BlogGang.com : : T.B.tower : คนใจเสาะ กับ คนขี้แพ้

คนใจเสาะ กับ คนขี้แพ้

ในบางครั้งคนเรามีความรู้สึก บางครั้งไม่มี ( หลับ)
บางครั้งสนุก บางครั้งเศร้า บางครั้งเหงา บางครั้งเบื่อ
ความรู้สึกเหล่านี้เป็นสิ่งที่ทำให้คนเราเป็นคน
มันเกี่ยวกับเรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปมั้ย ??
ลองอ่านดูละกันนะครับ
คนเราบางครั้งถ้ารักหรือชอบอะไรมากๆ
มันก็จะเกิดความหวังขึ้นมา
ในตอนแรกนั้นความหวังมาจากไหนเหรอใครรู้บ้างครับ ??
มาจากสิ่งที่เรารักหรือชอบรึเปล่า ??
ผมว่ามันคงไม่ใช่หรอกครับ ความหวังขั้นแรกนั้น
มันถูกเรียกว่า “หวังลมๆแล้ง” นั่นแหละครับ
คนบางคนนั้นพอเกิดความหวังชนิดนี้ขึ้นมาจะมีความคิดในใจว่า
“ ฉันต้องตามมันไป ” บางทีมันอาจสมหวังทุกครั้ง
หรือบางทีมันก็สมหวังบ้างผิดหวังบ้าง
แต่สิ่งที่จะกล่าวถึงนั้นคือการ
ผิดหวังทุกครั้งครับ บางคนอาจเรียกมันว่า
“ คนขี้แพ้ ” ซึ่งเป็นคำพูดเหยียดหยาม
แต่ผมว่า
คนขี้แพ้นั้นบางทีอาจจะมีความกล้ามากที่สุดก็ได้
เพราะคนขี้แพ้นั้นเป็นคนที่ผิดหวังแล้วไม่ย่อท้อ
ยังลุกขึ้นมาใหม่ ยังสู้ต่อไป ยังตามหัวใจไป
และที่สำคัญที่สุด
เขาได้ทำตามสิ่งที่ตนเองปรารถนา
อย่างสุดความสามารถแล้ว
ถึงแม้ว่ามันจะผิดหวังก็ตามที
ผมว่า ผมนับถือเค้านะ
เพราะว่าผมนั้นไม่ได้เป็นคนแบบนี้
ผมนั้นจัดได้ว่าเป็น “ คนใจเสาะ ” เลยทีเดียว
เพราะว่าผมไม่เคยกล้าตามหัวใจของผมไป
ไม่เคยกล้าตามความหวังของผมไปเลย
ผมกลัว กลัวอะไรหลายๆอย่างตั้งแต่ยังไม่เริ่ม
กลัวว่า ก้าวขานี้ไปจะล้มมั้ย
ก้าวขาต่อไปจะสะดุดหรือเปล่า
และที่สำคัญที่สุดผมกลัวว่าผมจะ “ แพ้ ”
ผมกลัวว่าตอนจบผมจะเป็นคนที่ล้มเหลว
ผมกลัวจะเป็นคนขี้แพ้ ทั้งๆที่
คนขี้แพ้คือคนที่กล้าหาญ
ผมน่ะเคยมีคนที่อยากทำความรู้จักอยู่คนหนึ่ง
แต่ผมก็ไม่กล้าทำอะไรทั้งๆที่แอบมองเธออยู่บ่อยๆ
แอบคิดถึง แอบเป็นห่วง
ทั้งๆที่แม้แต่ชื่อเธอผมนั้นก็ยังไม่รู้เลย
ผมกับเธอคนนั้นมีเวลาที่จะได้อยู่เจอกันแค่ช่วงหนึ่ง
เพราะ เราต่างคนต่างมา เราอยู่คนละที่
แต่ก็ยังได้มาพบเจอกัน
ซึ่งมันก็เป็นเวลาไม่นานหรอกครับ
ผมคิดว่าถ้าผมกล้าพูดกล้าคุยกับเค้าคงจะดีสิ
แต่ทำไมผมไม่ทำล่ะ “ เฮ้อ !! วันพรุ่งนี้ละกัน ”
นี่คือสิ่งที่ผมพูดกับตัวเอง
ทั้งๆที่เวลาที่จะได้เจอกันนั้นมีเพียงน้อยนิด
แต่ผมก็ยังปล่อยเวลาให้มันผ่านไป
โดยที่ผมไม่ได้ทำอะไร
ผมเสียดายมันมากๆเลยครับ
ประโยคที่เค้าชอบพูดกัน
“ อยากย้อนเวลาได้จังเลย ”
ซึ่งที่ผ่านมาผมไม่เคยคิดอะไรกับประโยคนี้เลย
แต่วันนี้ ผมอยากให้ประโยคนี้มันเป็นจริงขึ้นมา
ถ้ามันเป็นสิ่งที่เป็นไปได้ ผมจะทำตามหัวใจของผม
ผมจะถามเธอคนนั้นในทุกๆอย่างที่ผมอยากรู้
ผมจะอยู่ใกล้ๆเธอตลอดช่วงระยะเวลาที่เรามีด้วยกัน
ผมจะยอมเป็นคนโง่ที่จะใช้ความรู้สึกทั้งหมดของผม
ทุ่มเทลงไป ถึงแม้ผมจะกลายเป็นคนขี้แพ้ก็ตาม
ผมว่ายังไงมันก็คงจะดีกว่าที่มันเป็นอยู่ตอนนี้
ในตอนนี้เราต่างแยกย้ายจากกันไปยังที่ๆเราจากมา
ผมอยากเจอเธออีกครั้ง
แต่มันคงเป็นไปไม่ได้สำหรับคนใจเสาะอย่างผม
ซึ่งแม้แต่ชื่อเธอผมยังไม่กล้าถามเลย
แล้วอย่างนี้มันจะมีสิ่งที่เป็นไปได้มั้ย
ที่คนใจเสาะจะขอให้มันเป็นจริง
เฮ้อ !! ไม่รู้ว่าเธอคนนั้นจะได้อ่านข้อความนี้มั้ย
ถ้าอ่านอยู่ผมอยากจะบอกกับเธอว่า
“ ผมดีใจนะที่เราได้เจอกัน
แต่ผมก็เสียใจที่ผมเป็นคนอย่างนี้
ผมเสียใจที่ไม่ได้คุยกับคุณเลย
ผมไม่รู้ว่าคุณอยากจะรู้จักผมมั้ย
แต่ผมน่ะอยากรู้จักคุณมากเลยนะ
ถ้าเป็นไปได้
เราคงจะได้เจอได้ไปเที่ยวด้วยกันอีกนะ
นี่คือสิ่งที่ผมหวังไว้ อยากเจอกันอีก
อยากไปเที่ยวด้วยกันอีก
อยากคุยกับคุณ
เพื่อชดเชยที่ครั้งนี้ผมไม่ได้พูดกับคุณ ”
แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ผมก็รู้ตัว
สิ่งที่ผมจะทำได้ในตอนนี้ก็คงมีแค่นี้สินะ
ใครที่ได้อ่านข้อความนี้
ผมก็อยากให้เพื่อนๆ
อย่าเป็นคนใจเสาะเลยนะครับ
คิดอะไร อยากทำอะไรก็ทำไปเถอะครับ
อย่ากลัวว่าจะล้ม
อย่ากลัวว่าจะแพ้
แล้วเพื่อนๆจะไม่มานั่งเสียใจ
เสียดายสิ่งต่างๆอย่างผม

T.B. TOWER

Create Date : 06 พฤษภาคม 2550

Last Update : 18 พฤษภาคม 2550 21:53:33 น.

4 comments

Counter : 549 Pageviews.

เรื่องมันเศร้าจังเลยเนอะ

โดย: หน้อมแหน้มไปหน่อย IP: 58.181.237.143 วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:13:58:33 น.

หวัดดีค่ะ ได้อ่านเรื่องราวของคุณที่แต่งมาหลาย ๆ เรื่องน่ะค่ะ แล้วเมื่อไหร่จามาแต่งเพิ่มค่ะเนียะ รออ่านอยู่ค่ะ

โดย: little flower IP: 222.123.21.238 วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:23:56:09 น.

ได้อ่านแล้วถูกจริงๆๆค่ะ ขอบคุณค่ะ

โดย: นิ่มนวล ค่ะ IP: 125.26.232.186 วันที่: 15 ธันวาคม 2551 เวลา:11:48:17 น.

เหมี่ยวเชื่อว่า ทุกคนก็คงเป็นอย่างนี้ เหมื่อนๆกัน

กลัว มัน ทุก อย่าง เลย

T_T

โดย: Mameaw ^^ IP: 222.123.213.243 วันที่: 12 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:51:04 น.