ความคิดเปลี่ยนชีวิต #38 คิดก่อนพูด
ในช่วงเวลาที่เป็นเด็กเมื่อคิดอะไรได้
ก็จะพูดออกมาตรงๆ
ไม่สนใจว่าผู้ฟังหรือฝ่ายตรงข้ามจะรู้สึกอย่างไร
และในหลายครั้งก็มักจะหาคำพูด
โต้แย้งหรือโต้ตอบคู่สนทนาให้รู้สึกว่าสะใจ
หาเหตุผลมาคุยกันเหมือนการโต้วาที
พอเถียงชนะก็รู้สึกว่าตัวเองฉลาด
ในบางครั้งการพูดก็ไปเชือดเฉือนหัวใจผู้ฟังเป็นการสร้างวจีกรรมหลายต่อหลายครั้ง
โดยไม่รู้ตัว
พอโตขึ้นมาเข้าสู่วัยทำงาน
สถานการณ์ต่างๆสอนเราให้รู้จักระมัดระวังคำพูด
รู้จักกาลเทศะรู้ว่าเวลาไหนควรพูดเรื่องอะไร
ทำให้เรารู้จักการใช้คำพูดได้ดีขึ้น
มีสุภาษิตหนึ่งที่ผมก็จำได้มาตลอด...
"อยู่คนเดียวให้ระวังความคิด
อยู่กับมิตรให้ระวังคำพูด"
เรื่องนี้จริงเป็นอย่างมากเพราะเวลาอยู่กับเพื่อน
เรามักจะคิดว่าเพื่อนกันสนิทกันมากคงไม่เป็นไร
เราสามารถพูดอะไรก็ได้
แต่ความเป็นจริงแล้วสิ่งที่เราพูดออกไป
บางครั้งอาจจะกระทบจิตใจเพื่อนก็ได้
อาจร้ายแรงถึงขั้นเสียความสัมพันธ์ต่อกันไปเลย
ก่อนจะพูดอะไรออกไปแนะนำให้คิด 3 อย่างนี้ก่อน
1.สิ่งที่จะพูดเป็น"ความจริง"หรือไม่ ?
2.พูดแล้วมี "ประโยชน์"กับผู้ฟังหรือไม่ ?
3.ผู้ฟังเมื่อได้ยินแล้วมี "ความสุข" หรือไม่ ?
ถ้า "ผ่าน" ก็ถือว่าสิ่งนั้นควรจะนำมาพูด
แต่ถ้าไม่ใช่จงเงียบไว้เพราะพูดออกมาแล้วไม่มีประโยชน์แถมทำให้คนเป็นทุกข์หรือเป็นเรื่องโกหกแล้วไม่ดีทั้งสิ้น
ยิ่งหากผู้พูดเป็นผู้ใหญ่ที่มีอาวุโสมากแล้ว
ยิ่งจำเป็นต้องระมัดระวังให้มากขึ้น
เพราะคนอ่อนวัยกว่าจะเชื่อถือเราโดยพื้นฐาน
เพราะเชื่อว่าเราผ่านโลกมามากกว่า
เมื่อมีใครมาพูดอะไรกับเรา
ไม่จำเป็นต้องตอบโต้เร็ว
ทวนคำพูดหรือหยุดสักนิดคิดก่อนก็ได้
"เมื่อกี้ที่พูดมา.... ฉันเข้าใจว่า... ใช่หรือไม่"
เวลาพูดให้ได้ยินเสียงตัวเอง
อย่าพูด เมื่อรู้สึกโกรธ
เปลี่ยนความคิดชีวิตก็เปลี่ยนครับ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
