...โปรยปกหลัง...ปีเมจิที่8 อูโนะได้รับการเลี้ยงดูจากเจ้าของร้านคาโน ที่มีกิจการกับชาวต่างชาติ เธอได้พบกับคุณหนูมาริโกะที่มีอายุเท่ากัน ทั้งสองใฝ่ฝันถึงดินแดนอีกฟากของทะเล และเข้าเรียนภาษาอังกฤษในโรงเรียนชินมอนส์ด้วยกัน อูโนะเกิดมีใจรักต่อชินทาโร่ และได้รู้ว่ามาริโกะก็มีใจให้ชินทาโร่เช่นกัน ความสัมพันธ์ของคู่รักจะสั่นคลอนหรือไม่? เรื่องราวความรักและความฝันอันยิ่งใหญ่แสนโรแมนติกของสาวน้อยทั้งคู่ ท่ามกลางการเปลี่ยนผ่านของยุคสมัย จะซาบซึ้งตรึงใจเพียงใด...ความเห็นส่วนตัว...เคยได้เห็นผ่านๆ อ่านบางเล่มอย่างผิวเผินมาตั้งสมัยเรียนมัธยมปลาย แม้ตอนนั้นจะไม่ซาบซึ้งอะไรมากมาย เพราะว่าได้อ่านแค่บางส่วน แต่ชื่อ "มนต์โยโกฮาม่า" ก็ยังตรึงใจเสมอมา ผ่านวันเดือนปีมานาน จนแทบจะลืมเลือนไปแล้วกับการ์ตูนเรื่องนี้ แต่พอได้ข่าวว่ามีการจัดพิมพ์ใหม่ ก็ไม่รอช้า และได้ความอนุเคราะห์จากเพื่อนบล็อกที่น่ารักท่านหนึ่ง ซื้อและส่งมาให้ ในที่สุดก็ได้มาครอบครองสมใจเสียทีการ์ตูนเล่มนี้ของ"วากิ ยามาโตะ" ซึ่งได้มาอ่านพร้อมๆ กับ ลีลาศพาฝันของ "ไซโต้ จิโฮะ" เป็นเรื่องราวความรัก สามเส้า,สี่เส้า ท่ามการการเปลี่ยนแปลงของยุคสมัยคล้ายๆ กัน แต่ได้อารมณ์ต่างกันสุดขั้วไปเลยค่ะ แม้ความงดงามของลายเส้นจะสวยสู้ของไซโต้ จิโฮะไม่ได้ แต่การ์ตูนของวากิ ยามาโตะ ก็มีเรื่องราว รายละเอียดที่ดึงดูดใจไม่แพ้กัน...ถ้าความชอบส่วนตัวลึกๆ เทใจให้ "มนต์รักโยโกฮาม่า"มากกว่าค่ะ...ปกหนังสือออกจะแปลกใจนิดหน่อย ที่โปรยปกหลัง การปูพื้นเรื่องและรีวิวจากที่ต่างๆ ทำให้เข้าใจว่าอูโนะและชินทาโร่คือคู่เอกของเรื่อง แต่เมื่อเปิดอ่านไปเรื่อยๆ กลับกลายเป็นว่า ตัวละครมาริโกะและ ไค ริวสุเกะ กลับมีความสำคัญไม่แพ้กัน หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ เล่มแรก......คือการปูพื้นเรื่อง และความสัมพันธ์ของมาริโกะ,อูโนะ,ชินทาโร่ และไค ริวสุเกะเล่มที่สอง...เป็นเรื่องราวของมาริโกะ การเปลี่ยนแปลงต่างๆ ความสัมพันธ์ของมาริโกะและไค ริวสุเกะเล่มที่สาม...ครึ่งแรกเป็นเรื่องต่อเนื่องของมาริโกะ...ส่วนครึ่งหลังเป็นเรื่องราวของอูโนะในการออกตามหาชินทาโร่เล่มที่สี่.......ครึ่งแรกเป็นเรื่องต่อเนื่องของอูโนะในอเมริกา...ครึ่งหลังตัดกลับมาที่เรื่องราวของมาริโกะและไค ริวสุเกะอีกครั้งจะเห็นได้ว่า เรื่องราวของมาริโกะ กลายเป็นเนื้อหาหลักซึ่งกินพื้นที่เกินครึ่งถึงค่อนเรื่องเลยทีเดียวออกตัวก่อนว่า ปกติความชอบส่วนตัว จะชอบตัวเอกหรือนางเอกที่อ่อนนอก แข็งใน อ่อนหวาน อะไรแบบนั้น ซึ่งตรงกับบุคลิกของอูโนะเป็นอย่างมาก แต่ว่าในตอนที่อ่านการ์ตูนเรื่องนี้ กลับเทใจและให้ความสนใจในตัวคุณหนูมาริโกะไปจนหมดสิ้น ส่วนหนึ่ง น่าจะเป็นเพราะว่าตัวละครมาริโกะ เป็นตัวละครที่มีสีสันและมีมิติมากกว่าอูโนะ และต้องยกความดีความชอบที่เหลือ ให้กับตัวละครเอกอีกตัว คือ ไค ริวสุเกะ ที่บุคลิกถูกอกถูกใจคอนิยาย คอการ์ตูนอย่างเราเป็นที่สุด เยือกเย็น มั่นคง มุ่งมั่น รักใครรักจริง เมื่อรักแล้ว มุ่งมั่นที่จะครอบครองและพิชิตหัวใจเธอให้ได้ บางครั้งก็ใช้คำพูดที่หลงตัวเอง ทำร้ายจิตใจคนอื่น แต่ในความเย็นชานั้น คนอ่านอย่างเรากลับมองเข้าไปเห็นถึงความปวดร้าวของเขา ดั่งหลายๆ ประโยคสั้นๆ แต่กินใจอยู่ลึกๆ.......แต่งงานกับผมเถอะ ผมมีเงิน มีทุกอย่าง ผมนี่แหล่ะที่จะทำให้คุณมีความสุขที่สุดในโลก.......ไม่รักผมไม่เป็นไร แค่ยืนอยู่ข้างๆผมก็พอ...ขนาดคนอ่านยังหัวใจอ่อนยวบขนาดนี้ มาริโกะจะไม่หัวใจไหวหวั่นได้อย่างไร จุดที่ตรึงให้เราร่วมลุ้นไปกับการ์ตูนเรื่องนี้ ก็คือความรู้สึกลุ้น ว่าเมื่อไหร่มาริโกะจะใจอ่อน เมื่อไหร่เธอจะรู้ว่าสุดท้าย หัวใจของเธอต้องการอะไรเสียที สงสัยอย่างที่คนเขาว่ากันว่า ผู้หญิงเรามักชอบผู้ชายร้ายๆ เห็นจะจริงแฮะ...เพราะถ้าเทียบกันแล้ว ชินทาโร่คือเทวดา ส่วนไค ริวสุเกะก็เป็นน้องๆ ซาตานเลยทีเดียวอูโนะและมาริโกะมิตรภาพของสองสาวอูโนะและมาริโกะ ก็ตรึงใจไม่แพ้ความรักของหนุ่มสาว เพื่อนรัก ที่มีความรัก ความผูกพันธ์ต่อกัน ลึกๆ ลงไป แม้จะมีความเห็นแก่ตัว อยากครอบครองหัวใจคนที่ตัวเองรัก แต่เมื่อถึงจุดๆ หนึ่งของทางแยกที่ต้องเลือก ต่างฝ่ายก็ต่างยอมถอย เพื่อให้อีกฝ่ายได้เข้าไปครอบครองหัวใจของผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่มีหัวใจอบอุ่นดั่งสายลมฤดูร้อน และมีความเมตตาอารีกว้างใหญ่ดั่งท้องทะเลแหม..เรื่องนี้มีเรื่องให้แปลกใจใจหลายอย่าง สิ่งที่ออกจะแปลกใจอีกอย่างก็คือ ตัวละครเหมือนจะจับคู่กับแบบผิดฝาผิดตัว ถ้าใครเป็นคอนิยาย น่าจะพอเดาได้ว่า ส่วนมากในนิยาย พระเอก,นางเอก มักเป็นคู่ที่ต่างขั้ว เป็นความขัดแย้งที่ลงตัว ถ้าพระเอกอ่อน นางเอกจะแข็ง ถ้าพระเอกร้อนแรง นางเอกจะอ่อนหวาน นอกจากข้อยกเว้น นิยายบางจำพวก แบบศัตรูคู่แค้น ที่ต้องแรงทั้งสองฝ่าย...แต่แบบที่นุ่มนวลเป็นมิตรทั้งสองสองฝ่าย จะหาได้น้อยมากซึ่งเปิดตัวมาความรู้สึกขัดแย้งก็คือ นุ่มนวลดั่งสายน้ำแบบอูโนะ น่าจะคู่กับริวสุเกะที่เย็นชาแต่ครุกรุ่นเหมือนไฟ ขณะที่ชินทาโร่ผู้อ่อนโยนเหมือนสายลม น่าจะเป็นคนที่คอยดับเชื้อเพลิงที่พร้อมลุกไหม้อย่างมาริโกะ...แต่เมื่อมาริโกะถูกเขียนมาเพื่อคู่กับริวสุเกะ ก็เหมือนกับเอาน้ำมันกับไฟมาวางไว้ใกล้กันอย่างไงอย่างนั้นอูโนะและชินทาโร่แต่ในทุกรายละเอียดของการดำเนิน ทำให้เราได้เข้าใจถึงตัวละครมากขึ้น ชินทาโร่ ผู้ต้องการทำความฝันของตัวเองในอเมริกาให้เป็นจริง แต่คู่รักอย่างมาริโกะไม่อาจละทิ้งหน้าที่ของตัวเองในญี่ปุ่นไปได้ ขณะที่อูโนะ เด็กสาวที่เขามองข้ามและมองเห็นเป็นเพียงน้องสาวคนหนึ่ง กลับยอมสละทุกอย่างข้ามน้ำข้ามทะเลไปตามหา และยืนอยู่เคียงข้างเขาแต่ถ้ามองในมุมของมาริโกะ เธอมีหน้าที่ๆ ยิ่งใหญ่ในการดูแลและกอบกู้วงศ์ตระกูล แม้ใจเธอจะเข้าใจชินทาโร่และความฝันของเขา แต่ลึกๆ ลงไป เธอต้องการให้เขากลับมายืนอยู่เคียงข้าง แต่เขาก็ไม่ได้มา และตรงนี้มีใครคนหนึ่ง ต้องการดูแลปกป้องเธอเสมอ แม้จะมาในรูปแบบของความเย็นชา แต่ไค ริวสุเกะ คือผู้ชายคนเดียวที่พร้อมจะยื่นมือเข้ามาในเวลาที่เธอต้องการใครซักคนยิ่งเขียนก็ยิ่งยาวเวิ้นเว่อร์ เขียนไปอีกเท่าไหร่ก็ไม่จบ เพราะชอบมาก มีประเด็นที่อยากพูดถึงมากมาย แต่ขอจบลงแค่ตรงนี้ดีกว่า ยิ่งเขียนก็ยิ่งรู้สึกว่า ตัวเองมีใจเอนเอียง เพราะว่าหลงรักริวสุเกะไปแล้วหมดหัวใจ นี่แหล่ะคือผู้ชายในนิยายในการ์ตูนในแบบที่ชอบมาก ผู้ชายที่รู้ว่าหัวใจตัวเองอยู่ตรงไหน ผู้ชายที่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร เมื่อรู้แล้วก็มุ่งมั่นที่จะเข้าไปครอบครองสิ่งนั้น ใครที่ชอบอ่านการ์ตูนที่ได้อะไรมากกว่าแค่การ์ตูน ชวนอ่านเล่มนี้ค่ะมาริโกะและริวสุเกะ...ไม่เคยมีสูตรสำเร็จในนิยามของคำว่ารักแท้......เพราะสำหรับบางคนเช่นริวสุเกะ รักแท้ไม่จำเป็นต้องเสียสละเสมอไป......แต่สำหรับบางคนอย่างอูโนะ รักแท้คือการยอมสละได้แม้ทุกอย่างที่เธอมี...
...ไม่เคยมีสูตรสำเร็จในนิยามของคำว่ารักแท้......เพราะสำหรับบางคนเช่นริวสุเกะ รักแท้ไม่จำเป็นต้องเสียสละเสมอไป......แต่สำหรับบางคนอย่างอูโนะ รักแท้คือการยอมสละได้แม้ทุกอย่างที่เธอมี...
โบว์ Lavinia
ตูน..เหมือนพระจันทร์
คุณยุ้ย..Friday Story
ทุเรียนกวน ป่วนรัก
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [
อยู่ถึงเมืองนอกยังหาการ์ตูน
ฉบับแปลไทยได้ด้วย..สุดยอดไปเลยครับ..