|
|
|
|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
สดตามอารมณ์ตอน 8
ผมพยายามทำเป็นไม่สนใจกับสิ่งรอบการ แต่สัญชาติญาณนักถ้ำมองทำให้ผมสามารถแอบมองการกระทำของพวกเขาได้ โดยสายตาผมจับจ้องอยู่ที่โทรทัศน์ !!!
แต่ละคนขยันขันแข็ง ราวกับพวกเขาทำมันเป็นงานอดิเรก
รอไม่กี่อึดใจ ยอดส่งไม้ไผ่มาให้ผมหนึ่งข้อ แน่นอนที่สุด มัน…ไม่ใช่ข้าวหลามหนองมน แต่มันคือ “กระสวยอวกาศ” (สามเกลอเรียกเช่นนั้น)
“ช่วงรอน้ำ ก็เติมสักทีสิพริก” ซันพูดพร้อมส่งสายตายิ้มหวานดั่งผู้ปล่อยวางทางโลก
“บ้องที่ 1 พุทธวาจา” ยอดสอดแทรกเข้ามาได้ถูกจังหวะ
“ไว้ก่อนดีกว่า” ปากผมตอบไปเอง ทั้งๆที่ตาผมลุกวาว เมื่อได้เห็นบ้องข้าวหลามยาวเกือบศอก แต่ผมยังไม่อาจหน้าด้านพอที่จะรับมาง่ายๆ ใจผมเรียกร้องให้พวกเขาใส่มาลิฮวนน่าให้ผม
ประสบการณ์สำคัญสำหรับทุกวงการ คนอย่างยอดแค่มองตาผมก็รู้ลึกถึงห้องในสุดของหัวใจ เขายัดใส่ให้ผม1หลุม ยื่นมาพร้อมกลับไม้ขีดตราสัตว์หายากลุ่มแม่น้ำโขง
ผมรับมาอย่างเหนียมอาย ค่อยๆบรรจงรีบเอาควันแห่งความเพ้อฝันเข้าสู่ปอด
ซั๊ดดดดดด..
“เนื้ออบฝิ่นเชียวนะคุณ ใช่ว่าจะหาได้ง่าย” ยอดวางมาดดั่งผู้คว่ำหวอดวงการกัญชา
“น้ำเสร็จพอดี สักแก้วสิ โล่งคอ” ซันนั่งอยู่ข้างหม้อหุงข้าว พร้อมกับตักน้ำใบกระท่อมใส่แก้วยื่นมาให้ผม
“ช่วงนี้ใบมีเยอะ พวกผมต้มกันแทบทุกวัน”
“อีกสักหลุมสิพริก”
“อะไรกัน เมาแล้วหรอ”
เปลือกตาของผมหนักและร้อนฉ่า ร่างกายอ่อนเปรี้ยเพลียแรง ผมเห็นคนนั่งตกปลาอยู่บนหลังคาบ้านข้างๆ และซันมีมือที่สามยื่นออกมาจากหลังกกหู…
… ผมรู้สึกตัวอีกทีในเวลาบ่ายโมงของอีกวัน เสียงมีดกับเขียงกระทบกันเป็นจังหวะ ปลุกผมให้ตื่นจากภวังค์
Create Date : 14 ตุลาคม 2553 |
Last Update : 14 ตุลาคม 2553 19:03:51 น. |
|
0 comments
|
Counter : 170 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
|
Life For Rock |
|
|
|
|