ความรู้สึกเมื่อเขียนนิยายลงเว็ป เมื่อนิยายที่ลงเว็ปเรื่องแรกจบไปอย่างสมบูรณ์พร้อมกับคำติชมของผู้อ่านที่มีให้ผู้เขียนได้ชื่นใจ เราอยากจะบอกกับผู้อ่านว่ารู้สึกดีมากๆกับคำแนะนำ และมุมมองของผู้อ่านทุกคน คุณnanaspace สงสัยว่าทำไมนิยายเราถึงจบเร็วทั้งๆที่เริ่มเปิด blog พร้อมๆกับคุณ ขอบอกว่า ผู้เขียนไม่กล้าที่จะนำนิยายที่แต่งไม่จบมาลง เพราะมีอยู่หลายเรื่องที่แต่งแล้วค้างไว้อยู่อย่างนั้นเป็นปี อิอิ ผู้เขียนเริ่มเขียนนิยายตั้งแต่ออกจากงานมาเป็นชาวเกาะค่ะ ฮา... ตอนนี้มีนิยายที่แต่งเองอยู่ในมือหลายเรื่อง แต่เรื่องตรวนรักเป็นเรื่องที่แต่งเสร็จล่าสุดและเอามาลงเว็ปในวันที่แต่งจบ (ที่ค่อยๆลงวันละตอนเพราะกลัวคนอ่านจะเอืยน ถ้าอ่านกันรวดเดียวจบ อิอิ) ส่วนเรื่องที่ลงอีกสองเรื่องในตอนนี้เป็นเรื่องที่แต่งจบก่อนเรื่องตรวนรัก แต่ที่ลงช้ากว่าและไม่ได้ลงติดกันทุกวันเพราะ ผู้เขียนกำลังมีปัญหาค่ะ........ ขอบอกว่ายาก.........มากๆ ในการแก้ไขงานที่เขียนเสร็จไปนานแล้ว (แต่งใหม่ง่ายกว่าเยอะ ตอนนี้เรื่องที่แต่งใหม่ยังเดินเรื่องรุดหน้าได้เร็วกว่าการแก้งานเก่าซะอีก อิอิ) "เออ แล้วจะเอามาแก้ทำซากอะไร" (น่าจะเป็นความคิดของผู้อ่าน ฮา) อิอิ ผู้เขียนไม่อยากทิ้งจินตนาการไว้ในกรุค่ะ อย่างที่บอกอ่านคนเดียว คิดคนเดียว เห็นมุมเดียว คำวิจารณ์ของผู้อ่านอาจจะทำให้งานเขียนที่ไร้รสชาดกลับมามีสีสรรอีกครั้ง (แต่ต้องแกล้งลืมว่าแก้งาน ยากกว่าเขียนใหม่นะ ฮา) คนรอบข้างมักจะบ่นกับผู้เขียนว่า ทำไปทำไม ทำแล้วได้เงินหรือ? นั่นซิคะ ผู้เขียนก็ยังสงสัยอยู่ แต่นั่งคิดเฉยๆ จินตนาการลอยๆ มันจะมีประโยชน์ดีกว่าการขีดเขียนสิ่งที่คิดได้ออกมาเป็นตัวอักษร เป็นสิ่งที่จับต้องได้งั้นหรือ? (อย่างที่บอกค่ะผู้เขียนเป็นคนชอบจินตนาการเรื่องต่างๆเสมอ เอากันขนาดนั่งดูทีวียังคิดพล็อตนิยายได้เลย ไม่ว่าจะเป็นรายการข่าว เกมโชว์ ละคร ฯลฯ ฮา) กลับมาเข้าหัวข้อกันดีกว่าเนอะ อยากบอกว่านอกจากชื่นใจแล้วยังสนุกค่ะ สนุกกับความคิดและคำวิจารณ์ของผู้อ่าน แอบเม้าท์ผู้อ่านให้คนรอบข้างฟังด้วย อิอิ แน่นอนค่ะ เหนือสิ่งอื่นใดผู้เขียนย่อมมีเป้าหมายเล้กๆในชีวิตแสนสุขนี้ คำวิจารณ์ที่ได้รับจะนำไปปรับปรุงและพัฒนาสิ่งที่ทำแล้วมีความสุข การมีผลงานตีพิมพ์เป็นเล่มคงจะเป็นเกียรติประวัติให้วงศ์ตระกูลเล็กๆของผู้เขียนได้ แต่ก็ไม่ถึงกับคาดหวังว่ามันจะเป็นจริง เพราะตอนนี้ก็รู้สึกมีความสุขกับการที่ได้เขียน (เป็นพวกเดียวกับคุณดาริค่ะ สุขกับการใช้ชีวิตแบบสุขๆ) เอ๊ะ เขียนไปเขียนมาชักจะไม่ค่อยตรงกับหัวข้อสักเท่าไหร่ หรือจะเปลี่ยนหัวข้อเป็น "ความในใจของผู้เขียน" ดี ฮา... ไม่เปลี่ยนหรอกค่ะ ตั้งใจจะขอบคุณและบอกความรู้สึกกับคนอ่านในเว็ปจริงๆ มันเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นตามหัวข้อนั่นแหละ   Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2550 14 comments Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2550 21:16:08 น. Counter : 1873 Pageviews. Share Tweet

เราแก้เป็นอาจิณ เพราะพอโพสท์ไปแล้ว มีคนอ่าน มาบอกว่า อ๊ะ มันน่าจะหยั่งโง้น หยั่งงี้นะ บางทีที่เราคิดไม่ถึงมาก่อน มันก้ "เออ จริงด้วย" แต่จะแก้เป็นดราฟ ไว้ ตอนที่จะส่งสำนักพิมพ์ค่อยแก้ละเอียดทีเดียว ---- เราเคยรื้อนิยายทั้งเรื่อง เพราะเขียนต่อไม่ได้ อย่างเรื่อง ปีกแห่งฝันฯ ถ้าหลงไปอ่านในบล็อคเราจะเห็นว่ามันไม่จบ และมันก็ค้างอยู่อย่างนั้นเพราะ 1. คือเรารู้แล้วว่าเราไม่ค่อยถนัดเขียนเรื่องโรแมนติก 2. เราชอบเขียนเรื่องตลก 3. เวลาเราเขียนเรื่องใดเรื่องนึง ถ้ามันไปไม่รอด ไม่จบ คิดอะไรไม่ออกเราก็จะไม่เขียนเลย แล้วเราก็จะหมกมุ่นอยู่แต่กับการอ่านหนังสือจนบางครั้งก็นาน กว่าจะเขียนได้อีกครั้ง, อืมม์ อยู่ด้วยกันไปนานๆ เนอะ   โดย: ดาริกามณี 9 กุมภาพันธ์ 2550 11:35:01 น.

อยากบอกว่านี่ไงเป็นข้อดีของการโพสท์นิยายลงเว็ป ที่เรามีปัญหาเพราะเรื่องที่เขียนจบไป เขียนไว้อ่านอยู่คนเดียว พอเก็บไว้นานๆมันต้องเอามาอ่านใหม่ทั้งหมด พร้อมกับจดโน้ตย่อ สิ่งละอันพันละน้อยที่เกิดขึ้น เงื่อนไขของเวลา รายละเอียดปลีกย่อย (จริงๆเคยทำไว้แล้วตอนแต่ง แต่พอแต่งจบไม่รู้เอาไปหมกไว้ที่ไหนแล้ว เลยต้องทำใหม่ อิอิ) ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ เราคงอยู่เป็นแฟนคลับคุณดาริอีกนานเพราะชอบอ่านเรื่องตลก (แต่แต่งไม่เป็นค่ะ อิอิ)   โดย: จิว นีลมณี (Jew Nilmanee ) 9 กุมภาพันธ์ 2550 16:59:38 น.

แวบเข้ามาทักทายก่อน อยากบอกว่า เรื่องนี้ก็อยากอ่าน ชื่อเรื่อง "รักซ้อน" มันจะซับซ้อนอีกกว่า "ตรวนรัก" หรือเปล่าคะเนี่ยะ เรื่องนั้นก็พันกันจะแย่ ทำเรามึน ถ้าเรื่องนี้พันกันมากกว่าเดิม มีหวังรอยหยักในสมองเราคงไม่พอแล้วล่ะค่ะ ไว้จะมาอ่านนะคะ แต่คงเป็นเดือนหน้า หลังจากกลับเที่ยว เพราะถ้าอ่านแล้วทิ้งไว้ค้างๆ มีหวังอึดอัดๆๆ รออ่านทีเดียวยาวๆเลยดีกว่า อิอิ   โดย: nanaspace 10 กุมภาพันธ์ 2550 23:29:01 น.

อ่าว เพิ่งเห็น ตอบผิดบล็อก โอ๊ย อายจริง เราขอก๊อปไปแปะที่บล็อกของรักซ้อนนะคะ   โดย: nanaspace 11 กุมภาพันธ์ 2550 0:02:19 น.

นิยายเรื่องแรกของเรานะ ยังแต่งไม่จบก็อาจหาญเอาลงเนทเลยค่ะ แต่งแบบไม่มีพล็อต แต่งไปเรื่อยๆ สุดท้ายก็ไปไม่รอด ฮะๆ ทั้งๆที่แต่งไปแล้วตั้งแยะ แต่ก็ลบออกจากเนทค่ะ ฮะๆๆ ส่วนเรื่องที่สอง เรื่องนี้เริ่มเขียนพล็อต (เข็ดจากเรื่องแรก) พอมีพล็อต ก็เขียนๆไปได้ซักสี่ห้าบท ให้เรื่องมันลงตัว สำนวนเข้าที่ ก็เอาลงเนทค่ะ เพราะอยากได้ความเห็นคนอื่น แต่พอเอาลง แรกๆก็ไม่มีคนตอบกระทู้ อดท้อแท้เหมือนกัน ไม่ถึงกับจะเลิกแต่ง แค่อยากเลิกเอาลงเนท แล้วแต่งให้เพื่อนๆรอบตัวอ่านแทน แต่พออดทนลงต่ออีกหน่อย ก็เริ่มมีคนตอบ เลยมีกำลังใจมากขึ้น ได้คำแนะนำติชมต่างๆ ก็ทำให้รู้ว่า อย่างน้อยก็มีคนอ่าน พอได้ความเห็นต่างๆ ก็กลับไปแก้ไขเอากับต้นฉบับไฟล์ในคอมเอา อิอิ ช่วงนี้มีความสุขมากเลยกับการได้แต่งนิยาย ยังกลัวอยู่ว่า ถ้าเทอมหน้าเรียนหนักขึ้น จะทำไงดี จะขาดใจตายไหม ถ้าไม่ได้เขียนนิยาย ฮะๆๆๆ   โดย: nanaspace 11 กุมภาพันธ์ 2550 0:33:37 น.

ถ้ามีความสุขกับมัน ก็ใช้มันคลายเครียดในการเรียนเถอะค่ะ ขอเป็นกำลังให้คุณ nana ทั้งการเรียนและการเขียนนิยาย สุดท้ายคงต้องสรุปว่า คำติชมของผู้อ่านเป็นยาบำรุงชั้นดีของคนแต่งนิยาย   โดย: จิว นีลมณี (Jew Nilmanee ) 12 กุมภาพันธ์ 2550 8:35:41 น.

เรื่องรักซ้อนเป็นนิยายรักเศร้าๆค่ะ เป็นเรื่องแบบที่ผู้เขียนเขียนไปแล้วรู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยถนัดกับแนวนี้ คนอ่านรู้สึกเศร้าหรือเปล่าไม่รู้ แต่ตอนแต่งแอบน้ำตาคลอสงสารนางเอกอ่ะ อยากบอกว่ารู้สึกเครียดและกดดันกับชีวิตนางเอกตลอดเวลาที่เขียนและแก้ไขงาน (วันไหนคิดหรือแต่งเรื่องนี้จะรู้สึกปวดหัว เหมือนเว่อร์แต่มันเป็นจริงๆ) แต่ไม่รู้ว่าจะบรรยายออกมาได้ดีแค่ไหน คนอ่านจะรู้สึกไปกับความคิดของเราด้วยหรือเปล่า อาจจะเป็นประเภท คนแต่งเศร้าอยู่คนเดียว ฮา..... ฮั่นแน่ อิจฉานะเนี่ย คุณnanaจะไปผ่อนคลายสมองที่ไหนเอ่ย เที่ยวครบทุกเมืองหรือยังคะ ได้ยินว่าแต่ละเมืองในญี่ปุ่นไกลกันมาก แต่มีรถไฟด่วนคอยอำนวยความสะดวก (เขาเรียกแบบนี้หรือเปล่านะ ) ขอให้สนุกกับการเดินทาง เติมพลังมาสู้กับการเรียนในเทอมหน้า flighting!   โดย: จิว นีลมณี (Jew Nilmanee ) 12 กุมภาพันธ์ 2550 9:01:17 น.

วักมาแทะ คุณจิว นีลฯ วันนี้จะไปดูที่แผงซะหน่อยว่ารักข้ามรั้วลงมาหรือยัง บ้านนอกก้งี้ เค้าว่ากรุงเทพ วางแผงแล้ว แต่ ระยองนี่ดิ .... จ้าดเมิน....   โดย: ดาริกามณี 13 กุมภาพันธ์ 2550 11:08:19 น.

ขอบคุณคุณดาริที่แวะมาทักทายในวันดีๆ ขอให้มีความสุข รักสมหวัง ในวันวาเลนไทน์ค่ะ   โดย: จิว นีลมณี (Jew Nilmanee ) 14 กุมภาพันธ์ 2550 20:11:31 น.

พูดถึงเรื่องพิมพ์เป็นหนังสือ ถ้านิยายเน่าๆของเราซักเรื่องได้รับการตีพิมพ์ คงรู้สึกเหมือนได้รางวัลยังไงยังงั้น อิอิ แต่ตอนนี้ยังต้องพัฒนาอีกแยะ   โดย: nanaspace 16 กุมภาพันธ์ 2550 2:10:01 น.

คุณจิลหายไปไหนแล้วคะ? ไม่เห็นมาต่อนิยายเลย   โดย: nanaspace 16 เมษายน 2550 10:54:45 น.

เค้าหายไปนานกว่าเราอีก อิอิ   โดย: ดาริกามณี 27 เมษายน 2550 13:50:18 น.

คุณจิล คิดถึงเลยแวะมาดูค่ะ หายไปไหนแล้ว?   โดย: nanaspace 5 มกราคม 2551 21:56:08 น.

คุณจิล................. ไม่เข้าบล็อกแล้วเหรอคะ??? ไม่แต่งนิยายต่อแล้วเหรอ คิดถึงนะเนี่ย   โดย: nanaspace 29 กุมภาพันธ์ 2551 15:21:14 น.