Group Blog |
อ่อนแรง...อ่อนล้า..อ่อนใจ.... เคยมั้ย....ในวันที่เหนื่อยล้า....อ่อนแรง...อยากจะหยุด หยุดอยู่เฉย..เฉย....นั่งมองท้องฟ้า...สายน้ำ...แสงแดด... ไม่อยากจะทำอะไร....ไม่อยากจะรับรู้อะไร...และไม่อยาก... อะไร..อะไร..อีกมากมายหลายอย่าง....แต่ก้อทำได้อย่างเดียว คือ...การนั่งมองท้องฟ้าปล่อยใจไปเรื่อย..เรื่อย..พยายามให้ กำลังใจตัวเอง...ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่ายังพอมีเหลืออยู่รึเปล่า... แต่เราก็ต้องสู้..สู้..เพื่อความอยู่รอด...จนกว่าจะถึงเวลาที่ต้องหยุด วันนี้ทั้งร่างกายและจิตใจทรุดโทรมลงอย่างน่าตกใจ แต่ก็... พยายามปลอบใจตัวเองว่าไม่เป็นไร....เดี๋ยวก็ดีขึ้น...คนเราไม่ทุกข์ ไปตลอดชีวิตหรอก...มันต้องมีทั้งสุขและทุกข์ปะปนกันไป...แต่สุข จะมาเมื่อไหร่....ถึงวันนั้นคงรู้กัน...... ความทุกข์ก็เหมือนพายุลูกใหญ่ซักพักก็สงบไป ท้องฟ้าหลังพายุสงบสวยสดใสเสมอครับ
โดย: Don't try this at home. วันที่: 30 มิถุนายน 2554 เวลา:14:32:56 น.
แล้วก็คือประสบการณ์ชีวิตเราด้วยค่ะ วันหน้าเราจะได้เข้มแข็งขึ้น หากเหตุการณ์แย่ๆเข้ามาอีก
โดย: สัญญาลมปาก วันที่: 30 มิถุนายน 2554 เวลา:18:01:16 น.
|
น้องใหม่ขี้สงสัย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] **งานเขียน/ภาพวาดในบล็อกนี้สงวนลิขสิทธิ์ ตาม พ.ร.บ. พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ส่วนหนึ่งส่วนใด โดยมิได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร Link
|