โห หนังสือมากมายเลยนะคะนั่น

ขอให้อ่านอย่างมีความสุขนะคะแล้วก็ขอให้มีความสุขกับการอคอยมากๆนะคะ

คุณแจง อิอิ นึกว่าหายไปไหนที่จริงไม่สบาย
กับอ่านหนังสือหนักนี่เอง...

หนังสือเยอะ จริงๆ เลยนะคะ
ตั้งแต่โรแมนซ์ไปจนถึงธรรมะเลยนะนั่น

ทั้งหมดทั้งปวงอ้อนอ่านแล้ว สองสามเล่ม
คือความฝันโง่ๆ ของคุณวินทร์ และก็ ของท่าน ว.วชิรเมธี (จำไม่ได้ว่าอ่านไปหนึ่งหรือสองเล่มแล้ว)

ตอนนี้กำลังจะไปงานเลี้ยงที่รพ.
เดี๋ยวมาคุยด้วยใหม่นะคะ

โอ้ ความคิดถึงของคุณแจงนี่ มีปาฏิหาริย์สุดยอดจริงๆ ครับ แต่ใครอย่าได้โทรหาผมตอนตีสี่เชียว อาจถึงขั้นเลิกคุยกัน กร๊าก (เวลาเร็วสุดที่ยอมรับโทรศัพท์คือสิบโมงเช้า)

น่าอิจฉาจริงน้อ มีหนังสือมาจากเมืองไทยลังเบ้อเริ่มเลย ของผมต้องซื้อเองครับ คนอื่นซื้อก็ไม่รู้ใจกัน แล้วก็ขี้เกียจแบก สุดท้ายเลยหาซื้อเอาแถวๆ นี้แหละ อ่านแต่หนังสือภาษาอังกฤษ เพราะมันหาง่ายกว่ากันเยอะเลย TT

^
^
^
คุณพีทขา
หนังสือนั่น....แรงเงินแจงเองค่ะส่วนแรงกำลังไปหาซื้อให้
กับต้องแบกไปไปรษณีย์...แรงงานคนอื่น..
รายชื่อหนังสือก็ต้องจดให้เขาค่ะ ไม่งั้นได้หนังสือไม่ถูกใจซักที
ส่วนที่โทรมาตีสี่..คงเป็นแค่ครั้งแรกครั้งเดียวนั่นแหล่ะ
ครั้งต่อไป...คงต้องหลังจากแปดโมงเช้าขึ้นไป..ไม่งั้นไม่ไหวเหมือนกัน..ฮา ฮา

โอ้โหคุณแจงหนังสือที่ส่งมาให้เยอะขนาดนั้นเลยเหรอคะ ตื่นตาตื่นใจส้มมากเลยอ่ะ

แสดงว่าใจคุณแจงกับของเพื่อนสื่อถึงกันนะคะ ถึงคิดอะไรตรงกันเลย ส้มก็เคยเป็นค่ะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจะโทรหาแฟน แต่คิดอีกทีไม่เอาดีกว่าก็เลยวางโทรศัพท์ พอวางปุ้บแฟนส้มก็โทรมาปั้บ ส้มเลยบอกเค้าว่าเออดีจังคิดจะโทรไปพอดีเลย

นิยายเพียบเลย ....คุณแจงอ่านสนุกแน่ๆ .
แล้วจะมีเวลามา up blog มั๊ยเนี่ย ....

โห น้อแจงมีแต่นิยายน่าอ่านอ่ะ
รู้สึกตามันร้อนผ่าวๆชอบกล อิอิ

รู้สึกว่าเค้ากำลังจะมีงานหนังสือที่กรุงเทพฯนะคะน้องแจง
อยากได้เล่มไหนเพิ่มเติมถือเป็นโอกาสดีเลยนะ
รีบๆโทรหาเพื่อนผู้แสนดี(ที่แสนโชคร้ายต้องแบกขน)เลยจ๊ะ

...ฟังที่คุณสามีน้องประชดแล้ว น่ารักดีอ่ะน้องแจง
ตาผ่าวๆอีกรอบ เมื่อไหร่จะมีบ้างว๊าคนคอยประชดแบบนี้

จอมใจจอมบงการ หนุกค่ะ อิอิ ไม่อยากเล่าเด๋วจะเสียอรรถรส แต่สมควรหาไว้ครอบครอง

ถ้ายังไม่รีบอ่านงานท่าน ว
ผมขอยืมก่อนได้ไหมครับ
ขอบคุณที่เยี่ยมเยือน

รีบๆเลยจ๊ะน้องแจง งานหนังสือมีไม่กี่วันเอง อิอิ

ส่วนเรื่องที่ถาม ส่วนหนึ่งคือจริง อีกส่วนไม่ใช่
ชอบเขียนแบบเว่อร์ไปก่อน เหอๆ

พี่ไปนอนแระ จะห้าทุ่มแล้ว
เพิ่งจะอัพบล็อกเสร็จจ๊ะ

มาอีกรอบค่ะคุณแจง...

แหะ ๆ อ้อนว่าอ้อนรู้แล้วว่าทำไมคุณแจงถึงได้มีอารมณ์โรแมนติก
และก็แต่เรื่องสั้นโรแมนติกได้ดีจัง
เป็นเพราะว่าอ่านหนังสือแนวนี้นี่เองค่ะ ...ของดวงตะวันมีเยอะซะด้วยนะคะ
เคยเห็นรีวิวหลายเล่มในบล็อกคุณวิ และคุณแม่ไก่
อยากลองอ่านดูแต่ก็ไม่ได้อ่านเสียที
วันหลังคงต้องลองมั่งเผื่อว่าน้ำตาลให้กระแสเลือด...จะส่งตรงไปถึงหัวใจได้บ้าง อิอิ

และก็เริ่มคิดเหมือนคุณนัทธ์แล้วด้วยค่ะว่า...
คุณแจงมีหนังสือล็อตนี้เยอะขนาดนี้ จะห่างหายจากบล็อก
ไปอ่านหนังสือแทนรึเปล่าคะเนี่ย

อ้อ อีกอย่างเห็นรอหนังสือต้นไม้ใต้โลกอยู่ใช่ไหมคะ
แล้วจะรีวิวพร้อมกันวันที่ 25 นี้รึเปล่าคะคุณแจง

ยิ้มตั้งแต่แรกอ่านเลยค่ะ ... ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของหนังสือ
หรือว่าเรื่องของเพื่อน อ่านแล้วได้อารมณ์ไปเลย

อย่างเรื่องของเพื่อนนี่ ตัวเองเมื่อก่อนอยู่ไกลบ้าน
ก็คิดถึงเพื่อนนะคะ โทรหากันเมื่อก่อนง่ายแสนง่าย แต่ว่า
พอไปอยู่ไกลบ้านจะให้โทรหากันบ่อยๆ ก็ไม่ได้
สะดวกสุดก็เมล์ และว่าได้เมล์เมื่อไหร่ เปิดอ่านอย่างมีความสุข
ทุกครั้งเลยล่ะคะ


ส่วนเรื่องหนังสือนั้น เพราะเป็นคนอ่านหนังสือ เห็นหนังสือ
เป็นไม่ได้คะ เลยมีความสุข ขนาดว่าเห็นกองหนังสือ
ท่วมๆ แบบข้างบน ร้องโอ้โห มาทันใด เยอะมากค่ะ ...
ของเรานี่ปีก่อ่นย้ายกลับมาจากแดนไกล กลับมามีกล่องหนังสือ 6 กล่องใหญ่ เห็นแล้วตกใจ เพราะไม่คิดว่าตัวเองจะมีหนังสือ
เยอะขนาดนี้ แต่เสียดายอ่ะค่ะว่ามันเป็นหนังสือเก่าๆ หน่อย
อยากไปค้นมาอ่านเลยเชียวค่ะ เวลาเห็นหนังสือ
กองอย่างในภาพด้านบ้านน่ะคะ

สวัสดีค่ะคุณแจง หนังสือเยอะจังนะค่ะ

ของจิ๊บก็มีเยอะค่ะ แต่ตั้งแต่ย้ายบ้านมาอยู่บ้านสวนนี้พี่สาวเล่นหอบหนังสือที่รักไปขายซะเกือบหมดเลย เสียดาย เหลือไม่กี่เล่มเอง

ถ้าได้มีโอกาสไปร้านหนังสือก็จะไปตามซื้อมาเก็บไว้เหมือนเดิมค่ะ

มีความสุขมาก ๆ นะค่ะ ฝากจุ๊บนางฟ้าด้วยจ้า

โอ้โห....ปาฏิหารย์แห่งความคิดถึงมีจริง ๆ นะคะเนี่ย
อ่านแล้วต๊กกะใจตามไปเลย ยังอ่านเฟรนด์ชิปไม่ทันไร
คิดถึงอยู่หยก ๆ ได้ยินเสียงตามสายมาแล้ว อะไรจะขนาดนั้น
ปอยก็ไม่คิดว่าเป็นความบังเอิญหรอกนะคะ รู้ไหมคืออะไร?
มันคือ "เดอะ ซีเคร็ท" ค่ะ อิอิ เราเป็นคนดึงดูดเข้ามาเองนะ
น่านนนน ไปกันใหญ่แล้วปอย...

แต่ก็ดีใจด้วยนะคะ ได้คุยกับคุณเพื่อน ๆ สมใจอยากเลย
ทำให้อบอุ่นหัวใจกันขึ้นมาได้บ้างแล้วสิคะ คนไกลบ้าน

เห็นหนังสือแล้วมึนเลยค่ะคุณแจง ท่าทางกล่องเบ้อเร่อเลย
ค่าจัดส่งไม่แพงกว่าค่าหนังสือไปแล้วเหรอคะเนี่ย เหอะ ๆ
แต่เห็นแต่ละเล่มน่าอ่านทั้งนั้นเลย เป็นแนวของคุณแจง
ส่วนใหญ่เป็นนิยายรักทั้งนั้นเลยนะคะ อีกกี่ปีจะหมดคะเนี่ย
เห็นชุดหนังสือแปลแล้วก็นึกถึงสาวนักชอปฯอีกเรื่องน่ะค่ะ
คุณแจงอ่านหรือยังหนอ กับบริดเจ็ทโจนส์ไดอารี่สองเล่ม
เป็นหนังสือแปลยอดคลาสสิคในหิ้งของปอยเลยนะคะ
แหะ ๆ เลยมาชวนอ่านเรื่องอื่น แค่ที่กองอยู่ก็อ่านไม่หมด อิอิ

......

ได้ยินข่าวดี ๆ หลายข่าวซ้อนกันแบบนี้ก็ดีใจด้วยค่ะ
ป่วยหายหรือยังคะ มีข่าวดีอย่างนี้ หายเป็นปลิดทิ้งเลยเนอะ

.......

จริง ๆ แล้วก็แล้วแต่ความชอบของคนนะคะคุณแจง
ปอยมันประเภทโลกส่วนตัวสูงแต่ไหนแต่ไรเป็นทุนเดิม
นั่งอยู่ในห้องคนเดียวก็ได้ เดินห้างเล่นคนเดียวก็ได้
อ่านหนังสือ ไปกินกาแฟ ขับรถเที่ยวคนเดียวแต่ไหนแต่ไร
ก็เลยโปรดปรานเป็นพิเศษกับการผจญภัยคนเดียวน่ะค่ะ
ปอยว่ามันได้ปลีกตัวจากสิ่งเดิม ๆ เรื่องเดิม ๆ ดีแท้ ๆ เลย
ก็เลยทำให้การเดินเล่นคนเดียว ยิ่งมีความสุขมากกว่าเก่า
อาจจะเป็นเพราะว่าหาเพื่อนรู้ใจมาเดินด้วยไม่ได้น่ะค่ะ
ก็เลยเดินคนเดียว และมีความสุขคนเดียวดีกว่าเป็นไหน ๆ
ดีกว่าให้ใครอีกคนที่ไม่รู้ใจมาเป็นเพื่อนเพื่อแก้เหงาหรือ
เพื่อมีใครสักคน...อย่างนั้น ทนรำคาญไม่ได้ซะเองน่ะค่ะ
อิอิ

......

ปล. คุณแป๋งติสท์ค่า ช่วยด้วย

โห...แม่น้องนางฟ้าตาแฉะแน่...หุหุ

แต่หนังสือในกองข้างล่างนั่น ผ่านตาหนอนอย่างพี่ไปแล้วประมาณ 90 % 555

มาตอบคำถามจากบล็อกเขมรินทร์ฯค่ะ "ทางสายใหม่"ถ้าเป็นเรื่องของอ.ฉายดนัยกับทิฐิล่ะก็เขียนโดย ม.มธุการีค่ะ

เล่มนี้พี่ก็ชอบมากเหมือนกัน น่าจะมากที่สุดของนักเขียนคนนี้เลยทีเดียว เพราะแนวเรื่องของเธอส่วนใหญ่จะค่อนข้างเครียดและหนักหน่วงเอาการ...

เดี๋ยวจบไซอิ๋วแล้วอาจจะหยิบมารีวิวลงบล็อกนิยายก็ได้ค่ะ

ขอให้มีความสุขกับการอ่านและปาฏิหาริย์ของความคิดถึงนะคะ

คุณแจง ...

บางทีเรื่องที่ยังมาไม่ถึง คิดถึงไปก่อนล่วงหน้ามันก็มีทั้งดีและไม่ดีนะคะ
แต่ว่าส่วนใหญ่จะเน้นเป็นเรื่องทำเราวิตกกังวลซะมากกว่าเน๊าะ 55+

เรื่องหนังสือนี่ต้องบอกล่ะค่ะว่าอีกนานมั้งค่ะกว่าคุณแจงจะได้กลับเมืองไทย
ของเรานี่อยู่ 7 ปี กลับไทยเลยต้องขนทุกอย่างกลับเลยเพราะว่าไม่อยากทิ้ง
อย่างหนังสือนี่ไม่ได้ล่ะคะ เสียเงินซื้อมาแล้ว อ่านแล้วก็อยากเก็บเอาไว้
เพราะว่าหนังสือมันอ่านได้เรื่อยๆ อ่ะคะ แบบว่าอ่านเดือนนี้ อาจจะรอ
อีกพักใหญ่ๆ งัดเอามาอ่านอีกก็ได้ เพราะหนังสือเราว่าอ่านเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น
สนุกดีค่ะ

โอ้โห คุณแจงเจ้าขา หนังสือเยอะแยะเลย แบบนี้อ่านนานกี่เดือนคะ

เปิดร้านเช่าหนังสือไทยในต่างแดนได้เลยนะคะ อิอิ
ตุ๊กชอบ ข้อความนี้มากคะ

"บางครั้ง..ความรัก..ไม่จำเป็นที่จะต้องอยู่ด้วยกันหรอก

แค่คิดถึงกันบ้าง..แล้วอบอุ่นหัวใจ..ก็เพียงพอ"
ซึ้งจริง ๆ เลย

ช่วงนี้ตุ๊กยุ่ง งานหนะคะ เลยอัพแต่เพลง แถมมีอะไรบางอย่างที่ไม่ปรกติ (จังหวะเต้นของหัวใจหนะคะ อิอิ) เข้ามาแทรก เลยหยุดเชคจังหวะแป๊บนึงคะ แล้วเดี๋ยวจะมานั่งเมาท์ ๆ ในไดอารี่อีกคะ ว่าง ๆ คุณแจงก็ไปแวะอ่านได้นะคะ ฟังยัยแม่มดบ้าพล่ามซ่ะหน่อย พักสายตาจากอ่านหนังสือไงคะ อิอิ

ตามคุณปอยมาห่างๆ (อีกรอบ)อิอิ

เราอยู่คนละฝั่งฟ้า แต่มิใช่คนละฝั่งฝัน หนิคะคุณแจง
เลยหลับ-ตื่น คนละเวลากันเลยเนอะ..

แอบเขินค่ะ เรื่อง all in สงกะสัยคุณแจงจะถามผิดคน
เพราะว่าอ้อนไม่เคยดูเลยค่ะ แล้วสรุปว่าสนุกไหมคะคุณแจง
เอาไว้มาวิวให้อ่านบ้างนะคะ
อยากรู้ว่าดูไปใจหวิวไป เป็นยังไง ต้องดมยาด้วยรึเปล่า

แอบเห็นคุณกับคุณปอยเรื่องเที่ยวคนเดียวเหรอคะ
มายกมือค่ะ ว่าเที่ยวกับเพื่อนที่ไม่รู้ใจ เที่ยวคนเดียวสนุกกว่า
เหมือนดื่มกาแฟไงคะ ดื่มกับคนไม่รู้ใจ ดื่มลำพังคนเดียวดีกว่า อิอิ
เพื่อนๆ อ้อนบอกว่านี่ยังอ้อน นิยามของเธอนี่เป็นนิยาม
ของสาวโสดชัดๆ ...แหะๆ อ้อนก็ว่างั้นแหละค่ะ

แต่ว่าสำหรับคุณแจง ถ้าได้ดื่มกาแฟด้วยกันสักแก้ว
ก็คงจะดีนะคะ ...ว่าไหมคะคุณแจง

18.BeCoffee...เราอยู่คนละฝั่งฟ้า..แต่มิใช่คนละฝั่งฝัน
.....หวานได้อีกนะคะนั่น....นอกจากเป็นคนอบอุ่นแล้ว
.....เพิ่งรู้ว่าเป็นที่แอบหวานเอาการอยู่นันั่น..อิอิ

.....All In เทหน้าตักรัหมดใจ..ไม่เคยดูไม่เป็นไรค่ะ
.....เดี๋ยวดูขบเมื่อไหร่..จะเล่าให้ฟัง เป็นซีรี่ย์นอกสายตาที่ดีทีเดียว
.....ดูไป..ใจหวิวไป บอกไม่ถูกค่ะ..รู้สึกได้..แต่อธิบายไม่ได้ แฮะ แฮะ
.....โอ๊ะ..นั่นคล้ายนิยามสานโสดหรือค่ะ..ตอนเม้นท์รู้สึกอย่างนั้นจริงๆนา
.....ถ้าสักวันมาโอกาสได้ดื่มด้วยกัน..คงดีมากทีเดียวค่ะ

17.คุณตุ๊ก..อยากเปิดเหมือนกันค่ะ..เรื่องร้านเช่าหนังสือไทยในต่างแดน
กลัวแต่จะไม่มีคนอ่านน่ะสิค่ะ..ไม่แน่เหมือนกันน้า..ดูก่อน
ถ้ามีหนังสือเยอะกว่านี้...ก็ไม่แน่เหมือนกัน..อิอิ...ฝันไปก่อนค้า..
เดี๋ยวไปอ่านไดอารี่..เรื่อยๆค่ะ..อัพบล็อกเพลงก็ไม่เป็นไร..เพราะ ฟังเพลินดี

14.คุณปอย..."เดอะ ซีเคร็ท"..วิ้ว..ว..ว..ว..ว
หนังสือเล่มนี้...เข้ากระแสกับทุกเรื่องเลยนะคะ
ค่าจัดส่ง..แพงกว่าแน่นอนอยู่แล้วค่ะ
เสียดายสตังค์..แต่ก็นะ..ซื้อความสุขให้ตัวเอง
สาวนักชอบฯเคยอ่านรีวิวมาบ้าง..เฉยๆค่ะ
แต่ไดอารี่บริทเจ็ทโจนส์..ดูเหมือนจะเป็นแนวที่ชอบ
จดรายชื่ออีกแล้วดีใจจะได้เสียสตังค์อีกแล้ว..วุ๊ย.ย..ย


เรื่องโลกส่วนตัวสูง..แจงว่าตัวเองก็น่าจะเป็นนะคะ
ดูหนัง อ่านหนังสือ อยู่คนเดียวในห้องได้เป็นวันๆ
ไม่ต้องพูดจา คุยกับใคร..แถมมีความสุขด้วยซ้ำ

ที่บอกว่า..ไม่เคยไปเที่ยวคนเดียว..เป็นอย่างนั้นจริงๆนะคะ
ไม่ใช่ว่าไปไม่ได้...คือไปได้..เดินคนเดียว..ไม่มีปัญหา
แต่มันแอบหว้าเหว่...ในใจลึกๆมันหวิวๆ...มันไม่มีความมั่นใจน่ะค่ะ

แต่ว่า...ถ้าหาเพื่อนที่รู้ใจมาเดินด้วยไม่ได้..สู้เดินคนเดียวดีกว่าค่ะ
เดินกับเพื่อนที่ไม่ถูกใจ...ก็ไม่ต่างอะไรกับการเดินคนเดียว..ใช่ไหม???

เอาเพลงมาลงซักหน่อย...เพลงนี้น่ารักจัง
ความหมายห็ดี๊ดี...ฟังแล้วหัวใจอบอุ่นเหลือเกิน
ใครซักคน..ที่จะเดินไปด้วยกัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ขอเพียงจับมือกันไว้..ทุกอย่าง..คงไม่ยากเกิน

เห็นแจงมีความสุขแบบนี้ พลอยดีใจด้วยนะ
อยากให้ความสุขอยู่กับแจงแบบนี้ไปนานๆค่ะ อิอิ

คนเรามีความสุขจากการทำอะไรต่างๆกันค่ะ
บางคนอาจจะไม่เข้าใจว่าเราทำแบบนี้แล้วมีความสุขได้ยังไง แต่ถ้าเรามีความสุขแล้วไม่ระรานคนอื่นมันก็ไม่เสียหายจริงไหมคะ

ชอบอ่านหนังสือเหมือนกันค่ะ

ขอบคุณอีกครั้งที่แวะไปที่บล๊อกค่ะ

ขอบคุณมากๆนะคะที่แวะไปแสดงความคิดเห็นที่บลอกณ มน

ลืมไปว่าก่อนจะดรอปบล๊อกเก่าทิ้ง มีคุณแจงกับคุณปูเม้นไว้นี่นา ยังไม่ได้ตอบเลย

เพลงนั้นชื่อเพลง Nothing's gonna stop us now ของวง Starship เป็นเพลงในยุค80 แบบที่เรียกว่าแค่ได้ยินท่อนอินโทร กลิ่นอายของดนตรีในยุคนั้นก็ฟ้องมาเสียจนถ้าใครเดาผิดก็แย่เลยนะเนี่ย

เป็นเพลงประกอบภาพยนต์เรื่องMenequin ที่ผมชอบเอามากๆเรยย เพราะไปดูตอนยังเด็กน่ะครับ



------------------

ความรัก สำหรับบางคน ความสุขก็คือการที่ได้รักใครสักคนนึงแม้เขาจะไม่รักตอบก็ไม่เป็นไร (แต่ถ้าทำใจได้ผมก็ไปนะครับ ...อ้าว) แต่ผมก็พอใจขอแค่ได้รัก

จริงๆแล้วการที่เรารักใครขึ้นมาจริงๆ มันไม่ใช่เรื่องง่ายไงครับ ที่เราจะทำใจเลิกรักเขาไปได้ ก็มันรักไปแล้ว ก็ต้องรักอยู่ต่อไปอะไรแบบนั้น

ผมเองก็คงไม่อาจเข้าถึงกับคำว่า "ผมจะรอคุณตลอดไป" เพราะโดยส่วนตัวแล้วผมคิดว่าตัวผมคงทำไม่ได้ แต่ถ้าเป็นความรู้สึกที่ว่า "ถ้ารักใครสักคนแล้วก็พอใจขอแค่ได้รัก" อ่า อันนี้เข้าใจครับ

คนเราพอรักแล้ว อั้ยเรื่องจะไปหันเหไปมองคนอื่นนี่ ไม่มีเลยนะครับ แหมพูดงี้ก็ไม่ถูก มองน่ะมองครับใครบ้างไม่ชอบมองคนสวย แต่ใจน่ะมันไม่ตามไปด้วยหรอกครับ เพราะมันหายไปอยู่ที่ไหนแล้วก็ไม่รู้

ดังนั้นหากการที่เรายังรักใครสักคนอยู่ แล้วไปคบกับอีกคนเพื่อทำให้ตัวเองหายเจ็บปวดหรือเพื่อรักษาแผลใจ ผมว่ามันไม่เกิดผลดีกับฝ่ายไหนเลยนะครับ

ดังนั้นถ้าซื่อสัตย์ต่อความรัก ผมคิดว่าคงไม่มีใครที่จะทุกข์กับความรักของตัวเองเป็นแน่ครับ

โอ๊ยย พูดแล้วงง อิอิ อย่าไปถือสาเลยนะครับ บ่นไปเรื่อย

คุณแจงนี่เป็นนักอ่านตัวยงเลยนะคะเนี่ยะ และแต่ละเรื่องก็น่าสนุกทั้งนั้น...เป็นนักอ่านนี่เอง ถึงเป็นนักเขียนที่เขียนเรื่องได้น่าสนุกด้วยค่ะ

ถึง...เพื่อนทุกคน
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนค่ะ
บอกข่าวคราว...หนังสือข้างบน
ได้หนังสือมาวันแรก..อ่าน"สนิมหัวใจ"ของลินน์ กราแฮมก่อนเลยค่ะ
เน่าดีเหมือนเดิม...ทุกอย่างยังคงเป็นไปตามสเต็ปนิยายของลินน์
ไม่มีอะไรแปลกใหม่ให้ลุ้น...อ่านไปเพลินๆดี..ดีกว่าไม่มีอะไรจะอ่าน
วันที่สองอ่าน"สูตรเสน่หา"ของกิ่งฉัตร..เพราะได้ข่าวความร้ายกาจของ"อลิน"นางเอกของเรื่อง
โอเคเลยนางเอกคนนี้..เป็นคนธรรมดาๆมีชีวิตจริง ร้ายได้ แรดได้ แอบแบ็ว แอบหงิม..ใช่เธอเลย
แถมเป็นนางเอกที่ไม่มีการพัฒนาเลย...ร้ายตั้งแต่เริ่มต้นจนหยดสุดท้าย
อ่านไปขำไป..กับมุกของตัวละคร..หมั่นไส้นางเอกเล็กน้อยถึงปานกลาง
คนอาไร้.....แร๊ง..ง..ง..ง...เหอ เหอ...สงสารครูกุ๊ก..แต่เชื่อแล้วที่ว่า."ความรักทำให้คนตาบอดจริงๆ"
ตอนนี้..กำลังอ่าน"จอมใจดยุค"ของJudith MC Naught กำลังได้ครึ่งเรื่องค่ะ สนุกดีทีเดียว
เดี่ยวอ่านจบแล้ว..ค่อยรีวิวแล้วกันว่าเป็นอย่างไร

สวัสดีค่าคุณแจง

เราออนเวลาไล่เลี่ยใกล้เคียงเลยค่ะคุณแจง อิอิ
ช่วงนี้บินเหนื๊อยเหนื่อยอ่ะคะ มาบ่นให้ฟัง แหะ ๆ
เลยไม่ค่อยได้นั่งแช่บลอคเพลิน ๆ เหมือนก่อนเลย
เดี๋ยวจะเข้านอนแต่หัวค่ำอีกแล้วค่ะ งือ ๆ เหนื่อยง่า

มาส่งความคิดถึงอีกคนด้วยเหมือนกัน
เดี๋ยวจะดูหนังสือมาเผื่อนะคะ อิอิ

เขียนจากเรื่องที่คุณแจงเขียนนั่นล่ะครับ ที่ย่อหน้าแรกนั่นไง

เรื่องบล๊อกหาย มันเป็นอารมณ์ที่ตอนนั้นขึ้นถึงขีดสุดน่ะครับ เกิดเบื่ออะไรขึ้นมามากมาย แทบจะเรียกได้ว่าเซ็งกับชีวิตไปเลยทีเดียว แต่มันก็ผ่านไปแล้วน่ะครับ ต้องขอบคุณคนบางคนและขอบคุณงานที่ทำด้วย ที่ทำให้หายเป็นปกติได้โดยไว

ส่วนสาเหตุจากอะไร เอาเป็นว่าสักวันนึงที่ผมทำใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้แล้วเมื่อไหร่ จะเอามาบอกเล่าเก้าสิบสู่กันฟังนะครับ

ตอนนี้ขอเวลาเก็บความรู้สึกที่เสียไปกลับคืนมาหน่อย

เพลงน่ะอยากฟังเมื่อไหร่ก็แวะเข้าไปฟังได้เมื่อพร้อมครับ เชิญได้เรยย บล๊อกนี้คงอยู่อีกสักพัก

อ่านหนังสือเสร็จแล้วไปกินข้าวกันนะ

เฮ้อ... เห็นหนังสือกองโตแบบนี้ อดคิดถึง "หนึ่งเดียวในโลก" ไม่ได้ รู้จักเขาไหมคะ เขามีแนวความคิดจะทำโครงการ "หนังสือเดินทาง" โครงการนี้น่าสนใจนะคะ แต่เสียดาย "หนึ่งเดียว" ประกาศปิดบล็อคถาวรไปแล้ว

ว้าว...อย่างนี้อ่านกันตาแฉะไปเลย

ว๊าว เจอเพลงนิยายตัวจริงอีกคนแล้วนะครับ

แบบนี้ต้องไปคุยกับพี่สาวผมสองคนครับ

ชอบอ่านมากๆ แล้วก็อ่านไวกันมากๆ ด้วยครับ

เล่มโตๆ อ่านทีเดียวรวดเดียวจบ

อ่านไปอมยิ้มกันไป บางเล่มก็ร้องไห้น้ำตาริน

ผมอ่านนิยามน้อยเล่ม แต่ผมก็เคยอ่านงานของคุณ

ปิยะพร คุณทมยันตี และนักเขียนหลายๆ คนครับ

อารมณ์ในตัวหนังสืองามมากครับ

ดีจ้าน้องแจง...พี่ปลาไม่ได้หายไปไหน
ก้อป้วนเปี้ยนแถวๆนี้แหล่ะ แต่มาได้แค่
แว้ปๆเพราะน้าของฝาชี ท่านมาเยี่ยม
หลานชาย เลยต้องเสนอหน้าให้ท่าน
ถามสารทุกข์สุขดิบ และก้อแปลงร่าง
เป็นไกค์จำเป็น พาท่านชมเมือง....คง
อีกหลายวันจ้ากว่าจะได้มานั่งแช่หน้าจอ


ส่วนหนังสือที่น้องแจงแบ่งมาให้พี่ปลา
อ่านจบหมดแล้วนะแด่วจะส่งคืนไปแลก
เล่มใหม่มาอ่าน ส่วนของพี่
น้องแจงไม่ต้องรีบ อ่านไปได้เรื่อยๆนะจ๊ะ


อีกอย่างตอนนี้พี่ปลากำลัง list รายชื่อหนังสือ
จะไปแบกกลับมาอ่านอีก(ของเก่าบางเล่มยังไม่
ได้แกะพลาสติคเลย) พี่ปลาจะกลับไทยวันที่
3 เดือนสิงหานะ กลับมาอีกทีก้อโน่นเลย วันที่
20 กันยา รอบนี้อยู่ยาววววววว

แต่ถ้าใจดีน้องแจงส่งไปรอพี่สักกล่องก้อได้นะ
พี่ปลาจะไปอิตาลี่สิ้นเดือนนี้จ๊ะ
ตามที่อยู่ส่งให้ที่หลังไมค์จ้า

โห คุณแจง อ่านหนังสือจบวันละเล่ม จ๊าก อ่านเร็วสุดยอดครับ

เออ...คุณแจงค่ะ
อย่ามัวอ่านหนังสือเพลิน จนลืมทำกับข้าวให้น้องนางฟ้านะคะ


รูปถ่ายรอบหน้าของคุณหลาน แก้มคงยุบ
เพราะคุณแม่มัวแต่อ่านนิยาย ......

ป้าๆ น้าๆ กำลังรอรีวิวอยู่ค่ะ

โย่ว ๆ ๆ
มีเวลาว่างเลยเข้ามาหาคนสวยแถวนี้ค่ะ

อิอิ

คิดถึงนิ

คุณแจงคงอ่านเพลินเลยล่ะทีนี้

ปล. เรากำลังอ่าน ของขวัญวันวาน + สุดหัวใจที่ปลายรุ้ง ค่ะ

รักเต้....^^