน

☺ ขาดแสงมิอาจส่อง
ดาวคงหมองจำล่องพ้น
รัศมีฤดีดล
ทั้งที่ล้นเปี่ยมคิดถึง

☺ อยู่ใกล้ในใจเจ้า
ในลมหนาวไอร้อนรึง
ใบไม้ร่วงภมรผึ้ง
ล้วนใต้ซึ่งในรัศมีฯ

☺ กนกกานต์คำงามงอน
ดูขอดค้อนคำกวี
สกุณาใต้ราตรี
น้อยใจหนีที่กิ่งใด

☺ โคมงามจะตามส่อง
ให้นวลน้องอบอุ่นใจ
ไม่หนีจากไปไหน
กว่าเจ้าใจหายงอนเอย...

ปล..ต้องอ่านถึงสองรอบเชียวครับถึงจะหากลตอบได้(อย่างข้างๆคูๆ)...ขอบคุณที่ไปเยี่ยมนะครับ..

มีความสุขทุกวันนะคะนิหน่า ^^ ...