"กิจกรรมรับน้อง ม.๑ แห่งสาธิตบูรพา"

"พี่จะรับขวัญเจ้า เอามาเข้าเป็นขวัญจิต จะรักดังชีวิต ใจคิดกรุณา..."
เพลงรับขวัญน้องยังคงก้องอยู่ในหัว เพราะตั้งแต่ไปเข้าค่ายผู้นำ (๘-๑๐ พ.ค.๕๕)
ร้องเพลงนี้มาไม่รู้กี่พันรอบแล้ว งานแรกของพวกเราคือรับน้องใหม่ของโรงเรียน
ทั้ง ม.๑ และ ม.๔ นิวเป็นหนึ่งในนักร้องประสานเสียง กลุ่มสันทนาการ และพี่ประจำฐาน
แหมะ...แต่ละคนทำงานกันคุ้มเลยทีเดียว รับกันไปคนละสองสามตำแหน่ง
พอลงจากเวที ต้องวิ่งไปกินข้าวเที่ยง (ตอน ๑๐ โมง) แล้วกลับมารอสันทนาการน้อง
พอเสร็จก็รีบวิ่งไปฐานตัวเองเพื่อเริ่มกิจกรรมการเข้าฐาน เหงื่อท่วมเลยทีเดียว
ภาพรวมวันนี้อาจารย์บอกว่าสำหรับงานแรกก็ถือว่าดีในระดับหนึ่ง แต่พูดก็พูดเถอะ...
ตอนร้องเพลงอยู่บนเวที เพื่อกล่อม (ให้น้องหลับ) น้อง ขณะผูกข้อมือ
ปวดส้น....เท้ามาก น้องเยอะมากกกก ส่วนฐานที่นิวเป็นพี่ประจำฐานมีชื่อฐานว่า
"หนูอยากอม" จะให้อธิบายกติกาก็กลัวจะยาว เอาเป็นว่าต้องมีการอมลูกอม
กินกล้วย และดูดนม แหมะ...ให้ตายเถอะ สาบานสิว่าคนคิดจิตบริสุทธิ์ 5555
ด้วยความที่อยากแกล้งเด็ก ก็เอาลูกอมใส่กล่องโฟม แล้วบอกว่า จะให้อมของในนี้
แต่บอกไปว่า "ตอนอมระวังหน่อยนะน้อง ปีกมันแข็ง เดี๋ยวมันจะบาดลิ้นเอา"
ก็นะ เด็กม.๑ จินตนาการกว้างไกล พอให้ถือ มีการบอกกับเพื่อน "เห้ย มันขยับได้อะ!"
พี่ฐานขำกันไส้แทบแตก เพราะน้องเค้าแลจะกลัวกันจริง พอได้ชิมนี่ขอใหม่กันจัง 55
แต่พรุ่งนี้รับน้อง ม.๔ จะมาใช้มุกมะลงแมลง เด็กมันเริ่มโต ใครมันจะเชื่อเนอะ
จริงๆอยากลงภาพบรรยากาศมาก แต่ตากล้องรอรับน้องม.๔ให้เสร็จก่อน
งั้นเดี๋ยววันนี้จะลงภาพบรรยากาศการเข้าค่ายผู้นำกรรมการนักเรียน ปี พ.ศ๒๕๕๕
ซึ่งเราเรียกกันว่า "กกน.55" (มีพวกโรคจิต ขอแอดกลุ่มในเฟสบ่อยมาก 555)
แห่งโรงเรียนสาธิต "พิบูลบำเพ็ญ" มหาวิทยาลัยบูรพา ณ จังหวัดระยองฮิ



อันดับแรก ต้องแบ่งเป็นสี ตามผ้าพันคอ คิดชื่อกลุ่ม ท่าเต้น สโลแกน วาดภาพตัวเอง แล้วนำเสนอ



"โอ้ทะเลแสนงาม...ฟ้าสีครามสดใส..." (เพลงสุดแสนจะคลาสสิค)



มีกิจกรรมฐานด้วย แต่กติกาแต่ละฐานมักให้คละสี เพื่อทำงานร่วมกันอย่างทั่วถึง







ช่วงเย็นหน่อยๆ ก็มีกิจกรรมริมทะเล เราไปวันหลังพายุเข้าพอดี หาดเลยไม่ค่อยสวย



บูมเพื่อให้อาจารย์มอบธงโรงเรียนให้พวกเราไปดูแลต่อ
"Satit! come and do cheerful Who Who! all you defeat me! Demonstration!"





บูมไม่ดี ก็โดนให้ลงไปลึกเรื่อยๆ บูมทีหน้าแทบดำลงไปในน้ำ
"เลือดเลือด เลือดเทาทองเข้มข้น! คนคน เราเป็นคนจริงใจ ไปไป ก้าวเดินไปข้างหน้า กล้ากล้า กล้าเผชิญความจริง!"



พอได้มา ทุกคนก็ต้องช่วยกันแบกกลับที่พัก พร้อมร้องเพลงโรงเรียน
"พิบูลบำเพ็ญ พิบูลบำเพ็ญ เป็นสุขร่มเย็นเพราะเราร่วมเป็นและร่วมตาย น้ำใจเทาทอง พร้อมพลีใจกาย บางแสนสุขคล้ายบ้านเยาวว์วัยแสนงาม"
(จริงๆ ก็พากันร้องเพลงลูกอม สามสิบยังแจ๋ว และอื่นๆอีกมากมาย)



วันที่สอง เราต้องไปทำกิจกรรมฐาน เพื่อแลกมาซึ่งหมูไก่ปลากระทะหม้อน้ำมันทั้งหลาย
จะเข้าฐาน จะกินข้าว หรือแสดงว่ากลุ่มพร้อมแล้ว ต้องเต้นทุกครั้ง
โปรดสังเกตคนเสื้อฟ้า จะเห็นได้ว่า เราได้ปลาและหมูมาแล้ว ต้องถือไว้ตลอด วางปุ๊ปจารย์ขโมยปั๊บ


กลุ่มนิว ทุกอย่างราบรื่น ไม่มีของหาย ไม่โดนทำโทษ แต่ดันมาโดนขโมยเตาไปวินาทีสุดท้าย
พอเรียกรวม ร้องเพลงเสร็จ หันมาปุ๊บ เตาหาย... พอขโมยได้ บอกว่า ไม่มีการเบิกแล้ว
งานเข้า.... มีทุกอย่างยกเว้นเตา 555 บางกลุ่มมีแค่กระทะ ไม่มีข้าวไม่มีกับ 555
แต่สุดท้าย ก็ช่วยกันหุง แยกกันทำ แบ่งกันกิน แต่ทำแล้วมันกินไม่ได้ อาจารย์เลยต้องขอลงมือเอง 5555

สรุปว่า แม้งานมันจะหนักและเหนื่อยมาก แต่พอได้เข้าค่าย มันได้อะไรเยอะมากจริงๆ
อย่างน้อยครั้งหนึ่งในชีวิตนักเรียน แค่นี้ก็ถือว่าเกินคุ้มแล้ว พรุ่งนี้รับม.๔ สู้!

Create Date : 16 พฤษภาคม 2555 Last Update : 16 พฤษภาคม 2555 20:58:53 น. Counter : 3700 Pageviews.		1 comments
Share Tweet