เพื่อน...ในชีวิต
อาจเป็นใครหลายๆคน ก็ได้

ชอบดูหนัง...ไปกับเพื่อนที่ชอบหนัง
ถึงจะคุยกับรู้เรื่อง

ชอบหนังสือ...คุยกับเพื่อนที่รักหนังสือ
ถึงจะคุยกันรู้เรื่อง

ชอบเพลง...คุยกับเพื่อนที่รักเสียงดนตรี
ถึงจะคุยกันเข้าใจ

เคยคุยกับเพื่อนบางคน...
เธอไม่ใช่คนรักหนังสือ คุยกันเรื่องหนังสือทีไร
ได้แต่นั่งงง..มองตากัน...มันไม่ใช่...
สุดท้าย เธอก็เปลี่ยนเรื่องหนีซะอย่างนั้น

ถึงเธอจะไม่ชอบหนังสือ
แต่เธอน่ารัก อัธยาศัยดี คุยสนุก
เธอไม่ชอบหนังสือ
แต่เธอเล่าประสบการณ์ชีวิต
ได้สนุก เพลิดเพลิน
ได้เสียงหัวเราะและความฮาตลอด

เพื่อนอีกคน...
คุยกันเรื่องหนังไม่เข้าใจเลย
แต่เธอซื่อๆ จริงใจ และ โก๊ะ
ไปไหนด้วยกัน มีแต่รอยยิ้ม
เรื่องรอบตัว..กลายเป็นเรื่องดีๆไปหมด

เพื่อนอีกคน...ทำแต่งาน งาน งาน
ไม่ชอบหนัง ไม่ชอบซีรี่ย์ ไม่ชอบละคร
แต่เธอชอบฟังเพลงมากๆ
ก็แปลกใจดีเหมือนกัน
ที่เราคุยกันได้ และฉันชอบเธอ

ส่วนเพื่อนอีกคนหนึ่ง...
เธอรักหนังสือ เธอรักซีรี่ย์ เธอรักนวนิยาย
คงไม่ต้องบอกใช่ไหม ว่าเมื่อเราเจอ...เพื่อนที่ใช่
มันให้ความ...รู้สึกดี...เสียยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด



เราเก็บเพื่อนเหล่านั้นๆ...
ไว้ในตำแหน่งหนึ่งๆ ที่เหมาะสมแก่การพูดคุย
เหมาะสมกับเรื่องที่พูดคุย เหมาะกับบางช่วงเวลา
บางจังหวะ บางนาที บางโมงยาม และความคิดถึง

เพื่อนบางคน...
มีไว้แค่มองตา นั่งทานข้าวกันเงียบๆ
ดื่มกาแฟด้วยกันซักแก้ว ถามไถ่ทุกข์ สุข
แล้วจากกัน...แค่นั้น ...ก็รู้สึกดีเพียงพอแล้ว

...ใครบางคน เคยกระซิบบอกไว้ว่าคนรัก
ไม่ได้หมายความถึงใครซักคน ที่จะต้องเข้าใจเราทุกเรื่อง
ไม่จำเป็นต้องเป็นใครซักคน ที่ชอบอะไร...เหมือนๆ เรา

....ขอเพียงเป็นใครซักคน
ที่เรารู้ว่าเขาหายใจด้วยอากาศ บนโลกใบเดียวกัน
ใครซักคนที่เมื่อเรานึกถึง เราก็สามารถที่จะรู้สึกได้ว่า
เราไม่ได้กำลังยืนอยู่บนโลกใบนี้ เพียงลำพังคนเดียว


...นั่นคือความจริงแล้วหรือ?
ที่ว่าคนรักอาจจะเป็นใครซักคนก็ได้
ถ้าคุยกันแล้วไม่รู้เรื่อง มองตากันแล้วไม่เข้าใจ
คนๆ นั้น จะเหมาะแก่ตำแหน่งคนรักได้อย่างไร

...หรือ...คนรัก...มีหน้าที่ เอาไว้ ...รัก...อย่างเดียว?

Create Date : 06 มิถุนายน 2553
Last Update : 6 มิถุนายน 2553 15:14:56 น.		9 comments
Counter : 773 Pageviews.
Share Tweet