[Y]มาแชร์ประสบการณ์ความรักให้ฟังครับ 24
ผมตื่นมาตอนเช้าเพราะเสียงโทรศัพท์ของผมส่งเสียงร้องดัง

ผมพลิกตัวออกจากอ้อมอกของเขาเพื่อที่จะหันไปหยิบโทรศัพท์

“ใครเนี่ย โทรมาแต่เช้าเชียว”

ผมบ่นนิดๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูชื่อคนโทรเข้า

อืม รุ่นน้องผมเอง

ผมขอเท้าความก่อนนะครับ

คือตอนเปิดเทอมแรกๆอ่ะ ผมมีรุ่นน้องคนนึงที่สนิทอยู่ เอาเป็นว่าสนิทมาก เพราะก่อนที่จะมาเจอเขาเนี่ย ทุกเย็นน้องคนนี้จะต้องโทรมาหาผม แล้วหนีเพื่อนๆที่ชอบเข้ากิจกรรมมาอยู่กับผมตลอด ตอนแรกผมก็เตือนให้มันเข้ากิจกรรมบ้าง จะได้รู้จักพงรู้จักเพื่อน แต่มันก็ส่ายหน้าไม่เอาอย่างเดียว จนสุดท้าย ผมก็ต้องยอมมัน

ซึ่งช่วงกิจกรรมเนี่ย ยาวนานมาก แทบจะหลายเดือนเลยทีเดียว ทำให้ผมสนิทกับน้องคนนี้มากจนบางทีเพื่อนๆก็ชอบแซวอยู่บ่อยๆ แต่ผมอ่ะ ไม่คิดอะไร แล้วตัวมันอ่ะ ก็คงไม่คิดอะไรเหมือนกัน

บางวันผมไปเที่ยวสยามกับเพื่อนๆ ไปเข้าวัดกับเพื่อนๆ มันก็จะโทรมาขอไปด้วยตลอด

บางทีวันไหนผมไม่มีเรียน แล้วมันเลิกเรียนเร็ว มันก็จะมาหาผมที่คอนโด แล้วเราก็ไปว่ายน้ำฟิตเนสกัน

ตามประสาพี่น้องนะ!!!!!

แต่พอหมดช่วงกิจกรรม มันก็เริ่มกลับเข้าไปหากลุ่มเพื่อนมัน ตอนเย็นๆก็เลยไม่ค่อยมาหาผม

แต่ไม่รู้เป็นไร ทุกเย็น มันจะโทรมาบอกผมทุกครั้งว่า

“พี่อยู่ไหน”
“ทำไร”
“ผมกลับก่อนนะวันนี้”

ผมก็ตอบตามคำถามมัน มีแซวเล่น ด่ากลับไปบ้างตามประสาพี่น้อง

แต่พอผมมาเจอเขา ผมก็เริ่มออกห่างน้องคนนี้

ตั้งแต่เริ่มแรกที่ผมเล่าจนถึงตอนนี้ ผมกับน้องมันก็ไม่ได้ขาดการติดต่อซะทีเดียวนะครับ มีโทรมาหาบ้าง ผมโทรไปบ้าง แล้วแต่ว่าเราจะอยากคุยกันวันไหน

แต่ที่ผมไม่ได้พูดถึงน้องมันเลยก็เพราะ.....

ลืม!!!!

ใช่ครับ 5555555555

ผมลืมเรื่องของน้องมันไปเลย เพิ่งมานึกได้ก็เพราะตอนที่เขียนล่าสุดที่ผมกับเขานอนกอดหันหน้าเข้าหากันนี่แหละ เพราะช่วงแรกๆ น้องเขาคนนี้ไม่ได้มีส่วนเข้ามาสร้างความวุ่นวายในชีวิตผมเลย จนถึงตอนนี้นี่แหละ ที่เรื่องของน้องมันเริ่มส่งผลอะไรบางอย่างกับผม

เข้าเรื่องๆ

ผมเหลือบไปดูเขาก็เห็นว่าเขาก็ตื่นเหมือนกัน แต่ยังไม่ลืมตา

ผมเลยรีบกดรับสายเพื่อให้มันหยุดส่งเสียง

“ฮาลลลโหลวววววว ว่างายมรึงงงงงง”

ผมเพิ่งตื่นไง เสียงเลยเป็นอย่างนี้

“พี่ พี่อยู่ไหน”

เวรรรร โจทย์ยากหล่ะมรึง ตอบว่าอยู่ห้องผัว เอ้ย!!!อยู่ห้องเพื่อนก็กะไรอยู่

“อยู่ห้องดิวะ กูนอนอยู่เนี่ย”

ผมจำใจโกหกมัน

มันเงียบไปแปปนึงก่อนจะพูดมาว่า

“วันนี้พี่มีเรียนเปล่า”

โอยยยยย!! มรึงเข้าเรื่องทีเถอะ กูจะนอนนนนนน!!!!

ผมเริ่มหงุดหงิดหล่ะ

“ก็มีอ่ะ ตอนบ่าย ทำไมวะ”

ผมตอบไปไม่ทันไร มันก็รีบพูดกลับมา

“ดีพี่ๆ งั้นผมไปนั่งเล่นคอนโดพี่นะ ผมก็เรียนบ่ายเหมือนกัน แต่อยากออกจากบ้านแล้ว”

Shipหายยยยยยยยย!!!! พลาดแล้วกู เอาไงดีวะ!!!

ผมตาสว่างขึ้นมาทันที

ไอที่โกหกตอนแรกหน่ะ ผลกรรมมันกำลังย้อนกลับมา

ผมหยุดคิดก่อนสักพัก หันไปมองเขาที่นอนฟังผมคุยโทรศัพท์อยู่

!!!!! มรึงช่วยทำท่าเหมือนแอบฟังหน่อยเถอะ!!!!! แบบนี้กูรู้ว่ามรึงฟังอยู่!!!!!!

ผมหันหน้าเบี่ยงหนี เอามือป้องปาก ก่อนจะตอบเสียงเบา

“วันนี้คงไม่ได้ว่ะ อยู่กับญาติ”

โว้วววววววว!!! กูเก่งจริงๆเลยยยยยยยยยย!!!

ผมยิ้มนิดๆ

“อะไรนะพี่”

!!!!!!!!!!! สัส !!ไม่ตั้งใจฟังวะ ไอเด็กเวรรรรรรรรร!!!!

“อยู่กับญาติ วันนี้คงไม่ได้ว่ะ”

ผมตอบเสียงดังขึ้นมาหน่อยพอที่จะให้น้องมันได้ยิน

แต่ผมว่านะ! ไอคนข้างหลังผมมันต้องได้ยินแน่ๆ เพราะเตียงขยับอย่างแรง!!!

ผมหันไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น!!!

โอ้ยยยยยยยยยยย!!! งอลกูหรอเนี่ยยยยยยยยยยย!!!! ทำตัวเหมือนเด็กเลยยยยยยย!!!!

หลังจากที่ผมตอบน้องมันไปว่าอยู่กับญาติ พอเขาได้ยิน จากไอที่นอนตะแคงข้างหันหน้ามาฟังผมอยู่ 

ตอนนี้.....

เขาตะแคงข้างหันหลังให้ผมแล้วคร๊าบบบบบบบบ!!!

55555 ผมเผลอหลุดยิ้มออกมาเมื่อเห็นภาพตรงหน้า

คุณคิดภาพตามนะครับ

ตัวหยั่งกับควาย นอนคุดคู้ตะแคงข้างหันหลังอยู่

มันไม่ได้เรียกว่าน่ารักแล้วค๊าบบบบบบบ

ถ้าผมทำสิว่าไปอย่าง อิอิ

ผมไม่ได้ฟังแล้วว่าน้องมันพูดอะไร แต่พอจับใจความได้ว่าบายๆ ผมก็บายๆกลับไป 5555555555 เลวจริงๆ

ผมวางสาย ก่อนจะวางโทรศัพท์ไว้ข้างเตียง แล้วลงไปนอนที่เดิม

แต่ผมเลือกที่จะนอนตะแคงข้างหันหลังให้เขาเช่นกัน

พอจัดท่าตัวเองเสร็จ ผมก็เอ่ยปากถามเขา เพื่อทำลายบรรยากาศที่ผมมองว่า น่ารัก ทิ้งไป

“ไม่นอนกอดกูหรอ?”

อิอิ อ่อยเขาสักหน่อย

เขาเงียบครับ ไม่ตอบอะไรกลับมา จนผมต้องถามย้ำ

“ไม่นอนกอดกูจริงอ่ะ?”

คราวนี้เขาตอบกลับมา

“กูไม่นอนกอดญาติตัวเอง”

เท่านั้นแหละครับ!!!

ผมหลุดหัวเราะออกมาเสียงดังเลย

ไอบ้านี่!!! งอลเป็นเด็กเลย!!!

พอผมได้ยินดังนั้น ผมก็เลยขยับตัวไปชิดเขา

แล้วแผ่นหลังของเราก็สัมผัสกัน

ตอนแรกเขาขยับตัวหนีครับ

แต่มีหรือผมจะปล่อย ผมก็ขยับตามสิ

เขานอนนิ่งไม่มีท่าทีจะเปลี่ยนท่า ผมนอนนิ่งเช่นกัน ไม่รู้จะพูดอะไรดีให้เขาหันมาสนใจ

เราเงียบไปพักนึง ก่อนจะเป็นผม ที่พูดประโยคเด็ดออกมา

“งั้นกูไปอาบน้ำดีกว่า”

หึหึ ตามนิยายแล้ว กูพูดแบบนี้มรึงต้องหันมาห้ามกูแน่ๆ!!

ผมพูดจบก็นิ่งไปอยู่สักพัก หวังว่าเขาจะหันมากอดไม่ให้ผมลุกไปไหน

แต่ที่ไหนได้!!!! แมร่งนอนนิ่งเหมือนเดิม!!!!

นี่กูนอนอ่อยขนาดนี้แล้วนะโว้ยยยยยยยยย หันมากอดกูหน่อยเถ๊อะ!!!

ผมเห็นท่าว่าเขาไม่มีทางหันมากอดผมแน่ๆ ผมก็เลยลุกขึ้นนั่ง มองเขาแปปนึง ก้าวลงจากเตียง แล้วเดินจากไป

แต่ไอจากไปของผมหน่ะ แทนที่จะจากไปเข้าห้องน้ำแบบที่ผมพูด ผมกลับเดินไปหยุดอยู่หน้าเขา

แมร่งเอ้ยยยย!!!ทำเป็นนอนหลับตา!!!!

ผมเห็นดังนั้นก็อดหมั่นไส้ไม่ได้ ก็เลยค่อยๆปีนขึ้นไปบนเตียง

แล้วเอาหัวมุดเข้าไปที่ช่องว่างระหว่างแขนที่เขากุมอยู่ข้างหน้าเพื่อให้มันกางออก

ก่อนจะยัดทั้งตัวของผมเข้าไป แล้วพลิกตัวนอนตะแคงข้างๆหันหลังให้เขา

ระหว่างที่ผมค่อยๆมุดหัวเข้าไป เขาไม่มีทีท่าจะถอยหนี ราบกับจะรอดูว่าผมกำลังทำอะไร

ตอนนี้ผมนอนอยู่บนแขนของเขา ตะแคงหันหลังให้

ปกติมือที่ว่างอยู่มันต้องมาพาดเอวที่ผมใช่มะ

แต่ครั้งนี้มันไม่พาดหน่ะสิ

ผมก็เลยเอื้อมมือตัวเอง ไปจับเขนเขามาพาดเองซะเลย

เขาไม่ขัดขืนอะไรทั้งสิ้น

หึหึ!!! ดูก็รู้ว่าชอบ!!!!

พอผมจัดท่าจัดทางให้เรียบร้อยแล้ว ผมก็รีบพูดอะไรเล็กๆน้อยๆออกมา

“อุ่นจังเลยยยยยยยยย”

พอเขาได้ยินเท่านั้นแหละ เขาก็รวบตัวผมเข้าไปให้ชิดเขา แล้วก็เอาหน้ามาซุกไว้ที่หลังคอผม

ผมหัวเราะออกมาให้เขาได้ยิน

ศึกนี้ กูชนะ!!!!

เขาซุกหน้าอยู่อย่างนั้น แล้วเอาเคราที่เขามีอยู่นิดหน่อยไซร้คอผม!!!!!

เห้ยยยยยย!!! มรึงอย่าเยอะ!!!!!!!!!!!

ผมหดคอหนี เขาไซร้คอตาม!!!! จนผมต้องบอกให้เขาหยุด

“พอ!!!”

ผมทำเสียงเข้มใส่เขา แล้วเขาก็หยุด แล้วก็นอนนิ่งเหมือนเดิม

ผมกะว่าจะนอนต่อสักหน่อย เพราะนี่ก็ยังไม่เช้ามาก ยังพอมีเวลาให้นอนต่อ ก่อนที่จะต้องไปเรียน

ผมหลับตา พยายามหลับ จนจะหลับอยู่แล้วเชียว เขาก็โพล่งคำพูดที่เป็นเหมือนเสียงนาฬิกาปลุกชั้นดีออกมา

“น้องคนนั้นอีกแล้วหรอ”

อืมมมมม ประโยคนี้นี่มันเป็นประโยคคำถาม หรือประโยคน้อยใจกันแน่วะ!!!

จริงๆแล้วเรื่องของน้องมัน ผมก็เล่าให้เขาฟังอยู่บ่อยๆ เพราะน้องมันชอบโทรมาหาช่วงที่ผมอยู่กับเขา ผมก็เลยเล่าความเป็นมาให้เขาฟัง เขาก็ไม่ว่าอะไร จะว่าอะไรได้หล่ะครับ ในเมื่อผมรักน้องมันแบบน้องจริงๆ แล้วผมก็คิดว่าน้องมันคงรักผมแบบพี่ชายเหมือนกัน ถึงแม้ว่าบางครั้ง มันจะทำให้ผมหวั่นไหวไปบ้าง(ก่อนมาเจอเขาหน่ะ) เช่น นั่งอ่านหนังสือกันอยู่ดีๆ น้องมันก็หยิบแขนผมไปเป็นหมอน หรือบางทีก็นั่งตักผมเพราะเก้าอี้ไม่พอ หรือบางทีก็นอนซบไหล่ผมริมสระว่ายน้ำที่คอนโด หรือบางทีก็เรียกผมไปเขากล้องกันสองคน หรือบางทีก็...... โอ้ยยยยย จริงๆก็ไม่มีอะไรหรอกครับ พี่น้องกันก็แค่นั้น

ผมจับน้ำเสียงเขาไม่ค่อยได้ว่าเขาต้องการจะสื่ออะไรออกมา

ตอนแรกกะว่าจะเงียบ ไม่ตอบอะไร เพราะกลัวว่าถ้าตอบผิดๆไป เดี๋ยวเราจะทะเลาะกัน แล้วถ้าทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้ ผมคงเสียความรู้สึกกับเขาน่าดู เพราะผมบอกเขาทุกครั้งเวลาน้องมันโทรมา ว่าผมไม่เคยคิดอะไรกับน้องมันจริงๆ

แต่ถ้าไม่ตอบอะไรไป ผมก็รู้สึกอึดอัดเหมือนกันที่ทำให้เขาไม่สบายใจ

ผมชั่งใจอยู่นานว่าควรจะใช้คำพูดไหนดี เพื่อให้เรื่องมันจบแบบสวยงาม แล้วผมก็นึกออก

“อืม น้องมันโทรมา จะมานั่งเล่นที่คอนโดเพราะมีเรียนบ่าย แต่กูปฏิเสธไปแล้ว”

ผมเลือกที่จะตอบความจริงครับ เพราะถ้าผมโกหกเรื่องนี้กับเขา แสดงว่าผมไม่บริสุทธิ์ใจ

เขาพูดเบาๆในลำคอตอบรับผม

ทีแรกผมว่าเรื่องมันจะจบแล้วไง แต่มันไม่เป็นเช่นนั้นหน่ะสิ เขาถามเสียงดังต่อ

“ก็เลยบอกว่าอยู่กับญาติสินะ?”

อันนี้ประโยคคำถาม แนวประชดครับ ผมรู้!!!

ผมไม่รอช้า รีบตอบกลับไป

“แล้วจะให้กูตอบว่านอนอยู่กับใครดีหล่ะคร๊าบบบ”

เอาหล่ะสิ!! กูโยนโจทย์ยากให้มรึงแล้วนะ ตอบดีๆนะมรึง!!!!

จริงๆแล้วที่ผมถามออกไป ไม่ใช่เพื่อเป็นการเร่งรีบให้เขาหาสถานะมาให้ผมนะครับ แต่ที่ผมถามออกไป เพราะอารมณ์กวนตีนล้วนๆ ซึ่งเขาก็น่าจะรับรู้ได้จากน้ำเสียงของผม

เขายกคอขึ้นนิดนึง แล้วเอาริมฝีปากที่หลายคนใฝ่ฝัน มาแตะที่หูผม ผมหลับตาพริ้ม แล้วเขาก็กระซิบถ้อยคำเบาๆ พร้อมๆกับพ่นลมหายใจใส่หูผม

“ผัว”

สัส!!! เสียว!!!!! เดี๋ยวนะ!!! ผัว!!!ไม่ใช่โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!

พอผมได้ยินดังนั้น ก็ขืนตัวออก พยายามพาร่างตัวเองให้หลุดออกจากอ้อมอกที่แข่งแกร่งนั้น

แต่ผมจะหลุดออกมาได้ไงหล่ะ ในเมื่อเขารัดผมซะแน่นขนาดนั้น!!!!

ผมไม่พูดอะไร บิดตัวไปบิดตัวมาเพื่อให้หลุดออก ในขณะที่เขาหัวเราะเสียงดัง รัดผมแน่นด้วยแขนทั้งสองข้าง

สุดท้าย ผมก็ยอมรับชะตากรรมตัวเอง

ผมหยุดดิ้น หายใจเสียงดังเพราะความเหนื่อย เขาคลายแขนออก ก่อนจะหยุดหัวเราะแล้วพูดติดตลกออกมา

“ก็เพื่อนมรึงบอกมาอย่างนี้นี่นา”

!!!! โว้ยยยยยยยยยยยย ไอสัสสสสสสสสสส!!!! แซวเข้าใจมั้ย แซวววววววว ไม่ได้บอกให้มรึงเป็นผัวกูจริงๆสักหน่อยยยยยยยยยยย!!!!

“ไอฟายยยยยยยยย”

ผมนอนนิ่งตอบกลับเขาไป

เขาหัวเราะเบาๆในลำคอ ก่อนจะโอบรัดตัวผมเข้าไปหาเขา

เราสองคนกลับไปนอนตะแคงข้างท่าแรก ท่าที่เขากอดผมจากข้างหลัง  แล้วก็จัดท่าทางให้นอนสบายที่สุด

พอเข้าที่

ไป!!!!

ไม่ใช่!!!!

พอเข้าที่เข้าทาง ผมก็หันไปมองหน้าเขา..... หันกลับ!!! แล้วพูดเบาๆออกมา

“ขอนอนแปปนึง ง่วงอยู่เลย” 

เขาพยักหน้ารับ ก่อนจะถามคำถามนึงออกมา

“ให้นอนกอดเปล่า”

!!!!! สัส !! กวนตรีนนนนนนนน ฟังก็รู้ว่าแอบยิ้มเยาะอยู่!!!!!!

ผมไม่ตอบคำถามเขา แต่เลือกที่จะแสดงออกแทน

ผมจับมือที่พาดเอวผมอยู่ ดึงลงมาให้กระชับเข้ากับตัวผม ราวกับไม่อยากให้มันหลุดหายจากไป ก่อนจะเอาแก้มถูแขนเขาเบาๆหนึ่งครั้ง

แล้วก็จมลงสู่ห้วงนิทรา.......

ผมตื่นมาอีกครั้งตอนประมาณ11โมงเพราะเขาเขย่าตัวผมแรงๆ!!!

ใช่ครับ!!!

แรงๆ!!!!!

“มรึง 11 โมงแล้ว ตื่นๆ เดี๋ยวกูกลับมาเรียนไม่ทัน”

เขาเขย่าตัวผมไป พูดกับผมไป

ผมงัวเงียตื่น ลุกขึ้นนั่ง ไหล่ตก วางสองมือไว้ที่หว่างขาตัวเอง

แล้วหันไปมองเขา

เห้ย!!! มรึงอาบน้ำตอนไหนวะ!!!

ผมขมวดคิ้วมองเขาตั้งแต่หัวจนถึงเอว (ก็เขานั่งอยู่อ่ะ)

นี่มรึงไม่ได้นอนกอดกูใช่มั้ย!!!!!!!

ผมเห็นดังนั้น ก็เลยคิดแกล้งเขาสักหน่อย

เอนตัวล้มลงไปนอนบนตักเขา!!!!

แกล้งบ้านพ่องมรึงสิ!!!!!! นี่เรียกว่าอ่อยเหยื่อโว้ยยยยยยยยยยย!!!!!

แทนที่เขาจะดีใจกับท่าทางที่ผมทำลงไป เขากลับเขย่าตัวผมอีกครั้ง แล้วไล่ให้ผมไปอาบน้ำ

อ่ออออออ กูแกล้งโดยการถ่วงเวลานี่เองงงงงงง อิอิ ฉลาดเนอะ ^^

ผมยันตัวลุกขึ้น แล้วก้าวลงจากเตียงตรงดิ่งเข้าไปในห้องน้ำ

ผมจัดการตัวเองเสร็จ ก็เปิดประตูห้องน้ำ แล้วรีบวิ่งออกมา

ผมแอบเห็นเขาตกใจด้วยแหละ อิอิ

ผมวิ่งด้วยความเร็ว190กิโลเมตรต่อชั่วโมง- -เว่อไป

ตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าแสนรัก

ผาง!!!

แล้วก็เปิดมันออก

ไม่ๆ ยังไม่พอ

ผมปิดลงอีกครั้ง

สองมือจับประตูตู้เสื้อผ้าแน่น

สงบสติอารมณ์

แล้วก็เปิดออก!!!!

เชร็ดเข้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กูอยากได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ผมรักตู้เสื้อผ้าแบบนี้จริงๆ

ผมหันไปมองหน้าเข้า ส่งมอบรอยยิ้มแห่งความสุขไปให้ ก่อนจะพูดออกไป

“โอยยยยยย ขอกูเถอะตู้นี้ กูอยากด้ายยยยยยยยย”

ผมพูดเสร็จ ก็จัดการปิดประตูลง แล้วเอาหน้าไปถูกับตู้เสื้อผ้า

ฮืออออออออ อยากได้ อยากได้

เขาหัวเราะออกมาเบาๆ ดูท่าจะชินกับการกระทำของผม ก่อนจะพูดอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมต้องหยุดเอาหน้าถู

“งั้นก็ย้ายมาอยู่กับกูสิ”

!!!!!ไอสราดดดดดด กูขอเงินพ่อเงินแม่สู้มาไม่ดีกว่ารึไงวะ!!!!!! มาอยู่กับมรึงมีหวัง....... แอร๊ยยยยยยยยย >///<

ผมเด้งตัวยืนตรง ก่อนจะหันไปเปิดตู้เสื้อผ้า

แต่ครั้งนี้ต่างออกไป

ผมทำหน้านิ่ง ให้เป็นปกติมากที่สุด 

ทั้งๆที่ในใจตอนนั้น อยากจะฉีกยิ้มแสดงความสุขออกมาอย่างเต็มที่

ผมเอื้อมไปหยิบชุดนักศึกษาที่ผมใส่มาตั้งแต่เมื่อคืนลงมาจากราวแขวน

ก่อนจะปิดตู้เสื้อผ้าลง

หน้านิ่งเหมือนเดิม!!!!!

กูอยากฟินนนนนนนนนนน!!!!!

ผมได้ยินเขาหัวเราะออกมา ผมก็เลยหันไปมองหน้าเขา แล้วยกไหล่สองข้างแบมือออก ว่างท่าราวกับว่า กูไม่สนใจของเล่นชิ้นนี้แล้ว

ก่อนจะใส่เสื้อ แล้วก็แต่งตัวให้เรียบร้อย

พอจัดการเสร็จทุกอย่าง เขาก็ฉีดน้ำหอมกลิ่นที่ผมชอบเมื่ออยู่บนตัวเขา เอ้ย!!! กลิ่นที่ผมชอบเฉยๆ ฉีดใส่ตัวผม

ผมเดินตามหลังเขาลงมาชั้นล่างเพื่อจะไปขึ้นรถ

วันนี้ก็เหมือนเดิม เหลือแค่แม่บ้านสองคน

ผมยกมือไหว้เค้าทั้งสอง ก่อนจะเดินตามไปขึ้นรถที่จอดอยู่ในโรงรถ

ครั้งนี้ก็เหมือนครั้งก่อนครับ

เราแวะกินข้าวกันร้านเดิม กินเสร็จก็ตรงหน้ามุ่งสู่มหาลัยผม

ผมเรียนๆเล่นๆกับเพื่อนตามประสาวัยรุ่นจนหมดวัน เราก็กินข้าวเย็น เล่นดอทเอ ก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน

ระหว่างวัน ผมก็คุยบีบีกับเขาเหมือนปกตินะครับ ไม่ใช่ไม่คุย แต่วันนี้เท่านั้นแหละ ที่ผมอยากจะปิดสัญญาณทิ้งเสียจริงๆ

เพราะวันทั้งวัน ไม่ว่าจะ บ่าย เย็น ตอนกินข้าว ในร้านเกม บนรถเมล์ ต่อหน้าพี่ยาม หน้าห้อง ในห้อง ตอนผมเล่นเกม ตอนผมจะนอน เขาก็เอาแต่พิมพ์ประโยคเดิมซ้ำไปซ้ำมาส่งมาหาผมตลอด

“ย้ายมาอยู่กับกูมั้ย”

ย้ายพ่องมรึงเถอะ!!!!!!!!!!!!



Create Date : 03 ธันวาคม 2555
Last Update : 26 ธันวาคม 2555 16:52:17 น.
Counter : 4716 Pageviews.

2 comments
  
รู้สึกว่าจะข้ามตอนไปนิดนะ

"ผมเห็นดังนั้นก็อดหมั่นไส้ไม่ได้ ก็เลยค่อยๆปีนขึ้นไปบนเตียง..."

ต้องมีตอนนี้ก่อนจะ "ผมตื่นมาอีกครั้งตอนประมาณ11โมงเพราะเขาเขย่าตัวผมแรงๆ!!!" นะเราว่า 555

ข้ามช๊อตเด็ด "ผัว" ไปได้ไงเนี่ยะ 555
โดย: ใหม่ IP: 58.8.53.18 วันที่: 6 ธันวาคม 2555 เวลา:19:11:08 น.
  
โอ๊ยยยยยยยย ฟิน

ย้ายมาอยู่กับกูไหม

ย้ายมาอยู่กับกูไหม

ย้ายเลย ย้ายเลย
โดย: ฟินเว่อร์ IP: 124.121.229.209 วันที่: 25 มกราคม 2556 เวลา:15:49:46 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แนวนิ้วนิ้วแนว
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [?]



New Comments
ธันวาคม 2555

 
 
 
 
 
 
1
2
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog