:: เ ม ล็ ด พั น ธ์ :: ภูเขาสูงตระหง่าน.. ที่มีเพียงก้อนหินก้อนเล็กๆเป็นรากฐาน ดอกไม้แสนสวย.. ถือกำเนิดจากเมล็ดพันธ์นางฟ้า จักรวาลกว้างไกล.. ถูกประดับด้วยดวงตานับล้านดวง ไม้ขีดก้านเดียว.. เผาผลาญโลกให้ย่อยยับได้..เพียงหนึ่งพริบตา เสี้ยววินาทีเดียว..ที่หลับตา ความคิดถึงก็สูญสลายหายไปได้ ไฟที่เผาใจเรา.. ก่อเกิดจากเมล็ดพันธ์แห่งความเดียวดาย ยามใดความเดียวดาย กว้างใหญ่เวิ้งว้าง..ดั่งท้องทะเล ยามนั้น เพียงความรักหลุดลอย..ก็ร้าวราน   Create Date : 09 เมษายน 2552 9 comments Last Update : 2 มิถุนายน 2552 5:19:33 น. Counter : 730 Pageviews. Share Tweet

พี่มาเจิมให้เลยนะ บทกวีข้างบน แต่เองหรือเปล่า แต่งได้น่าอ่านนะคะ สรุปได้ดี พี่ชอบตรง "ไฟที่เผาใจเรา ก่อเกิดจากเมล็ดพันธุ์แห่งความเดียวดาย" ชอบตรงนี้ค่ะ   โดย: วินนี่ย์หมีพูห์ 9 เมษายน 2552 17:38:15 น.

แต่งเองค่ะพี่หมวย อันไหน ถ้าจิ๊กของใครมาเผยแพร่ ต้องเขียนเครดิตให้เขาด้วย..เดี๋ยวโดนฟ้อง อิอิ..ดีใจที่ชอบค่ะ..นานแล้วเราไม่ได้คุยกัน   โดย: nikanda 9 เมษายน 2552 17:42:54 น.

เขียนได้เก่งจังเลย อยากทิ้งเมล็ดพันธ์เดียวดายที่เผาผลาญใจเหมือนกันตอนนี้   โดย: มัยดีนาห์ 9 เมษายน 2552 20:49:59 น.

ดีจ้า อ่านแล้วอารมณ์เหมือนกับการเปิดกล่อง คือ เปิดกล่องใหญ่ ลงไปก็เจอกับกล่องเล็กๆ อารมณ์ตอนอ่านเป็นแบบนี้เลย สงสัย เพราะว่ามันมีความซับซ้อนและมีเนื้อในอยู่ ในส่วนของความรู้สึกที่มีทุกอย่างเลยอ่ะค่ะ .............. เขียนไปไม่รู้อ่านแล้วงงหรือเปล่าหนอ   โดย: JewNid 9 เมษายน 2552 20:55:20 น.

สวัสดีค่าคุณแจง ปอยต้องขอโทษจริง ๆ น้า ช่วงนี้วุ่นมากมาย กลับมาตั้งนาน แต่อะไร ๆ ยังไม่ลงตัวเลยค่ะ พูดมากไปจะหาว่าบ่น แต่ไม่ลืมเพื่อนฝูงอยู่แล้วค่ะ เวลาเหนื่อย ๆ ล้า ๆ อ่ะ คิดถึงเพื่อน ๆ ในนี้ แล้วรู้สึกดีและอุ่นใจมาก ๆ เลยนะ รู้ป่าว (จริง ๆ) ตอนนี้มาแอบนั่งเขียนถนนมิตรภาพอยู่ค่ะ อิอิ กลอนเปล่าที่เขียนวันนี้ ดูเหงา ๆ และเวิ้งว้างจัง เหมือนการเมืองไทยช่วงนี้เลยค่ะ พูดไปแล้วก็เซ็ง บ้านปอยอยู่บริเวณจุดสำคัญเลยค่ะ เห็นม็อบพล่านไปหมด อยู่ใจกลางอย่างนี้ เลยติดตามข่าวสารใกล้ชิดเลย อ้าว! เกี่ยวกับกลอนคุณแจงไหมนี่ ฮี่ฮี่ เหมือนจะไม่เกี่ยว คิดถึงเสมอนะคะคุณแจง น้องนางฟ้าสบายดีไหมคะ   โดย: นางสาวดุ่บดั่บ 9 เมษายน 2552 22:57:21 น.

มาตั้งชื่อให้คับ ตั้งชื่อว่า......นึกชื่อไม่ออก   โดย: hiansoon 9 เมษายน 2552 23:07:25 น.

ขอบ่นหน่อยเถอะ คุณแจง ....ชั่วโมงนี้ อยากหนีออกนอกประเทศบ้างจัง สถานการณ์ไม่ดีเอาซะเลย ทั้งในที่ทำงาน ทั้งนอกที่ทำงาน ทำให้รู้สึกเบื่อมากกกกกกกกกกกกก ครั้นจะออกไปเที่ยว ...ก็ไม่ได้อีก ...คนที่บ้านจะเป็นห่วง เฮ้อ ..... เริ่มต้นนิยายหวานๆ นะคะ ...จะได้อ่านให้ชุ่มหัวใจ...   โดย: นัทธ์ 9 เมษายน 2552 23:10:18 น.

เป็นบทกวีที่ใช้ถ้อยคำได้งดงามค่ะ   โดย: พธู 10 เมษายน 2552 12:04:06 น.

บทกวีไม่มีชื่อ แต่ บทกวีมีความรู้สึกจังเลยค่ะ   โดย: ปณาลี 11 เมษายน 2552 15:06:30 น.