>Till My Life Never Change My Heart<
Group Blog
Concert
สุดหล่อประจำบ้าน
อื่นๆ อีกมากมาย
My All Trip
ห้องเรียนหนังสือ
Glay
ท่านเจ้าของบ้าน
อาหารการกิน
หนังสือที่ฉันอ่าน
My BJD Doll
<<
มีนาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
26 มีนาคม 2550
สมองไป...แต่มือไม่ไป
All Blogs
กวาดบ้านเสียหน่อย
แหวนพลอยวงแรก
ใครช่วยเปิดไฟที อนาคตเริ่มมืดมนแล้วอ่ะ
ปัดฝุ่น
ก็แค่อยากบอก
วิธีคลายเครียดและแก้เบื่อส่วนตัว
ไหว้พระขอพร
ลบคำสบประมาท ... จริงๆ ฉันก็ทำได้เฟ้ย!!!
ชายหาดบางแสน กับอาหารทะเล แสนอร่อยยยยย
ย้ายบ้าน
New Year Party!!!!!
เป็นหวัด
ความหวัง....เป็นสิ่งดีใช่ไหม???
ตำราเรียน....ที่รัก
สืบเนื่องจากการที่แมว(หัวหน้า)ไม่อยู่ ..... ดังนั้นหนูจึงร่าเริงเลย
อีก 1 ภาระที่ต้องรับผิดชอบ
ความคิดถึงมันห้ามกันไม่ได้จริงๆ
ช่วงชีวิตที่ขาดเธอ......
อุปสรรคของการเรียน
หนู
BM 500 .... เทคนิคการอ่านภาษาอังกฤษทางธุรกิจ
ไปเข้าสอบสายยยยย
สอบวิชาแรกไปแล้ววววว
โดน Tag จ้า.....
นางแบบจำเป็น
แฝด
สมองไป...แต่มือไม่ไป
แค่วันแรกก็จะตายแล้วววว
กลับสู่ชีวิตนักเรียนอีกครั้ง
เกาหลีใต้กับหิมะแรกของชีวิต
ความรับผิดชอบต่อสังคม
สมองไป...แต่มือไม่ไป
เรื่องที่มาคู่กับการเรียนก็คือการจดเลคเชอร์ ... หรือใครจะเถียงว่าสามารถเรียนได้โดยที่ไม่ต้องจดบ้าง??? หลังจากผ่านการเรียนครั้งแรกมาแล้ว ทำให้รู้ว่าอีกส่วนที่ต้องนำมาเคาะสนิมเป็นการใหญ่ก็คือ "ข้อมือ"
ความจริงทุกวันนี้ที่ทำงานอยู่ก็ใช้ว่าจะใช้แต่ปลายนิ้วจิ้มคีย์บอร์ดซะเมื่อไหร่ จับปากกาเขียนโน้นจดนี่ก็เยอะ ที่โต๊ะมีปากกากับดินสอรวมกันได้เป็นโหลกว่าๆ (เกี่ยวไหม) .... แต่มันไม่เหมือนกันก็ตรงที่ในชีวิตการทำงาน เราก็เขียนไปเรื่อยๆ นึกอะไรได้เราก็เขียนก็จดไป เพราะฉะนั้นสปีดในการเขียนหนังสือจึงตกลงไปค่อนข้างเยอะ(มากกกกก) ดังนั้นในวันเสาร์ที่ผ่านมาจึงเกิดเหตุการณ์ หูฟัง สมองคิด แต่มือไม่ขยับ หรือขยับไม่ทัน แบบว่าพออาจารย์บรรยายไป เราก็ฟังไป วิเคราะห์ไปตรงไหนสำคัญเราก็จะจดตาม แต่มือนี่ซิทำไมมันไม่ไปตามที่เราสั่งเลยล่ะ .... แบบว่าสมองคิดออกมาแล้วว่าสะกดยังไงแต่มือกลับไม่ได้สัมพันธ์กันเล้ยยยยย....ให้ตายซิ
ตอนเรียนก็รู้อยู่แล้วล่ะว่าจดไม่ค่อยทัน แต่พอกลับมาอ่านเลคเชอร์ที่บ้านนี่ซิ ....เฮ้ย!! นี่ฉันจดอะไรมาเนี่ยยยย อ่านไม่ออกเฟ้ย
ไอ้นี้มันอ่านทั้งคำว่าอะไรอ่ะ เหมือนๆ จะเป็นคำว่า "พิจารณา" หรือเปล่าน๊า มี พ.พานกับสระอิ กับอะไรยึกยือๆ และจบที่สระอาหรือเปล่าหว่า?? (เวรกรรม) แล้วทำไมคำว่า "เพื่อ" พ.พานกับสระอือไม้เอก มันรวมอยู่เป็นก้อนเดียวกันแบบนี้ล่ะเนี่ย อ้าวนั้นภาษาไทย หรือว่าภาษาอังกฤษกันล่ะหางติดกันหมดทุกตัวเลย โอ้โหนี่เราพัฒนาการเขียนภาษาไทยแบบลากหางได้แล้วหรือนี้...ไม่น่าเชื่อเลย
อ่ะนะอยากจะร้องไห้จริงๆ อดีตมือเลคเชอร์อันดับหนึ่ง(ของกลุ่ม)อย่างเราตกอับขนาดต้องมานั่งแกะลายมือตัวเองเลยเหรอเนี่ย ... ชีวิตมันเศร้าขนาดเน้อ
Create Date : 26 มีนาคม 2550
Last Update : 27 มีนาคม 2550 8:23:54 น.
3 comments
Counter : 712 Pageviews.
Share
Tweet
ง่า คุณครับ สู้ๆนะครับ
ผมยังไม่กล้าคิดที่จะเรียนต่อโทเลย เป็นแบบว่า ขี้เกียจสุดๆ
จบตรีได้เนี่ย นับว่าเป็นเรื่องเหลือเชื่อแล้ว หุหุ
ต้องท่องให้ขึ้นใจคับ สู้สู้
โดย:
Janer
วันที่: 5 เมษายน 2550 เวลา:19:02:12 น.
เรื่องลายมือก็เป็นปัญหาของผมเหมือนกันครับ
เขียนช้ากว่าสมอง ก็ไม่รู้จะเร่งยังไง มันไม่ทัน
ปอลอ นามแฝงนี้มาจากนิยายใช่ไหม
ผมเคยอ่านสมัยเด็กๆ ที่เจ้าของหมาเขียนจีบกัน
อ่านไปลุ้นไป ได้มุมมองแปลกๆดี
โดย:
หัวหยิกหน้ากร้อคอสั้นฟันเหยิน
วันที่: 16 เมษายน 2550 เวลา:23:37:10 น.
ใช่แล้วค่ะ มาจากหนังสือนิยายเรื่อง "นิคกับพิม" ค่ะ
โดย: นิคกับพิม IP: 203.118.101.104 วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:3:01:36 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
นิคกับพิม
Location :
นนทบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
อีกหนึ่งตัวตนที่ไม่มีใครรู้.....
ภาพในส่วนcomment กรอบตรงกลาง ภาพพื้นหลัง เปลี่ยน bullet ปลี่ยนโลโก้ เปลี่ยนสีตัวอักษร เปลี่ยนกรอบ comment Title Bar
Friends' blogs
aydeZ
Webmaster - BlogGang
[Add นิคกับพิม's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ผมยังไม่กล้าคิดที่จะเรียนต่อโทเลย เป็นแบบว่า ขี้เกียจสุดๆ
จบตรีได้เนี่ย นับว่าเป็นเรื่องเหลือเชื่อแล้ว หุหุ
ต้องท่องให้ขึ้นใจคับ สู้สู้