*** ฉลาดเกมส์โกง *** เดินข้ามสะพาน การมองกระจก ความสกปรกและโรงพิมพ์ *** ฉลาดเกมส์โกง *** ฉลาดเกมส์โกง เล่าเรื่องของ ลิน (ชุติมณฑน์ จึงเจริญสุขยิ่ง) นักเรียนมัธยมปลายที่เก่งและฉลาด ที่เข้าสู่ธุรกิจการโกงข้อสอบในโรงเรียน ต่อมาการโกงของลินเริ่มใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆจนถึงการสอบระดับโลก ซึ่งทีมของเธอประกอบด้วย แบงค์ (ชานน สันตินธรกุล) นักเรียนหัวกะทิอีกคนที่เข้าสู่วังวนนี้โดยไม่ตั้งใจ โดยมี เกรซ (อิษยา ฮอสุวรรณ) เพื่อสนิทของลิน และพัฒน์ (ธีรดนย์ ศุภพันธุ์ภิญโญ) แฟนของเกรซ เป็นผู้จ้างวาน ฉลาดเกมส์โกง เป็นหนังที่สะท้อนประเด็นเรื่องการโกงและระบบการศึกษาของไทยได้อย่างน่าสนใจ หนังยังมีสัญลักษณ์ที่น่าสนใจให้ตีความ แม้ทางผู้สร้างหนังอาจไม่ได้ตั้งใจใส่สัญลักษณ์เหล่านี้ก็ตาม จากนี้จะเป็นการวิเคราะห์แบบเปิดเผยเนื้อหาสำคัญใครยังไม่ได้ดูแนะนำว่าไม่ควรอ่านครับ ตัวละครหลักของหนังที่มีพัฒนาการเด่นชัดและทำหน้าที่สะท้อนประเด็นของหนังคือ ลิน และ แบงค์ ดังนั้นเราจะพิจารณาจาก 2 คนนี้กัน ทั้งลินและแบงค์มีความต่างกันตรงที่ - ลินไม่ตะขิดตะขวงใจที่จะโกงในสังคมที่การโกงเป็นเรื่องปกติ - แบงค์รู้สึกรับไม่ได้กับสังคมที่มีการโกง เขาจึงพยายามรักษาความดีเอาไว้ ทั้งลินและแบงค์มีความคล้ายกันตรงที่ - ลินเป็นเด็กเรียนดี ฐานะปานกลาง เธออาศัยอยู่กับพ่อเพียง 2 คน - แบงค์เป็นเด็กเรียนดี ฐานะปานกลาง เขาอาศัยอยู่กับแม่เพียง 2 คน อีกสิ่งที่คล้ายกันก็คือ จุดเริ่มต้นในการโกงของทั้งคู่เริ่มมาจากที่ทั้งสองคนพบว่าตัวเองอยู่ในระบบที่มีการทุจริตเป็นเรื่องปกติ จนเปลี่ยนความคิดของตัวเองว่า แล้วทำไมถึงต้องยอมเป็นคนดีให้คนอื่นตักตวงผลประโยชน์ในเมื่อพวกเขาฉลาดกว่าและสามารถหาประโยชน์จากการโกงได้ สำหรับการโกงของลินมันเริ่มจากจุดเล็กๆที่เธอพบว่าข้อสอบของโรงเรียนนั้น จะถูกเปิดเผยก่อนสอบให้กับนักเรียนคนใดก็ตามที่ยอมจ่ายเงินเรียนพิเศษกับอาจารย์ผู้ออกข้อสอบ ลินจึงคิดว่าในเมื่อมีการโกงอยู่แล้วและเธอก็ถูกเอาเปรียบ ทำไมเธอจะโกงบ้างไม่ได้ ลินจึงเริ่มโกงด้วยการให้เกรซลอกข้อสอบ ก่อนจะบานปลายกลายเป็นธุรกิจเมื่อลินได้พบกับพัฒน์ ประเด็นนี้ยังสะท้อนให้เห็นว่า “การโกงมักจะเริ่มจากจุดเล็กๆ อย่างเพื่อนช่วยเพื่อน ก่อนที่จะรู้สึกว่าการโกงมันเป็นเรื่องปกติและขยายการโกงให้ใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆในครั้งต่อๆไป ไม่มีที่สิ้นสุด” [สัญลักษณ์สำคัญที่หนังนำมาใช้คือ ภาพสะท้อนของกระจกสองบาน ที่เมื่อมองมันในมุมที่ไม่ตรง (มองแบบเฉียง หมายถึง ไม่ตรงไปตรงมา) ก็จะเห็นตัวเองไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งเปรียบเสมือนว่าเมื่อเราทำอะไรแบบไม่ซื่อตรง เราก็จะต้องทำต่อไปไม่มีสิ้นสุด ส่วนการมองเห็นแต่ตัวเองไม่มีที่สิ้นสุดในกระจก ก็อาจหมายถึงการเห็นแก่ตัวไม่มีที่สิ้นสุดนั่นเอง] แบงค์เองก็เริ่มต้นจากความรู้สึกไม่ต่างจากลินว่า ในสังคมที่การโกงเป็นเรื่องปกติ การเป็นคนดีก็มีแต่จะโดนเอาเปรียบในท้ายที่สุด แถมการเป็นคนดี ยังถูกเล่นงานจากบรรดาคนโกงที่มีมากกว่าในสังคม แบงค์ที่เป็นคนซื่อตรง ก็เปลี่ยนตัวเองมาเป็นคนที่โกงในที่สุด ช่วงกลางเรื่องเมื่อแบงค์ที่หัวเสียเมื่อรู้ว่าเขาโดนทำร้ายเพราะพัฒน์วางแผนไว้เพื่อดึงตัวเขามาร่วมทีมโกงข้อสอบข้ามชาติ แบงค์จึงคิดจะออกจากแผนการโกงครั้งนี้ แต่แล้วแบงค์ก็เปลี่ยนใจเลือกเดินทางกลับมาร่วมทีมโกงนี้เหมือนเดิม เพราะเขาเปลี่ยนความคิดตัวเองไปโดยสิ้นเชิง “จากคนดีไปเป็นคนโกง” ส่วนลินที่เป็นคนโกงเต็มตัวไปแล้วนั้นเมื่อเห็นแบงค์โดนทำร้ายเพราะแผนของตนเอง ลินจึงเปลี่ยนความคิด “จากคนโกงไปเป็นคนดี” [สัญลักษณ์สำคัญคือทั้งสองความคิดที่ต่างของลินและแบงค์ “เดินข้ามสะพาน” มาพบกันตรงกึ่งกลาง - แบงค์กำลังจะข้ามสะพานจากฝั่งคนดีมาเป็นคนโกง - ลินกำลังจะข้ามสะพานจากฝั่งคนโกงไปเป็นคนดี และเมื่อภาพ long shot ฉายให้เห็นทั้งคู่บนสะพานเรายังพบว่า - แบงค์ยืนอยู่ในฝั่งของไฟจราจรสีแดงที่ติดอยู่ใต้สะพาน นี่อาจหมายถึงเส้นทางที่ผิด - ลินยืนอยู่ในฝั่งของไฟจราจรสีเขียวที่ติดอยู่ใต้สะพาน นี่อาจหมายถึงเส้นทางที่ถูก] (ฉากที่ว่านี้อยู่ถัดจากฉากในรูปล่างประมาณ 2-3 วินาที) นอกจากนี้เรายังพบสัญลักษณ์ที่น่าสนใจเมื่อพิจารณาถึงอาชีพของครอบครัวแบงค์และครอบครัวเกรซ สำหรับแบงค์เราจะพบว่าบ้านของเขามีอาชีพรับจ้างซักผ้า ซึ่งมันหมายถึง “การทำให้สะอาด” ซึ่งความสะอาดก็คืออุปมาอุปมัยถึงการเป็นคนดี เดิมทีแบงค์อาจเข้าใจว่าการทำให้สะอาดมีความหมายอย่างซื่อตรงนั่นก็คือการทำตัวเป็นคนดี แต่เมื่อแบงค์ถูกลากไปสู่โลกที่สกปรกโดยที่เขาไม่ยินยอม [สัญลักษณ์คือการที่เขาถูกทำร้ายแล้วโดนนำไปทิ้งที่บ่อขยะ จนเสื้อผ้าของเขาสกปรกมอมแมม] บางทีไม่ใช่แค่เสื้อผ้า แต่จิตใจของแบงค์ก็แปดเปื้อนไปแล้ว เขาอาจจะพบความหมายใหม่ของการทำให้สะอาดว่า บางทีมันไม่ได้หมายความอย่างซื่อตรงว่าเป็นคนดี แต่หมายถึงว่าเราอาจทำเรื่องไม่ดีก็ได้ แต่ต้องทำให้สะอาด พูดให้ง่ายก็คือการทำเรื่องสกปรกให้เป็นเรื่องสะอาด ซึ่งนั่นหมายความว่า เราจะโกงก็ได้แต่ต้องซักฟอกให้ดีไม่ให้ใครจับได้ บ้านเกรซเป็นโรงพิมพ์ซึ่งโดยทั่วไปแล้วมีหน้าที่ในการพิมพ์หนังสือ เผยแพร่ข้อมูลหรือความรู้ ซึ่งฟังดูคล้ายกับโรงเรียนที่มีหน้าที่ผลิตคน ให้ความรู้คน ซึ่งโรงพิมพ์ก็คืออุปมาอุปมัยถึงโรงเรียน แต่ในหนังเราจะพบว่า โรงพิมพ์แห่งนี้คือสถานที่สำคัญในกระบวนการโกงข้อสอบ บางทีความหมายในอีกแง่มุมหนึ่งของโรงพิมพ์คือสถานที่คัดลอก เพราะงานของโรงพิมพ์คือการพิมพ์หนังสือที่เหมือนๆกันออกมาหลายเล่มหลายฉบับนั่นเอง โรงพิมพ์ที่มีชื่อดูดีว่า “ซื่อตรงพานิช” กลับทำเรื่องไม่ซื่อตรงด้วยการพิมพ์รหัสของคำตอบลงบนดินสอเพื่อให้คนแอบนำเข้าห้องสอบ ดังนั้นโรงพิมพ์หรือโรงเรียน (โรงเลียน) จึงมีทั้งความหมายที่ดีและไม่ดี ซึ่งมันก็ขึ้นอยู่กับผู้คนในสถานที่นั้นๆ หากตัดเรื่องความไม่น่าเชื่อถือเล็กๆน้อยๆของหนัง แล้วพิจารณาไปที่ประเด็นที่หนังต้องการบอกเล่า ฉลาดเกมส์โกง ถือเป็นหนังที่มีประเด็นที่หนักแน่นและชวนคิด อีกทั้งยังสะท้อนภาพสังคมและระบบการศึกษาได้อย่างน่าสนใจ การกำกับของ นัฐวุฒิ พูนพิริยะ ใช้เทคนิคในการเร่งเร้าอารมณ์ผู้ชมอย่างหนัก ทั้งการตัดต่อที่ฉับไว รวมถึงดนตรีประกอบที่ถูกใส่มาอย่างเต็มที่ ช่วยเพิ่มความระทึกให้กับหนังได้อย่างดี อีกทั้งยังช่วยกลบช่องโหว่ของหนังได้อีกด้วย การแสดงของนักแสดงโดยเฉพาะ ชุติมณฑน์ ในบท ลิน และ ชานน ในบท แบงค์ ทำให้ผู้ชมรู้สึกผูกพันและมีอารมณ์ร่วมในการเอาใจช่วยพวกเขาได้ในที่สุด แม้ว่าสิ่งที่พวกเขาทำจะไม่ใช่เรื่องน่าเอาใจช่วยก็ตาม แถมมิติความลึกของตัวละครก็ทำให้เราเห็นถึงความเป็นมนุษย์จริงๆของตัวละครทั้งสอง ฉลาดเกมส์โกงอาจไม่ใช่หนังที่ยอดเยี่ยมหรือสมบูรณ์แบบ แต่มันเป็นความบันเทิงที่มาพร้อมการวิพากษ์วิจารณ์สังคมในยุคปัจจุบันอย่างน่าสนใจ ถือว่าเป็นหนึ่งในหนังไทยที่น่าจดจำของปีนี้เรื่องหนึ่ง 8 / 10   Create Date : 10 พฤษภาคม 2560 1 comments Last Update : 11 พฤษภาคม 2560 12:32:25 น. Counter : 5752 Pageviews. Share Tweet

กระทู้ที่ตั้งใน Pantip https://pantip.com/topic/36440792   โดย: navagan 12 พฤษภาคม 2560 0:09:10 น.