BlogGang.com : : แม่น้ำตาลน้อยที่แสนซน : ฮอคไกโด วันที่ 4 (11 กพ.09)

ฮอคไกโด วันที่ 4 (11 กพ.09)

เช้าวันนี้สดชื่นมากเพราะโปรแกรมวันนี้น่าสนใจมาก เริ่มจากนั่งรถไปเมืองโอตารุ เมืองเก่าที่เป็นเมืองท่าในอดีต ศูนย์การค้าทางทะเล ปัจจุบันดัดแปลงโกดังเป็นร้านค้า และมีสถาปัตกรรมแบบยุโรป ทิวทัศน์งดงาม

ภาพตอนเดินลงจากรถทัวร์

ลงมาแล้วรีบหามุมเก็บภาพทันที ฉากหลังเป็นโกดังเก่า

น้องนุ่นเห็นกองหิมะสูงๆแบบนี้แล้วชอบ

แล้วก็เจอรถม้าให้บริการนั่งชมเมือง ค่ะ แต่หนาวๆแบบนี้นั่งรถม้าจะดีเหรอ

จุดนี้ใครมาก็อดถ่ายภาพไว้เป็นระลึกไม่ได้ เพราะงามมาก ไกด์บอกเคยเป็นที่ถ่ายทำภาพยนต์ด้วย

เด็กๆจับกลุ่มเล่นปาหิมะ ผู้ใหญ่ก็เก็บภาพไปเรื่อยๆ

ไกด์พาเดินมาที่นี่ เป็นร้านขายกล่องดนตรีและของที่ระลึก เข้าไปข้างในแล้วไม่อยากออกมาเลย ต้องตัดใจไม่หยิบจับ นอกจากเก็บภาพ ไม่งั้นกระเป๋าขาดแน่ค่ะ

เขาจัดสินค้าได้น่ารักน่าซื้อทั้งนั้น

อยากได้ภาพตัวเอง ต้องใช้วิธีนี้ เพื่อนๆและน้องนุ่นหายไปไหน ทุกคนตรงไปชมในสิ่งที่ตัวเองต้องการ หากันไม่ค่อยเจอ ร้านกว้างมากๆๆๆ

น่ารัก

กระต่ายน้อยในชุดกิโมโน

สาระพัดกล่องใส่เครื่องประดับเวลาเปิดจะมีเสียงดนตรีเพราะๆ

หลังจากเสียเวลาชมของสวยๆงามๆที่ร้านกล่องดนตรีแล้วก็ออกมาเดินซื้อของฝากอีกร้านหนึ่ง อยู่ใกล้ๆกัน น้องนุ่นตรงเข้าไปเล่นกับหมีตัวใหญ่ที่สตาฟไว้ หน้าร้าน

แล้วไปหยุดที่ชอคโกแลต กล่องสวย ข้างในอร่อย เป็นสตอร์เบอรี่หุ้มชอคโกแลต แต่หอบมาเยอะไม่ได้ ยังมีอีกหลายรายการที่ต้องซื้อ

แยมผลไม้ขวดน่ารัก เลยซื้อมาสองขวด

ระหว่างเดินเอาของที่ซื้อมาเก็บที่รถ กะว่าจะได้เดินชมอย่างอื่นอย่างตัวเบาๆ แต่พอมาถึงที่รถก็ไม่อยากลงไปไหนอีกแล้ว เพราะมีเวลาเหลือราว 15 นาที ไม่อยากให้คนอื่นๆต้องรอ (เลยอดไปชมร้านขายแก้ว และของฝากที่ทำจากแก้ว)

ได้เวลาอาหารกลางวันค่ะ

เป็นซีฟูดมาร์เก็ต เข้าไปเลือกๆแล้วจ่ายเงิน อาหารจะถูกจัดไว้ที่โต๊ะ งานนี้ทางทัวร์จัดการให้แล้ว ปูนึ่งตัวใหญ่ ตัวละ 2 คน อย่างอื่นเลยเป็นพระรอง

ปูตัวใหญ่ที่ยังเป็นๆ ไกด์ได้โทรสั่งล่วงหน้าแล้ว มาถึงก็ได้รับประทานพอดี ไม่งั้นต้องรอ แถมทานไม่อร่อยที่เห็นปูเหล่านั้นถูกจับมานึ่ง

แบบนี้ ของที่ชอบกลายเป็นเบื่อไปอีกนาน เนื้อหวาน แน่น แกะง่ายกว่าปูบ้านเรา

อิ่มแล้วเดินทางต่อ ไปหาของหวานทานที่โรงงานชอคโกแลต

ถึงแล้วค่ะโรงงานชอคโกแลต อิชิยะ ที่มียอดขายเป็นอันดับหนึ่ง ขายได้มากกว่า Royce อีก

หน้าโรงงานจัดได้น่ารัก เด็กๆชอบใจ ถูกใจมากๆ

บอกไม่ถูกว่าเขาทำการตลาดที่ดีมากๆเลย ใครมาก็ชอบใจ

เล่นปาหิมะอีกแล้ว ต้องคอยเดินหลบไม่งั้นโดนปา

สนามเด็กเล่น ตอนนี้มีแต่กองหิมะ

รับแจกชอคโกแลต แล้วเดินเข้าไปในโรงงาน

ทางเดินเข้าชมถูกกำหนดไว้ ให้เดินผ่านตู้โชว์ ของสะสม มีแต่ของน่ารักและสวยๆทั้งนั้น จำนวนก็เยอะมากๆๆๆๆ หลายสิบตู้

ของในตู้ก็มีแต่สวยๆ

ตู้เข้ามุมก็จัดได้สวย

มีแต่ชุดกาแฟสวยๆทั้งนั้นเลย

มีอย่างอื่นด้วยล้วนมีคุณค่าทางประวัติศาสตร์

แล้วก็มาถึงที่นี่ มีเสียงเด็กชายหญิงคู่หนึ่งคุยกันเป็นภาษาญี่ปุ่น เขายิงภาพโดยไม่ใช้ฉากหลัง ภาพยนต์สี่มิติ????

ช่างสะสมจริงๆ

โถงทางเข้า สวยจริงๆ ภาพนี้ได้รับความเอื้อเฟื้อจากน้องนัท หนึ่งในคณะทัวร์

ถึงแล้วเดินตามกลิ่นหอมๆของชอคโกแลตนม (หอมมากๆ เป็นการผลิตขนมสอดไส้ชอคโกแลต แบบเดียวกับที่แจกให้ชิม)

เห็นทุกขั้นตอนของการผลิต ใช้คนไม่เยอะ และสะอาดมากๆ

เมื่อมาชม หากสนใจเข้าฝึกทำ ก็สามารถเข้าไปทำขนมได้ แต่ใช้เวลาพอสมควร

มีร้านค้าอยู่ข้างบนด้วย มีแต่ขนมสำหรับวันวาเลนไทม์

เขาคงไม่ได้ใช้หิมะเป็นเครือ่งปลูกต้นไม้นะคะ

ได้เวลาเดินทางไปนั่งรถสโนว์โมบิลแล้วค่ะ

อากาศหนาวมาก อยู่บนเขาด้วยเลยหนาวกว่าข้างล่าง เข้าไปในสำนักงานหาไออุ่น และยืมอุปกรณ์กันหนาวเพิ่ม เช่นรองเท้า ถุงมือ และหมวกกันน็อค

มีแต่หิมะขาวโพลน

ทุกคนต้องใส่หมวกกันน็อค ตามกฎแห่งความปลอดภัย รองเท้าก็ต้องรับกับความหนาวได้ (หนาวจริงๆ ตอนนั่งปะทะกับลม ยิ่งหนาวแบบถึงกระดูกก็ว่าได้)

น้องนุ่นนั่งซ้อนท้ายสต๊าฟ

เนื่องจากทัวร์กรุ๊ฟนี้มีผู้หญิงเยอะมาก ร้านเขามีกฎว่าห้ามผู้หญิงขับซ้อนท้ายผู้หญิง เท่ากับว่าบังคับทางอ้อมให้ผู้หญิงมีทางเลือก 2 ทางคือ ขับเองตนเดียว ไม่มีคนซ้อน และหาคนขับซึ่งคนที่ขับเก่งก็คือสต๊าฟของเขานั่นเอง เหตุผลคือ รถสโนว์โมบิล มี 2 ขนาด ถ้านั่งสองคนก็เป็นคันใหญ่ มีน้ำหนักมาก หากควบคุม หรือบังคับไม่ไหว (ดดยเฉพาะตอนเลี้ยว)อาจได้รับอันตรายได้ การขับคนเดียวปลอดภัยกว่า รถก็คันเล้กกว่า แต่ยังไงก็ไม่สู้ค่ะ ทั้งหนาวทั้งห่วงชมวิว เก็บภาพ ขอเป็นคนนั่งดีกว่า

คนที่ขับให้ล้วนแต่เก่งๆทั้งนั้น โชคดี (หรือเปล่า) ที่ได้ฝรั่งต่างชาติเป็นคนขับ และเขาให้เรานั่งเกือบหน้าสุด ตัวเขายืนข้างๆและจับพวงมาลัย ดูแล้วน่าหวาดเสียว ตอนขึ้นเขาเขาก็พาไปสูงกว่ากลุ่มที่ขับเอง เวลาลงจากเขา ตื่นเต้นสุดๆ แต่ตอนขาลง ไม่ไหว อั้นฉี่ไว้นานมาก ไม่อยากชมอะไรอีกแล้ว รถจอดรีบวิ่งไปหาห้องน้ำทันที (ขาแทบเดินไม่ได้ มันชาไปครึ่งน่อง เพราะความเย็น)

เจอคณะทัวร์เดินส่ายหน้า เพราะพี่บางคนล้วนเป็น สว. ความกลัวบวกความไม่พร้อมทางร่างกาย ทำให้ไม่สนุก

แต่งานนี้เด็กๆมันค่ะ

คันนี้ซ้อนสามค่ะ

แล้วก็ถึงเวลาเข้าเมืองไปหาอาหารรับประทาน เป็นบุฟเฟ่ปู และเทปูระ เห็นแล้วอยากลาจากจริงๆ ทานไม่ไหวเสียด้วย คิดถึงส้มตำแล้วค่ะ ทานไปแค่อิ่มก็รีบออกทำเวลา เดินชอปปิ้ง ชมเมือง กะว่าจะไปเดินชมแหล่งขายของใต้ดิน ถามทางแล้วเขาชี้ไปทางถนนคนเดิน

ที่นั่นมีแต่ร้านเกมส์ หลอกตังผู้ปกครองให้เด็กไปหยอดเกมส์อยู่หลายสตางค์

เดินไปก็เบื่อ กลับมาที่รถจอดดีกว่า แต่เพื่อนๆบางคนตามไปเก็บภาพแกะสลักน้ำแข็ง และได้ภาพสวยๆแบบนี้

Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2552

Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2552 7:03:38 น.

2 comments

Counter : 3418 Pageviews.

หิมะหนามากเลยโตเกียวไม่มีเลยค่ะ

โดย: fuku

วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:03:05 น.

ตามมาหนาววว ค่ะ อยากนั่งรถสโนว์มั่งจัง

โดย: pinkyrose

วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:07:11 น.