Group Blog
 
<<
มีนาคม 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
31 มีนาคม 2550
 
All Blogs
 
กว่าจะเป็น...ครอบครัวอุ่นรัก (2)






ฉันเพิ่งได้รู้ว่าการมีลูกคือสิ่งที่วิเศษที่สุดในชีวิต
ฉันเคยได้ยินผู้ใหญ่พูดกันมาเสมอว่า....
ตราบใดที่ยังไม่มีลูก ก็จะไม่รู้ว่าความรักของแม่เป็นยังไง
ตอนนี้ฉันถึงได้ประจักษ์แจ้งอย่างแท้จริง….
ในเวลาที่เราท้อแท้...ก็ทำให้ลุกขึ้นมาสู้ได้อย่างทันที
การที่เราต้องดูแลทะนุถนอม และเฝ้ามองการเจริญเติบโตของเขา
ทำให้มีความสุขได้....แม้ในเวลาที่ไม่มีใครเลยก็ตาม
สำหรับฉันแล้วลูกคือส่วนที่มาเติมเต็มชีวิตที่ขาดหาย
เหมือนความเข้มแข็งจะคอยเข้าข้างในเวลาที่อ่อนแอ...

ช่วงนั้นฉันเริ่มเชื่อในคำพูดของใครคนหนึ่งที่เคยบอกไว้ว่า
การทำงานจะทำให้เราลืมความเจ็บช้ำได้...
เหมือนเป็นการเยียวยาบาดแผลในใจโดยไม่รู้ตัว
ทั้งๆที่เข็มนาฬิกายังหมุนไปด้วยความถี่ที่คงที่....
แต่ฉันกลับรู้สึกว่าเวลาที่เดินไปไม่เนิ่นนานเหมือนเมื่อก่อน

ฉันทำงานจนเกือบหลงลืมความเจ็บปวดที่เคยรู้สึกว่าสาหัสซะเหลือเกิน
การทำงานที่ยุ่งๆวุ่นๆในแต่ละวันก็เป็นเรื่องที่ดีสำหรับฉัน

กรกฎาคม 2542 เป็นจุดเริ่มต้นการร่วมงานกับเพื่อนใหม่
ที่ดูเหมือนจะมีความสนิทสนมกันมากขึ้นทุกวันโดยไม่รู้ตัว
ชายหนุ่มที่มาพร้อมกับรอยยิ้มในวันที่ฉันอยู่กับลูกลำพัง
ซึ่งฉันเองก็ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าเพื่อนร่วมงาน....
เพราะฉันได้บอกกับตัวเองไว้แล้วว่าจะไม่รักใครอีก
ฉันเชื่อว่าคงไม่สามารถรักใครได้...
เพราะความรักที่มี...ฉันได้ให้ลูกไปจนหมด

ในตอนนั้นเพื่อนๆ ได้แนะนำให้ฉันรู้จักกับหนุ่มใหญ่หนุ่มน้อยหลายคน
แต่ฉันก็ไม่สามารถเปิดใจรับใครได้อีก....
ฉันไม่เชื่อในความรักมาเป็นปีๆแล้ว.....
ไม่เชื่อว่าจะมีใครที่รักฉันได้จริงๆ….
ตอนที่ฉันยังสาวยังโสด...และบริสุทธิ์ ยังไม่มีใครรักฉันจริงซักคน
ฉันไม่ใช่คนตัวคนเดียวแล้ว...ฉันมีเรือพ่วงอีกหนึ่งลำ
ฉันจำต้องคิดให้หนัก...และนาน
ฉันต้องไม่ทำตามใจตัวเองเหมือนวัยสาวที่ผ่านมา

ตอนที่ฉันคลอดน้องได้สักพัก...
แม้แต่แม่ของฉันยังยื่นข้อเสนอที่แสนเจ็บปวดมาให้กับฉัน
แม่บอกว่ามีคนที่เขาค่อนข้างมีฐานะคนหนึ่ง
ซึ่งเขาไม่มีลูกและมาขอซื้อน้องปา...แม่อยากให้ฉันยกลูกให้เขา
แล้วให้ฉันแต่งงานกับชายหนุ่มที่แม่เลือกให้
แต่ฉันก็รับข้อเสนอของแม่ไม่ได้ตามเคย
ฉันบอกกับแม่ว่าถ้าแม่ลำบากใจที่ฉันมีลูกก็ให้ลืมๆฉันไปซะ
ฉันขออยู่กับลูกสองคนในโลกของฉันดีกว่า
ฉันทำร้ายจิตใจของแม่ซ้ำๆ เพื่อปกป้องลูกของตัวเอง
ให้ฉันตายเสียดีกว่า ถ้าจะต้องพรากลูกไปให้คนอื่น....
ฉันไม่สามารถกู้ศักดิ์ศรีคืนให้แม่ได้....

ฉันเคยวิ่งตามหาความรักมาตลอดวัยสาว
แต่ยิ่งวิ่งตามหา...ก็ดูเหมือนความรักวิ่งหนีห่างไปทุกที
ฉันเบื่อที่จะวิ่งไล่ตามมันอีกต่อไป
และการที่จะต้องแต่งงานกับใครซักคนที่ไม่ได้รัก
แล้วต้องพรากลูกไปจากอก ฉันก็ไม่วันทำอย่างนั้นโดยเด็ดขาด...

สิ่งที่ฉันต้องทำให้ดีที่สุดคือ
การเลี้ยงลูก ให้เขาได้รับความอบอุ่น
แม้จะขาดพ่อ แต่แม่ก็เป็นพ่อให้ลูกได้
ฉันคิดเช่นนั้น...โดยไม่เคยเฉลียวใจเลยว่า
ชีวิตคนเราย่อมมีการเปลี่ยนแปลงไปตามเวลา....
น้องปาต้องเติบโตขึ้นเรื่อยๆ...จนวันหนึ่งที่เขามีความคิด
และวันนั้นก็จะมีคำถามตามมาอีกมากมาย

แต่ชีวิตจะเปลี่ยนอย่างไรนั้น....ไว้เจอกันใหม่พรุ่งนี้ค่ะ
พอดีว่าวันนี้มีงานโรงเรียนน้องปา....
แล้วจะเก็บภาพมาฝากนะคะ...
งานนี้ น้องปาเป็นแม่หญิงศิลามณีซะด้วยค่ะ...อิอิ








Create Date : 31 มีนาคม 2550
Last Update : 30 เมษายน 2550 9:49:49 น. 11 comments
Counter : 483 Pageviews.

 
มาอ่านต่อค่ะ


แม่ก็พูดเหมือนกันนะค่ะ
ถ้าวันไหนมีลูกเป็นของตัวเอง
แล้วจะรู้ว่าแม่รัก...เรามากแค่ไหน
"ดวงใจของแม่"

ป.ล.จะรอดูรูปหลานสาวนะค่ะ


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 31 มีนาคม 2550 เวลา:10:56:29 น.  

 
จะมาคอยติดตามนะคะ

ใครๆก็พูดว่าเราจะไม่รู้ว่าแม่รักเราแค่ไหน
จนกว่าเราจะได้เป็นแม่
ถ้าอย่างนั้นคงอีกนานกว่าอ๊อบจะรู้


โดย: off_elmas วันที่: 31 มีนาคม 2550 เวลา:11:00:07 น.  

 

แวะมาทักทายค่ะ

จะมารออ่านตอนต่อไปนะคะ


โดย: เพียงแค่เหงา วันที่: 31 มีนาคม 2550 เวลา:11:15:37 น.  

 
แวะมาทักทายบ่ายวันเสาร์ครับ



โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 31 มีนาคม 2550 เวลา:12:01:17 น.  

 
แวะมาอ่านในวันที่บ่ายแสนร้อนค่ะ
แม่หญิงศิลามณี ตาคม น่ารักนะคะ


โดย: มั บ เ มี ย ง (todayd ) วันที่: 31 มีนาคม 2550 เวลา:12:42:10 น.  

 
จะรออ่านตอนต่อไปและจะรอดูภาพแม่หญิงศิลามณีด้วยค่ะ ขอให้คุณและครอบครัวมีความสุขทุกวันนะคะ

เราสองคน


โดย: ฝากเธอ วันที่: 31 มีนาคม 2550 เวลา:14:40:21 น.  

 
จะรอดูรูปแม่หญิงนะคะ


โดย: หยุ่ยยุ้ย วันที่: 31 มีนาคม 2550 เวลา:15:38:29 น.  

 
...
...

จะ มา รอ อ่าน ทุกวัน ...นะคะ



โดย: กรุณาอย่าล้ำเส้น วันที่: 31 มีนาคม 2550 เวลา:16:00:35 น.  

 
จริงๆคุณค้นพบรักแท้ตั้งแต่วันที่คุณ ตัดสินใจเก็บลูกไว้แล้วค่ะ ส่วนอีกคนที่ตามมาทีหลัง

เป็นโชคดีของชีวิตคุณหลังจากที่ฝ่าฟันมรสุมชีวิตมาได้ เป็นรางวัลแห่งความดีและความแข็งแกร่งของคุณค่ะ

ชอบเพลงนี้จังค่ะ


โดย: บรรณภรณ์ วันที่: 1 เมษายน 2550 เวลา:0:23:28 น.  

 
ยิ่งอ่าน ยิ่งรู้สึกถึงความเป็นแม่อย่างแท้จริง เลยค่ะ

ตัวแสบว่าลูกของเจ้าของบลอกเป็นเด็กที่โชคดีที่สุดเลยค่ะ


โดย: ตัวแสบมาเยือน วันที่: 1 เมษายน 2550 เวลา:5:25:43 น.  

 
ตอนที่แม่จะให้ขายลูกนี่เศร้าจังเลยค่ะ

คุณคนเลวที่แสนดีเขมแข็งมากเลยนะคะ

ประทับใจจังเลยค่ะ


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 1 เมษายน 2550 เวลา:14:09:09 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

คนเลวที่แสนดี
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




หลายครั้งที่นั่งดูละคร...แล้วกลับย้อนมองดูตัวเอง
...ชีวิตฉันก็ไม่ต่างจากละครซักเท่าไร.....
...ดูดูไป อาจจะหนักหนากว่าละครน้ำเน่าซะอีก...
นี่แหละน๊าชีวิต!!!!!

ปั่นบล๊อคคุณให้ Hot สุดๆ ที่ BlogYellow.com คลิ๊กโลด
Friends' blogs
[Add คนเลวที่แสนดี's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.