สวัสดีค่ะแจง
ได้เจิมไหมละคะเนี่ย อิอิ
คิดถึงค่ะ คิดถึงจริง ๆ นะคะ เลยเข้ามาหา
ไม่รู้จะเม้นท์อะไรเกี่ยวกับบลอคนะคะ
แค่อยากคุยด้วยค่ะ แต่หาตัวไม่เจอ
คาดว่าน่าจะอยู่ไม่ไกลนะคะ แสดงตัวบ้างน้า

^
^
^
อยู่แถวนี้แหล่ะค่ะ
กำลังจัดระเบียบเวลาหน่อย
พยายามจะเล่นเนทให้น้อยลงนิดนึง
เพราะช่วงที่ผ่านมา สะเปะสะปะมากเลย

ดีใจค่ะ ที่ได้เห็นการเคลื่อนไหวอีกครั้ง
แล้วคงได้มีโอกาสคุยกันบ่อยๆ เรื่อยๆ อีก

เย่ๆ ดีใจ ๆ ค่ะแจงขา
ตอนนี้คงมีแอบเหงาแล้วมั้งคะ วัน ๆ ไม่ค่อยได้คุยกับใคร
ยังไม่ได้เริ่มเรียนน่ะค่ะ เลยยังไม่มีเพื่อนหรืออะไร
เลยมาวนไปเวียนมาอยู่ในที่เดิม ๆ ที่คุ้นเคยค่ะ อิอิ
คิดวะว่าเป็นแมวน้อยเรียกหาความรักก็แล้วกันนะคะ
(แหมม น่าสงสารเชียว อิอิ)

ปอยเองก็ต้องพยายามจัดเวลาเล่นเนทเหมือนกันค่ะ เหอะ ๆ
ไม่ใช่เหงาแล้วก็หาข้ออ้างว่ามีสิทธิเล่นเนทอะไรอย่างงี้
หรือว่าหายหน้าหายตาไปเลยเหมือนตอนอยู่เมืองไทยก็กระไร
แจงแบ่งเวลามาทางนี้บ้างนะคะ อย่าเก็บผักอย่างเดียวน้าาา..อิอิ

เมื่อกี้ไปเม้นต์บลอคอ้อนว่าเจอมูราคามิฉบับภาษาฝรั่งเศสในร้านหนังสือ
เจอลิซ่า เคพาสฉบับฝรั่งเศสด้วยเหมือนกันค่ะ เหอะ ๆ
อะไรสักอย่างฤดูหนาวเนี่ยแหละค่ะ ไม่รู้แปลเป็นไทยว่าอะไรเหมือนกัน
สนุกดีค่ะ เวลาเห็นหนังสือที่เราคุ้นเคยแต่เป็นอีกภาษา
แล้วก็ได้คิดถึงคนที่อ่านหนังสือเล่มนั้น ๆ น่ะค่ะ
เอาเป็นว่าคิดถึงค่ะ...ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม :)

แม้ครึ่งวินาทีแสนสั้น
แต่ฉันก็เห็นถึงความหมาย
ขอจดจำทุกอย่างเคยย่างกราย
แม้ความทรงจำสุดท้ายก็ยินยอม

แม้จะเป็นเวลาเพียงครึ่งวินาที
แต่ก็มีค่าและมีความหมายเสมอค่ะ

หอบดอกไม้มาฝากแทนคำว่ามิตรภาพค่ะ

ปอยคะ..เอาใจช่วยกับสิ่งใหม่ๆค่ะ
ว้าว..ว..เจอหนังสือขอลิซ่า เคลพาสด้วยเหรอ
น่าจะลองหยิบติดมือมาบ้างนะคะ หนุกหนานดี เชียร์ๆ
ส่วนมูราคามิ ไม่ไหวค่ะ มันยากเกินความเข้าใจของเรา
สงสะยต้องรอจังหวะ ช่วงเวลาดี หยิบมาอ่านใหม่ เผื่อเข้าใจ


พี่นาห์คะ..ข้อความหรือกลอนนั้น
เพราะดีเชียวค่ะ ความหมายก็ดีเสียด้วย

"ครึ่งวินาที...แสนสั้น
เพียงสูดลมหายใจ เข้า-ออก
เวลาทอดยาว เนิ่นนานดุจนิจนิรันดร์"

^
^
ชอบบทนี้ที่สุดค่ะ กินใจมากมาย
ครึ่งวินาทีนั้น อาจเป็นนิรันดรกาลได้จริงๆ

อ่านไปอ่านมา ... วันเวลามันแสนสั้น
ขนาดที่แม้จะหายใจเข้าออก ยังสั้นจนแทบ
จะไม่สามารถทำอะไรได้เลยนะค่ะ