นิยายสยองขวัญ ฮาสะบั้น สไตล์ไอซี่ เรื่อง....ผี มหาลัย ตอนที่1 เกริ่นนำ ถ้าใครเคยได้เรียนมหาวิทยาลัย กิจกรรมยามว่างหรือยามที่ต้องเข้าค่ายนั่นคือการเล่าเรื่องประจำมหาวิทยาลัย ทุกมหาวิทยาลัยย่อมต้องมีเรื่องเล่า แต่เรื่องเล่าที่เป็นที่นิยมมากที่สุดคือ “ผี” แน่นอนครับ มหาวิทยาลัยที่ผมเคยเรียนก็ย่อมต้องมีเรื่องแบบนี้ด้วย และบางเรื่อง ผมได้ลองพิสูจน์เรื่องเหล่านี้ด้วยตัวเอง เรื่องมันมีอยู่ว่า................................................ (นิยายนี้ ดัดแปลงจากเรื่องจริง แต่ตัวละครและสถานที่เหล่านี้ ล้วนสมมติมาทั้งสิ้น สงวนลิขสิทธิ์:ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำไปเผยแพร่ต่อที่ใด) บทที่1 เริ่มเล่าเรื่อง ณ คืนหนึ่งในมหาวิทยาลัยชื่อดังในภาคเหนือ ซึ่งเป็นคืนใกล้สอบกลางภาค ทุกคนกำลังคร่ำเคร่งกับการอ่านหนังสือสอบเพื่อหวังจะได้คะแนนสูง เมื่อสอบปลายภาคจะได้สบายขึ้น พลันเกิดเหตุการณ์ที่ทุกคนไม่คาดคิด นั่นก็คือ ไฟดับ!!! ผมเองก็ไม่คาดว่ามันจะดับ เวรแล้ว จะอ่านหนังสือทันไหมเนี่ย ขณะที่ผมกำลังบ่นอุบอิบ ก็มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นมา ก๊อก ๆๆๆ ผม: ใครครับ คนเคาะประตู:กูเอง บอย ผม:อ้าวบอยเองเรอะ เคาะทำไมวะ มีเรื่องอะไร บอย: เออน่า มาที่ห้องกู แล้วค่อยเล่าให้ฟัง ครืดดดด เสียงผมเปิดลิ้นชัก หยิบไฟฉายออกมาส่อง เพราะวันนั้นเป็นคืนเดือนมืด ข้างนอกจึงมองอะไรไม่ค่อยเห็นมากนัก ผมก็ออกจากห้องไปอย่างงงๆ พลางคิดในใจว่า มันมีเรื่องอะไรวะ พอเปิดประตูห้องเข้าไป ผมถึงกับอึ้ง เพื่อนๆกลุ่มผมทั้งหมดรวมตัวที่ห้องไอ้บอย ซึ่งได้แก่ โต้ง ตูน โย โหน่ง นนท์ นัทตรงกลางเตียงมีเทียนหนึ่งเล่มตั้งไว้ ทุกคนมองหน้าผมพร้อมกัน ไอ้บอยบอกว่า “กูรอมึงคนเดียวเนี่ย มานั่งๆ เค้าจะได้เริ่มเล่ากัน” “เล่าอะไรวะ” ผมถาม “ก็เล่าเรื่องผีไง ไอ้พวกนี้มาอ่านหนังสือห้องกู พอไฟดับ มันก็ชวนเล่าเรื่องผี” อ้อ.....เข้าใจคิดนี่ เล่าเรื่องผีตอนไฟดับ ได้หลอนกันล่ะพวกมึง ผมคิดในใจ ข้อตกลงคือ ทุกคนต้องเล่าเรื่องผีมาคนละหนึ่งเรื่อง ระหว่างใครเล่าถ้าไฟมา เลี้ยงหมูกระทะหนึ่งมื้อ ช่างเป็นการพนันที่สร้างสรรค์จริงๆ เรื่องเล่าเริ่มที่ไอ้นนท์ ไอ้นนท์นั้นเป็นนักกิจกรรม มันน่าจะมีเรื่องเล่าอะไรให้พวกเราได้ฟังเยอะ นนท์:เฮ้ย พวกมึงรู้มั๊ย ม.พวกเราน่ะ สมัยก่อนเคยเป็นเมืองเก่า โต้ง:กูไม่รู้ว่ะ แต่กูเชื่อ เพราะม.เรามีแต่อาจารย์แก่ๆ ทุกคนที่เหลือ:ไอ้บ้า โต้ง:อ้าว เวร กูพูดเรื่องจริงนะเนี่ย อาจารย์สาวๆกูยังไม่ค่อยจะเจอเลย นนท์:ตกลงมึงจะฟังเรื่องผี หรือมึงจะนินทาอาจารย์ ไอ้พวกนี้นี่ โหน่ง:เป็นไง โดนเกย์ด่าซะพวกมึง นนท์:ไอ้บ้า ....มาๆเข้าเรื่องๆ รุ่นพี่เค้าเล่าให้ฟังน่ะ ว่าม.เราน่ะ สร้างคร่อมเมืองเก่า เค้าเลยต้องมีแก้ฮวงจุ้ยกันมากมาย อย่างหอเรา เค้าบอกว่าสร้างคร่อมสุสาน ตอนเริ่มสร้างเค้าขุดเจอกระดูก พวกมึงเห็นต้นไทรข้างหอรึเปล่า นั่นแหละเข้าสร้างศาลอุทิศให้โครงกระดูกพวกนั้น วันดีๆคืนดี พวกนั่งคุยกะสาวข้างสหกรณ์แถวๆต้นไทรนั่นน่ะ เจอดีกันมาแล้ว บ้างก็เจอผู้หญิงชุดไทย บางคนก็เจอผู้ชายใส่ชุดโบราณ โดยเฉพาะไอ้พวกที่อยู่ชั้น1 น่ะ เจอดีกันมาแล้วทั้งนั้น บางทีอาบน้ำอยู่ดีๆข้างห้องดันมีเสียงชักโครก พอโผล่ไป ไม่เจอหมาสักตัว บอยแทรกขึ้นมา:แสดงว่าเจอแมว นนท์:ป๊ะป๋าเอ็งสิ ไม่มีใครว้อย วันต่อมาไอ้นั้นขอย้ายห้องทันที ไอ้พวกชั้น1 นะมันเล่าให้กูฟังว่า บางทีได้ยินเสียงคนเดินข้างๆเตียง แต่มันไม่กล้าลืมตา กลัวลืมตามาแล้วไม่เจออะไร มันหวังให้เป็นรูมเมทมันมากกว่า แล้วมึงสังเกตมั๊ยว่ารูปร่างหอเรามันแปลกๆ เค้าว่ากันว่าเป็นรูปตัวหนังสือจีน สร้างขึ้นมาเพื่อเสริมพลังกับ หอ3หญิงกะหอ2หญิง ที่เป็นรูป8เหลี่ยมกับรูปสายฟ้าน่ะ ที่ทำอย่างนี้เค้าบอกว่า เป็นเรื่องการแก้ฮวงจุ้ย ข่มพลังร้ายๆไว้ อย่างศาลาอ่างแก้ว เค้าก็บอกว่าแถวนั้นกลางคืนดึกๆอย่าไปเดินล่ะพวกมึง เค้าว่าเจอหลอกกันมานักต่อนักแล้ว เอ้า ใครต่อกูวะ ไฟยังไม่มานะว้ย กูรอดตัวแล้ว โต้ง:กูเล่าต่อเอง พวกมึงเชื่อมั๊ยว่ากูเป็นพวกที่เจอผีบ่อยๆ ทุกคนพยักหน้าพร้อมกัน ไอ้โต้งนั้นมันเป็นคนที่สัมผัสเรื่องนี้ได้ไวมาก บางคนว่ามันหลอน แต่ผมว่า มันเห็นมากซะจนมันหลอนมากกว่า โต้ง:คือตอนเด็กๆ กูมักเจ็บตัวบ่อยๆ ไม่หกล้มก็จักรยานล้ม รถชน ตกต้นไม้ อันนี้แม่กูเล่าให้ฟังนะ ว่าเวลากูเจ็บ หรือป่วยหนักๆ กูมักจะเพ้อว่ะ บางทีมักจะเพ้อว่า แม่แก่ๆช่วยหนูทีหนูเจ็บ จนแม่พาไปหาพระ แม่บอกว่า กูน่ะมีแม่อีกคน เป็นแม่ชาติที่แล้ว ยังไม่ไปเกิดเพราะยังเป็นห่วง พระท่านบอกว่า ที่กูเจ็บหรือป่วยบ่อย เพราะแม่ชาติที่แล้วหวังดีมากไปหน่อย จนเลยเถิดทำให้กูเจ็บไม่ก็ป่วย เรื่องนี้แม่กูเล่ารายละเอียดแต่กูจำไม่ได้ว่ะ ต่อมาพระท่านก็ให้พระกูไว้ บอกว่าห้อยซะแล้วอุทิศส่วนกุศลให้แม่แก่ แล้วก็บอกให้แกไปเกิดซะไม่ต้องห่วง พระท่านก็ช่วยพรมน้ำมนต์ หลังจากนั้นกูก็ไม่เจ็บหนักๆ และไม่ป่วยบ่อยอีกเลย แต่กูดันเห็นอะไรที่คนเค้าไม่เห็นกันบ่อยๆแทน บางทีกูเห็นเด็กวิ่งเล่นหน้าบ้านกูก็ไปวิ่งเล่นด้วยกะเค้า พอกูกลับมาบ้าน แม่ด่าว่าวิ่งเล่นคนเดียวอะไรคนเดียว แถมหัวเราะอีกต่างหาก หรือบางทีกูก็เห็นญาติกูที่ตายแล้วมาทักกูที่ห้องนอนก็มี บอย:อันนี้กูยืนยันได้ ตอนนั้นที่โรงเรียนมีเข้าค่ายลูกเสือ กูกำลังจะไปอาบน้ำ เห็นไอ้โต้งมันรออยู่หน้าห้องน้ำ กูเลยถามว่ามันรออะไรวะ ไม่ไปอาบน้ำ รู้มั๊ยมันตอบว่าไง มันบอกว่าคนเต็มเลยกูจะอาบยังไง มึงนึกภาพที่อาบน้ำแบบทหารเกณฑ์น่ะ มีที่เก็บน้ำไว้อาบตรงกลาง กูก็งงว่าคนเยอะอะไรวะแม่งเสียงเงียบเชียบ พอกูชะโงกหน้าเข้าไปเท่านั้นล่ะ พวกมึงเอ้ย ยยยย โย:ไม่มีคนเลย ใช่ป่ะ บอย:ป่าว แม่งชีเปลือยเต็มห้องน้ำ โย:เวรแล้วมึงเล่าทำอาวุธยาวไว้แทงเหรอวะ บอย:กูล้อเล่น แม่งไม่มีคนเลย อย่างที่ไอ้โยว่า ลองถามไอ้โต้งดูดิ โต้ง:ก็กูเห็นคนแม่งอาบน้ำกันตูมๆ พอไอ้บอยถามแล้วชะโงกหน้าไป มันบอกว่าไม่มีใคร พอกูดูอีกที เออว่ะ ไม่มีใครเลย แล้วไอ้ที่อาบน้ำกันโครมๆตะกี้มันหายไปไหนหมดวะ ช่วงเวลาแค่3นาที มันหายไปไหนหมดเร็วจัง กูเลยไม่อยากคิดมากว่ะ คิดมากเดี๋ยวกูเป็นบ้า ตูน: ไอ้เนี่ยมันหลอนว่ะ ตอนกูกลับมาจากเล่นเกม ราวๆ เที่ยงคืน กูกับไอ้โต้งก็เข้าทางข้างหน้าหอ ไอ้เวร ปกติก็มืดๆน่ากลัวอยู่แล้ว แล้วนั่นยังทำให้กูหลอนไปด้วย โย:มันทำไงวะ ตูน:ก็อยู่ดีๆ ไอ้นี่แม่งหันมาพยักหน้าหงึกๆ พูดว่า ตูน ! แล้ววิ่งจู๊ดเข้าหอไปเลย ถึงตอนนี้ทุกคนหัวเราะกลิ้ง โต้ง:อ้าว ก็กูเห็นบนต้นไม้มันมีคนอ่ะ ใส่ชุดขาวๆมองกู แค่จะพูดกูก็พูดจะไม่ออกอยู่แล้ว จะให้กูพูดเหรอ เอ่อคุณตูนครับ ไอ้ข้างบนมันมีผีน่ะครับ เชิญวิ่งกันไหมครับ อย่างนี้เหรอ เวรกรรม กูก็ส่งสัญญาณให้มึงวิ่งแล้วนี่ ตูน:เอ้อ กูไม่รู้หรอกว่ามึงเจออะไร แต่แม่งกูเห็นมึงอยู่ดีๆพยักหน้าแล้ววิ่ง กูก็ตกใจวิ่งตามมึงเนี่ย เรื่องของความหลอนของไอ้โต้งยังไม่จบแค่นี้ ครับ แต่ตรงนี้มันเล่าจบแล้ว โต้ง:เออๆ กูผิด ใครเล่าต่อกู ไฟยังไม่มาอีกว้อย เมื่อไหร่กูจะได้อ่านหนังสือซะทีวะ ผมก็เลยขอเล่าเอง เรื่องมันมีอยู่ว่า ......................................คืนหนึ่งผมนอนอ่านหนังสือบนเตียงซึ่งเป็นเตียงไม้2ชั้น โดยปกติถ้ามีคนนอนข้างบนเตียงก็จะโยกเยก ผมอ่าหนังสือจนผลอยหลับไป จนรู้สึกว่า เตียงมีการโยกเยก ก็นึกว่าพี่เอ้ที่เป็นรูมเมทกลับมาแล้ว ผมก็เลยไม่ได้สนใจอะไร พอสักพักผมก็รู้สึกหิว เลยลุกขึ้นไปกินข้าวที่อีกหอหนึ่ง ทันใดนั้นเองผมถึงกับอึ้ง บนเตียงมันไม่มีใครเลย ทั้งๆที่ตอนผมนอนอยุ่นั้น เตียงได้โยกเยกตลอดเวลา เหมือนมีคนนอนอยู่ด้านบนแล้วพลิกตัวไปมา แต่ผมก็พยายามไม่คิดอะไรมาก คิดว่าพี่เค้าคงไปตอนที่เราไม่รู้ตัว รุ่งขึ้น พี่เอ้เข้ามาในห้อง ผมจึงได้ถามว่า เมื่อคืนพี่ได้เข้ามาในห้องหรือเปล่า พี่เค้าบอกว่า เมื่อคืนเค้าไม่ได้เข้ามาเลย เพราะเค้าไปค้างบ้านเพื่อน แน่นอนครับ ผมตกใจ แล้วเตียงที่มันโยกเยกเมื่อคืนมันเกิดจากอะไร ? ผมเองก็ยังตอบตัวเองไม่ได้ ????:หวัดดี~~~~~~~~~~~~ เฮ้ย!!ใครวะ ทุกคนอุทานพร้อมกันพร้อมหันไปทางต้นเสียง อ้อ ไอ้โอปอนี่เอง ไอ้นี่มันเล่นพิเรนทร์ เอาไฟฉายส่องหน้า ซึ่งโดยปกติหน้าตามันก็แปลกๆอยู่แล้ว เอาไฟฉายส่องหน้ายิ่งดูขนลุกเข้าไปอีก โอปอ:พวกนายทำอะไรอ่ะ โหน่ง:กินข้าวล่ะมั๊ง โอปอ:เออ ตูกินด้วย ตูน:กำลังเล่าเรื่องผีอยู่ มาเล่ามั๊ย โอปอ:ไม่ล่ะ ขอฟังพวกนายเล่าดีกว่า เออนี่ ตูพาพี่กอล์ฟมาด้วย พี่แกมีเรื่องเล่าเยอะ “หวัดดีค้าบพี่กอล์ฟ” ทุกคนสวัสดีพี่กอล์ฟ พี่กอล์ฟเป็นรุ่นพี่นักกิจกรรมและรู้จักคนมากมาย แกมีเรื่องเล่ามากมายที่จะมาให้เล่ากัน โปรดติดตามตอนต่อไป (อีกนานกว่าจะมาต่อ 555)   Create Date : 30 สิงหาคม 2550 9 comments Last Update : 30 สิงหาคม 2550 18:57:07 น. Counter : 1218 Pageviews. Share Tweet

เราก็อยู่ มช. อยู่หอ 8 หญิงมา 4 ปียังไม่เกิดอะไรขึ้นเลย ส่วนหอที่สร้างเป็นรูป 8 เหลี่ยมกับสายฟ้าน่ะ หอ 2 หญิงกับหอ 3 หญิงนะคะ ไม่ใช่หอ 8 หญิง   โดย: แพร (bookofpear ) 30 สิงหาคม 2550 17:29:04 น.

อัพชะ.....ทีนะค่ะ 555+ นึกว่าต้องรอปีหน้า อารมณ์ศิลป์มาทีก็อ่านจนตาแฉะเลยนะนี่   โดย: นางน่อยน้อย 30 สิงหาคม 2550 18:13:56 น.

พี่ไอซี่ ต้องมีคำไตเติ้ลด้วยนะ ชื่อบุคคลและสถานที่เป็นการสมมุติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หรือจะไปยืมผู้จัดกวนมากะได้นะ นิยายสยองขวัญ ฮาสะบั้น สไตล์ไอซี่ เรื่อง....ผี มหาลัย ตอนที่1 [งานเขียน : นิยาย]   โดย: นางน่อยน้อย 30 สิงหาคม 2550 18:18:06 น.

เอิ๊กกกกกกกกกกก เขียนผิด ลืมๆๆๆ สายฟ้านั่นหอ2 แต่หอนางฟ้า หอ8 ขออำภัยคร่าบ   โดย: icy IP: 61.7.179.102 30 สิงหาคม 2550 18:52:47 น.

อย่าให้รอนานนะคับ อ้อ หอหนึ่งชาย ปีผม มีคนมาฆ่าตัวตายด้วยล่ะ   โดย: dinkun (กริชครับผม ) 31 สิงหาคม 2550 0:56:14 น.

มาแปะโป้งไว้ก่อน ยังไม่มีเวลาอ่านครับ วันนี้เป็นวันแวะเยี่ยมเพื่อนบ้าน เง่อ..... ง่วงมากๆ ขอไปนอนก่อนเน้อ   โดย: oHsINa 1 กันยายน 2550 22:49:21 น.

รีบๆๆเอามาอ่านต่อนะค่ะกำลัง in เลย เร็วๆๆนะจะเข้ามาอ่านต่อชอบมากเรื่อง ผี ใน ม. เนี่ย เคยอ่านอยู่เรื่องนึงค่ะ ผีในม. เหมือนกัน ม. เชียงใหม่ด้วย น่ากลัวเหมือนกัน ขนนู๋ ลุกเลยค่ะ   โดย: pupa IP: 61.90.195.83 18 ตุลาคม 2550 11:10:49 น.

ม.ช.ไฟดับ...แล้วไม่*แจกของกันหรอ ^^   โดย: ลูกช้างตัวแม่ IP: 117.47.126.1 27 เมษายน 2552 16:46:18 น.

^ ^ ช่ายครับ ผมอยู่หอ4 ตอนปี1 ปี39 ไฟดับครั้งแรก นั่งเล่นไพ่กับรุ่นพี่อยู่ หูแทบแตก มีแต่ฟักกับกลัวยเกลื่อนมอเลย 555   โดย: แสบ IP: 112.142.0.231 12 กุมภาพันธ์ 2553 15:27:27 น.