น้องนีนน์ไปโรงเรียนได้หลายวันแล้ว นับวันนี้ก็เป็นวันที่ 4 แล้ว 4วันนี้มีอะไรแตกต่างมากมายเลยที่นู๋กำลังเข้าสู่การปรับตัว เริ่มจากวันแรกที่นู๋ไป นู๋อาจจะร้องไห้มากหน่อย ร้องแล้วหยุด นึกได้ก็ร้องอีก เป็นระยะๆ เพราะคงยังใหม่สำหรับนู๋ที่ไปโรงเรียนในวันแรก ไปเจอใครก็ไม่รู้เข้ามาดูแลนู๋ แทนที่ยายครับ แม่ครับพ่อครับ วันแรกนู๋ได้กลับบ้านตอน 11โมง ปรากฏว่าวันนั้น นมไม่ค่อยกิน ที่โรงเรียนเค้าจะให้เด็กๆ ออกไปทานนมที่ลานกว้างใกล้ๆ กับสนามเด็กเล่นตอน 9.00 น.ของทุกวัน นีนน์ปรกติจะกินนมจากกล่องได้ ถ้าไม่ใส่กล่องกันบีบ แม่ครับก็ต้องคอบจับ ไม่งั้นนู๋คอยแต่จะบีบกล่องนม แม่ครับจัดนมใส่กล่องกันบีบไปให้คุณครู พร้อมกับขวดนมเปล่า ๆ1 ใบ และ ขวดน้ำ 1 ขวด แพมๆ 1 ชิ้น ทุกอย่างต้องเอาไปเผื่อ แม้ว่าจะรู้ว่านู๋ดื่มจากแก้วน้ำได้ก็เหอะ แต่ครู 3 คนกับนักเรียน 20 คน ครูจะมาคอยจับทุกคนก็คงจะไม่ทัน น้องนีนน์เข้าอายุน้อยที่สุดในโรงเรียนเลยนะ นู๋รู้ไหมนู๋เก่งมากๆ คุณครูบอกว่าเคยมีเพื่อนที่อายุเท่านู๋มาเข้าเรียนแต่ตอนนี้เค้าอายุ2ขวบกว่าแล่ว นู๋ก็เลยเอ๊าะที่สุด

วันที่ 2 แม่ครับไม่ได้เป็นคนไปส่งนู๋แล้วกลายเป็นหน้าที่ของยายครับไปโดยปริยาย ยายครับปั่นจักรยานไปส่งนู๋ จริงๆ โรงเรียนของน้องนีนน์ เดินจากบ้านไป 2 ลอคถนนเอง แต่ยายอุ้มนู๋ไม่ไหว “เหนื่อย”ยายครับว่างั้นเลยเลือกที่จะไปโดนการปั่นจักรยานไปดีกว่า วันที่ 2 นู๋เหมือนชิน ไม่ร้องเท่าไหร่ แต่ยังคงไม่กินนมเหมือนเดิม แล้วนู๋ก็ชินกับตอนที่อยู่ที่บ้าน นอนตอนเช้า หลังจากที่ส่งพ่อครับแม่ไปทำงาน ตอน 9 โมง วันนี้แม่เคตรียมของให้นู่เหมือนเดิมครบทุกอย่าง ยายครับไปรับ 11โมงเหมือนเดิม แต่พอไปรับยาครับบอกนู๋หลับ ครูก้ออุ้มมาให้ทั้งหลับ ยายก็เลยต้องแบกมู๋กลับบ้านมาซะงั้น โอ!! น่าสงสารยาย ๆไม่ลืมโทรตามพี่เลี้ยงต่างดาวของนู๋มาเข็นบีเอ็มของยายตามกลับบ้านไป ยายครับกลับมาเล่าขำ ๆบอกว่า สงสัยครูนึกว่ายายมารถเก๋งเลยอุ้มน้องนีนน์มาให้ กะว่าให้ไปนอนต่อบนรถ เหอะๆๆ ที่ไหนได้ รถเหมือนกันจ๊ะ แต่รถจักรยาน กลับมาบ้านเปิดเกระเป๋านักเรียนขอนีนน์เป็นเป้อุลตร้าแมนที่แม่ครับไปถอยมาให้นู่เมื่อวันเสาร์ที่แล้ว ถูกใจนีนน์มากๆ ตอนแรกๆ นู๋สะพายยังไม่เป็นก็เลยเอาสายไปห้อยคอซะงั้น คุณครูแนบใบปลวมา 1 ใบ เป็นใบที่บอกว่าวันที่ 28/7/50 จะมีกิจกรรมไหว้ครูที่รร. ให้ที่บ้านเตรียมดอกไม้มาให้เด็กๆ แล้วเค้าจะมีรายละเอียดว่าชั้น อ.1 คุณครูจะสอนอะไร อ.2 อ.3 จะสอนอะไรบ้างเกี่ยวกับกิจกรรมนี้เช่นสอนภาษาอังกฤษเกี่ยวกับศัพท์ของดอกไม้ หรือสีของดอกไม้เป็นต้นจ๊ะ และยังมีสมุดโต้ตอบระหว่างคุณครูกับผู้ปกครองมา 1 เล่ม คุณครูเขียนถึงนู๋มาให้แม่ครับรู้ว่าวันๆนึง ที่โรงเรียนนู๋เป็นยังไงบ้างดีจัง ถึงแม่ครับไม่ได้อยู่กะนู๋แต่ก็ร้ว่านู๋ทำอะไรเป็นยังไงบ้างที่โรงเรียน

วันที่ 3 เหมือนทุกวันที่นู๋ไปรร.กับยายครับ แม่ครับเตรียมของให้นู๋ทุกวันตอนกลางคืนก่อนที่จะเข้านอนเพราะตอนเช้าจะได้ไม่ยุ่งมาก แค่ลำพังไม่ยุ่งมาก พ่อครับแม่ครับก็ไปทำงานสายกันแทบทุกวันอยู่แล้ว อิอิ แล้วลองถ้ามาเตรียมของตอนเช้าคงไม่ต้องคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทุกคืนแม่ครับเลยต้องเตรียมของ แล้วก้อเขียนโต้ตอบกลับไปให้คุณครูทราบว่าน้องนีนน์เป็นยังไงบ้างที่บ้านเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนระหว่างที่บ้านกับที่โรงเรียน วันนี้ยายครับบอวก่านีนน์ไม่ร้เป็นอะไรร้องไห้ตั้งแต่เห้นประตูร้องเรียน ยิ่งพอยายครับอุ้มนู๋ลงจะส่งให้คุณครู นู๋ก็ยิ่งกอดและบอกว่ายายครับเจ็บแล้วน้องนีนน์ให้ปล่อยคุณยาย พอแม่ครับโทรไปถามยายครับว่าวันนี้นู๋เป็นไงบ้างก็เลยไม่ค่อยสบายใจเป็นห่วงกลัวว่านู๋จะร้องไห้ไม่เลิก โทรไปคุยกับคุณครูใหญ่อยู่พักใหญ่ๆ เลยล่ะ ก็สบายใจหายห่วงขึ้นมาบ้าง ก็คุณครูใหญ่บอกว่าเงียบไปนานแล้วค่ะคุณแม่ไม่ต้องห่วงนะค่ะ น้องยังอยู่ในช่วงปรับตัว เด็ก ส่วนใหญ่ใช้เวลาเป็นเดือนๆ ตอนนี้น้องนั่งตักคุณครูอยู่ค่ะคุณแม่ไม่ต้องห่วงนะค่ะ ปรากฏว่าวันนี้ยายครับนัดแนะครูนู๋ไว้อย่างดีว่ารอให้นู๋ตื่นค่อยให้โทรมาบอกยายครับ แล้วยายครับจะออกไปรับนู๋ เหอะๆๆ สบายยายเลย ปรากฏ2 โมงกว่าครูคงงง เอ!!ไมยายไม่มารับหลานซักทีนะ โทรมาตาม เจ้ามู๋นีนน์กำลังวีนเลย ก้อนะคนอื่นๆ เริ่มทยอยกันกลับบ้านหมดแล้วนี่น่า พอเห็นยายมาก็ดีใจจนร้องไห้เข้าไปอีก เอเอาไงกะชีวิตดีนี่

ลูกแม่ 3 คืนที่ผ่านมานีนน์มีอาการนอนแล้วร้องไห้เหมือนเพ้อผวาๆ มาตลอด แต่คืนวันพุธดีหน่อย พอครับว่างั้นที่ว่าดีนี่คืองี่เง่าน้อยที่สุด แต่มางี่เง่าตอนตื่นแทน เอาๆ ให้เวลาเค้าหน่อย จะว่าไปดูแล้วบางทีก็โหดแต่แม่ครับว่านีนน์เป็นลูกผู้ชายะครับ นู๋เป็นลูกแม่ครับต้องอดทนให้ได้สิน่า อย่าให้เสียชื่อแม่ได้นะจ๊ะ แม่ครับไม่หวังให้นีนน์โตขึ้นมาเอนท์ติดจุฬา หรือทำงานที่ยูเอ็น หวังแค่ว่านีนน์เป็นคนดีคนนึงของสังคม เข้ากับคนอื่นได้ ไม่ไปคนโกงใครเค้าเด็ดขาดพอแล้วสำหรับแม่ครับ

วันนี้วันพฤหัสนีนน์ไปโรงเรียนเหมือนเคย วันนี้มีกิจกรรมไหว้ครู ยายครับเตรีบมพวงมาลัย ดอกไม้ธูปเทียนให้นู๋ตามที่คุณครูเขียนมาบอกให้เตรียมไปในสมุดรายงาน ยายครับบอกบอกว่าไม่ค่อยร้องเท่าไหร่แล้ว ก็แน่ละสิคุณครูที่นู๋ติดมากที่สุดเป็นคนออกมารับนู๋เอง แม่ครับเริ่มเบาใจขึ้นมากๆ พอเที่ยงยายครับโทรบอกลูกกลับบ้านแล้ว ไวเจงนึกว่ามีอะไร ยายครับบอกไม่มี แต่ครูครับยังไม่อยากให้น้องไม่ชอบรร. ค่อยเป็นค่อยไปดีกว่า แล้วค่อยๆ ขยับเวลากลับบ้านออกไป ดีจัง ยิ่งพอเย็นแม่กลับมาอ่านสมุดบันทึกครูบอกร้องบอกหยุดบ้าง แต่พอเอาไปเล่นสไลเดอร์ก็ชอบมากๆ มีความสุข สงสัยว่าจะสนุกจนลืมคิดถึงคนที่บ้าน อิอิ วันนี้พ่อครับแม่ครับได้กลับบ้านไว เพราะพ่อครับแวะไปเอาของให้แม่ครับ ๆจะต้องส่งของให้ลูกค้าพรุ่งนี้ หลังกินข้าวเย็นเสร็จเลยห่อของ เตรียมส่งนู๋ก็เอาเลยมาป่วน



เอ๊ย!!ไม่ใช่ๆ มาช่วยสิ นู๋ชอบเข้ามาช่วยตอนที่พ่อครับแม่ครับห่อของให้ลูกค้า จนเกะกะจริง ยังไม่ทันเสร็จดี นู๋ก็เริ่มงแอแงจะขึ้นห้อง อาละวาดอีดแล้ว น่าตีจริงๆ แต่ไม่ต้องถึงตีหรอก แค่แม่ครับบอกว่าโกรธนู๋แล้วนะ เสียงดังหน่อย นู๋ก้อร้องไห้ขี้มูกโป่งไปฟ้องพ่อแล้ว เฮ้อ!!หมดไปอีกวันแล้วลูก พรุ่งนี้วันศุกร์แล้ว เย๊ๆๆๆ แม่ครับรักวันศุกร์เพราะเสาร์อาทิตย์จะได้อยู่กะนู๋เต็มที่

แม่ครับรักนู๋ม๊ากมาก


ปล.วันนี้เป็นวันแรกที่พ่อครับแม่ครับได้ยินนู๋เหมือนจะเรียกป้อๆ ได้ 2 ครั้ง แต่พอให้พูดอีกนู๋ก็ไม่ยอมพูดแล้ว พ่อครับดีใจจนหน้าบานเลย รอฟังเต็มๆ จากปากนู๋อีกทีนะจ๊ะ

Create Date : 28 มิถุนายน 2550
Last Update : 28 มิถุนายน 2550 23:05:25 น.		5 comments
Counter : 616 Pageviews.
Share Tweet