Movie : Drama/Biography

Director: Jean-Marc Vallée

Writers: Craig Borten (screenplay), Melisa Wallack(screenplay)

Stars: Matthew McConaughey, Jennifer Garner, Jared Leto

          หนังเรื่องนี้เป็นอีกเรืองที่คอหนังรางวัลคงคุ้นชื่อเพราะเข้าชิงมันทุกเวทีและเกือบทุกสาขาซึ่งหนังเรื่องนี้ถามว่าสนุกมั้ยขอตอบว่าสนุกในแบบของหนังรางวัลค่ะคือ ดราม่ามีสาระแต่เข้าใจง่ายและไม่น่าเบื่อเพียงแค่หนังไม่ได้มีชอตตื่นเต้นจิกเบาะ ร้องไห้หรือฮาขี้แตกขี้แตน เป็นหนังที่ดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆแต่หนังก็มีฉากเรียกความสนใจจากคนดูได้เป็นระยะๆเลยมีฉากอัศจรรย์(เลิฟซีน)เยอะเชียวคงเพราะต้องการสื่อถึงสาเหตุของการติดเชื้อ

          หนังนำเสนอเรื่องราวของคนที่ติดเชื่อ HIV ในยุคแรกๆและหาทางดิ้นรนเพื่อให้มีชีวิตอยู่รอดต่อไปแต่สิ่งที่เราชอบคือ หนังไม่ได้มานำเสนอมุมน่าสมเพซหรือว่าชวนให้สงสารคนติดเชื้อเลยแต่ในทางกลับกันหนังทำเหมือนว่าคนพวกนี้ถ้าได้รับยาแล้วเค้าปกติมากกกกและไม่ได้นอนรอความตายเลยใช้ชีวิตปกติแบบสุดๆยังคงดิ้นรนทำธุรกิจ ยังคงมีความรัก และยังมีมิตรภาพหนังทำให้ดูปกติจนบางช่วงของหนังลืมไปเลยว่าคนพวกนี้เป็นเอดส์

          สิ่งที่หนังเน้นคือ ศีลธรรมและความเหมาะสมในวงการแพทย์และยาที่มีเรื่องของธุรกิจเข้ามาจนทำให้คนเรากลัวว่าคนอื่นจะหาทางมีชีวิตได้ด้วยตัวเองจนทำให้ปิดทุกทางออกสำหรับคนเหล่านั้นแล้วหันมาพึ่งแต่หนทางของตนเองคนที่มีความจริงใจในการช่วยเหลือกลับไม่ได้รับการยอมรับเพียงเพราะไปขัดกับหนทางการทำธุรกิจเพราะฉะนั้นสิ่งที่หนังต้องการได้จากคนดูไม่ใช่ความสงสารหรือเห็นใจสำหรับคนเป็นเอดส์แต่เป็นความยุติธรรมในการหาทางรอดชีวิตของคนที่ใกล้ทางตันคนเหล่านี้ควรมีสิทธิในการเลือกทางออกของชีวิตได้ด้วยตนเองว่าจะทำอย่างไร...... Welcome to the Dallas Buyers Club!

          สำหรับใครที่ชอบสังเกตหนังแล้วตีความสิ่งที่หนังซ่อนอยู่เล็กๆน้อยๆตามฉากตามเนื้อเรื่องเรื่องนี้ตอบโจทย์คุณได้นะทั้งการแต่งตัวของนางเอก รูปภาพ การขี่ม้าของพระเอก บลาๆๆๆๆ เพลินเลยหล่ะ

          ด้านนักแสดง โห ขอบอกว่าจำMatthew McConaughey แทบไม่ได้เลยเปลี่ยนบุคลิคได้อย่างน่าทึ่งและทำให้เราเชื่อได้ว่านี่คือลุงคาวบอยแก่ๆ แหลวแหลก แต่เรายังรู้สึกว่าทอมแฮงในกัปตันฟิลิปก้อแสดงดีนะทำไมทอมไม่ได้เข้าชิงออสก้า แต่เด็ดสุดต้องยกให้ Jared Leto ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงเป็นตัวเต็งกวาดรางวัลในทุกเวทีแบบเรามักจะทึ่งกะผู้ชายที่มาเล่นบทกะเทยได้อย่างล้ำลึกนะย้ำว่าล้ำลึก คือไม่ใช่แค่กระเทยวี๊ดว๊ายทั่วไปแต่เป็นแบบกระเทยมีมิติเป็นกระเทยแม้กระทั่งในแววตา งงมะ55555ซึ่งจาเร็ดทำได้ ส่วน JenniferGarner เรื่องนี้สวยแบบธรรมชาติดีแต่เราว่าบทเธอโดน Jaredกลบเลยไม่ได้รู้สึกฟินกับการแสดงของเจนเท่าไหร่น่าเสียดายๆ

สิ่งที่เซ็งคือภาพไม่ใช่ว่าภาพไม่สวยนะ แต่ในระดับที่ได้เข้าชิงรางวัลBest Motion Picture แล้วเหนี่ยโดยรวมๆก้อดีแหละแต่ขอบ่นว่ามีภาพสั่นไหวในหลายๆชอตมากคล้ายๆตอนดูตั้งวงหรือแบบนี้คือดีเหรอแต่เราชอบภาพฉากจบมันดูมีพลังและนัยยะดี

เรื่องบททำได้เยี่ยมเลยนะสำหรับหนังที่ใส่สาระมาซะขนาดนี้5555 ถ้าบทไม่ดีหนังจะน่าเบื่อและกลายเป็นสารคดีทางวงการแพทย์ไปในทันทีแต่นี่หนังไม่น่าเบื่อต้องยกความดีความชอบให้บทเลย แต่ตินิดหน่อยคือจริงๆหนังทำให้จุดพีคเค้นอารมณ์มากกว่านี้ได้นะแต่มันยังธรรมดาไปอ่ะตอนพีคของเรื่องเลยไม่ต่างจากช่วงเวลาปกติเท่าไหร่แอบเสียดาย

สรุป หนังเรื่องนี้เหมาะกับคนที่ชอบดูหนังดราม่าล่ารางวัลไม่ใช่คอรางวัลก็ดูได้เพราะหนังแบบดูเพลินๆเรือยๆไม่ดราม่าจ๋าขนาดทำให้เครียด ดูเอาบันเทิงล้วนๆก็ไม่น่าเบื่อนะหรือถ้าจะดูไปคิดไปด้วยก็เพลินดี

หนังไม่เหมาะกับคนที่หวังจะได้ดูอะไรที่ตื่นเต้นระทึกใจหรือซึ้งน้ำตาไหลพราก

คะแนน 7.5 /10 หักเรื่องภาพและบทช่วงพีค

1.  "Sometimes, I feel I'm fighting for a life that I just ain't got the time to live. I want it all to mean something"
2. Ron Woodroof