มนุษย์.....เพื่อน....สังคม... “อย่าลืมนะครับ มนุษย์เป็นสัตว์สังคม...เราต้องมีเพื่อน” .. . ดีเจเสียงแหบพร่ากล่าวจบปิดรายการทางวิทยุในคืนนั้น สมัยยังหนุ่มเขาทำคดี..เอ่อ..รายการที่มีคำว่าคดีต่อท้ายด้วยต่างหาก เสื้อยืดกางเกงยีนส์ ผมเผ้ารุงรัง หน้าตาไม่แต่งแต้ม เป็นภาพที่น่าชมผ่านจอทีวีก็หาไม่ แต่กลับเป็นเอกลักษณ์ ติดตา จากวันนั้น...ถึงวันนี้ . . . จากวันนั้น...ถึงวันนี้ นึกพลันก็มีหลากสิ่ง หลายอัน ติดตา และระลึกถึง . . . . . สตรีวัยใกล้เคียงฉันผลักประตูกระจกเข้ามาพูดคุย ปกติฉันมีแค่หน้าที่สอน แต่หากเจ้านายไม่อยู่ฉันก็พอจะช่วยให้ข้อมูลเรื่องการเรียนการสอนได้...”พอดีสนใจแต่คงยังไม่สมัครค่ะ ไว้ถามลูกสาวแล้วจะโทรมาอีกที”....หลังสิบนาทีผ่านไปเธอก็ว่าอย่างนั้น แล้วเราก็กล่าวสวัสดีร่ำรากัน . ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าเธอไม่ตั้งใจสมัครตั้งแต่แรก แต่ในเมื่อเราพูดจากันด้วยคำดีๆ และฉันอยู่ในสถานะต้อนรับผู้มาเยือน พวกเราก็มีเหตุให้ต้องสนทนา . . สองเดือนต่อมา ฉันเห็นใบหน้าเธอปรากฏในนิตยสารสตรี เธอเป็นผู้เข้ารอบห้าสิบคนสุดท้ายการประกวดงานเขียนอันมีชื่อเสียง แม้วันนั้นที่เราพบกันเธอไม่แต่งหน้า ฉันก็จำเธอได้ดีเมื่อเห็นอีกครั้งบนแผ่นกระดาษ . . งานเขียนล่าสุดของเธอ บางเรื่องราวกล่าวถึงครูผู้ชายที่พูดประโยคว่า YOU KNOW ME A LITTLE GO !!!!! ฉันรู้ว่าเป็นการตั้งใจแกล้งเขียนเทียบความภาษาไทยเล่น แต่นัยยะสำคัญที่เธอต้องการจะส่งสารล่ะ “เป็นใครกันแน่นะ...ที่รู้จักใครน้อยไป ?????? “ “อย่าลืมนะครับ มนุษย์เป็นสัตว์สังคม...เราต้องมีเพื่อน” .. น้าดีเจเขาว่าไว้แบบนั้น และฉันจำได้ดี . . . . . “มีคนสนใจบ้างไหมคะน้อง” ...ฉันยื่นหน้าถามร้านเบเกอรี่แถวที่ทำงาน หมี่กรอบยี่สิบกล่องที่ฉันฝากขายตั้งแต่วันก่อน ถูกจัดวางเป็นระเบียบเรียบร้อยอย่างดี ราวกับเป็นงานศิลปะเอกของโลก ไม่มีแตกแถว...ครบจำนวนเท่าเดิม...”ยังไม่ได้ขายเลยพี่ แต่เมื่อวานเอาแช่ตู้เย็นไว้ให้แล้วล่ะ กลัวเสีย”...ดูสิ ได้ค่าฝากวางขนมแค่ไม่กี่บาท แต่อุตส่าห์ใส่ใจดูแลของให้เรา . เข้ามาในออฟฟิศแล้วค่อยยังชั่วเพราะแอร์เย็นสบาย ไหว้พระเสร็จกำลังจะวางกระเป๋าสายตาเหลือบเห็นอะไรบางอย่าง สาววัยรุ่นนางหนึ่งใส่ยีนส์ขาสั้นสวม แว่นกันแดด และหมวกช่างดูโดดเด่นนัก ก็แถวที่ทำงานฉันติดกับตลาดสด ถ้าไม่ใช่คนใส่ชุดทำงานแบบหนุ่มสาวออฟฟิศ ก็จะเป็นการแต่งตัวแบบพ่อค้า แม่ค้า ชนิดที่เห็นก็ไม่ต้องเด่ถึงงานที่ทำ สาวนางนี้จัดเต็มเยี่ยงนี้ สะดุดตาไม่เหมือนใครจริงๆ . ฉันเรียกให้น้องเสมียนดู กระจกแบบสะท้อนที่คนนอกมองเข้ามาไม่เห็นเราทำให้การนินทาออกอรรถรสยิ่งนัก ขั้นแรกเธอเดินไปหยุดที่ตรงซอกข้างๆร้านเช่าวีดีโอแล้วคุยโทรศัพท์มือถือ ใบหน้าเอนเอียงมาทางร้านเบเกอรี่ที่อยู่เยื้องออฟฟิศฉันเป็นระยะๆ ...”จะมาสั่งซื้อหมี่กรอบแน่ๆ”...ฉันคาดเดา . ไม่มีอะไรต่อจากนั้น เธอแค่เดินไป เดินมา ไม่เฉียดเข้ามาที่ร้านขนมด้วยซ้ำ . . . ฉันมาเห็นหน้าเธออีกครั้งในโลกเสมือน เป็นเธอนี่เองที่แม่ค้าข้าวเหนียวหมูคนตัวใหญ่ๆ ผมซอยสั้นพูดเปรยให้ได้ยินตอนฉันไปซื้อขนมร้านข้างๆว่า...”แหม ไม่มีงานก็น่าจะให้ ไอ้ XXX ฝากให้นะ มันทำงานที่ช่อง XXX หมื่นต้นๆ คงพอฝากให้ได้”...ฉันก็ไม่รู้ว่าแม่ค้าปรารถนาดีกับใคร เพราะฉันไม่เคยพูดให้แม่ค้าคนนี้ฟัง เพียงแต่ชื่อผู้หญิงที่แม่ค้าพูดถึง...ฉันคุ้นดี “อย่าลืมนะครับ มนุษย์เป็นสัตว์สังคม...เราต้องมีเพื่อน” . . นั่นสินะ เราเป็นมนุษย์...มนุษย์ต้องมีเพื่อน . . . . อายุแค่ใหนถ้าทำอะไรได้สำเร็จก็คงเป็นเรื่องน่ายินดี กำลังจะแสดงความเบิกบานใจและเตรียมอัตตาตัวตนเล็กๆเพื่อรองรับคำอวยพร กลับมีเรื่องลึกลับ เรื่องประหลาดเพราะมีคนชื่อคล้ายๆกันในโลกเสมือนทำสำเร็จก่อน ผู้คนร่วมกล่าวแสดงความยินดีเรื่องการสอบ และขอให้มุ่งมั่น . . จะเรียกอิจฉาก็คงไม่ใช่...แค่เรื่องลึกลับ...มิติพิศวง . . . คนบางคนเปลี่ยนไปใส่ชุดหนังทาปากแดง การศึกษาไม่ใช่ตัววัดความสำเร็จ ไม่มีเด็กสาวสดใส มองโลกแง่ดี ...คนบางคน...เขาว่าแบบนั้น . . . “อย่าลืมนะครับ มนุษย์เป็นสัตว์สังคม...เราต้องมีเพื่อน” .. จู่ๆ ฉันก็ตดออกมาเสียงดังมาก จะว่าไปก็ไม่แปลกเพราะฉันอยู่หอคนเดียว และการเครียดมากๆทำให้แน่นท้อง การได้ปลดปล่อยบ้างช่างทำให้รู้สึกดี เพียงแต่อีกห้านาทีต่อมาสายตามองที่จอทีวี เห็น SMS ปรากฏคำว่าตอนเย็นกลับจากทำงานได้ยินเสียงตดบนรถเมล์..นี่ต่างหากที่แปลก . . . พรุ่งนี้เช้าฉันจะเริ่มต้นวันด้วยการตดให้ดังที่สุดเมื่อพ้นรั้วบ้าน เมื่ออยู่ในฝูงชนจำนวนมาก และที่สาธารณะ บางทีการตดอาจเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นเพื่อน...และการได้รับการตอบรับในเวลาอันรวดเร็ว   Create Date : 24 มิถุนายน 2554 14 comments Last Update : 24 มิถุนายน 2554 17:19:43 น. Counter : 1444 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะหมิงหมิงและพ่อก๋า.... ขอบคุณที่มาทักกัน...ตะร๊อด...ตะร๊อด....   โดย: My_Sanctuary 24 มิถุนายน 2554 17:17:01 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่หญิง นั่นน่ะสิครับ ยิ่งเวราได้อยู่ใกล้คนรัก แล้วตดให้เขาดม ผมว่าเป็นสุขอย่างนึงเลยนะครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 25 มิถุนายน 2554 7:52:41 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่หญิง   โดย: กะว่าก๋า 26 มิถุนายน 2554 6:33:03 น.

สวัสดีค่ะ น้องก๋า และหมิงหมิง จากคำพูดน้องก๋า...ยินดีกับมาดามด้วยนะคะ   โดย: My_Sanctuary 26 มิถุนายน 2554 12:50:59 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่หญิง ฮ่าๆๆๆๆๆ เค้าก็ตดให้ผมดมด้วยนี่ครับ ถือว่าหายกัน แบ่งปันตดให้กันดมครับ 5555   โดย: กะว่าก๋า 27 มิถุนายน 2554 5:46:34 น.

สวัสดีค่ะ..... ก็เป็นไปเดียของครอบครัวนะคะ..คาดว่าลูกชายได้เป็นมรดกแน่ๆเลย....   โดย: My_Sanctuary 27 มิถุนายน 2554 17:07:32 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่หญิง แหะๆๆๆๆ คุยเรื่องตดกันอย่างต่อเนื่องเลยทีเดียวครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 28 มิถุนายน 2554 5:33:19 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่หญิง   โดย: กะว่าก๋า 29 มิถุนายน 2554 5:50:28 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่หญิง   โดย: กะว่าก๋า 1 กรกฎาคม 2554 5:38:08 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่หญิง   โดย: กะว่าก๋า 2 กรกฎาคม 2554 6:03:12 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่หญิง   โดย: กะว่าก๋า 3 กรกฎาคม 2554 5:37:27 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า....หมิงหมิง... สวัสดีวันเลือกตั้งค่ะ   โดย: My_Sanctuary 3 กรกฎาคม 2554 13:10:02 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่หญิง   โดย: กะว่าก๋า 4 กรกฎาคม 2554 7:19:37 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่หญิง   โดย: กะว่าก๋า 5 กรกฎาคม 2554 6:52:15 น.