| All Blog
|
@ Verunda Huahin มันต้องมีอะไรแน่ๆ บรึ๊อๆๆๆ ต่อจากบล๊อกที่แล้ว บล๊อกนี้ออกแนวความเชื่อส่วนบุคคลเล็กน้อย โปรดใช้วิจารณญาน(เขียนถูกป่าวว๊า) หึหึ เรื่องเป็นงี้ พอเอาภีมเข้านอน จากที่ตอนแรกว่าจะนอนห้องใหญ่ แต่เตียงมันสูงมาก กลัวภีมจะตก เรา 3 คนพ่อแม่ลูกเลยย้ายไปนอนห้องรับแขกแทน มันมีเดย์เบดใหญ่ๆ 2 ตัว พ่อนอนตัวนึง แม่กับภีมนอนอีกตัวนึง ให้ตากับยายนอนห้องใหญ่แทน น้าเอื้อยไปนอนห้องเล็ก นี่คือแผนที่วางไว้ เอาเข้าจริงทุกคนเข้าประจำจุด(หยั่งกะจะไปรบ อิอิ) ภีมนอนไปพอหลับแม่ว่ายังไม่สนิทดี ก็ร้องไห้จ้าขึ้นมา ร้องแบบร้องมากกก ร้องเสียงดัง น้ำตาไหลพราก แบบที่ไม่เคยร้องแบบนี้มาก่อนเลย ต้องมาปลอบ จะเอาลงนอนยังไงก็ไม่ยอม ต้องอุ้มเดินอยู่กับตัวแม่ ตอนแรกแม่นึกว่าภีมอึ๊ หรือปวดท้องเพราะท้องเสีย แต่ดูแล้วก็ไม่มี พอภีมสติมาเหมือนตื่นแล้วก็หยุดร้อง ยิ้มได้ แต่พอเอาลงนอนเคลิ้มหลับไป เอาอีกแล้วร้องไห้จ้า เหมือนเดิม แม่ต้องอุ้มไว้กับตัว ทีนี้หลับบนตัวแม่เลย แม่ก็นั่งเอนๆให้ภีมนอน ยังไม่เอาลงที่นอน นั่งไปซักพัก แม่คิดว่าภีมหลับดีแล้ว เลยจะเอาลงที่นอน กลัวภีมนอนไม่สบาย พอเอาลงนอนเท่านั้นแหล่ะ ร้องไห้จ้า เหมือนรอบแรก พ่อเธอถึงกับถอดพระมาสวมให้(ปกติเวลาไปต่างจังหวัด แม่จะใส่สร้อยพระของภีมให้ทุกครั้ง คราวนี้ยายลืมหยิบมา) แต่ก็ไม่หยุดร้อง ทีนี้ตากับยาย น้าเอื้อยทุกคนตื่นหมด มาช่วยกันปลอบภีม (แม่ก็แอบปลื้มอย่างที่เวลาเธอร้องไห้ ฟูมฟาย เธอเลือกแม่ แต่สติมาแล้วอีกเรื่องนะ  ) พอภีมมีสติเต็มที่ก็หาย เล่นกับตา กับน้าเอื้อย คึกได้เหมือนเดิม จับท้องดูก็ไม่แข็ง ไม่ได้อึ๊ ไม่มีวี่แววเจ็บปวดใดๆ เหมือนเป็นคนละคนกับเมื่อกี๊ พวกเราเลยเล่นกับภีมเบี่ยงเบนดูซักพัก เล่นไปเล่นมากับคนโน้นคนนี้ ภีมก็อึ๊อีก รอบที่ 4 ของวัน แต่ไม่ได้มีอาการปวดท้องหรืออะไรนะ อึ๊เสร็จล้างก้นก็เล่นต่อ ปกติมาก ทุกคนก็เริ่มมองหน้ากัน เอาไงดีหว่า ลองให้ภีมนอนกับตา ยาย ภีมก็ไม่เอา ลองให้ตายายไปนอนห้องเล็กข้างบน น้าเอื้อยนอนห้องใหญ่ แม่กับภีมไปนอนด้วย ภีมก็ไม่ยอมนอนจะเล่นอย่างเดียว ทีนี้เลยอุ้มไปนอนเดย์เบดที่เดิม พ่อมานอนด้วย เบียดกัน 3 คน ทีนี้ยอมเคลิ้มหลับ แต่ก็เอาอีกแล้วร้องอีก ทีนี้แม่เลยนึกถึง "หลวงปู่ทวด" ที่แม่เคารพ แม่สวดอาราธนาท่าน(ปกติก็สวดเป็นประจำอยู่) อธิษฐานให้หลวงปู่ช่วย ให้ภีมนอนหลับได้ซักที ไม่ตื่นมาร้องแบบนี้ แม่สงสารภีมเหนื่อยมาทั้งวัน เพลียจากท้องเสียด้วย ถ้าไม่ได้นอนอีกจะแย่ทั้งแม่ทั้งลูก ขอให้ภีมได้นอนยาวด้วยเถิด ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ไม่ถึง 5 นาทีภีมหลับ แล้วไม่ตื่นมาร้องอีกเลยทั้งคืน มาตื่นตอนเช้าแบบต้องปลุกด้วยอ่ะ บารมีหลวงปู่ทวดแท้ๆ  อย่างงี้จะให้เข้าใจว่าอะไรอ่ะ สิ่งที่มองไม่เห็นมีจริง และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็มีจริงด้วย สรุปภีมนอนๆร้องๆแบบนี้อยู่ตั้งกะเกือบ 5 ทุ่มจนถึงตีหนึ่งกว่าๆ เช้ามาพ่อกับแม่ ตื่นมาด้วยความเมื่อย เพราะนอนท่าไม่สบาย เรียกว่าพลิกตัวไม่ได้เลย น้าเอื้อยดิสบายนอนเตียงใหญ่คนเดียวเลย  อาหารเช้าที่นี่ก็ดีนะ มีหลายอย่างให้เลือก คุณภาพอาหารก็ดี แต่แม่ว่าที่วีรันดา เชียงใหม่ดีกว่า เยี่ยมที่สุดก็ต้องอัสสรา หัวหิน มีแชมเปญอย่างดีด้วย อาหารภีมก็โจ๊กน่ะสิ ดีที่เค้ามีโจ๊กให้ อร่อยด้วย แล้วก็ขนมปังปิ้ง มีปาท่องโก๋จิ้มนมด้วย(แต่ภีมไม่ได้กินนะ อิอิ) กินข้าวเช้าเสร็จก็ไปเล่นน้ำกัน เอาให้คุ้ม คราวนี้ยายขอเล่นบ้าง มารีสอร์ตสวยๆทั้งที แม่กะว่าจะไม่เล่นเผื่อดูภีมขึ้นมาก่อน แต่ทุกๆคนบอกให้เล่น เดี๋ยวขึ้นพร้อมกัน  เธอไม่ได้เล่นหรอกนะสไลเดอร์น่ะ ป๊อดซะขนาดน้าน แค่แอ๊คท่ายังเหวอ พ่อ ตา น้าเอื้อยเค้าเล่นกัน (แม่ก็ป๊อดย่ะ) ภีมสนุกใหญ่เล่นกับคนโน้นที คนนั้นที แม่ก็ได้เล่นเต็มที่ ชอบๆ    เล่นซักพักก็ขึ้นกัน แม่กับยายพาภีมกลับห้องก่อน ตา น้าเอื้อย พ่อไปเล่นทะเลต่อ ถูกใจพ่อมากเค้าชอบเล่นทะเลมากกว่าสระอีก ครั้งนี้ภีมเล่นน้ำนานสุดเลยนะเนี่ย แม่ไปอาบน้ำให้ภีมก่อน แล้วค่อยฝากยาย แม่อาบเสร็จพวกที่ไปเล่นทะเลก็กลับมา ปรากฎว่าพ่อเธอโดนแมงกะพรุนเข้าที่หลัง เป็นปื้นๆแดงเลย หาอะไรไม่ได้ยาก็ไม่มีเลยเอาเหล้าโกลด์เลเบิ้ลของตามาราดหลังพ่อแทน โอ๊ะโอ๋อย่าดูถูกโกลด์ไป กลับมาบ้านผื่นหายเลยนะจ๊ะ (ตอนแรกพ่อจะไม่ยอมราด บอกเสียดายเหล้า  )ว๊ายๆลืมลงรูปที่เล่นน้ำในสระส่วนตัวไป แม่ได้เล่นเมื่อวาน พ่อกับน้าเอื้อยเล่น 2 วันเลย ตากับยายเล่นวันนี้ แต่ภีมไม่ได้ลงเลยอ่ะ น่าฉงฉาน ลืมภีมไปได้งายยยย  เก็บข้าวของ แต่งตัวกันเรียบร้อย ก็เรียกเค้าเช็คเอาท์ เค้ามาเช็คให้ที่ห้องเลย ระหว่างรอ เด็กชายภีมก็ขอแอคท่าบนเก้าอี้ผ้าใบหน่อย   มาครั้งนี้ทุกคนบอกสนุกมาก ได้เล่นน้ำเต็มที่ แม้แต่ยายยังเล่นเลย ได้กินเต็มที่ แม่ได้ฟังก็ดีใจ อุตส่าห์ตั้งใจทำให้ทุกคนอ่ะนะ ขากลับแวะไปกินข้าวกลางวันกันที่ร้านเจ๊กเม้ง แม่เห็นออกทีวีเลยตั้งใจว่าจะไปลอง เป็นร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อ มีหมูด้วย มีพวกข้าวอาหารตามสั่งด้วย ไปถึงร้านภีมหลับ คงเพลียจากการเล่นน้ำ อุ้มลงมายังไม่ตื่น จับนอนต่อในรถเข็นก็ไม่ตื่น คราวนี้แม่เลยได้กินเต็มที่พร้อมๆทุกคน แต่ไม่อร่อยอย่างที่โฆษณาแหะ 6 คน 500 กว่าบาท ก่อนกลับซื้อข้าวผัดหมูไว้ให้ภีมกินในรถตอนตื่นมาด้วย พอกินเสร็จขึ้นรถปุ๊บภีมตื่น เลยป้อนข้าวเลย ตาก็ตรงดิ่งกลับบ้าน เพราะเดี๋ยวเราต้องไปกินข้าววันเกิดปู่อีก ไปถึงบ้านประมาณ 3 โมง ภีมยังถ่ายอยู่ พ่อกับแม่เลยพาไปหาหมอดีกว่า ถึงจะถ่ายน้อยลงแต่ก็ยังไม่หาย ไปเอายามากินเผื่อจะหายเร็วขึ้นจะได้กินนมได้ไวๆ ไปหาป้าหมอคนเดิม(ไม่ใช่หมอประจำตัวภีมนะ แต่เวลาไปแบบไม่ได้จองหมอทีไรเจอหมอคนนี้ทุกที) ได้ยามาก็เหมือนรอบที่แล้ว หมอบอกดีแล้วที่ให้งดนมไว้ ไม่งั้นคงถ่ายมากกว่านี้ หมอย้ำว่าถ้าเด็กท้องเสียต้องงดนมกับไข่โดยเด็ดขาด เสร็จเราก็ไปรับป้าน้อยที่สถานีรถไฟฟ้าอ่อนนุช ตอนนั่งรถไปภีมก็งอแง ง๊องแง๊ง จะออกจากคาร์ซีทโน่นนี่ ทีนีแม่ก็อารมณ์เสียไง เลยพูดกับภีมดุๆ(ไม่ได้ตวาดนะ แม่พยายามจะไม่ลงอารมณ์กับลูกอ่ะนะ แต่บางทีมันก็วอนเจงๆ) ประมาณว่าแม่ไม่ชอบนะนิสัยแบบนี้ แม่โมโหไรเงี้ย แล้วก็นั่งห่างออกมา หน้าแม่ก็คงออกด้วย ปรากฎว่าได้ผลแหะภีมเงียบ นั่งนิ่งเชียว หงอยกันทั้งพ่อทั้งลูกเลย  ให้มันรู้ซะมั่งว่าแม่เอาจริงรับป้าน้อยเสร็จก็ตรงไปกินเอ็มเคกับปู่ ย่า มีย่าแดง ย่าฟา ลุงใหญ่ อาโจมาด้วย ไปถึงภีมหลับ ก็อุ้มลงไปกะนอนในรถเข็น แต่เธอตื่น แถมงอแงเล็กน้อย เจอใครก็ไม่ให้อุ้ม แอ๊ๆกับเค้าไปหมด ต้องอุ้มไปเดินข้างนอกแป๊บนึงค่อยเอามานั่งกิน ภีมก็กินได้แค่โจ๊กอ่ะนะ อาหารเด็กท้องเสีย พอได้กินอารมณ์เริ่มดีขึ้น มีเล่นกับปู่เป็นระยะ พ่อนั่งกลางระหว่างเธอกับปู่ ภีมก็คอยเอามือดันพ่อหลบเพื่อจะคุยกับปู่(พูดไม่รู้เรื่องหรอก) ตลกดีอ่ะ ภีมกินเสร็จย่าก็อุ้มไปเดินเล่น ตอนแรกไม่ยอมหรอก แต่ย่าดึงไปเลย แม่ก็กินไป ปู่ก็ไปช่วยย่าดูภีมด้วย หายกันไปพักนึง แม่ก็เอ๊จะไหวมั๊ยน๊า ภีมจะร้องป่าว จะกวนมั๊ย จนกินเสร็จเช็คบิลก็ยังไม่มากัน เลยเดินไปสมทบ ย่าพาไปเดินซื้อของในห้าง ย่าบอกภีมไม่เห็นงอแงเลย อารมณ์ดีเฉย ญาติๆคนอื่นขออุ้มก็ไม่ให้อุ้ม ให้แต่ปู่กับย่า มือไปโดนอะไรมาก็ไม่รู้ เอามือมาให้ย่าเป่า อ้อนเค้าด้วย ปู่ย่ายิ้มใหญ่เลย เธอนี่มันรู้งานจริงๆ พอซัก 2 ทุ่มเค้าก็ไปส่งย่าแดงขึ้นเครื่องไปอเมริกากัน เราขอตัวเพราะจะพาภีมไปนอน เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว เจอกันอาทิตย์หน้านะครับปู่กับย่า ภีมจะไปหาที่เพชรบูรณ์ เฮ้อ เสร็จภารกิจต่างๆ ภีมนี่อึดจริงๆลูก ไม่สบาย แม่พาไปต่างจังหวัด นมก็ไม่ได้กิน นอนก็ไม่นอน แต่หนูก็ไม่งอแง ไม่ป่วยไข้ให้แม่ต้องกังวลเลย ทำกิจกรรมต่างๆร่วมกับผู้ใหญ่ได้โดยไม่เป็นภาระเลย น่ารักมากลูก ลูกรักของแม่เก่งจริงจิ๊ง อาทิตย์หน้าฟิตร่างกายนะจ๊ะ เราจะเดินทางไกลกัน รักลูก แม่อ้อ
|
smartdevil
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] คุณแม่มือใหม่ใจเกินร้อย ทฤษฎีปึ๊กแต่ปฏิบัติแป้ก ค่อยๆเรียนรู้ไปเดี๋ยวก็เก่งเองเน๊อะ Friends Blog
Link |
||||||||||||
