วันก่อนได้คุยกะเพื่อนสาวสมัยเรียนมหาวิทยาลัย เพื่อนคนนี้เป็นคริสเตียน แล้วเค้าก็เชื่อในพระเจ้ามาก

เหตุการณ์ก็เริ่มจากเราบ่นเรื่องปัญหาเก่าๆกะคนเดิมให้เพื่อนฟัง เพื่อนถามว่า ทำไมเราไม่บอกความรู้สึกกับคนที่กำลังจะกลายเป็นอดีตเพื่อนสนิทไปตรงๆ ว่าตอนนี้เรารู้สึกกับเค้ายังไง หรือทำไมไม่ถามไปตรงๆว่าตัวเค้าคิดยังไงกันแน่

เราตอบไปว่าทำไม่ได้หรอก เพราะเพื่อนคนนั้นเค้าไม่ได้เป็นคนที่พร้อมเผชิญกับการแสดงความรู้สึกลึกๆ แม้ว่าเค้าจะเพียรพยายามสื่อความรู้สึกที่มีต่อเราหรือแม้แต่ใครๆด้วยวิธีการอื่นมากแค่ไหน แต่เรื่องจะให้เค้าพูดออกมา เป็นเรื่องยากมาก ไม่งั้นเหตุการณ์กระอักกระอ่วนแบบนี้คงไม่เกิดขึ้นแน่

เพื่อนสาวตอบมาว่า เค้าก็ไม่เลือกที่จะถามตรงๆเหมือนกัน แต่จะให้พระเจ้าเป็นผู้นำทาง แล้วถามเราว่า "แกเชื่อในพระเจ้าหรือป่าว เพราะถ้าแกเชื่อในพระเจ้า สักวันก็จะนำไปสู่คำตอบได้" เมื่อตัวเราลองกลับมาคิดดู เราก็หาคำตอบไม่ได้เหมือนกัน ว่าตกลงเราเชื่อในสิ่งใดมากพอที่จะเป็นผู้นำทางเราไปหาคำตอบที่ต้องการหรือไม่

ก็ในเมื่อตัวเราเองยังไม่ศรัทธาในสัญชาตญาณของตัวเอง แล้วเราจะไปศรัทธาอะไรได้อีก หรือจะมีสิ่งใดสามารถนำพาเราไปยังคำตอบที่ต้องการได้อย่างแท้จริง

Create Date : 21 พฤษภาคม 2551
Last Update : 2 มิถุนายน 2551 10:45:08 น.		2 comments
Counter : 841 Pageviews.
Share Tweet