ความเดิมตอนที่แล้ว

>>> Chapter 1 <<<

>>> Chapter 2 <<<

เช้าวันใหม่....ตื่นแต่เช้ามาดูพระอาทิตย์ขึ้น

ประมาณตี 5 กว่าๆ แสงแรกของดวงอาทิตย์เริ่มฉายส่องทักทายชาวประมง

แสงของดวงอาทิตย์เริ่มต้นขึ้น
เปรียบเสมือนกับชีวิตของมนุษย์ที่ต้องเดินหน้าต่อไป

การได้ตื่นแต่เช้า มันทำให้เราได้ใช้ชีวิตที่คุ้มค่ามากขึ้นครับ

ไม่กี่นาทีที่ดวงอาทิตย์ขึ้นมาทักทาย
ผมก็เดินไปเล่นที่สะพานปลาครับ

มาดูวิถีชีวิตของชาวประมง
ก่อนจะออกจากโรงแรมเพื่อเดินทางกลับราชุรีครับ

ก่อนกลับแวะไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติเขาวสมร้อยยอดกันครับ
ช่วงที่ไปถึง ข่างแว่นลงมาพอดีครับ

ค่าเข้าชมที่นี่คนล่ะ 40 บาท รถยนต์อีก 30 บาทครับ

ไหนๆ ก็มาแล้วเดินดูป่าโกงกางหน่อยครับ

จากนั้นเดินทางมายังหาดสามพระยาครับ

ออกมาจากหาดสามพระยาที่วังเวง
ไม่แวะที่ไหนแล้วครับตรงมายังถ้ำพระยานครเลย
โอ้....แม่เจ้า....ที่นี่คนเยอะมากครับ

จากนั้นเช่าเรือชมเกาะครับ
จ่ายค่าเช่าไปเท่าไรจำไม่ได้แล้วครับน่าจะ 400 มั่งครับ
เพราะไปดูแค่เกาะนมสาวครับ ที่ที่เค้าว่ามีเทพสถิตย์อยู่ครับ
และมาที่ถ้ำพระยานครเลย

ถึงแล้วครับ....

แต่นี่แค่หน้าหาดนะครับ.....

ถ้ำพระยานคร เป็นถ้ำที่อยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด
ถึงทางขึ้นถ้ำ เป็นทางเดินเท้าที่ค่อนข้างสะดวก
ระยะทางประมาณ 430 เมตร

แต่ผมอ่ะ......แฮ่ะ ๆ ๆ ๆ ๆ

บริเวณทางขึ้นยุงจะชุมมากครับ
มีดอกไม้ให้ชมข้างทางเดินด้วย

หลังจากพยายามที่จะลากสังขารตัวเองมาจนถึงปากถ้ำ
ก็หายเหนื่อยเลยครับ ด้วยลมเย็นๆ ที่พัดออกมาจากปากถ้ำ

ภายในถ้ำจะมีหินงอกหินย้อยครับ

ลายพระหัตถ์ จปร. ปปร.

ถ้ำพระยานครถูกค้นพบโดยพระยานคร ผู้ครองเมืองนครศรีธรรมราช
แต่ไม่ทราบนาม และในสมัยรัชการที่ 5 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ทรงทราบว่า
ถ้ำนี้สวยงามมาก จึงมีพระราชประสงค์ใคร่จะเสด็จประพาส จึงให้นายช่าง
ประจำราชสำนักก่อสร้างพลับพลาแบบจตุรมุขขนาดย่อยตั้งไว้บนเนินดินกลางถ้ำ

พระองค์เสด็จประพาสเมื่อ 20 มิถุนายน 2433
และพระราชทานนามพลับพลานี้ว่า

“พระที่นั่งคูหาคฤหาสน์"

เฮ่อ.....เห็นแล้วหายเหนื่อยครับ

แต่จะเหนื่อยอีกรอบขาลงครับ....
คิดแล้วขาเริ่มสั่นล่ะ

พอเดินลงมาจากถ้ำ

โทรเรียกเรือให้มารับกลับ

ระหว่างที่รอเรือเดินเล่นชายหาดก่อนครับ

ดูท่าฝนจะตกในไม่ช้า...ต้องรีบกลับแล้วครับ

พอขึ้นเรือมาได้หน่อยนึง....ฝนก็กระหน่ำลงมาเลยครับ

เป็นงัยล่ะ....ฝนตกตามที่แม่ว่าไว้แล้วเชียว

ขึ้นมาถึงฝั่ง...ทั้งลม ทั้งฝนพัดแรงมาก...

ยังไม่ Y หันกลับไปถ่ายผู้ร่วมชะตากรรมด้วยครับ

เฮ่อ.....อีกแล้วครับ

ข้าวเช้าวันนั้นปายไป 16.00 น.ครับ

ใช่ครับ 4 โมงเย็น นั่นล่ะครับข้าวเช้าของเรา

ด้วยความที่หิวจัด เลยทานที่ร้านหน้าหาดนั่นล่ะครับ
ร้านคุณสุธน......

สั่งอาหารแบบจานด่วน........

ราคาค่อนข้างแพงครับ รสชาติ.....เอ่อ....

ขนาดหิว..........ผมยังบอกได้เต็มปากว่า

ไม่อร่อยครับ.......ข้าวผัดปูผม....ขมมาก.......

เฮ่อ......นึกว่าทริปนี้จะไม่จบซะแล้ว....

งั้นผมก็ขอจบทริปนี้ไว้แค่นี้ครับ.............
ออกจากบ้านบางปูมาประมาณ 16.30 น. มาถึงบ้านโป่งเวลา 19.00 น.นิดๆ
ยังทันรถตู้เที่ยวสุดท้ายเข้ากรุงเทพฯ พอดี.......เพราะเช้าวันจันทร์ต้องทำงาน

เฮ่อ.....เหนื่อยก็เหนื่อยครับ แต่คิดว่าคุ้มนะครับกับสิ่งที่ได้ไปพบเจอมา
แต่ก่อนผมว่าทะเลที่หัวหินสวยแล้ว....มาเจอที่ตัวเมืองประจวบฯแล้ว
บอกได้เลยครับว่าสวยมาก....นี่ยังไม่ได้ลงไปเที่ยวใต้จริงๆ ซะที สงสัยต้องสวยกว่านี้แน่ครับ...

Create Date : 11 กรกฎาคม 2551
Last Update : 11 กรกฎาคม 2551 15:18:16 น.		8 comments
Counter : 961 Pageviews.
Share Tweet