เธอ ...ฉันเป็นแค่หัวหอมหัวหนึ่ง ฉันมาจากความว่างเปล่า เมื่อคุณลอกเปลือกฉันออก ช้าๆทีละแผ่น ทีละแผ่นจนหมดสิ้นคุณจะไม่เจออะไรเลย เพราะสิ่งสุดท้ายที่หลงเหลืออยู่ในมือคุณ... ก็คือความว่างเปล่า


เขา...ผมไม่กลัวความว่างเปล่า กลัวแต่เพียงว่า หลังจากเพียรพยายามลอกเปลือกหัวหอมไปจนหมดแล้ว สิ่งสุดท้ายที่คุณเหลือทิ้งไว้ให้ผม ก็คือน้ำตานองหน้านั่นต่างหาก









คุณเชื่อในรักแรกอ่านหรือเปล่า?


คำถามที่หลายคนคงมีคำตอบของตัวเองอยู่แล้ว หนังสือเล่มนี้ เป็นการตอบโต้สื่อสาร และสานสัมพันธ์ผ่านทางเมลล์ของชายหญิงคู่หนึ่ง สานสัมพันธ์อย่างช้าๆ เริ่มต้น และจบลงพร้อมกับผู้อ่าน ฉันอ่านไป ใจก็ลุ้น เชียร์ หมั่นไส้ และแอบเลี่ยนเป็นระยะๆ ประหนึ่งว่ากำลังนั่งอ่านเมลล์ของตัวฉันเอง แต่สุดท้ายฉันก็แค่กำลังอ่านเมลล์ของคนอื่น


เธอ...ฉันแค่อยากได้คำยืนยันว่าคุณรักฉันเหมือนที่ฉันรักคุณหรือเปล่า "โอ๊ย ตายแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าฉันต้องขู่กรรโชกผู้ชาย จนเขาต้องร้องไห้ขี้มูกโป่ง เพราะต้องการคำพูดแค่คำเดียวคำนี้


เขา...งั้นผมบอกคุณอีกที เดี๋ยวนี้เลยได้ไหมครับ ว่าบ่ายสองโมง หกนาที วันเสาร์ที่ 8 มกราคม ผมยังรักคุณ ผมยังเขียนจดหมายหาคุณ แต่ผมมองหน้าจอขาวๆมาสิบนาที ก็ยังเขียนไม่ออก การเอาตัวอักษรมาเรียงร้อยเข้าหากันแล้วให้เหมือนสิ่งที่อยู่ในใจมันลำบากนะครับ

ตรงหน้าผมมีหนังสืออยู่หนึ่งเล่ม มันเป็นดิกชินนารีเล่มที่สวยมาก เป็นเล่มที่ผมชอบมาก เปิดดูบ่อยที่สุด ถ้าผมบอกคุณว่า ผมรักคุณเหมือนดิกชินนารีเล่มนี้ คุณจะรู้ไหมครับ ว่าผมหมายถึงอะไร ขนาดไหน?


เคยเห็นผู้ชายที่บอกรักผู้หญิง ผ่านดิกชินนารีไหมล่ะ ถ้าไม่เคยก็เคยซะ แล้วจะรู้ว่า บางทีประโยคแค่นี้ ก็หวานชุ่มหัวใจดีเหมือนกันนะ

Create Date : 22 มกราคม 2553
Last Update : 22 มกราคม 2553 16:09:38 น.		21 comments
Counter : 2028 Pageviews.
Share Tweet