1 เดือนที่ผ่านไป กับสิ่งที่เหลืออยู่

แองจี้....
วันนี้ครบหนึ่งเดือนแล้วนะ ที่แองจี้ไม่อยู่กับแม่ เวลาช่วงนี้มันผ่านไปไวเหลือเกิน
เมื่อเช้าแม่ก็ไปใส่บาตรให้น้องนะ มีข้าวโพดต้มของโปรดน้องด้วย

ความคิดถึงน้องตลอดทั้งเดือนที่ผ่านมา แม่กับม่าม้ายังคงคิดถึงน้องมากๆ
มากกว่าตอนน้องอยู่กับเราเสียอีก เพราะว่าตอนน้องยังอยู่ แม่จะกอดจะหอม
น้องทุกวัน แต่วันนี้เวลาเราคิดถึงน้อง เราก็ไม่สามารถจะเอาน้องมากอดมาหอม
ได้อีกต่อไปแล้ว ม่าม้าบ่นคิดถึงน้องทุกวัน กินอะไรก็ยังเรียกน้องอยู่ บอกว่า
อยากให้น้องมาหาบ้าง แต่แม่บอกม่าม้าไปแล้วว่า ไม่ให้เรียกน้องให้น้องไปสบายๆ
อย่าได้มีความห่วงความกังวลอะไรอีก เพื่อนแม่บอกว่า แค่เราร้องไห้คิดถึงเค้า
เราก็ดึงเค้าให้เค้าห่วงเราแล้ว แต่แม่ก็พยายามแล้วนะที่จะไม่ร้องไห้คิดถึงหนู

หลังจากน้องจากไป ตอนไปส่งน้องที่วัด ของที่น้องชอบบางส่วน
แม่ก็ใส่ไปให้น้องด้วย เสื้อสีแดงตัวโปรด ปลอกคอสุดสวย
ที่นอนที่ใช้ประจำ แล้วก็เสื้อใหม่ที่แม่ซื้อมาแล้วน้องยังไม่ได้
ใส่อวดแม่เลย คุณลุงที่วัดบอกว่า จะไม่ให้ใส่อะไรไปมาก
เพราะเวลาเผามันจะไปสร้างมลพิษ แม้กระทั่งกล่องกระดาษ
ที่แม่ใส่น้องไปก็ต้องเอาออก

ยังมีของอีกหลายอย่างของน้องที่ยังอยู่ที่บ้านของเรา อะไรที่ยังดีอยู่
แ่ม่ก็จะถามเพื่อนๆ ที่บ้านมีน้องหมาว่าใครจะเอาอะไรไปใช้บ้าง
โซ่จูงของหนู แม่ให้พี่ฝอยทอง ที่น้องชอบไปเล่นด้วยไป
ที่นอนลายทหารที่เพิ่งได้มากับเสื้อที่ยังสวยๆอยู่ รวมถึงปลอกคอ
ที่ม่าม้าซื้อให้หนู แต่หนูยังไม่ได้ใส่เลย แม่เอาไปให้น้องหมา
บ้านเพื่อนที่ทำงานของแม่

ยาของน้องที่เหลืออยู่ ซึ่งก็มากมายพอสมควร แม่ก็เอากลับไป
บริจาคให้ที่โรงพยาบาล เผื่อมีใครที่น้องหมาเค้าไม่สบาย
แล้วไม่ค่อยมีสตางค์ จะได้เอายาพวกนี้ช่วยค่าใช้จ่ายได้บ้าง
เพราะยาที่ใช้รักษาน้องๆที่เป็นมะเร็งค่อนข้างแพงพอสมควร

มีอยู่วันหนึ่งช่วงที่แม่พาน้องไปหาหมอ แม่เคยเห็นคุณยายคนหนึ่ง
หมาเค้าไม่สบาย แล้วเค้าพามาหาหมอเค้าเดินร้องไห้ใหญ่เลย
เค้าบอกว่าเค้าไม่มีสตางค์ กลัวว่าพามาแล้ว หมอไม่ยอมรักษาให้
ยาที่เหลืออยู่ของน้องทำให้แม่นึกถึงคุณยายคนนี้ ถึงแม้เราจะไม่ได้
ช่วยพวกเค้าด้วยเงิน แต่ยาที่เหลือของน้องคงจะได้ช่วยใครได้บ้าง
ไม่มากก็น้อย ซึ่งแม่ได้ไปฝากไว้กับหมอที่รักษาหนู

คอร่า ของหนูที่ใส่ตอนผ่าตา แม่เอาไปฝากไว้ที่พี่แหม่ม
กับหมอเบลล์ ให้ช่วยบริจาคให้คนที่เค้าไม่มีได้ใช้ เพราะ
มันยังใหม่อยู่เลยหนูใช้ไปไม่กี่ครั้งเอง

พูดถึงพี่แหม่มของแองจี้ เราต้องขอขอบคุณคุณหมอเบลล์
กับน้องแหม่มที่ช่วยดูแลแองจี้มาหลายเดือน ทั้งสองคนน่ารักมาก
ใครที่เคยไปที่แผนกตา โรงพยาบาลสัตว์จุฬา จะต้องรู้จักน้องแหม่ม
ทุกคน น้องเค้าจะอัธยาศัยดีมาก คอยดูแลทุกๆคนอย่างดี
จำชื่อน้องหมาได้ทุกตัว แม่ไม่เคยเห็นน้องเค้าอารมณ์ไม่ดีเลย
ขนาดโดนวีน ก็ยังใจเย็นยิ้มสู้ น่ารักจริงๆ

ยังมีของอีกสองสามชิ้นเป็นของที่เก่าที่สุด น้องใช้บ่อยที่สุด
แม่จะเก็บไว้เอง อย่างเสื้อสีเขียวตัวนี้ แม่ว่าหนูไม่ค่อยชอบหรอก
เพราะมันไม่ค่อยสวย แต่แม่ชอบใส่ให้น้องบ่อยๆ เพราะผ้าจะ
ใส่แล้วสบาย ไม่หนาไม่บางเกินไป กับปลอกคออันเก่า
ปลอกนี้น้องไม่ได้ใช้มาเป็นปีแล้ว แต่แม่ยังเก็บไว้อยู่
เพราะแม่เห็นว่าน้องชอบ ทั้งหมดแม่ใส่ไว้ในกระเป๋าสีแดง
และแม่จะหยิบขึ้นมาดูทุกครั้งที่คิดถึงหนู







มากกว่าทุกๆสิ่งที่เหลืออยู่ คือความรัก ความทรงจำ ความคิดถึงที่มีให้กับน้อง....

แม่รักน้องนะ แองจี้

Create Date : 15 กันยายน 2552 Last Update : 16 กันยายน 2552 9:30:23 น. Counter : 1005 Pageviews.		25 comments
Share Tweet