[Y]มาแชร์ประสบการณ์ความรักให้ฟังครับ 46

หลังจากกลับมาจากเที่ยวคราวนั้นหลายๆคนคงคิดว่าจะมีอะไรเปลี่ยนไป

แต่เอาจริงๆแล้ว ผมก็ใช้ชีวิตเหมือนเดิมอ่าแหละ

ไปเรียน เล่นเกม กินเหล้า เที่ยวผับ

ดูหนัง กินข้าว กินขนมปัง นั่งร้านกาแฟ จับมือ นอนกอดนอน.... แอร๊ยยยยยยย >///<

555555555555

วันนั้นเป็นวันที่เขาหงุดหงิดครับ เพราะบีบีผมโปรหมดแถมไม่มีเงินเติมด้วย

“สัส เติมบีบีซักทีดิวะกูขี้เกียจเปิดคอม”

เขาด่าผมมาทางแชทเฟสบุ๊คครับ ด่ามาหลายวันแล้วด้วย

“ก็กูยังไม่มีเงิน ไม่อยากเติมด้วยเติมมาก็คุยกับมรึงคนเดียว เปลืองเงิน 555555555”

ผมบอกความจริงเขาไป

อ้าว!! ก็จริงหนิ เติมมาตั้ง 300 เพื่อคุยกับเขาคนเดียวเนี่ยนะ แพงไปป๊ะ!!!!

ตะดึ๊ง!

นั่นไง พูดเหมือนเดิมอีกแน่ๆ

“ก็กูบอกจะเติมให้ก็ไม่เอา”

เหอะๆ!!!!

“ก็พอกูจะคืนเงิน มรึงก็ไม่ยอมเอาไง”

เริ่มแล้วครับ สงครามประสาท!!!

เราเถียงกันไปเถียงกันมาอย่างนี้ทุกครั้ง

ย้ำ

ทุกครั้ง!!!

ทุกครั้งที่เขาเริ่มบ่นเรื่องบีบี

แต่ผมรู้สึกว่าครั้งนี้มันจะต่างออกไปนะ

“ก็กูให้มรึงจ่ายเป็นแบบอื่นไง5555555555”

บ๊ะ! นั่นไง กูว่าแล้ว!

ครั้งนี้มันต่างจริงๆ!!!!!!

แล้วนี่มรึงไปจำคำพูดนี้มาจากไหนวะเนี่ยมันนิยายสัสๆเลยนะเว้ยยยยยยย!!!!!!!

เขินว่ะ >///<

ผมอ่านจบปุ๊ป ก็นิ่งค้างไปสักพัก ก่อนจะพิมพ์ตอบกลับ

“ไอฟายยยยยย”

เออ ครั้งนี้กูไม่เถียงต่อหล่ะ กูยอมมมมมมมมม

ผมเบี่ยงประเด็นไปคุยเรื่องอื่นทันที เพื่อจะให้เขาลืมๆเรื่องนี้ไป5555555

สุดท้าย เขาก็ไม่ได้เติมเงินให้ผม

สงสัยคงรู้ครับ ว่าถ้าเติมมาให้นี่ ผมโกรธตายเลย อิอิ

“งั้นกูไปหานะ”

เขาจบบทสนทนาด้วยคำนี้ ก่อนจะปิดแชทเฟสไปไม่รอฟังคำตอบผมเลย

สราดดดดดดดดดดดดดดดดดดที่มรึงพิมพ์มามันเป้นประโยคคำถามไม่ใช่รึไงวะ ห๊ะ!!!!!

ถึงแม้กูจะตอบว่า ให้มาแต่มรึงก็ต้องรอฟังคำตอบกูก่อนเซ่!!!!!!!!!!!

แต่...ช่างมันเถอะ...เย้!!!

ไม่นาน เขาก็ไขกุญแจ เข้าห้องผม

เอ่อะ...!!! กูเป็นเจ้าของห้องนะ แล้วกูก็อยู่ห้องนะเคาะก็ได้หรอก!

ผมปิดคอมไปนานแล้วเหมือนกันครับ มานั่งดูทีวีแทน

พอเขาเข้ามา เขาก็เดินตรงมาที่ผมทันที

แล้วก็ ฟัดผมทันทีเหมือนกัน

ฟัดในที่นี้คือ กอด จูบ ไซร้ กัด สะบัด เขย่า !!!!

5555 ไม่รู้อดอยากมาจากไหน

ผมนั่งหลับตาปี๋ที่โซฟา ปล่อยให้เขากระทำชำเราเต็มที่ก่อนเขาจะพอใจ ถอยออกห่างแล้วเดินไปปิดทีวี

!!!!!พ่อง!!!!!!!!เป็นเชรี่ยไร!!!

ผมตะโกนร้องเห้ย หันไปมองหน้าเขาดุๆ

แต่เขาดันยิ้มกลับมาให้ผม

“ไปในห้องกัน”

ไอบ้าเอ้ยยยย!!!พอเลยมรึง!!!!เกินไปหล่ะ!!!!!!!!

“พ่องมรึงอ่ะ”

ผมลุกขึ้นยืนด่าเขา แล้วหันหลับเดินตรงไปยังห้องนอนเอ้ย!!!ไม่ใช่

ตรงไปที่ประตูต่างหาก

“กูหิวอ่ะ ออกไปหาไรกินกัน”

ผมก้มลงใส่รองเท้าทันที

เขาบ่นอิดๆออดๆนิดหน่อย ก่อนจะยอมทำตาม

เราสองคนนั่งรถจนมาถึงร้านข้าวมันไก่ประตูน้ำเจ้าเดิม

กินจนหน้าจะกลายเป็นไก่กันหล่ะ

ระหว่างนั่งรออาหารผมก็หยิบไอโฟนเขาที่ตั้งอยู่บนโต๊ะขึ้นมายกถ่ายรูป

เขามองตามการกระทำผม แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร

ผมยกขึ้นมาเพื่อจะถ่ายหน้าเขา

พอเขาเห็นเขาก็เสหน้ามองไปที่ถนนทำปากแบะออกเหมือนคนเวลางอล

ท่าประจำเขาเลย อิอิ

ผมถ่ายรูปเขาเสร็จ ก็เข้าแอ๊ป360แต่งให้บรรยากาศออกมาสวยงามหน่อย

แม้มันจะทำให้หน้าเขาจะหล่อเกินไปก็เถอะ

พอผมแต่งเสร็จ ผมก็กดเซฟ ยื่นให้เขาดู

เขารับไปดูแล้วก็เผยยิ้มออกมา

คือจริงๆเราไม่ได้งอลอะไรกันหรอกนะครับแค่เขาทำหน้าถ่ายภาพเท่านั้นเอง

ผมคว้าเจ้าไอโฟนกลับมาไว้ในมืออีกครั้งแล้วพยายามหามุมสวยๆถ่ายภาพ

แต่สงสัยผมจะเล่นนานไปหน่อยแฮะ

“มรึงไม่ซื้อไอโฟนวะ

อยู่ๆเขาก็ถามผมครับ

ผมเลิกสนใจไอโฟน หันมามองหน้าเขาแล้วทำหน้าแบบหมางง

จะไม่ให้งงได้ไงหล่ะ อยู่ๆมาถามแบบนี้

“ทำไมวะ

ผมถามเขาไปตรงๆครับ ไม่ได้คิดอะไรให้มากความ

“มันก็ดีกว่าบีบีนะ”

เออ ผมรู้ครับว่าทำอะไรได้เยอะกว่าบีบีแต่ครั้นจะให้ผมซื้อก็เกรงว่าจะไม่ดี เพราะผมคงใช้ประโยชน์มันได้ไม่เต็มที่แน่ๆผมเลยตอบเขาไปตรงๆอีกครั้ง

“ไม่รู้ว่ะ คงยังไม่ซื้อแหละไม่รู้จะซื้อมาทำไม กูก็ไม่ต้องใช้ไรมากหนิ”

เขาพยักหน้าเข้าใจ แต่ก็ยังคงไม่ยอมหยุดประเด็นนี้

“แต่กูอยากเล่นไลน์กับมรึงอ่ะ”

สัส!!เหตุผลตลกไปหล่ะ

“บีบีก็ได้หรอก”

ผมทำหน้าแบบเหนื่อยใจส่งไปให้เขา

เขามองค้อนกลับมาพูดต่อ

“เติมเปล่าหล่ะ”

55555555 จุกเลยหมัดนี้ ยอมครับ

ผมยิ้มแห้งส่งกลับไปให้เขา ไม่พูดอะไร

แต่เขาก็ยังพูดต่อ

“กูอยากเฟสทามกับมรึง”

ไม่จบนะมรึง!!! มาๆ กูต่อก็ได้

ผมส่งยิ้มแบบกอลลั่มในเรื่องฮ๊อบบิทส่งไปให้เขา

“ของรักของข้า

ไม่ใช่หร่ะ ผิดเรื่องๆ

“ก็มาเจอกันแทบทุกวันแล้วนี้ไง”

เขาฟังเสร็จก็เถียงกลับมาทันที

“แต่ก็ไม่ทุกวันเปล่าวะ”

โอยยยยยยยยยยย อะไรเนี่ยยยยยยยยยจะให้ซื้อให้ได้ใช่มั้ยยยยยยยยยยยย

ผมเริ่มทำหน้าเครียดมองกลับไปที่เขา แล้วตอบกลับไป

“โอยยยย เจอกันบ่อยๆก็ไม่ดีหรอกเดี๋ยวก็ไม่คิดถึงกันสิ”

พอพูดเสร็จผมก็เปลี่ยนสีหน้าเดิมทันที

ยอมรับว่าตอนแรกเริ่มมีอารมณ์ครับแต่ผมไม่อยากให้บรรยากาศมันเครียดนี่นา อิอิ

เขาเงียบเลยครับ หลังจากฟังเหตุผลที่ผมพูดออกไป

ก็จริงเนอะ ใช่มะ เจอกันทุกวัน เดี๋ยวก็ไม่รู้สึกคิดถึงกันหน่ะสิ

เดี๋ยวมันจะกลายเป็นหน้าที่มากกว่าความอยากมาหาสิ

พอเถียงกันเสร็จเราก็หันไปตั้งหน้าตั้งตากินอาหารที่อยู่ตรงหน้า




Create Date : 25 ธันวาคม 2555
Last Update : 25 ธันวาคม 2555 20:23:15 น.
Counter : 3354 Pageviews.

1 comments
  
ทุกวันนี้คงไลน์เหสไทม์กันสินะ ลืมบีบีไปเลย
โดย: กะเกิ้งแก้ว IP: 171.5.120.205 วันที่: 3 พฤษภาคม 2556 เวลา:23:48:04 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แนวนิ้วนิ้วแนว
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [?]



New Comments
ธันวาคม 2555

 
 
 
 
 
 
1
2
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
26
27
28
29
30
31
 
 
25 ธันวาคม 2555
All Blog