พาเพื่อนเที่ยวทริปสุดท้ายแล้วจ้า....ดองยาวตั้งแต่เดือน พ.ค. ก็ยังดีนะที่ไม่ดองจนข้ามปี...อิ..อิ..





ตอนที่ 1 พาเพื่อนเที่ยว - Solvang
ตอนที่ 2 พาเพื่อนเที่ยว - 17 Mile Drive
ตอนที่ 3 พาเพื่อนเที่ยว - แบบเฉียดๆ ซานฟราน
ตอนที่ 4 พาเพื่อนเที่ยว - Fisherman's Wharf





วันนี้ออกเดินทางแต่เช้า เพราะมีแพลนแวะเที่ยว Yosemite National Park ก่อนกลับเข้าแอลเอ....บอกกับคนขับว่าพลาดไม่ได้ ตะแหง๊ว....ตะแหง๊วคนขับมาหลายรอบแล้วว่าอยากมาโยเซไมท์ ..5..5..มีใครก็ไม่รู้อ่านยังงี้ แต่เราโชคดีมีเพื่อนเคยมาเที่ยวแล้วกลับไปเล่าให้ฟังก็เลยรู้จักทำให้ออกเสียงถูกว่าโยเซมิติเลยรอดตัวจากการถูกกัดไป


ตั้งใจจะมาหลายทีแล้วได้กินแห้วทุกที งานนี้ดูๆ แล้วเสียวว่าจะได้กินแห้วอีกรอบอยู่เหมือนกัน ก็เล่นฝนตกหนักฟ้าคะนองทั้งคืน เช้านี้ถึงฝนจะหยุดแต่ท้องฟ้าก็ยังขมุกขมัวไม่น่าไว้ใจ แถมพยากรณ์อากาศบอกว่ายังคงมีฝนฟ้าคะนองไปทั้งวันจนถึงพรุ่งนี้เช้า (เฮ้อ...มาซานฟรานทีไรเจอแจ็คพอทแบบนี้ทุกครั้งเลย )


check-out ออกจากโรงแรมตอน 8 โมง
กว่าจะวนหาทางออกเมืองได้ก็ใช้เวลาอีกเล็กน้อย (ไม่วนไม่ได้เดี๋ยวเสียชื่อคนขับหมด เวลาไปที่ไหนนอกเหนือจากแอลเอแล้วจะแถมทางให้อยู่เรื่อยกลัวคนไปด้วยขาดทุน )










จากซานฟราน วิ่งถนนสาย 140 คนขับฟังวิทยุมาตลอดทาง confirm ว่า ประตูทางด้านนี้เปิดแน่นอน ออกจากซานฟรานมาไม่นานผ่านปั๊มน้ำมัน คนขับวิ่งตุ๊บตุ๊บลงไปซื้ออาหารเช้ารองท้องให้ เป็นกาแฟร้อนคนละแก้ว










มีเค๊กดูน่ากินมาให้เลือกหลายชิ้น แต่เราเรื่องมากไปนิ๊ด.. แค่บอกว่าไม่ชอบกินเค๊ก ก็โดนค้อนไปหลายโป๊ก... แล้วคนขับก็ทำหน้าตูมใส่ก่อนเดินดุ่มๆ กลับเข้าไปในร้านคว้าแซนวิสคู่นี้มาให้...อิ...อิ...ถึงหน้าจะตูมแต่ก็น่าร๊าก...เพราะแซนวิชเย็นที่คว้ามาให้อร่อยถูกใจ จนแอบคิดว่าทำไมไม่หยิบมาให้สัก 2 คู่นะ....










ระหว่างทางเป็นถนนสายเปลี่ยว สองข้างทางเขียวชอุ่มท่ามกลางฟ้าสีเทาสลับกับสายฝน ทำให้บรรยากาศชวนฝัน (หันไปมองเพื่อนสาวที่เบาะหลัง อ้าว...เธอครอกฟรีย์ย์...ฝันนำหน้าไปเรียบร้อยแล้ว)











ท้องฟ้าเปิดๆ ปิดๆ ตลอด เห็นฟ้าแบบนี้แล้วใจไม่ดีกลัวอดเที่ยว










ก่อนถึงทางเข้า Yosemite ผ่านเข้ามาในเมืองเล็กๆ








นี่ถ้าไม่ติดว่าฝนยังตกกระปริดกระปรอยคงได้ลงไปเดินเที่ยว










ในที่สุดเราก็มาถึง....Yosemite National Park


Yosemite เป็นอุทยานแห่งชาติอยู่ในเขตแคลิฟอร์เนียตอนเหนือมีพื้นที่ประมาณ 3,000 ตารางกิโลเมตร ได้รับเลือกให้เป็นมรดกโลกในปี ค.ศ. 1984 อยู่ห่างจากซานฟรานฯประมาณ 340 กิโลเมตร และห่างจากแอลเอประมาณ 500 กิโลเมตร ธรรมชาติที่งดงามของหุบเขาใน Yosemite เกิดจากการกัดกร่อนของธารน้ำแข็งในสมัยโบราณ มีชื่อเสียงในเรื่องความงามของน้ำตกและวิวทิวทัศน์ของหน้าผาหินแกรนิต










ค่าเข้าเหมาทั้งคัน 7 วัน $20









จ่ายเงินรับใบเสร็จพร้อมแผนที่เส้นทางขับรถเที่ยว แถมคัมภีร์ปราบหมีมาให้ด้วย (หมีตัวใหญ่ Black Bear ที่ได้กลิ่นอาหารเมื่อไรอาจจะเข้ามาทำลายข้าวของหรือร่างกายได้)


แผนที่มันเล็กไปขอลงไปดูอันใหญ่ข้างทางดีกว่า











วันนี้ทั้งวันเราได้สัมผัสกับอากาศทุกฤดูตั้งแต่รถวิ่งเข้ามาในอุทยาน เริ่มจากฝนตกหนักไม่ลืมหูลืมตา และอยู่ดีๆ ก็หยุดตกไร้ร่องรอย ข้างทางยังมีซากหิมะที่ตกตั้งแต่เมื่อคืนค้างอยู่










พอวิ่งขึ้นเขามาสักพักใหญ่ๆ ทีนี้ก็เจอของจริง....หิมะตกระหว่างทาง










พอวิ่งข้ามเขามาสักพักทีนี้ก็ท้องฟ้าแจ่มใสปลอดโปร่ง










เป็นจุดชมวิวแรก(แต่จำไม่ได้ว่าเรียกว่าอะไร) แต่มองไปข้างหน้าจะเห็นเมฆคล้ำลอยต่ำอยู่ไกลๆ













ลำธารบางส่วนยังเป็นน้ำแข็งอยู่เลย












ดีใจไม่มีฝน เลยกดชัตเตอร์กันสนุก











พอขับเข้ามาถึง Yosemite Valley เริ่มมีฝนตกประปรายอีกครั้ง....
แผนที่ที่แจกมาดูแล้วงงๆ วนไปก็วนมา เลยแวะดูแผนที่ที่ Visitor Center อีกรอบ เพราะที่งงๆ วนไปวนมานั่นเพราะต้องการจะหาร้านอาหาร แต่....เสียใจครับท่าน ไม่ต้องไปหวังเลยว่าหาร้านอาหารได้ง่ายๆ แค่ร้านแบบเพิงหมาแหงนยังไม่มีเลย ไม่เหมือนอุทยานฯ บ้านเราไม่ว่าจะไปทางไหนอย่างน้อยๆ ก็ต้องมีข้าวเหนียวไก่ย่าง ส้มตำขายข้างทาง











ก่อนหน้านี้จะถึง Valley เห็นมีป้าย Ahwanee Hotel บอกว่ามี lunch steak แต่ก็วนหาไม่เจอ ข้างใน Visitor Center เองนอกจากจะมีพวกของที่ระลึกขายแล้วก็ยังมี supermarket เล็กๆ มีพวกอาหารแห้งขนมนมเนย ผลไม้ ไว้บริการคนที่เข้ามาพักด้วย แต่ของก็กระหยิบกระย่อยเหลือเกิน ก็เลยได้แต่ของที่ระลึกกับโปสการ์ดมานิดหน่อย


ส่วนของกินก็ไปรื้อไปค้นหาของกินที่พอหลงเหลืออยู่ท้ายรถ











ขับรถมาถึงจุดชม El Capitan
ฝนเริ่มลงเม็ดอีกครั้ง ผ่านทางเข้าน้ำตก Bridalveil Fall ที่สามารถเดินเข้าถึงได้ แต่เพราะไม่ได้เตรียมร่ม เตรียมเสื้อฝนกันมา เลยได้แค่ขับรถวนดูเอา











รูปนี้ชั่งใจอยู่นาน อุตสาห์มาถึงทั้งที ถ้าไม่ได้เก็บภาพ(หญิงงามแงะ)คู่กับวิวสวยๆ ก็เสียดาย เลยตัดสินใจรีบลงไปแอ็คท่าถ่ายรูปแล้วก็วิ่งหนีฝนหัวซุนขึ้นรถ









Yosemite Waterfall ที่จัดว่าสูงเป็นอันดับ 5 ของโลก









วนไปก็วนมาเจอแต่ฝน อยากขึ้นไป Glacier Point จุดชมวิวบนยอดเขาที่สูงพอๆ กับ Half Dome และสามารถมองเห็น Half Dome ได้ชัดที่สุด


วันนี้ในอุทยานมีหิมะตกเลยทำให้ปิดถนนขึ้น Glacier Point แต่เจ้าหน้าที่อุทยานบอกว่าอาจจะเปิดให้เข้าได้ตอนเย็น ก็เลยขับออกไปดูต้นไม้ยักษ์ก่อน และคอยเช็ครายงานจราจรในอุทยานจากวิทยุในรถ


เกือบ 5 โมงแล้ว ผ่านจุดชมวิวนี้มีพวกช่างภาพมืออาชีพมาตั้งกล้องเลนส์เท่าขากันแยะมาก คงรอถ่ายรูปตอนพระอาทิตย์ตก











...โห สุดยอด จุดนี้มองเห็น Yosemite Valley ทั้งหมด และตอนพระอาทิตย์ใกล้ตกแบบนี้สวยเหมือนภาพในฝัน











เห็นกล้องชาวบ้านที่เอามาตั้งเรียงราย เลยรีบควักกล้องของเราออกมาบ้าง กล้องก๊อกแก๊กแต่ถ่ายออกมาก็สวยเหมือนกันนะจ๊ะ...











กล้องชาวบ้านเค้าใช้เลนส์ซูมอันโตเท่าขา กล้องเราก็ไม่น้อยหน้ามีซูมกับเขาเหมือนกัน....











ใช้เวลากับตรงนี้ยังไม่อิ่มตาเลย ต้องรีบทำเวลาไป Mariposa Grove of Big Trees เพื่อให้เหลือเวลาที่จะขึ้นไป Glacier Point (ถ้าทางเปิด)


ต้น Giant Sequoia Redwood (ภาษาลาตินอ่านออกเสียงว่า se-quo-yah) ที่เป็นต้นไม้ที่ใหญ่ที่สุดในโลก แต่ละต้นอายุยืนถึง 2000-3000 ปี สูงประมาณ 100 เมตร แล้วก็เส้นผ่าศูนย์กลางราวๆ 10 เมตร










ฟังวิทยุว่าทางขึ้น Glacier Point ไม่สามารถเปิดได้เพราะยังไม่สามารถเคลียร์หิมะได้หมด ก็เลยเอ้อระเหยถ่ายรูปเล่นจนฟ้าเริ่มมืด












ออกทาง South Entrance ผ่าน Fresno เพื่อกลับแอลเอ วันนี้ถึงจะได้เที่ยวไม่ทั่วอุทยานแต่ก็คุ้มค่ากับการเดินทาง แม้จะอดๆ อยากๆ เพราะหาร้านอาหารไม่ได้ก็ตาม




เอารูป Glacier Point จาก website: //www.yosemitefun.com มาให้ดูค่ะ ว่าทำไมถึงอยากขึ้นไปนัก...








อีกรูป









ระหว่างวิ่งลงเขามาเห็นรถจำนวนมากวิ่งสวนขึ้นไป Yosemite ทุกคนคงขึ้นไปตั้งแคมป์ค้างคืนกันเพราะวันรุ่งขึ้นเป็น long weekend


แน่นอนว่ามื้อเย็นของเราก็ไม่พ้นที่ In&Out ระหว่างทางตามเคย










Last Update : 26 พฤศจิกายน 2550