สนทนากับเจ้าของ Blog 6 - ห้องนี้ปิดแล้ว ขอให้ใช้ห้องที่ 7 สนทนากับเจ้าของ Blog 6 สนทนากับเจ้าของ Blog 5 เริ่มเปิดหน้าได้ช้าแล้ว ขอปิดครับ มาต่อที่นี้แทน ท่านทีจะสนทนา เชิญได้ครับ   Create Date : 12 ธันวาคม 2554 14 comments Last Update : 29 มกราคม 2555 20:16:21 น. Counter : 1099 Pageviews. Share Tweet

ขออนุโมทนาบุญ คะ สวัสดีคะ....ตอนนี้กำลังเริ่มหัดทำสมาธิ แต่ติดอยู่ต่างประเทศคะ มีข้อสงสัยเฉพาะตัวมากมาย ไม่รู้จะไปรบกวนถามใครได้ ขอรบกวนเจ้าของบล๊อคผู้มีเมตตาให้ความรู้ทางธรรมเป็นอันดีนี้ รบกวนให้คำแนะนำด้วยนะคะ.....   โดย: sugasy IP: 49.129.51.149 27 ธันวาคม 2554 11:55:45 น.

มีข้อสงสัย ก็ถามมาได้ครับ ก่อนอื่น ผมแนะนำให้ดู youtube ที่ผมบรรยายไว้เมื่อปีที่แล้วครับ https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=namasikarn&month=11-2010&date=06&group=14&gblog=2   โดย: นมสิการ 27 ธันวาคม 2554 18:37:52 น.

ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงคะ... หากมีข้อสงสัยจากการศึกษาประการใด จะขอความกรุณาอีกครั้งนะคะ แต่ไม่ทราบท่านอาจารย์จะสะดวก กรุณาตอบปัญหาธรรม ทางเมล์หรือไม่คะ... พอดีอยู่ต่างประเทศอะคะ ขอความกรุณาด้วยนะคะ   โดย: sugasy IP: 49.129.51.149 28 ธันวาคม 2554 16:14:27 น.

ปรกติ ผมจะไม่ตอบทางเมล์ครับ ถ้าคุณถามที่ไหน เฃ่น เรื่องใน blog หรือ ห้องรับแขก ผมก็จะตอบในที่ถามมา แต่ถ้าคำถามมีประโยชน์ต่อผู้อื่นด้วย ผมจะเขียนเป็นเรื่องใหม่ขึ้นมาเป็นคำตอบ ลองดู สนทนากับเจ้าของ blog 5 ซิครับ มีคนถามมา ผมก็ตอบในนั้น https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=namasikarn&month=08-2011&date=05&group=3&gblog=12   โดย: นมสิการ 28 ธันวาคม 2554 18:27:28 น.

อนุโมทนาสาธุ คะ..... ดูวีดีโอที่ได้กรุณา เผยแพร่ไปได้แค่ตอนเดียวเองคะ....งานยุ่งมากๆ......ที่อยากจะรบกวนให้ที่ตอบเมล์ เพราะว่าอยากจะเล่าเรื่องราวของตัวเอง จากการที่ฝึกสมาธิมา เดือนกว่าๆ แบบงูๆ ปลาๆ..แต่สิ่งที่ได้รับมา กลับรู้สึกก้าวหน้า สำหรับตัวเองแล้วรู้สึกว่ามันเร็วมากๆ เพราะแค่เริ่มทำก็รู้สึกสบาย โล่ง ขาววไปหมด มีความสุข วันแรกมีนิมิตมาตกใจ จนคุมสติไม่อยู่ เป็นนิมิต ร่างกายสีน้ำเงิน นั่งสมาธิอยู่ ค่อยๆ เข้ามาหาใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามา จนจะประชิดตัวอยู่แล้ว... แต่เพราะด้วยความรู้งูๆปลาๆ ก็เลยทำให้งงๆ และเหมือนจะหลงทาง พยายามหาศึกษาอ่านข้อความ คำสอนจากท่านพระอาจารย์ หรือบุคคลผู้มีธรรมต่างๆ บางทีลองทำตามก็ดีขึ้น แต่บางทีก็เหมือนย่ำอยู่กับที่ หรือถอยหลัง....อยู่ต่างประเทศด้วย และไม่ค่อยมีเวลาศึกษาด้วย พอมีเวลาใจก็อยากจะทำสมาธิเลย ศึกษานิดๆหน่อยๆ แล้วลองทำเลย....เอาศรัทธา ความต้องการหลุดพ้นเป็นที่ตั้ง....พยายามดูร่างกาย เวทนาที่เกิดขึ้นทั่วร่างกาย ก็รู้ก็เห็น การเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป แต่จะมีเสียงการสนทนามากจากไหนไม่รู้ มีภาพมาเรื่อยๆ เห็นนิมิตบ้าง แต่ไม่สนใจ ทำนิ่งเฉย แต่บางทีใจก็นึกแล้ว แอ๊ะ นั้นอะไร??...รู้สึกว่าจะรวมสมาธิเป็นหนึ่งไม่ได้ ก็เลยต้องดูแค่จุดเดียว ค่อยรู้สึกรวมได้ แต่ที่ได้ไปอ่านเจอ คือเหมือนเป็นกิเลสเหลอคะ? หากเราเพ่ง ต้องการมองแค่จุดเดียว?....ด้วยที่ไม่มีเวลาศึกษาอ่านบทความของท่านอย่างละเอียด กรุณาเมตตาให้ความกระจ่างด้วยนะคะ....ตอนนี้เวลานั่งสมาธิ เห็นว่าร่างกายไม่ใช่ของเรา จิตเป็นผู้ดู ผู้รู้ เวทนาก็อยู่ส่วนหนึ่ง บางทีก็ว่างง สงบ สบาย สามวันก่อน ไปดูที่ท้องเข้า ซักพักก็เห็นว่าที่ท้องว่างเปล่า ใส สบาย กว้างใหญ่มากๆ....แต่เป็นที่ท้องอย่างเดียว ที่รู้สึกกว้างใหญ่...เวลานั่งสมาธิ เมื่อรู้สึกสับสน ฟุ้งซ่านมากๆ เราจะสามารถภาวนาขอให้สิ่งศักดิ์ช่วยได้หรือไม่คะ แต่นี่ก็คงจะเป็นกิเลสอีกใช่หรือไม่คะ? แม้จะขอในสิ่งที่ดี มีประโยชน์?.....ขอความกรุณาแนะนำด้วยนะคะ   โดย: sugasy IP: 49.129.51.149 30 ธันวาคม 2554 8:35:47 น.

ที่เชียนเล่ามานั้น ผมไม่แนะนำให้ทำอย่างนั้นเลยครับ ผมทำแบบนั้นมาก่อน เสียเวลาไป 20 กว่าปี ในความเห็นของผม มันไม่ใช่ทางนะครับ ถ้าคุณดูวิดีโอ คุณจะเห็นว่า วิธีการท๊๋ผมนำเสนอแก่ท่านผู้อ่าน ผมไม่มีการนั่งสมาธิหลับตาเลย แต่ผมจะสอนให้คนรู้จักการเจริญสัมมาสติ เพราะให้มีกำลังจิตตั้งมั่นเป็นสัมมาสมาธิ เพราะนี่คือคำสอนของพระพุทธองค์ที่มีอยู่ในอริยสัจจ์ 4 ในเรื่องมรรค8 (สัมมาสติ สัมมาสมาธิ) การเจริญสัมมาสมาธิไม่ถูกทาง จิตจะไม่มีทางตั้งมั่นแล้วการเข้าถึงธรรมก็เป็นไปไม่ได้ครับ   โดย: นมสิการ 30 ธันวาคม 2554 20:13:46 น.

สวัสดีปีใหม่คะ ขออัญเชิญสิ่งศักดิ์ทั้งหลาย โปรดจงคุ้มครองท่านและครอบครัว ให้อยู่ร่มเย็น สุขภาพแข็งแรงนะคะ.......ขอขอบพระคุณมากๆคะ....ตอนนี้ก็งงๆตัวเองอยู่ เหมือนไปไหนไม่ได้.....แต่ก็พยายามมีสติไม่หลง ไม่ติดอยู่อะนะคะ เดี๋ยวจะพยายามหาเวลาดูวีดีโอที่ท่านกรุณาสอนให้หมดคะ.....   โดย: sugasy IP: 49.129.51.149 1 มกราคม 2555 20:07:09 น.

บทความวันที่ 2 ธค. 54 ตอนท้ายเรื่องกล่าวว่า "การเข้าถึงธรรมแล้ว เข้าใจก็แล้วกัน ไม่ต้องไปใส่ใจกับมันอีก แล้วก็ก้มหน้าทำงานทำการต่อไป จนกว่าลมหายใจจะจบลง" และอีกข้อความหนึ่งจำไม่ได้ว่าเขียนที่บทความไหนคือ "การปฏิบัติธรรมไม่ได้ต้องการเอาดีอะไร" จึงอยากให้อาจารย์บรรยายถึงเรื่องชีวิตภายใน และชีวิตภายนอก โดยภาพรวม เป็นอย่างไร สัมพันธ์กัน เกื้อหนุน หรือแตกต่างกันอย่างไรครับ ได้อ่านการปฏิบัติธรรมสายอภิญญา รู้สึกไปเองว่า จะไม่เข้ากันกับที่ได้อ่านบทความความของอาจารย์ ทั้งที่จุดหมายคือที่เดียวกัน เช่น ฆราวาส บรรลุอรหันต์ ต้องบวชใน 7 วัน , การพิจารณา ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง , อุปจารสมาธิ ขนิกสมาธิ เข้าฌาณ ออกฌาน อ่านแล้วงงๆ จึงขอความเห็นในเรื่องนี้ครับ สำหรับบทความของอาจารย์ อ่านแล้วรู้สึกเป็นธรรมชาิติ เข้าใจง่าย ไม่ซับซ้อน เหมือนกับที่ได้ดูสารคดีหมู่บ้านพลัม   โดย: Littleyogi IP: 223.206.120.48 11 มกราคม 2555 12:12:14 น.

ถ้าพูดถึงชีวิต ผมอยากให้เข้าใจว่า มันก็คือ การรู้ความรู้สึกครับ สมมุติว่า คุณอยู่ในบ้านกำลังทำอะไรอยู่ก็ตาม แล้วจู่ ๆ มีเพื่อนมาเรียกหน้าบ้านและชวนคุณออกไปรับประทานอาหารด้วยกัน เหตุการณ์ดังกล่าว จะมี 2 กรณีเกิดขึ้น คือ คุณรู้ว่าเพื่อนมาชวน กรณีที่ 1 คุณไม่ไปกับเพื่อน คุณยังทำอะไรอยู่ในบ้านเหมือนเดิม กรณีที่ 2 คุณตกลงออกจากบ้านไปกับเพื่อนทันที ในกรณีที่คุณออกจากบ้านไปกับเพื่อนทันที อย่างนี้จะเหมือนจิตที่ไหลออกจากฐานแล้ววิ่งไปจับยึดกับการสัมผัสที่มาจากภายนอก เมื่อจิตไหลออกจากฐานแล้วไปยึดการสัมผัส ก็เหมือนคุณเดินไปพร้อมกับเพื่อน ในกรณีที่คุณได้ยินและคุยกับเพื่อนแล้ว คุณเข้าใจเรื่องแล้ว แต่คุณไม่ไป กรณีอย่างนี้ จะเหมือนจิตได้รับรู้การสัมผัสแล้วแต่ยังตั้งมั่นอยู่ไม่ไหลออกจากฐาน ซึ่งกรณีอย่าางนี้ พอเพื่อนรู้ว่าคุณไม่ไป เขาก็ออกเดินไปแต่เพียงลำพังแล้วก็หายไปจากสายตาของคุณ ซึ่งจะเหมือนกับอาการไตรลัษณ์ที่จิตไม่ไปจับยึด ที่คุณถามชีวิตภายนอก ชีวิตภายใน ผมเข้าใจว่า คุณคงไปอ่าน ไปฟัง เรื่องกายทิพย์ ที่สามารถโคจรไปยังที่ต่าง ๆ หรือ กายภายในที่ร่างกายนี้ตายลงไปแล้วเกิดใหม่ ผมปฏิบัติธรรมมา ผมไม่เคยพบกับกายทิพย์ดังกล่าว แต่ผมพบว่า การที่จิตไหลออกไปจับยึดได้ ในกรณ๊ที่จิตไม่ตั้งมั่น ซึ่งจะเหมือนกับการเกิดใหม่ของจิต เรื่องฆราวาวสที่บรรลุอรหันต์ ต้องบวชใน 7 วัน มิฉะนั้นจะตาย นี่ก็เป็นคำอุปมาเท่านั้น คนที่เขาบรรลุอรหันต์ จิตจะเป็นสุญญตา คือ ไม่มีจิตอีก นี่ก็คืออาการตายไปของจิต แต่ร่างกายยังไม่ตาย ดังนั้น พระอรหันต์ที่ไม่มีจิต ก็เหมือนคนที่ตายแล้ว เรื่่องฌาน สมาธิ นั้นเหมือนกัน ถ้าเป็นแบบสัมมาฺฌาน สัมมมาสมาธิ ไม่ว่าใคร ถ้าไม่ปฏิบัติแบบสัมมา ไม่มีทางเข้าถึงธรรมได้ การฝึกแบบที่ผมแนะนำให้ไป จิตจะเข้าถึง สัมมาฌาน สัมมาสมาธิ จิตตั้งมั่นไม่ไหลออกจากฐาน ถ้าคุณไปถึง คุณจะมองออกทันทีว่า สัมมาฌาน สัมมาสมาธิ นี่มันต่างจากแบบมิจฉาอย่างสิ้นเชิง เมือถึงสัมมาฺฌาน ที่มีจิตตั้งมั่น ไม่มีการเข้าฌานออกฺฌานแต่อย่างไร แต่จิตจะทรงสัมมาฌานอย่างนั้นตลอดเวลา โดยที่ไม่มีการทำอะไรเพื่อการเข้าฌานเลย เรื่องอภิญญา ผมไม่ทราบ เพราะผมไม่มีอภิญญา การพิจารณา ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เป็นกรรมฐานที่อุปชาให้แก่พระบวชใหม่ ผมไม่ขอกล่าวถึง เพราะไม่เป็นการสมควรที่จะไปพูดถึง ไปวิจารณ์ ธรรมไม่ซับซ้อนเลยครับ เพราะมันคืออาการของจิตที่เป็นไปตามธรรมชาติ ถ้าตัณหายังอยู่ จิตยังยึด นี่ก็คือทุกข์ ถ้าหมดตัณหา จิตไม่ยึด ก็จะไม่ทุกข์ครับ แก่นศาสนา อริยสัจจ์ 4 เดินตรงนี้เท่านั้น ทุกอย่างเข้าสู่วิถีทางแห่งมรรคเอง อย่างอื่นที่นอกเหนือจากนี้ ไม่ต้องไปใส่ใจครับ   โดย: นมสิการ 11 มกราคม 2555 19:26:31 น.

ผมใช้คำที่เยิ่นเย้อ ทำให้คำถามวกวน ผมขออนุญาติถามแบบตรงๆ ไม่อ้อมค้อมนะครับ ขอความเมตตาจากอาจารย์ด้วยครับ ชีวิตภายใน - ชีวิตภายนอก คือ ตัวอาจารย์เอง ชีวิตภายในเป็นอย่างไร คือ ความรู้สึกภายในเป็นอย่างไร และ ชีวิตภายนอก ที่ต้องพบปะผู้คน ใช้ชีวิตในโลก การทำงาน เป็นอย่างไร (ผมเกิดสงสัยจากที่อ่านมาว่า ฆราวาวสที่บรรลุอรหันต์ ต้องบวชใน 7 วัน) ชีวิตภายใน และชีวิตภายนอก สัมพันธ์กันอย่างไร   โดย: Littleyogi IP: 180.183.22.67 11 มกราคม 2555 20:22:09 น.

ผมจะบอกจุดเหมือนและต่างระหว่างสมัยก่อนที่ยังไม่ฝึกและตอนนี้ จุดเหมือนกัน..ทุกอย่างเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม ทำงานเหมือนเดิม พบปะผู้คนเหมือนเดิม ดำเนินชีวิตเหมือนเดิม จุดต่าง..เมื่อสมัยก่อน ไม่รู้สึกตัวเลย แต่ตอนนี้ รู้สึกตัวตลอด แต่ไม่สนใจว่ากำลังรู้สึกตัว ไม่ว่าทำอะไร ก็รู้สึกตัวอยู่ สนใจในงานที่ทำอยู่แต่ไม่สนใจว่ากำลังรู้สึกตัวแต่ก็รู้ว่ากำลังรู้สึกตัวอยู่   โดย: นมสิการ 12 มกราคม 2555 18:34:53 น.

ความเข้าใจของผม จากการอ่านเนื้อหาและจากการลงมือทำ มันมักจะพลิกไปจากความเข้าใจแต่เดิม จึงทำให้ตระนักถึงความโง่ของตัวเอง ยังมีอยู่มาก ได้โปรดให้อภัย ในความโง่เขลาเบาปัญญาของด้วยผมด้วย ในการแสดงความคิดเห็นและการตั้งคำถาม ในครั้งที่ผ่านๆมา ก่อนที่จะเดินทาง ผมชอบที่จะกางแผนที่ทำความเข้าใจภาพรวมก่อนแล้วจึงปิด แล้วก็เดินทางต่อไป ดังนั้น จึงอยากขอความรู้ในเรื่อง " รู้สึกตัว" ครับ 1. ผมเข้าใจว่า ความรู้สึกตัวมีอยู่แล้วในทุกคน ในเมื่อมีแล้วก็ไม่ต้องทำให้รู้สึกตัว แต่...อ้าว ถ้าไม่ทำแล้วทำอะไร 2. จะเป็นไปได้ไหมครับที่ว่า เราไม่ได้รู้สึกตัวจริงๆ เป็นเพียงว่าอะไรสักอย่างมาฉายถาพหลอกว่า นี่นะคือความรู้สึกตัว   โดย: Littleyogi IP: 180.183.23.139 17 มกราคม 2555 14:05:47 น.

ตอบ คุณ littleyogi ขอบคุณที่ถามครับ https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=namasikarn&month=17-01-2012&group=15&gblog=86   โดย: นมสิการ 17 มกราคม 2555 16:55:00 น.

ห้องนี้ปิดแล้วครับ กรุณาใช้ห้องที่ 7 ต่อไป   โดย: นมสิการ 29 มกราคม 2555 20:16:10 น.