Bloggang.com : weblog for you and your gang
You'll never walk alone.
Group Blog
ท่องเที่ยว
รวมๆ ทั่วไป
เกร็ดความรู้สารพัดภาษา
Work and Travel
My Design Kongbhob
เรื่องเล่าวัยเรียน
มีนาคม 2555
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
9 มีนาคม 2555
เรื่องเล่าจาก..เมืองกาญจนบุรี และเหมืองแร่สองท่อ ตอนที่ 2
All Blogs
เรื่องเล่าจาก..เมืองกาญจนบุรี และเหมืองแร่สองท่อ ตอนที่ 2
เรื่องเล่าจาก..เมืองกาญจนบุรี และเหมืองแร่สองท่อ ตอนที่ 1
เรื่องเล่าจาก..เชียงม่วน จ.พะเยา
เรื่องเล่าจาก..เมืองกาญจนบุรี และเหมืองแร่สองท่อ ตอนที่ 2
เรื่องเล่าจาก..เมืองกาญจนบุรี และเหมืองแร่สองท่อ ตอนที่ 2
มาต่อกันจากคราวก่อนที่มัวแต่ไปเที่ยวยังไม่ได้เริ่มงานซักที 555
เช้าวันที่ 2 ที่ทองผาภูมิ วันนี้ก็ยังตื่นเช้ากว่าปกติ(ที่อยู่เชียงใหม่) อีกแล้ว เมื่อวานได้แต่เดินออกมาหน้าปากซอยรีสอร์ท วันนี้ไปไกลหน่อย ไปถึงตลาดของตัวเมืองทองผาภูมิกันเลยทีเดียว ห่างจากรีสอร์ทไปประมาณ 1 กิโลเมตร แต่ไม่ได้เดินไปนะ คราวนี้นั่งรถตู้ไป กับอาจารย์ที่เป็นทีมงานอีก 2 ท่าน รับอาสาไปหาอะไรมาหม่ำๆเป็นมื้อเช้ากัน และแล้วเช้าวันนี้เราก็จะได้หม่ำโจ๊กกะปลาท่องโก๋กัน ระหว่างรอโจ๊ก(ที่จะเอากลับไปกินที่รีสอร์ท) เราก็สั่งกาแฟกะปลาท่องโก๋มารองท้องก่อน ฮี่ๆๆ
กลับไปรีสอร์ทก็จัดการสำเร็จโทษ โจ๊กและปาท่องโก๋พร้อมทีมงานอีกรอบ 555 พออิ่มท้องแล้ว ทีมงานก็พร้อมแล้ว เราก็จะเดินทางไปเหมืองกันละทีนี้ อ่อ...ลืมบอกไป มีทีมจากกรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่มาสมทบกับเราอีกส่วนหนึ่ง รวมๆแล้วทีมงานเราก็ประมาณ 15 คน ใช้รถตู้ 2 คัน กับกระบะโฟร์วีลไดร์ฟอีก 1 คัน แล้วพอถึงเวลาก็มีเจ้าหน้าที่ของเหมืองแร่มารับพาเราไปที่เหมืองสองท่อ ใช้เวลาเดินทางประมาณไปถึงเหมือง 2 ชั่วโมงกว่าๆ (จริงๆแล้วชั่วโมงเดียวก็ถึง) แต่ว่าระหว่างทางเราแวะทักทายแนะนำตัวกับเจ้าของพื้นที่ 2 ท่านคือ กำนันตำบลชะแล และนายกอบต.ชะแล บอกถึงที่มาที่ไปว่าเราจะมาทำอะไรบ้าง
พอไปถึงเหมืองเราก็แวะที่ทำการของเหมืองก่อน เตรียมอุปกรณ์ความปลอดภัยสำหรับการเดินลงไปในเหมือง ระหว่างที่รอเจ้าหน้าที่ของเหมืองก็มองซ้ายมองขวา เห็นอาคารหลังหนึ่งมีเครื่องจักรกลสำหรับทำเหมืองอยู่ไกลๆ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เราก็ชวนอาจารย์ทีมงานอีก 3 ท่านไปเดินดูกัน พอไปถึงก็ต้องตะลึง(ด้วยความที่ไม่เคยเห็นเครื่องจักรพวกรถตัก รถขุดอะไรใหญ่ขนาดนี้ ที่เคยเห็นที่เค้าใช้ทำงานถนนว่าใหญ่แล้วยังขนาดแค่ครึ่งเดียวของพวกนี้เลย ไม่รอช้าก็กดชัตเตอร์กล้องถ่ายรูปในมือไว้เห็นที่ระทึก เอ๊ย..ที่ระลึกของความทรงจำหน่อย กลัวเอากลับมาอวดคนอื่นที่ไม่เคยเห็นแล้วเค้าไม่เชื่อว่ามันใหญ่แค่ไหน เอาฟระ!! ของแบบนี้มันต้องมีตัวเปรียบเทียบขนาด หันซ้ายหันขวาหาอะไรไม่เจอ เอาไงดีๆๆ แล้วก็นึกได้ถึงตอนหนึ่งสมัยเรียนตอนไปฝึกงาน พี่ที่ดูแลเคยว่า เวลาจะถ่ายรูปอะไรที่ต้องมีการเปรียบเทียบขนาดเพื่อเราจะได้รู้ว่ามันเล็กใหญ่แค่ไหน ถ้าหาอะไรมาวัดไม่ได้ ก็ใช้ตัวคนเรานี่แหละเป็นเครื่องมือวัด ว่าแล้วก็ไปนั่งเป็นแบบอยู่บนรถตักให้เห็นขนาดกันชัดๆว่ามันใหญ่จริงๆนะ คน 3 คนไปนั่งอยู่ ยังเหลือที่ว่างอีกเยอะ 555+
พอทีมงานเตรียมอุปกรณ์การเข้าเหมืองพร้อมเราก็ลุย!!! แต่ว่าคราวนี้รถตู้ของเราที่นั่งมาจากเชียงใหม่และกทม.ไม่สามารถลุยเข้าไปได้แน่ๆ เลยต้องเปลี่ยนรถ ส่วนหนึ่งไปนั่งกระบะโฟร์วีลไดร์ฟ(คันที่เรานั่งมาจากกทม.) อีกส่วนหนึ่งไปนั่งรถตู้ของทางเหมือง ซึ่งตอนแรกที่เห็นสภาพทำเอาไม่กล้าขึ้นนั่งกันเลยทีเดียว(ดูภาพประกอบ)
พอแบ่งสันปันส่วนกันเรียบร้อยแล้วว่าใครจะไปรถคันไหนก็ขึ้นรถเรียบร้อย ที่แรกที่เจ้าหน้าที่ของเหมืองพาเราไปคือพาไปชมพื้นที่ของเหมืองโดยรอบที่มีลานตากแร่ ลานกองแร่ อ่างเก็บน้ำสำหรับใช้ในการแยกแร่ โรงแยกแร่ ทางที่ไปเป็นทางลูกรัง แต่ก็เดินทางสะดวก
แต่พอเดินชมกันทั่วแล้วจะเข้าไปในเหมืองมันต้องไปอีกที่หนึ่ง ซึ่งที่เหมืองแร่สองท่อนี้อุโมงค์เข้าเหมืองมี 2 ด้าน เรียกว่าอุโมงค์เหนือและอุโมงค์ใต้ ที่แรกที่ไปคือไปอุโมงค์เหนือ ด้านนี้ขับรถเข้าไปได้ (เย่ๆ ไม่ต้องเดินให้เมื่อย)
พอเข้าไปในอุโมงค์มันมืดมากกกกกก อาศัยแสงไฟจากรถส่วนหนึ่งและไฟฉายที่มีให้พกคนละอันอีกส่วนหนึ่ง ทางด้านอุโมงค์เหนือนี้ขับรถลงไปได้ประมาณ 500 เมตรก็ไปไม่ได้แล้ว เพราะระดับใต้ดินมันเอ่อขึ้นมาท่วมอุโมงค์ที่อยู่ลึกลงไปหมดแล้ว เอาเป็นว่ารถไปได้แค่ไหนเราก็จอดแค่นั้น แล้วก็ลงไปดูๆๆๆทั้งที่มันมืดๆนั่นแหละ ถามว่าดูอะไร ก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน เป็นว่าดูให้รู้ว่าอุโมงค์มันเป็นยังไงก็พอ 555 ถ่ายรูปเป็นที่ระทึกของความทรงจำอีกรอบว่าเราได้เข้ามาในเหมืองใต้ดินแห่งนี้แล้วนะ
แต่เท่าที่เห็นดูแล้วมันจะเอามาทำศูนย์การเรียนรู้ด้านเหมืองแร่ได้ยังไง ก็มันไม่มีอะไรตื่นเต้นให้ดูเลย นอกจากอุโมงค์มืดๆ เหมือนอุโมงค์เหมือนถ้ำหลายๆที่ที่เคยไปเที่ยวมา ทีมงานเลยเจ้าหน้าที่ของเหมืองไปว่า ขอไปดูอุโมงค์ด้านใต้อีกที่ละกัน แล้วเราก็พากันขึ้นรถกลับขึ้นมาด้านบนอีกรอบ.... ก่อนจะไปอุโมงค์ใต้ที่ห่างออกไปอีกฟากหนึ่งของเหมือง ไว้คราวหน้าจะพาไปนะ วันนี้ขอพอแค่นี้ก่อนนะค๊า.....
Create Date : 09 มีนาคม 2555
Last Update : 9 มีนาคม 2555 11:54:50 น.
7 comments
Counter : 4624 Pageviews.
Share
Tweet
อยากเห็นหน้าเจ้าของบล็อกจังค่ะ
โดย:
i am tabo
วันที่: 9 มีนาคม 2555 เวลา:12:05:24 น.
เจ้าของบล็อก น่ารักน้อยกว่าเด็กดีคนที่1 นี้ดนึง
โดย:
ยุง บิน ชุม
วันที่: 9 มีนาคม 2555 เวลา:16:00:10 น.
ยังคงอยากกินปาท่องโก๋
ปล. อุโมงน่ากลัวมากกกกกกกกกกก
โดย: MBA IP: 115.87.117.182 วันที่: 9 มีนาคม 2555 เวลา:16:10:46 น.
แม่ผมเคยทำงานที่เหมืองแร่นี้ :)
โดย: เบิกฟ้า IP: 125.24.86.167 วันที่: 29 กรกฎาคม 2556 เวลา:14:50:58 น.
ผมเคย ทำงาน เบ็นช่าง ซ่อมที่นี่ ครับ
โดย: สามารถ IP: 101.109.41.253 วันที่: 16 พฤศจิกายน 2556 เวลา:13:23:30 น.
เคยทำงานที่นั่นเมื่อปี 2525 เมื่อก่อนป่ารกทึบมาก เปลี่ยนไปเยอะครับ คนเหมืองสาวๆโรงโฟรท สวยๆทั้งนั้น
โดย: พันธศักดิ์ IP: 1.47.0.201 วันที่: 31 มีนาคม 2557 เวลา:7:43:35 น.
ยังจำได้ตอนลงไปซ่อมรถ เอมโก ที่หน้างาน จอดเสียอยู่ ตรงหน้าที่จะทำการระเบิดไม่เกิน 1 เมตรที่ก้นอุโมงค์ ตอนนั้นต้องเอาคนกดปุ่มระเบิดไปด้วยกันตื่นเต้นปนเร้าใจสุดๆ ตอนนี้ผมอยู่ชลบุรี
โดย: สามารถ IP: 101.109.5.42 วันที่: 18 กรกฎาคม 2557 เวลา:15:34:40 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
nesle18
Location :
เชียงใหม่ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Created by Crazyprofile.com
New Comments
Friends' blogs
พฤษภเสารี
สายฟ้าสีเพลิง
i am tabo
ป้ามด
gongto
K.Ruan
ยุง บิน ชุม
MBA ฮาเฮ
แม่สลิ่ม
สงบใจ
DEVILKAMO
กากีแกมเขียว
วิหยาสะกำหลงรูป
Sweet Chin Music
NN - BB
rudd_luv
No.10
iTiMiTi
ปูขาเก เซมารู
ชิวเทียน
BaNgRaK
praewa cute
sitcomthai
bangkoker
Webmaster - BlogGang
[Add nesle18's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.