ทะเลที่เกาะช้าง..ไม่เหมือนกับทะเลที่พัทยา เงียบสงบไม่วุ่นวาย ให้เวลาฉันได้คิด ชีวิตฉัน อยู่กับป่าและภูเขามาตลอด จำได้ว่าเห็นทะเลครั้งแรกเมื่อตอนไปทัศนศึกษาม.ปลาย ตอนนั้น ยังเก็บน้ำทะเลใส่ขวดไปฝากแม่ที่บ้านเลย นึกแล้วขำตัวเองไม่หาย เด็กบ้านนอก ไปเที่ยวทะเล

........
แล้ว ที่ทะเล ความรักฉันเริ่มต้นที่ทะเล
จำได้วันลอยกระทง ครั้งแรกที่ลอยกระทงที่ทะเล
ก็นึกแปลกใจเหมือนกันนะ ว่า คลื่นที่ซัดเข้าหาฝั่งแล้วกระทงจะลอยออกไปในทะเลได้ไหม
"ลองดูไหมล่ะ ว่ากระทงของเราสองคนจะลอยออกไปในทะเลได้มั้ย" เขาถามฉัน.

ริมหาดจอมเทียนในคืนนั้น ผู้คนมากมาย แต่ฉันไม่รู้จักสักคน ก็ฉันไม่ได้สนใจนี่นาว่าผู้คนรอบข้างเค้าทำอะไรกันบ้าง สิ่งที่อยู่ในความคิดคือ คนที่จับมือฉัน เค้าอธิษฐานอะไรนะ ก่อนที่จะลอยกระทง
"อธิษฐานอะไรน่ะ บอกหน่อยสิ"ฉันถาม
"ก็ให้ยัยจอมซนคนข้างๆ มีความสุขน่ะสิ"เค้าตอบ
คืนนั้น กระทงของเราสองคน ถูกคลื่นทะเลซัดออกไปกลางทะเล

คงเหมือนเราสองคนทุกวันนี้มั้ง..ที่กำลังลอยวนอยู่ท่ามกลางทะเลกว้าง อยู่กับชีวิต ที่มีทั้งทุกข์ สุข ยิ้มได้ ร้องให้เป็น
แต่ตราบใดที่เรายังมีกันและกัน ฉันจะไม่หวั่นกับการเดินทางอันยาวไกล ไม่ว่า ทางนั้นจะเป็นทะเลกว้าง หรือป่าใหญ่ หรือ อะไรก็ตาม

Because we're together