เพราะแค้น จึงรัก(ตอนที่ 6)

ตอนที่ 6 จบความเจ็บปวด (?)


" ว่าไงเจ้านพ เดี๋ยวนี้ไม่เห็นไปที่บ้านใหญ่เลยนะ " ชายแก่แต่หน้าตาก็ยังถือว่าหล่อและดูหนุ่มมากเมื่อเปรียบกับอายุ เอ่ยทักใครอีกคนที่กำลังเดินออกมาจากห้องนอนด้วยสีหน้ายิ้มแย้มมีความสุขเสียเต็มประดา


" พ่อ !! " ธนกรสะดุ้งตกใจที่อยู่ๆก็มีเสียงทักขึ้นรอยยิ้มที่ปรากฎอยู่บนใบหน้าเมื่อกี้หุบลงทันที แล้วเสียงนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหนคนคนนั้นคือพ่อบุตรธรรมของตัวเอง " สหรัฐ อินทร์ธนศวร มหาเศรษฐีอันดับต้นๆของประเทศและคู่ปรับตลอดกาลของศิรกานต์ "


พ่อมาที่นี่ทำไมหรือว่าพ่อกำลังรู้เรื่องของเรากับนัท!!
แต่พ่อไม่น่าจะรู้ ไม่งั้นพ่อไม่มีวันทำหน้ายิ้มแย้มได้แบบนี้ !!
เราก็รู้ว่าพ่อเกลียดครอบครัวรัตนไพศาลมากแค่ไหน!!


ธนกรใช้ความคิดอยู่คนเดียวไปต่างๆนานา เค้าไม่ได้อยากจะปิดปกเรื่องนี้แต่ยังไม่พร้อมที่จะบอก ก็กลัวเหลือเกินว่าต้นรักที่กำลังปลูกรอวันเริ่มเบ่งบานจะต้องเหี่ยวเฉาลงเพราะมีคนถอนรากถอนโคนไปซะก่อน !!

" นพ นพ นพ!! " สหรัฐร้องเรียกลูกชายตัวเองเสียงดัง มันมั่วเม่ออะไรกันแน่ เป็นแบบนี้ตั้งแต่เห็นหน้าเราล่ะ หรือว่ามีอะไรปิดบังอยู่!!

" คะ ครับ " ธนกรเรียกสติตัวเองกลับมาได้เมื่อได้ยินเสียงดังๆของพ่อจนเหมือนเสียงตะคอกซะมากกว่าการเรียกชื่อเค้า

" เป็นอะไร พ่อเรียกตั้งหลายครั้งทำไมไม่ได้ยิน " สหรัฐพูดด้วยเสียงเรียบแต่แฝงไปด้วยความน่าเกรงขาม สายตาที่มองออกไปราวกับจะเผาไหม้ได้ทุกเมื่อ

" ป่าวครับ ผมแค่แปลกใจว่าทำไมพ่อถึงมาที่นี่ " ธนกรพยายามที่จะทำตัวให้เป็นธรรมชาติมากที่สุดสายตาก็สบกับตาคู่อาฆาตทั้งที่เค้าไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าเค้าเองกลัวสายตาคู่นั้นมาก แต่เพื่อไม่ให้พ่อจับได้ว่าเค้ากำลังมีเรื่องอะไรปกปิดอยู่จึงต้องทำ จะเรียกว่าเป็นการโกหกพ่อครั้งแรกก็ว่าได้

" ทำไม ฉันจะมาหาแกที่นี่ไม่ได้เลยหรือไงกัน แกจำครั้งสุดท้ายที่ไปบ้านใหญ่ได้ไหมนพ นั้นมันนานจนฉันจำแทบไม่ได้ " สหรัฐเห็นท่าทีของธนกรที่ทำตัวเป็นปกติก็เห็นว่าไม่น่ามีอะไร บางทีมันอาจแปลกใจจริงๆก็ได้ที่เราไม่เคยมาเหยียบที่นี่เลยสักครั้งตั้งแต่ยกให้นพมันเป็นคนดูแล แต่เจ้าเด็กนั้นก็ไม่เคยไปให้เห็นหน้าตั้งนานแล้ว จนต้องหอบสังขารตัวเองมาหาถึงที่นี่

เฮ้อ ~ ธนกรลอบถอนหายใจคนเดียวเบาๆ การโกหกพ่อครั้งแรกก็สำเร็จ พ่อไม่ได้สงสัยอะไร แต่ก็ยังวางใจไม่ได้ เพราะถ้าถูกจับได้คนที่จะซวยที่สุดอาจเป็นนัท!! ถึงอย่างไรมันจะต้องไม่เกิดขึ้น เค้าจะปกป้องนัทเองหากจะต้องเจ็บก็ขอให้เจ็บจากเค้าเพียงคนเดียว !!



กุกกัก กุกกัก



ละแล้วลางร้ายก็กำลังจะเกิดขึ้น มีเสียงไม่พึ่งประสงค์ดังอยู่ในห้อง โดยไม่บอกก็รู้ได้ว่าในนั้นต้องมีคนอยู่ !!

ทำให้ไฟที่กำลังจะมอดดับลงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ลุกโซนขึ้นมาอีกครั้งราวกับมีใครนำน้ำมันไปลาด !!


" ใครอยู่ในห้อง !! แกกำลังปิดบังอะไรฉันห๊ะนพ!! " สหรัฐตะคอกถามอย่างโมโห มองไปยังประตูห้องนอนสลับกับลูกเลี้ยงตัวเอง
พยามสกัดกลั้นอารมณ์โกรธจนอยากจะพุ่งไปกระชากตัวธนกรเข้ามาบีบคอคั้นเอาความจริง แต่ก็ไม่ได้ทำเพราะอยากได้ยินจากปากคนพูดเองมากกว่า

"..............." ธนกรยังคงไม่ตอบ เพราะกำลังเป็นห่วงคนในห้อง ถ้าบอกไปพ่อคงได้ฆ่านัทแน่ๆ


" แกก็รู้ว่าฉันเกลียดที่สุดคือคนโกหก!! " เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังยืนเงียบและนิ่งไม่ขยับ เค้าเลยต้องย้ำให้รู้อีกครั้ง ว่าการทำแบบนี้มันทำให้เค้าโมโหจนทำลายได้แม้กระทั่งลูกเลี้ยงของตัวเอง


" ผมขอโทษครับพ่อที่โกหก ศิรณัฐอยู่ในห้อง " ในที่สุดธนกรก็พูดความจริงออกมา ดูก็รู้ถ้าไม่บอกไปพ่อก็คงคั้นเอาความจริงจนได้ แล้วยิ่งได้ยินพ่อบอกว่าเกลียดคนโกหก ความรู้สึกผิดก็เกาะกุมหัวใจทันที นี่เป็นครั้งแรกที่เค้าโกหกคนที่มีบุญคุณกับเค้ามากคนหนึ่ง นั่นเลยเป็นเหตุผลที่ต้องบอกไปตามความจริง แม้จะเป็นห่วงศิรณัฐมากแค่ไหน


" แกว่าไงนะ !! " สหรัฐเมื่อได้ยินคำตอบของธนกร เล่นเอาความโกรธพุ่งจนถึงขีดสุด !! กระชากคอเสื้อธนกรขึ้นอย่างแรงจนเซทะหลาเข้ามาประชิดตัว ไม่ใช่ไม่ได้ยิน แต่ไม่อาจยอมรับได้ นั่นมันลูกไอ้กานต์สารเลว!!


" อ๋อเหตุผลที่แกไม่ไปหาฉัน เพราะมั่วแต่กกลูกไอ้สารเลวนั่น นานเท่าไหร่แล้วล่ะ ?? " สหรัฐพูดจาเยาะเย้ยปนผิดหวังมองหน้านิ่งๆไร้ความรู้สึกของธนกรอย่างเจ็บปวด เด็กน้อยที่เค้าหยิบมาเลี้ยงให้แก้แค้นศัตรูแต่กลับมารักลูกศัตรูซะเอง


" แกคิดว่าฉันโง่มากเลยใช่ไหม!! ฉันถามไม่ได้ยินหรือไงไอ้นพ ตอบมาสิว่าแกกำลังทรยศฉัน !! " ไม่ว่าจะพูดยังไงธนกรก็ยังคงเป็นธนกรที่เก็บความรู้สึกได้เก่งและไม่ยอมเปิดปากพูดอะไรออกมาแม้แต่น้อย

จนทำให้สหรัฐตะคอกเสียงดังขึ้นเรื่อยๆตามอารมณ์โกรธ มือที่กระชับคอเสื้อก็แน่นขึ้นไปเรื่อยๆเช่นกัน มันจะได้รับรู้ถึงความทรมานที่เค้ากำลังเผขิญอยู่กับการโดนลูกเลี้ยงทรยศ


"........................" ธนกรไม่ตอบ เพราะไม่รู้ว่าการไปรักลูกของศิรกานต์ถือว่าเป็นการทรยศหรือไม่ ถ้าใช่ เค้าก็คงไม่มีอะไรปฏิเสธเพราะตอนนี้เค้ารักนัทและไม่เคยเลิกรักเลยสักครั้ง ทำได้แต่ยืนนิ่งยอมรับความจริงแม้จะเจ็บจนแทบหายใจไม่ออก แต่ความเจ็บทางกายเท่านี้เค้าเจอมาจนชิน


สหรัฐเห็นธนกรยังคงนิ่งเช่นเดิม เหมือนเป็นการตอกย้ำความคิดเรื่องทรยศนั่นถูกต้อง มันก็ทำให้เค้าโกรธจนระงับไม่อยู่

โกรธมาก โกรธจนมือเปลี่ยนจากกระชับคอเสื้อธนกรมาบีบคอให้ขาดอากาศหายใจ อยากจะให้มันตายคามือตัวเองเสียด้วยซ้ำ

แต่ถึงอย่างไรเค้ากลับโกรธตัวเองมากกว่าทุกสิ่ง โกรธที่โง่โดนเด็กหลอกไม่รู้ตัว

โกรธความงี่เง่าของตัวเองที่น่าจะคิดตั้งแต่ตอนเก็บเด็กนั้นมาเลี้ยงรู้ทั้งรู้ว่ามันรักนัทตั้งแต่ยังเด็ก

แต่ก็ยังโง่คิดว่ามันจะไม่เกิดขึ้นถ้านัทคือลูกศัตรู แล้วไงล่ะ หึหึ น่าสมเพชความรักมันเคยห้ามได้สะที่ไหน

ฉันเข้าใจเพราะงั้นฉันจะจัดการกับเรื่องนี้เอง !!



แรงบีบของมือทำให้ธนกรเริ่มหน้าเหยเกเพราะกำลังหายใจไม่ออก จนต้องหายใจทางปากช่วย

แต่เค้าก็ยังยืนนิ่งเช่นเดิม ไม่มีการดิ้นรนหรือแม้กระทั่งของร้องชีวิตตัวเอง สายตาที่มองออกไปเริ่มว่างเปล่า

.
.
.
.


" พ่อเป็นคนหยิบยื่นชีวิตใหม่นี้ให้ ก็ไม่แปลกที่พ่อจะเอาชีวิตนี้คืน "

ธนกรคิดได้แบบนั้นก็หลับตาลง ปากที่เคยช่วยหายใจก็ปิดสนิท ยอมรับความตายที่พ่อมอบให้ จบสิ้นกันทีชีวิตที่มีแต่ความเจ็บปวด


" ลาก่อนครับพ่อ...ขอบคุณที่เคยหยิบยื่นโอกาสให้ผมถึงแม้ผมจะทำมันได้ไม่ดี แต่ผมจะไม่มีวันลืม "


" ลาก่อนนัท...การตายครั้งนี้มันอาจดีกับพี่มากกว่าด้วยซ้ำที่ไม่ต้องกลายเป็นคนทรยศใครด้วยการยึดนัทไว้ให้อยู่กับตัวเอง

เพราะถ้าพี่จากไปแบบไม่มีวันกลับ ทางเดินของเราก็ยังจะเป็นเส้นขนานตลอดไป ศัตรูก็คงเป็นศัตรู

แต่นัทไม่ต้องห่วงพี่ยังจำสัญญาในตอนเด็กของเราได้ " พี่จะไม่มีวันทิ้งนัทไป "

พี่จะเฝ้ามองดูนัทจากด้านบนที่ไม่ว่านัทจะทำอะไรพี่ก็สามารถมองเห็นได้

พี่จะได้อยู่กับนัทในทุกๆที่เหมือนดั่งที่ใจคิด จะมีนัทในทุกๆลมหายใจแม้กระทั่งลมหายใจสุดท้าย

"พี่กรรักนัทนะครับ "


" และสุดท้ายลาก่อนชีวิตที่แสนเจ็บปวดทรมานกับการแก้แค้น "

" พ่อครับ แม่ครับ ผมขอโทษ ขอโทษที่มันไม่สำเร็จแต่ผมมันอ่อนแอจนไม่สามารถทนอยู่ต่อไปได้แล้ว "

" ได้โปรดเถอะครับรับผมไปอยู่ด้วย อยู่ในอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นอีกสักครั้ง "

นี่คือความคิดสุดท้ายของธนกรพร้อมกับลมหายใจสุดท้ายของชีวิต และแล้ว ความมืดมิดก็ครอบนำแสงสว่างดับวาบชั่วรัตนติกาล


.
.
.

" พอเถอะครับท่าน !! คุณนพตายแล้ว "


****************** THE END*********************

จบแล้วค่ะ 5555 จะโดนตบไหมเนี่ย ถ้าจบแบบนี้ -*-

เอาเป็นว่ามาลุ้นดีกว่าว่าจะจบแบบหนังเกาหลีพระเอกตาย

หรือว่าหนังไทยที่พระเอกก็ยังคงมีปาฏิหารย์รอดชีวิตมาได้ เอาแบบไหนดี ??

Create Date : 15 มกราคม 2555 Last Update : 15 มกราคม 2555 19:06:36 น. Counter : 1498 Pageviews.		6 comments
Share Tweet