มิถุนายน 2550

 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
All Blog
โลกนี้เป็นคุกของมุอฺมิน! (อิสลาม)
ทางนำจากอัลฮะดีษ


โลกนี้เป็นคุกของมุอฺมิน


มีรายงานจากท่านอบีฮุรอยเราะฮฺ. ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ แจ้งว่า ท่านร่อซูลุลลอฮฺ. ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้กล่าวไว้ว่า :
اَل
دُّنْيَا سِجْنُ الْمُؤْمِنِ وَجَنَّةُ الْكَافِرِ


“โลกดุนยานี้เป็นคุกของผู้ศรัทธา (มุอฺมิน) และเป็นสวรรค์ของผู้ปฏิเสธศรัทธา (กาฟิร)”
บันทึกโดยมุสลิม

คำอธิบาย
เมื่อเราพิจารณาฮะดีษนี้ เราต้องเข้าใจเสียก่อนว่า ดุนยาคืออะไร? และสวรรค์คืออะไร? อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสเกี่ยวกับสวรรค์ และนรกไว้มากมายในอัลกุรอานหลายร้อยอายะฮฺ. และเช่นเดียวกัน ในฮะดีษของท่านร่อซูลลอฮฺ. ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ก็ได้แจ้งให้เราทราบว่าดุนยาคืออะไร? กล่าวคือ ดุนยา คือโลกที่เราอาศัยอยู่นี้นั้น เป็นสถานที่พำนักชั่วคราวแต่สำหรับสวรรค์หรืออาคิเราะฮฺนั้น เป็นสถานที่ที่ถาวรที่บรรดาผู้ศรัทธาจะไปอาศัยอยู่อย่างนิรันดร


โลกดุนยานี้เป็นสถานที่ทดสอบ เพื่อให้เรารู้ว่าเป็นผู้ศรัทธาจริงหรือไม่ เป็นผู้ศรัทธาหรือผู้ปฏิเสธ เป็นผู้ที่ดำรงไว้ในหนทางของอัลลอฮฺ หรือตกเป็นเหยื่อของไชฏอน เป็นผู้ที่กระทำเพื่ออัลลอฮฺด้วยความบริสุทธิ์ใจ หรือเพื่อผลประโยชน์อันเล็กน้อยของโลกดุนยานี้ ซึ่งแท้จริงแล้วผลประโยชน์ต่าง ๆ ในดุนยานี้ไม่ว่าจะใหญ่หลวงเพียงใดนั้น ก็ยังนับว่าเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยเท่านั้น เพราะดุนยานี้เป็นสถานที่พักชั่วคราว ท่านจะมีสุขภาพดีขนาดไหนท่านจะรวยเพียงใด สิ่งเหล่านี้สักวันหนึ่งจะต้องสูญสลายหมดสิ้นไป คนที่เคยมีสุขภาพดีก็ต้องเจ็บป่วย คนที่เคยแข็งแรงก็ต้องอ่อนแอ คนที่มีลูกหลานมากมาย ก็อาจเป็นไปได้ว่าลูกหลานทุกคนนั้น ไม่ได้อยู่ในหนทางของอัลลอฮฺ

โลกดุนยานี้เป็นสุสานที่อำนวยความสุขมากมายตามแต่มนุษย์จะรักจะชอบ บางคนชอบทรัพย์สมบัติ บางคนชอบอำนาจ บางคนชอบหลงใหลอยู่กับความสุขสำราญจากสิ่งอำนวยความสะดวกอันมากมายนี้ ทั้ง ๆ ที่สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่ถาวร แต่อัลลอฮฺก็ประทานดุนยาให้แก่มนุษยชาติทั้งมวล ไม่ว่าเขาจะเป็นผู้ศรัทธาหรือผู้ปฏิเสธศรัทธาก็ตาม

สำหรับผู้ปฏิเสธศรัทธาเขาจะถือว่าสิ่งอำนวยความสุขในดุนยานี้ เป็นสุดยอดแห่งความปรารถนาของเขา เขาต้องการเพียงให้ได้มันมาเท่านั้น เพราะเขามองเพียงแต่โลกนี้ เขาไม่ได้มองโลกอาคิเราะฮฺ เขาใช้ชีวิตอย่างมีความสำราญ จะกินอะไร จะหาความสำราญที่ไหน สิ่งเหล่านี้นับเป็นความปรารถนาอันสูงสุดสำหรับเขา เมื่อเขาได้ทรัพย์สมบัติ เมื่อเขาได้อำนาจ เขาจะไม่มองคนอื่น ๆ นอกจากตัวเขาเองเท่านั้น

แต่สำหรับมุอฺมินนั้นถือได้ว่าสิ่งอำนวยความสุขนั้น จะต้องเป็นสิ่งที่ถูกต้อง (ฮะล้าล) ได้มาในทางที่ฮะล้าล และจะต้องใช้ไปในทางที่ถูกต้องด้วย เพราะเขาเข้าใจว่าสิ่งอำนวยความสุขนั้น ไม่ว่าจะมากน้อยเพียงใด แต่แล้วสักวันหนึ่งมันจะต้องหมดไป และเมื่อเขาเข้าใจดีว่าโลกนี้เป็นโลกแห่งการทดสอบทดลองเท่านั้น เขาจึงไม่มีความโลภในดุนยาและไม่มองว่าดุนยานี้เป็นสุดยอดแห่งความปรารถนาของเขา เพราะเขาตระหนักดีว่าสิ่งอำนวยความสุขเหล่านี้สักวันหนึ่งต้องสลายไป แต่สิ่งที่คงถาวรนั้นอยู่ในโลกอาคิเราะฮฺตลอดไป

เมื่อผู้ศรัทธามองเห็นได้อย่างนี้แล้ว ไม่ว่าเขาจะรวยหรือจน จะมีสุขภาพดีหรือไม่ดี จะมีอำนาจหรือไม่มีอำนาจ จะได้รับสิ่งที่เขาปรารถนาหรือได้รับสิ่งที่เขาไม่พึงปรารถนาก็ตาม เขาจะเห็นว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งสำคัญ ขออย่างเดียว ขอให้ได้เป็นผู้เคารพภักดีต่ออัลลอฮฺ ตะอาลา องค์เดียว ขอให้ได้เป็นผู้มอบหมายต่ออัลลอฮฺในทุก ๆ สภาพ ขออย่าให้เป็นผู้ที่ลืมตัว ลืมหน้าที่ในฐานะที่เป็นผู้ศรัทธาในโลกนี้ ก็เป็นการพอเพียงแล้ว

ท่านร่อซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม เป็นผู้ที่อัลลอฮฺทรงรักยิ่ง แต่ชีวิตของท่านนั้น หากว่าเราเทียบการใช้ชีวิตของเรา กับท่านร่อซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัมแล้ว อาจจะเทียบได้ว่าชีวิตของท่านร่อซูล อาจจะด้อยกว่าชีวิตคนทั่ว ๆ ไป เพราะท่านใช้ชีวิตอยู่อย่างยากลำบาก เช่น อาหารการกินของท่านเป็นไปอย่างง่าย ๆ บางครั้งเดือนหนึ่งไม่ได้ติดเตาไฟเลย เพียงเอาขนมปังแห้ง ๆ จิ้มกับน้ำมันซัยตูนรับประทานเท่านั้น แต่เรื่องนี้ก็มิได้ทำให้ท่านไม่สบายใจก็หาไม่ ตรงกันข้ามท่านกลับมีความอบอุ่นใจ

ภายหลังจากท่านร่อซูลลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม สิ้นชีวิต (วะฟาต) แล้ว ท่านอบูบักรและท่านอุมัร ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุมา ก็ใช้ชีวิตเช่นเดียวกับท่านร่อซูล ครั้งหนึ่งมีคนบอกกับท่านอุมัรว่า “ความจริง ท่านน่าจะดูแลตัวเองบ้างในเรื่องการกินการดื่ม (หมายถึงให้รับประทานอาหารดี ๆ บ้าง ) หรือนอนในสถานที่ที่เหมาะสมบ้าง (หมายถึงให้ที่นอนมีความอ่อนนุ่ม) เพราะขณะนี้อาณาจักรมุสลิมมีอำนาจ มีรายได้มหาศาล” เมื่อท่านอุมัร ได้ยินเช่นนั้นท่านร้องไห้และกล่าวว่า
“ฉันต้องการดำเนินรอยตามผู้เป็นสหายของฉัน คือท่านร่อซูลุลลอฮฺ และท่านอบูบักร และฉันไม่ต้องการทำลายสิ่งที่อัลลอฮฺทรงตระเตรียมให้แก่ฉันในโลกอาคิเราะฮฺ" เพราะอัลลอฮฺตรัสกับบรรดาพวกกุฟฟ๊าร.ว่า “พวกเจ้าทำลายสิ่งที่ดี ๆ ในโลกดุนยา” (หมายถึงพวกกาฟิร.จะนึกถึงว่าในโลกดุนยานี้เป็นโลกแห่งความสำราญเท่านั้น โดยไม่นึกถึงโลกอาคิเราะฮฺ) เมื่อเวลาพวกกุฟฟ๊ารนี้กลับไปในโลกอาคิเราะฮฺ อัลลอฮฺจะตรัสกับพวกกุฟฟ๊าร.ว่า “พวกเจ้าทำลายสิ่งที่จะเป็นการดีแก่พวกเจ้าในโลกอาคิเราะฮฺ เพราะพวกเจ้าไม่ได้นึกถึงการตอบแทนในโลกอาคิเราะฮฺเลย” มีแต่นึกถึงโลกดุนยาอย่างเดียว ทำสิ่งหนึ่งสิ่งใด โดยมิใช่เพื่ออัลลอฮฺ แต่เพื่อวัตถุประสงค์อย่างอื่น เพราะเหตุนี้อัลลอฮฺจะทรงประทานอะไรแก่เขาไม่ได้อีกแล้ว
ฮะดีษนี้ท่านร่อซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม สอนให้เรารู้ถึงฐานะของมุสลิมในดุนยานี้ว่าเป็นอย่างไร และให้เราทราบว่า ดุนยานี้เป็นอะไรสำหรับมุสลิม ท่านร่อซูลุลลอฮฺ. ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า “โลกดุนยาคือคุกหรือเรือนจำ” คือเป็นสถานที่ที่มีขอบเขต มีบริเวณ ซึ่งผู้ที่อยู่ในสถานที่นี้จะไม่มีอิสระ แต่จะมีเขตหวงห้ามและคุกนั้นเป็นสถานที่ที่จะต้องมีระเบียบ และจะต้องรักษาคำสั่ง ผู้ที่อยู่ในคุกถ้าฝ่าฝืนคำสั่งหรือระเบียบแล้ว จะต้องถูกลงโทษอย่างหนัก เวลาจะไปที่ไหนต้องขออนุญาต เมื่อท่านร่อซูลบอกว่า ดุนยานี้เป็นคุกสำหรับผู้ศรัทธา เป็นการเปรียบเทียบ หมายความว่า ผู้ศรัทธาต้องการสิ่งหนึ่งสิ่งใด เมื่อสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ต้องห้าม เขาจะฝ่าฝืนไม่ได้ หมายถึง มุอฺมินจะทำอะไรนอกขอบเขตไม่ได้ เช่นเดียวกับที่อยู่ในคุกจะละเมิดขอบเขตไม่ได้ มุอฺมินนั้นไม่ว่าเขาจะมีฐานะอย่างไร เขาจะต้องเคารพขอบเขตของศาสนา จะคบค้าสมาคม ต้องเลือกว่าจะคบกับใครและจะต้องมีขอบเขตอีกด้วย สิ่งใดที่ละเมิดบัญญัติศาสนาเขาจะกระทำไม่ได้ ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นพ่อแม่ พี่น้อง ลูกหลาน ฯลฯ เขาต้องรักษาขอบเขตศาสนา ไม่ว่าในด้านการค้าขาย การคบค้าสมาคม หรือในด้านหนึ่งด้านใดที่มนุษย์จะต้องพบในโลกนี้ เพราะการรักษาขอบเขตของศาสนานั่นเองที่ทำให้โลกดุนยาเป็นที่ที่มีขอบเขตเช่นเดียวกับคุก

ถ้าเราจะเทียบคนที่เป็นมุอฺมินกับนักโทษที่อยู่ในคุกนั้น จะเห็นว่าความรู้สึกไม่เหมือนกัน ความรู้สึกของคนที่อยู่ในคุกนั้นเป็นการทรมานจิตใจ นึกถึงแต่ว่าเมื่อไรจะได้ออกไปเสียที และบางคนถึงกับฆ่าตัวตายเพื่อหนีสภาพทรมานนั้น แต่สำหรับผู้ศรัทธาทั้ง ๆ ที่ ดุนยานี้มีสภาพเสมือนคุกสำหรับเขา แต่เมื่อเขายิ่งรักษาขอบเขตศาสนา เขากลับยิ่งมีความรู้สึกอบอุ่นใจและไม่นึกคิดที่จะหนีจากโลกดุนยานี้ เขาเพียงแต่กล่าวว่า
“หากอัลลอฮฺ ทรงรู้ว่าการที่ข้าพระองค์มีชีวิตอยู่ในดุนยานี้เป็นการดีแก่ข้าพระองค์ และศาสนาของข้าพระองค์แล้ว ก็ขอให้ข้าพระองค์มีอายุยืน และหากว่าพระองค์ทรงรู้ว่าการมีชีวิตของข้าพระองค์ในโลกนี้จะเป็นผลร้ายแก่ศาสนาของข้าพระองค์แล้ว ก็ขอให้พระองค์ทรงเรียกข้าพระองค์กลับไปเร็ว ๆ ด้วยเถิด” (หมายถึงให้ความตายนั้นเป็นการยุติชีวิตนั่นเอง)

ซึ่งความรู้สึกนี้ย่อมแตกต่างกับนักโทษที่อยู่ในคุก ซึ่งหากพวกเขามีหนทางหรือโอกาสที่จะหลบหนีได้เขาก็จะรีบทำทันที แต่สำหรับมุอฺมินนั้นไม่คิดที่จะหนีหรือเบื่อหน่ายต่อโลกดุนยานี้ หากเขารู้ว่าตราบใดที่เขารักษาขอบเขตของศาสนา เขาจะมีความอบอุ่นใจ มีความมั่นใจในการตอบแทนจากอัลลอฮฺ. ซึ่งการรักษาขอบเขตของศาสนานั้นหาใช่เป็นการสร้างความคับแค้น ขมขื่นใจ หรือสร้างความเบื่อหน่ายให้แก่ผู้ศรัทธาก็หาไม่

เพราะเหตุนี้ ท่านร่อซูลุลลอฮฺ.กล่าวว่า “ดุนยานี้เป็นคุกสำหรับมุอฺมิน” นั้นจึงหมายถึงการที่มุอฺมินไม่ละเมิดขอบเขตบัญญัติศาสนา เปรียบเสมือนกันกับการที่ต้องอยู่ในที่ที่มีขอบเขตจำกัด แต่ความรู้สึกนั้นไม่เหมือนกับนักโทษที่ถูกจำกัดขอบเขตอยู่ในคุก เพราะความปรารถนาอันสูงสุดของมุอฺมินนั้นจะไม่ใช่อยู่ที่ดุนยานี้และจะยังไม่ยุตินอกจากจะได้อยู่ในสวรรค์ เพราะเหตุนี้เมื่อมุอฺมินอยู่ในโลกดุนยา เขาจะปฏิบัติรักษาขอบเขตของอัลลอฮฺ เขาจะรู้สึกมีความอุ่นใจ ไม่มีความรู้สึกเบื่อหน่าย

สำหรับผู้ที่เป็นกาฟิรนั้น เขาไม่มองโลกอาคิเราะฮฺ เขาทำอะไรไปโดยไม่ได้นึกถึงว่ากระทำไปเพื่ออัลลอฮฺ เขาจะทำเพื่อชื่อเสียงบ้างเพื่อตำแหน่งบ้าง เพื่อให้ความต้องการของเขาบรรลุความสำเร็จ เขาจะหาความสำราญ โดยไม่สนใจว่าจะเป็นทางที่ถูกหรือผิด เขาจะมีฐานะร่ำรวย แต่เขาก็ไม่อิ่มไม่พอ หมายถึงสิ่งที่อัลลอฮฺทรงประทานมาให้เพื่ออำนวยความสะดวกแก่มนุษย์นั้น พวกกาฟิรเขาจะมองว่าสิ่งเหล่านี้ มีมาเพื่อสนองความต้องการในการหาความสำราญของเขาเท่านั้น โดยไม่คำนึงว่าสิ่งนั้นถูกหรือผิด เวลาตื่นนอนไม่ได้คิดสิ่งอื่นนอกจากว่าจะกินอะไร เมื่ออิ่มแล้วไม่ได้คิดสิ่งใดนอกจากว่า จะไปหาความสำราญได้ที่ไหน จะเห็นได้ว่าความเป็นอยู่ในโลกดุนยาของพวกกาฟิรนี้มีแต่ความสุขสำราญ สะดวกสบาย ทำให้พวกเขาไม่คิดถึงสิ่งใดนอกจากสิ่งที่เขาจะได้ใน
ดุนยานี้ ไม่เคยนึกถึงโลกอาคิเราะฮฺ เนื่องจากพวกเขาไม่มีอีมานต่อโลกอาคิเราะฮฺ

ด้วยเหตุนี้อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา จึงตรัสเกี่ยวกับพวกผู้ปฏิเสธศรัทธาว่า

وَالَّذِيْنَ کَفَرُوْا يَتَمَتَّعُوْنَ وَيَأْکُلُوْنَ کَمَا تَأْکُلُ الْأَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْويً لَهُمْ

“และบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธานั้น พวกเขาจะหาความสุขสำราญ และเมื่อพวกเขากิน เขาจะกินเหมือนกับสัตว์เดรัจฉาน แท้จริงนรกนั้นเป็นที่พักพิงสำหรับพวกเขา”
(ซูเราะฮฺมุฮัมมัด อายะฮฺที่ :12)

และท่านร่อซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ยังได้กล่าวในฮะดีษศ่อฮีฮฺว่า
“มุอฺมินนั้น เวลากินเขามีกระเพาะอาหารเพียงกระเพาะเดียว แต่สำหรับกาฟิรนั้น มีกระเพาะอาหารถึง 7 กระเพาะ”

แสดงว่ากาฟิรนั้นไม่ได้คิดอะไรนอกจากการกินเท่านั้น ซึ่งแตกต่างจากมุอฺมิน เพราะมุอฺมินนั้น รสชาติของอาหารไม่ได้มีความสำคัญสำหรับเขา และเวลากินอาหารเขาก็สำนึกในความกรุณาของอัลลอฮฺ


บทความโดย อ. อาจารย์ มัรฟู กลิ่นมาลัย



Create Date : 20 มิถุนายน 2550
Last Update : 20 มิถุนายน 2550 11:20:48 น.
Counter : 3135 Pageviews.

3 comments
  
มาชาอัลลอฮฺ บทความอาจารย์มัรฟู หรือนี่
โดย: ฟาติมา IP: 58.136.71.229 วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:22:56:26 น.
  
อยากให้มุสลีมะห์ปฏิบัติตนตามแนวทางของอิสลามเพื่อความเป็นอยู่ที่ดีในสังคมและตามความเป็นอยู่ของอิสลามด้วยนะครับ(เพื่อความเจริญของอิสลามตลอดไปของดปรดให้พระองค์ทรงพึงพอใจด้วยเถิด)
โดย: nuh IP: 202.12.74.246 วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:19:47:55 น.
  
อัสลามมุอะลัยกุม วะเราะมาตุลลอฮฺ วะบะรอกาตุฮฺ
คุี๊ณฟาติมา คุูณnuh อัลฮัมดุลิลลาที่ คุณทั้งสองแวะมาเยี่ยมบล็อคแห่งนี้ค่ะ
โดย: นะ(รก) วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:23:48:00 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

นะ(รก)
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [?]



เพราะเราไม่รู้ว่า ลมหายใจจะหมดลงเมื่อใด
The Doomsday Book
Date Conversion
Gregorian to Hijri Hijri to Gregorian
Day: Month: Year
Website Counter
New Comments