...โปรยปกหลัง

ถ้าเสียงของฉัน พาอารมณ์คนฟังไปได้ไกลแค่ไหน
ตัวหนังสือของฉัน ก็น่าจะพาความคิดของคนอ่านไปได้ไกลกว่านั้น

อาการหนาว ดวงดาวพร่างพราวบนฟ้า แสงไฟระยับตาประดับประดาอยู่ตามทาง ผู้คนเบิกบานเทศกาลแห่งความสุขกำลังมา ฉัันแอบคิดว่า

"ยิ่งความสุขอยู่ใกล้เราเท่าไหร่ ความทุกข์ก็อยู่ไม่ไกลจากเราเท่านั้น"

สุขและทุกข์ สองสิ่งที่สอดประสานกันอย่างกลมกลืน เกิดเป็นลวดลายของชีวิตที่ไม่มีใครคาดเดาได้ว่ามันจะเป็นอย่างไรต่อไป และท้ายสุดมันจะจบลงที่ใด

ยิ่งใกล้เทศกาลปีใหม่ ฉันไม่เคยปล่อยใจไปตามมัน แต่กลับนิ่งเฉย รอคอยและเตรียมใจกับสิ่งร้ายๆ ที่จะเกิด ...จากซึนามิมาถึงซานติก้า ความตายรอคอยเราอยู่ตรงหน้าทุกวินาที

"24 ชั่วโมงของแต่ละวัน เป็นความมหัศจรรย์ เป็นของขวัญที่พระเจ้ามอบให้แก่มนุษย์"

การมีชีวิตรอดปลอดภัยใน 24 ชั่วโมงไม่ใช่เรื่องง่าย จากออกจากบ้านและกลับมาโดยสวัสดิภาพ ทิ้งตัวลงนอน เอาหัวซุกหมอนแล้วตื่นขึ้นมาเห็นวันใหม่ คือความหัศจรรย์ ดังนั้น "ปัจจุบัน" จึงเปรียบได้กับ "ของขวัญ" ที่มนุษย์ได้รับทุกวัน ความหมายอยู่ในศัพท์คำเดียวกันคือ "Present" พวกฝรั่งช่างคิดนัก

จากตอน "พราก" หน้าที่ 100











ได้หนังสือเล่มนี้มาดองอยู่ในชั้นหนังสือนานพอสมควร น่าจะเกินครึ่งปีแล้ว ตอนแรกที่ตั้งใจซื้อ เพราะโปรยปกหลัง สองบรรทัดนั้นเลยทีเดียวเชียวค่ะ


ถ้าเสียงของฉัน พาอารมณ์คนฟังไปได้ไกลแค่ไหน ตัวหนังสือของฉัน ก็น่าจะพาความคิดของคนอ่านไปได้ไกลกว่านั้น


กอรปกัปส่วนตัว หลงรักในน้ำเสียงของคุณเจนนิเฟอร์ คิ้ม อยู่แล้วเป็นทุนเดิม เธอช่างเป็นคนที่มีพรสวรรค์ ที่มีน้ำเสียงอันไพเราะจับใจที่เหมือนฟ้าประทานมาให้ เพื่อชดเชยหน้าตาของเธอ (อันนี้เคยได้ยินมาจากที่ไหนซักแห่ง เพราะคุณคิ้มเธอชอบจิกกัดหน้าตาตัวเองอยู่บ่อยๆ)


เล่มนี้เป็นหนังสือง่ายๆ ที่บอกเล่าเรื่องราวความเป็นเจนนิเฟอร์ และชีวิตส่วนตัว ทั้งในอดีตวัยเด็ก ปัจจุบัน ความเป็นอยู่ การใช้ชีวิต อาหารการกิน ที่บอกเล่าผ่านตัวอักษรแบบเจนนิเฟอร์ เจนนิเฟอร์ที่ฮาๆ ขำๆ ขำบ้าง ไม่ขำบ้าง ซีเรียสบ้างบางขณะ

บางอารมณ์ อมยิ้มไปกับการจิกกัดตัวเองเป็นระยะๆ ของคนแอบมีปม ที่หน้าตาไม่สวย และผิดหวังกับความรักมาเรื่อย ฮาๆ ไปกับอาการคนโหยหาความรัก จนเลิกโหยหาแล้ว ...แบบปลงๆ หน่อย


และได้ข้อคิดหลากหลาย ที่เธอบรรจงสอดแทรกเข้ามาในทุกตอนที่เขียน ... เรื่องราวเหมือนเขียนเรื่อยๆ เล่าเรื่องสนุกๆ ฮาๆ ของชีวิตให้ฟัง เหมือนไม่ได้ตั้งใจ แต่คนอ่านจะรู้สึกได้ว่า ทุกอย่างที่เขียน มันคือความตั้งใจ ตั้งใจที่จะขมวดปมและโยงใยเข้ามาหาธีมหรือข้อคิดที่อยากจะสื่อคนอ่าน


เป็นหนังสืออีกเล่มที่อ่านเพลินและได้ข้อคิดดีๆ ค่ะ...

Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2555 5:31:09 น.		8 comments
Counter : 1418 Pageviews.
Share Tweet