Welcome to Nerancha's lifestyle

 
พฤษภาคม 2552
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
16 พฤษภาคม 2552
 

ทางเดินของหนอนหนังสือกว่าจะพบเพชรพระอุมา

คนเรามีการใช้เวลาว่างที่แตกต่างกัน บางคนสนุกกับการท่องเนท ดูหนังฟังเพลง เล่นเกมอนไลน์ แต่สำหรับการใช้เวลาว่างของเด็กประถมอย่างเราเมื่อเกือบยี่สิบปีก่อนนั่นคือ เข้าห้องสมุดอ่านหนังสือ

จำได้ว่าห้องสมุดโรงเรียนประถมที่เราเรียนเป็นห้องไม่ใหญ่นัก หนังสือหนังหาอะไรก็ไม่ได้เยอะมาก เราเองก็ชอบเล่นเหมือนเด็กทั่วๆไป แต่จำไม่ได้จริงๆว่าเราเข้าไปป้วนเปี้ยนในห้องสมุดตั้งแต่เมื่อไร พอเข้าไปแล้วก็ติดใจต้องเข้าไปบ่อยๆ ครั้งแรกที่สนใจตู้ขุมทรัพย์ทางปัญญาน่าจะเป็นช่วงป.5 ไม่ก็ป.6 ที่ไปแข่งเขียนเรียงความในห้องสมุดแล้วช่วงที่รอผลก็เดินดูอะไรต่อไรไปเรื่องจนมาถึงตู้ใหญ่ตู้นึงที่เก็บหนังสือใหม่ๆไว้เยอะมาก ที่เราสนใจมากก็เป็นเรื่องชุดบ้านเล็กในป่าใหญ่(Little House in the Big Woods)ที่แปลโดยสุคนธรส หนังสือนี้เรายืมกลับบ้านจนหมดชุด เป็นเรื่องที่สนุกมาก หากมีโอกาสจะหามาเก็บไว้ซักชุด แต่ได้ข่าวว่าปัจจุบันออกจะหายากไปซักหน่อย

เรื่องถัดมาที่อ่านแล้วประทับใจมากก็คือเรื่องหุบเขากินคน เป็นเรื่องราวผจญภัยของเด็กประถกลุ่มนึงที่พลัดหลงย้อนเวลาไปสมัยขอมโบราณ ที่ชอบอ่านเรื่องนี้มากคงเป็นเพราะเป็นเรื่องราวของเด็กๆที่ใกล้เคียงกับอายุเราตอนนั้น และเป็นหนังสือเรื่องแรกที่เราเก็บเงินซื้อเองตอนที่เราอยู่มัธยม ต่อมาได้มีการนำวรรณกรรมเรื่องนี้สร้างเป็นละครโทรทัศน์ ตอนแรกเราก็ดีใจนะที่จะได้เห็นหนังสือที่เราชอบมาทำเป็นละคร แต่พอดูละครแล้วผิดหวังมากเพราะมีการเปลี่ยนแปลงบทประพันธ์ ควาสนุกสนานที่เคยมีมันลดลงไปอย่างมากเลย เสียดายจริงๆ

พออยู่ช่วงมัธยมเราได้มีโอกาสอ่านนิตยสารขวัญเรือนและมีเรื่องมหารานีของลักษณวดีลงเป็นตอนๆ อ่านแล้วก็ติดใจแต่ก็ไม่ได้อ่านทุกตอน จนมาสนิทกับเพื่อนคนนึงที่เป็นหนอนหนังสือเหมือนกัน แต่เพื่อนคนนี้เค้ามีกำลังพอที่จะหาหนังสือที่ชอบมาเก็บไว้ เราก็เลยได้อานิสงส์จากเค้าคือได้ยืมอ่านหนังสือดีๆบ้าง ช่วงนี้ก็ชอบอ่านงานของ ลักษณวดีเรื่องอื่นๆอีกหลายเรื่องเลย เรื่องนึงที่อ่านแล้วร้องไห้ทุกรอบคือเรื่องเลือดขัตติยา แต่พอได้ข่าวว่านำมาทำเป็นละคร เราตั้งใจไว้เลยว่าจะไม่ดูแน่นอน เพราะกลัวเสียความรู้สึก ก็เลยวิจารณ์ไม่ได้ว่าละครทำออกมาเป็นยังไง

พอเข้ามหาวิทยาลัยเราก็ได้ห้องสมุดเป็นที่สิงสถิตเหมือนเดิม เลิกเรียนปุ๊บก็เข้าห้องสมุด กว่าจะกลับหอก็สี่ทุ่มหอสมุดปิดเป็นประจำ รายงานการบ้านน่ะเสร็จตั้งแต่เย็นๆแต่ที่อยู่ต่อจนดึกก็อ่านนิตยสารบ้าง นิยายบ้าง ยิ่งวันสอบเสร็จนะเป็นอะไรที่มีควาสุขมากเพราะจะได้อ่านนิยายอย่างมีความสุข จำได้ว่าเคยอ่านเรื่องแต่ปางก่อนรวดเดียวจบ ตั้งแต่ห้าโมงเย็นจนตีสาม พักทานข้าวแป๊บเดียว ช่วงเรียนมหาวิทยาลัยนี้เริ่มได้อ่านงานเขียนภาษาอังกฤษบ้าง ก็เราเรียนเอกภาษาอังกฤษนี่นา เรื่องที่อ่านแล้วชอบมากก็คือ เรื่องThe Alchemist พอเรียนจบมาเลยได้ซื้อเก็บไว้เป็นส่วนตัว

เมื่อเรียนจบมาทำงานเราก็มีเวลาอ่านหนังสือากขึ้น(ก็ยังเป็นนิยายเหมือนเดิม) ยิ่งพอย้ายมาทำงานที่ทำทุกวันนี้แล้วยิ่งมีโอกาสได้อ่านนิยายที่ชอบมากขึ้นเพราะที่ทำงานมีห้องสมุด ช่วงนี้เลยเริ่มรู้จักงานปิยะพร ศักดิ์เกษม อ่านจนจะครบทุกรื่องอยู่แล้ว

และล่าสุดที่ผ่านมาได้มาอ่านในคลับเพชรพระอุมาในพันทิป และได้ข่าวว่าจะทำเป็นภาพยนตร์ ก็เลยไปลองหามาอ่านดูกะว่าอ่านไปงั้นๆคือเรื่องมันยาวมาก ถ้าไม่สนุกก็เลิกอ่าน เพราะจริงๆแล้วเราเห็นหนังสือชุดเพชรพระอุมามานานมากแล้ว แต่ไม่มีความรู้สึกอยากอ่านเลย แล้วก็เกิดเหตุเมื่ออ่านเพชรพระอุมาเล่มแรกจบ เหตุที่ว่าก็คือหยุดอ่านไม่ได้แล้ว ต้องอ่านต่อไปเรื่อยๆ ไปไหนต้องมีหนังสือเพชรพระอุมาไปทุกที่ อ่านมาเรื่อยๆจนถึงเล่มสิบเจ็ด ก็เป็นเรื่องเพราะร้านหนังสือแถวบ้านไม่มีเล่มต่อจากนั้น เข้าใจเลยว่าอาการลงแดงเป็นอย่างไร สิ่งที่ทำคือตรงไปที่ร้านหนังสือบ่ายวันนั้นเลย ถอยมาอ่านทันที 8เล่ม จนจบภาคแรก ซึ่งก่อนจบภาคแรกก็คิดว่าน่าจะพอแล้วล่ะ อีก24เล่มที่เหลือไม่ต้องอ่านต่อก็ได้มั้ง แต่พออ่านเล่มที่24 จบปุ๊บรู้สึกว่าเรื่องราวันยังมีต่ออีก การเดินทางของตัวละครยังต้องมีต่อไปอีก ก็เลยตัดใจไปซื้อยกชุดเลย 20เล่ม(จริงๆตั้งใจจะซื้อทั้งหมด24 แต่ตอนนั้นของหมด) แล้วเราก็อ่านจนจบ

พออ่านจบทั้งเพชรพระอุมา48เล่มแล้วรู้สึกว่าตนเองได้ปฏิบัติหน้าที่หนอนหนังสือได้ครบถ้วนแล้ว คือเพชรพระอุมาเป็นสุดยอดของนิยายอีกเรื่องนึงที่คนรักการอ่านนิยายไม่ควรพลาดเลยจริงๆ

เสนทางของหนอนหนังสือยังไม่หยุดลงเพียงแค่นี้ยังจะมีการเดินทางที่สนุกตื่นเต้นต่อไปเรื่อยๆ ตราบใดที่ยังมีหนังสือดีๆ หนอนตัวนี้ก็จะเก็บอ่านไปอีกนานแสนนาน




Create Date : 16 พฤษภาคม 2552
Last Update : 20 พฤษภาคม 2552 15:35:20 น. 8 comments
Counter : 524 Pageviews.  
 
 
 
 
วันนี้วันพระนะคร่ะร่วมทำบุญหยอดกระปุก ทำบุญวันละคลิก...
 
 

โดย: baareeraa วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:18:36 น.  

 
 
 
อ่านเหมือนกันเลยค่ะ
 
 

โดย: under-star IP: 125.25.107.13 วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:06:47 น.  

 
 
 
ถ้าเรารักการอ่านตั้งแต่เด็ก ๆ อย่างเนรัญชา ป่านนี้ชีวิต
เราคงมีอะไรดีๆๆมากกว่านี้มากมายนัก แต่คิดว่าตอนนี้
ก็ยังคงไม่สายเกินไป มั้ง 55+

มาเริ่มอ่านนิยายจริงจัง ก็ตอนเริ่มทำงานพอหาซื้ออ่าน
ได้เนี่ยล่ะ ตอนนี้ก้อหยิบของเก่ามาอ่านใหม่เพราะเศรษฐกิจไม่ดีอ่ะจิ

การเป็นคนรักการอ่านทำให้เราได้เห็นอะไรในสิ่งที่เราไม่มีประสบการณ์ได้เห็น ได้เปิดโลกกว้าง มีความรู้รอบตัว และและ และ อีกมากมาย

ปล อยากอ่านเพชรพระอุมาอ่ะ แต่กลัวอ่านไม่ไหว ยาวเหลือเกิน
แล้วอาอัพบล๊อค บ่อยๆๆนะจ๊ะ
 
 

โดย: KOB OB OB IP: 125.24.252.189 วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:55:12 น.  

 
 
 
เพชรพระอุมาเป็นหนังสือที่เรียกว่า มหากาพย์ได้เลยค่ะ...สุดยอด..มีครบ 48 เล่มหลายปีแล้วค่ะและชอบยัดเยียดให้คนอื่นอ่านแบบตัวเอง โดยให้เค้ายืมแต่เฉพาะคนที่สนิทกันจริงๆ นะคะเพราะค่อนข้างหวงแหนก็เลยเลือกคนให้ยืมหน่อยค่ะ...55555....

ยังมีหนังสือในเมืองไทยที่น่าอ่านมากมายค่ะ โดยเฉพาะหนังสือเก่าๆ ของ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช เกือบทุกเล่มน่าอ่านมากค่ะ ถ้าเป็นแนวนวนิยายกึ่งประวัติศาสตร์ที่ทำให้เราเรียนรู้อดีตของชาติไทยเรา ก็มีหลายเล่มค่ะ ของ มรว.คึกฤทธิ์ ก้สี่แผ่นดินค่ะ แต่ต้องเป็นคนที่รักการอ่านจริงๆ ค่ะ เคยให้คนที่เค้าบอกว่าชอบอ่านหนังสือ แต่พอให้สี่แผ่นดินไปอ่านเค้าอ่านไม่จบค่ะแค่ต้นๆ เรื่องก็ไม่เอาแล้ว...น่าเสียดายที่เสียโอกาสได้รับรุ้เรื่องราวในอดีตบางอย่างที่หาไม่ได้ในปัจจุบันนี้ไป..ส่วนเราอ่านหมดค่ะไม่ว่าเรื่องอะไรขอให้เป้นงานเขียนเหอะ ถ้าชอบมากก็อ่านหลายรอบหน่อย ชอบน้อยก็อ่านไม่จบก็มีค่ะ...แต่ถ้าเป็นแนวกึ่งประวัติศาสตร์นี่ตะลุยอ่านเลยค่ะ ไม่ว่าสายโลหิต เล่ม 1 และ ญาติกา เล่ม 2 หรือแม้แต่กษัตริยา นี่ก็ตามอ่านค่ะ ถ้าเป็นหนังสือพวกจรรโลงโลกนี่ก้ออ่านเป็นบางเรื่องค่ะ เพราะไม่ค่อยชอบนวนิยายเพ้อฝัน มันเลี่ยนน่ะค่ะ...55555...ตอนเด็กๆ ก็มีชีวิตอยู่ในห้องสมุดเหมือนกันค่ะ...ที่ติดหนังสือก็เพราะแบบนี้หมือนกันค่ะ ตอนนี้มีหนังสือที่ตัวเองซื้อเก็บไว้มากมาย ถึงไม่มากแต่ก็หลายตู้อยู่ค่ะ เป็นหนังสือหลากหลายน่ะค่ะ เก็บไว้หมดไม่รู้ทำไมเหมือนกัน จนแม่บ่นแล้วว่ารกบ้าน...55555... (คอมเมนท์ซะยาวเหมือนรู้จักกันมากมาย)
 
 

โดย: deeplove วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:13:49 น.  

 
 
 
ขอบคุณคุณdeeplove ที่มาเม้นท์ให้ค่ะ
 
 

โดย: เนรัญชา IP: 124.121.32.47 วันที่: 26 พฤษภาคม 2552 เวลา:2:57:19 น.  

 
 
 
สุขสันต์วันเกิดนะครับ

จากชาวหนองน้ำแห้งครับ
 
 

โดย: ใจกระบี่กระจ่างแจ้ง วันที่: 1 มิถุนายน 2552 เวลา:13:38:17 น.  

 
 
 
อืม... เพิ่งเจอ blog หน้านี้อีกแล้วค่ะ - -"

อ่ะนะ สงสัยจะสนุกจริงๆ นะเรื่องนี้อ่ะ
ว่าจะไปหามาอ่านสักเล่มนึง ก็กลัวอ่ะค่ะ
กลัวติดใจจนวางไม่ลง แล้วยังต้องไปหามาอ่านจนจบด้วย คริ คริ :P

ปล. แอบขำตรงอาการลงแดงอ่ะ ฮ่า ฮ่า ^O^
 
 

โดย: nae_navarat IP: 161.200.2.44 วันที่: 14 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:03:57 น.  

 
 
 
ดีจัง

 
 

โดย: may IP: 117.47.26.15 วันที่: 16 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:42:26 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

เนรัญชา
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add เนรัญชา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com