อัพบล็อกวันนี้ไม่มีอะไรค่ะ แค่อยากเก็บภาพดอกไม้ไว้ในบล็อกของตัวเองเท่านั้น สืบเนื่องมาจากปกติแล้ว ข้างๆ ที่ทำงานของพ่อจาดา จะมีตลาดนัดดอกไม้ในทุกๆ วันเสาร์ ดังนั้นเวลาเวลาตอนเที่ยงเลิกงานวันเสาร์ทีไร เขาก็จะมีดอกไม้หอบใหญ่มาฝากลูกสาวเป็นประจำ แจงก็เลยเอาใส่แจกันให้ลูก แล้วด้วยความที่ดอกไม้เมืองหนาวแถวนี้ สีสันสดใสสวยมาก ก็อดไม่ได้ที่จะถ่ายรูปเก็บไว้ ส่วนตัวไม่ใช่คนเล่นกล้อง แต่สีสันของดอกไม้มันดึงดูดใจจริงๆ ต้องแชะไว้ตลอดขอเก็บไว้ในกรุ๊ปบล็อกดอกไม้นะคะ เปิดบล็อกนี้มา ไม่มีสาระอะไร ก็ขออภัยไว้ด้วยแปลกดี...ดอกไม้จริงๆ แท้ๆ ถ้าสีสันอ่อนๆ ก็ละมุนตาดีเหมือนกัน แต่บางดอกถ้าสีสันจัดจ้านมากไป เหมือนกับดอกไม้สีน้ำเงิน สีแดง สีเขียว ด้านบน มองดูเผินๆ กลับเหมือนดอกไม้ปลอม ดอกไม้พลาสติกไปซะอย่างนั้น ดูแวบเดียวสวยงามดีแต่กลับไม่ละมุนละไมสบายตาถ้าเปรียบดอกไม้เป็นหญิงสาว (อย่างที่ผู้คนทั้งหลายชอบเปรียบเทียบกัน) ไม่รู้ว่าจะได้ไหม ผู้หญิงบางคน ถ้าจริตจะก้านมากไป เกินหญิง ก็ดูไม่งามไม่น่ารัก มองปาดเดียวแล้วเบื่อ ไม่เหมือนผู้หญิงบางคน ไม่ต้องจัดจ้าน ไม่ต้องเกินงาม แต่ความเป็นหญิง ความสวยงามของดอกไม้ดอกนั้น จะตราตรึงใจผู้พบเห็นเอง...ต่างกันนิดนึง ตรงที่ความงามของดอกไม้ ไม่ได้ปรุงแต่ง แม้จะจัดจ้าน ก็จัดจ้านด้วยความเป็นธรรมชาติของตัวมันเอง...ปล. อีกนิด ดอกไม้ดอกสุดท้าย ความจริงมันสวยมากนะ แต่แจงมาถ่ายเอาซะตอนที่ดอกไม้เริ่มเฉาแล้ว เลยไม่สดชื่น เจริญตาเจริญใจเท่าไหร่ น่าสงสารจริงๆ ดอกไม้ดอกนี้เหมือนผู้หญิงเลย...พอเริ่มเหี่ยว ก็ไม่สวย คนไม่ชื่นชมอีกต่อไป...น่าเศร้า..