คู่นี้เที่ยวเก่งเหมือนพี่แหม่มเลยอ่ะ...จนคุณแม่บอกว่า "ลูกสาวชั้นเกิดมาก็ชีพจรลงเท้าค่ะ" เที่ยวได้ทุกสัปดาห์ ทุกเดือน แต่พี่แหม่มยังไม่เคยไปภูกระดึงเลยนะ (พลาดได้ไงเนี่ยะ)

เคยขึ้น ช่วงเรียน มหาวิทยาลัย..ฮิฮิ นานมากแล้ว...แทบตาย..ไม่เคยเหนื่อยอะไรขนาดนี้มาก่อนเลย...แต่็้สนุกครับ..

อยากไปดูสักครั้งเหมือนกันจ้ะ
แต่เหลียวดูหน้าเพื่อนซี้แล้ว
เกรงจะพากันไปซี้กลางทาง
เพราะตีกันตาย ด้วยความเหนื่อย
แล้วทีนี้จะมีคำถามขึ้นมาว่า
"ใครเป็นต้นคิดให้มาที่นี่...หาาาาา?"

ไปเที่ยวที่ภูกระดึงแล้ว เพื่อนบอกว่า คู่รักถ้าไม่รักกันมากขึ้นก็เกลียดกันไปเลย....ทางสุดโหดค่ะ
แต่เราว่า...รักกันตั้งแต่ซำแฮกแล้วล่ะ

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่บล็อคน่ะค่ะ ภูกระดึงนี่เคยฝันไว้ว่าอยากไปเที่ยว แต่ตอนนี้คงหมดโอกาสแล้วแหล่ะ อายุเยอะขึ้นเดินไกล ๆ ไม่ค่อยไหวแล้วอ่ะค่ะ ตั้งหลายชั่วโมงแบบนี้เดี้ยงแน่ ๆ เลยค่ะ แต่วิวข้างบนสวยมากเลยน่ะค่ะ

ตามมาระลึกความหลังจ้า....

คุณยายเก่งจังเนอะ แบบนี้พวกเรียกร้องให้สร้างกระเช้าขึ้นภูจะอายมั่งมั้ยเนี่ย

คือว่า...
ตอนนี้สีบล้อกเปลี่ยนไป
เพราะต้องทำตัวชวนฝัน
ฝันหาผู้ชาย
ตามคอนเซปต์ของแท้ก ชายในฝัน อ่ะค่ะ

ตอนนี้เดินถนัดขึ้นหรือยังจ้ะ คุณน้ำ-คุณศิลา เอวาซอน
นางไม้ฯ เคยซ้อมหนีไฟเดินลงมาจากชั้น ๓๐ พอวันรุ่งขึ้นก็กลายเป็นนางควีนคอง
เห็นเขาว่า ขาลงนี่แหละค่ะ ทำเล็บถอดกันมานักแล้ว

ขอบคุณครับสำหรับรางวัล
เป็นรางวัลของเพื่อนๆด้วยครับ
ร่วมด้วยช่วยกันครับ

ตามมาเที่ยวภูกระดึงค่ะ เคยคิดอยากจะไปซักครั้งในชีวิตเหมือนกันค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อกนะคะ

ขอแสดงความยินดีด้วยครับ ที่ผลพิสูจน์รักแท้ ประสบความสำเร็จ ดูจากรูปแล้วน่าจะเกิน 100 % เนอะ

อยากไป ยังไม่เคยไปเลยครับที่นี่

หลับรึยังเอ่ย อิอิ

มาส่งเข้านอน ฝันดีเด้อค่าาาาาาาาาาาาาาาา

อยากไปภูกระดึงมากกกกกกกกกกกกกกกก

แวะมาทักทายค่า.. ไม่เคยไปเลย..
แต่ก็ไม่กล้าไปอ่าค่ะ.. แหะๆๆ

oน่าสนุกครับ มีหลายคู่รักที่ได้ไปด้วยกัน และก็รักกันมากขึ้นกว่าเดิม
ดีใจที่ได้แรงบันดาลใจจากคนชรา
และดีใจครับที่ได้เห็นน้ำใจพี่น้องชาวอิสานที่คืนเงินให้
เที่ยวไทยให้ครบ พบไทยให้ทั้วนะจ๊ะ ทั้งสองน้องเรย

น่าไปจังค่ะ คู่รักก็หวานจริงๆ น่าอิจฉามากๆ

สวัสดีจ้า ... ได้อ่านแต่เรื่องแต่ว่าภาพยังไม่สามารถ
ดูได้เพราะว่ามันมืดหมดเลย เดี๋ยวจะแวะมาดูตอนเช้า
ใหม่น๊า ...

แต่ว่าขนาดได้อ่านเรื่องราวแบบไม่เห็นรูปยังบอก
ได้ว่าชอบเลยอ่ะคะ อีกอย่างเหมือนถูกกระตุ้นต่อมว่า
ต้องไป ต้องไป แต่ว่าจะหาโอกาสได้อย่างไรล่ะเนี่ย
สงสัยว่าต้องแอบคิดแผนซะแล้วล่ะ ...


.......................................

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะจ้ะ ... "มิตรภาพบล็อก" หอมหวานเน๊าะ

น่าสนุกจังเลยค่ะ แต่ก้อดูลำบากพอสมควร รูปพระอาทิตย์ตกสวยมากเลย สำหรับคู่คูณน้ำคิดว่า ภูกระดึงคงทำให้รักกันมากขึ้นนะคะ

น่าสนุกมากๆ อยากไปบ้างจิง

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=mookyandfamily&month=01-11-2007&group=3&gblog=8 มาดูน้องน้ำไปภูกระดึง ก็นึกถึงสมัยป้ามุกไปมา เลยเอามาให้ดูกัน

เดี่ยวตัวช่วยก็มา ใจเย็นๆๆ ตอนนี้เห็นด้วยให้เก็บประสบการณ์เที่ยวไปก่อน มีความสุขนะคะ

ยายก็คิดถึง

มัวแต่แต่งบล๊อคตัวเองอยู่

เลยไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมใคร

ยายดีใจนะที่ไปเยี่ยม

ม่ายงั้นยายมัวแต่จิ้ม..(พิมพ์ดีดแบบนิ้วเดียว..จึงช้ามาก)

นึกถึงวันวานเลยล่ะค่ะ
โหดมากๆ แต่ก็สนุก

ไปขึ้นภูด้วยย
ยังไม่เคยไปเลยค่ะ

เคยขึ้นไปเมื่อหลายปีก่อนโน๊น..ขาลงมีกลิ้งลงมาด้วยค่ะ หน้าทิ่มลงมาเล คริๆ เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่ขึ้นไป แต่ไม่มีภาพสวยๆอย่างคุณน้ำหรอกนะคะ ถ่ายภาพออกมาสวยทุกภาพเลยค่ะ ไม่รู่ว่าจะมีโอกาสขึ้นไปเที่ยวที่นี่อีกไหม ขอบคุณนะคะที่แวะทักทาย

เห็นแล้วอิจฉาจัง อยากไปมั่งอ่ะ แต่ไม่รู้จะอึดเดินไหวอ๊ะป่าว แล้วตั้งแต่มีไอ้ตัวเล็กดิ้นดุ๊กดิ๊กในพุงนี่ยิ่งเก็บกดอยากไปเที่ยวอ่ะ คอยดูนะเดี๋ยวคลอดเสร็จเมื่อไหร่จะกระเตงลูกไปเที่ยวให้หนำใจเลย....ขอให้มีเบบี๋ไว ๆ สมใจนะคะ

แวะมาทักทายค่ะ ตามไปเที่ยวภูกระดึงด้วยคนค่ะ เห็นแล้วบทพิสูจน์รักของคุณทั้ง 2 ยอดมากเลยค่ะ เก่ง จริง ๆ

วันนี้พี่แหม่มมีของมาฝาก ข้าวผัดน้ำพริกลงเรือ

สุดยอดครั้งหนึ่งในชีวิต ที่พิชิตภูกระดึงได้
เก่งจริง จริง

พุงน๊าแค่ภูชี้ฟ้า เดินหอบ ลิ้นห้อย
ก็ไม่ค่อยจะไหวล่ะ

ชอบบล๊อกคุณน้ำ ภาพสวย บล๊อกสวย
อ่านเรืองเที่ยวเพลิน เพลิ๊น

ฝากบอกเจ้ากระติ๊บด้วยน๊า
มีแฟนหรือยังจ๊ะ

น้องแป้งยังไม่มีแฟนเล้ย
สนใจน้องแป้งมั๊ย

พี่ปัดตามมาเที่ยวด้วยคนค่า
เชื่อมั๊ยอ่ะ พี่ปัดเคยมีแฟนเป็นคนเมืองเลย คบมาแปดปี ไม่เคยขึ้นภูเลย อิอิ
สวยจังเลยอ่ะ อยากไป ไม่รู้ว่าตอนนี้เค้ามีกระเช้ายังเนอะ
ตอนสาวๆ ไม่ไป จะไปตอนแก่ เลยต้องถามหากระเช้าน่ะ ก๊าก ขำตัวเองจัง

เจนนี่แวะมาเยี่ยมทักทายและขอบคุณมากค่ะ ที่แวะไปทักทายเจนนี่ที่บล็อค ว่างๆแวะไปพูดคุยกับเจนนี่อีกน่ะคะ เจนนี่เพิ่งอัพบล็อคเสร็จนะคะ ขอให้วันนี้และวันต่อๆไป เป็นวันดีดีของคุณเจ้าของบล็อคค่ะ

ตามมาดูแล้วจ้า แต่คงไม่ได้ไปแล้วล่ะ เค้าเพิ่งไปเสม็ดกลับมาเอง เดือนนี้พอก่อน เดี๋ยวปีหน้าค่อยคิดอยากจะไปใหม่ อิอิ ^ - ^

อิจฉาๆๆๆๆ อยากไปมั่งจัง

น่ารักกันดีนะคะคู่นี้ ช่วยกันทำ blog ด้วย เคยไปภูกระดึงมาครั้งนึง ตอนไปกับเพื่อน ๆ ก็เฮฮามาก กลับมานี่ขาแทบยกไม่ขึ้นเลยค่า แต่ก็ยังประทับใจกับความงามของธรรมชาติที่นั่นอยู่นะคะ

ผมว่าชีวิตนี้คงไม่ได้ไปแล้วหละครับ ถ้าต้องเดินขนาดนี้

ลุงบ่ไหวหละก๊า 555

อีกอย่าง ดอยบ้านผมก็เยอะพอแล้วอะครับ

เรื่องออกแรงขอลี้ก่อน อิ อิดูรูปสวยๆก็พอ

ตะเอง ลงจากภูได้แล้ว
เค้าขี้เกียจชะเง้อคุยด้วย

ไม่ใช่อะไรหรอก อิจฉาน่ะ
หาคนไปดูใจไม่ได้
ถ้าจะมี คงเป็นพวก ทันได้ดูใจ

ชาตินี้คงมิมีวาสนาได้เห็นความงามบนภูกระดึงแล้วหล่ะจ้า
แก่เกินแกง

เยี่ยมมากๆครับทั้งคู่เลย ผมยังไม่เคยไปสักที
เห็นทางเดินแล้วเรียบเนียนเชียว คงเดินกันทาง
เป็นมันเลย เค้ามีจักรยานให้เช่าด้วยนะ ดีจังเลย
ท่นแรงและเวลามากทีเดียว ว่าแต่กลับมา กทม.
แล้ว ใบหน้าคุณยายยังตามมากดดันอีกรึเปล่า
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะครับ

แวะมาทักทายกันยามค่ำคืนค่ะ

เขียได้น่าร้ากกก จังเลยเนอะ
เคยไปมาเหมือนก้านน...ไม่อยากจะครุย
ไปพิสูจน์รักแท้มาเหมือนกันด้วย
และก็ รักก้านน รักกัน ตราบจนทุกวันนี้ ...

ปล.
ตอนนั้น ยังไม่มีกล้องดิจิตอลด้วยซ้ำ (ใช้ฟิล์มนับสิบม้วนเรย บวกล้างอัดอีกรวมแล้วเกือบ 400 ต่อม้วน) เลยไม่มีรูปเป็นดิจิตอลมาอวด...

คิดถึงภูกระดึงจังเลย
เราเคยไปมา สองครั้งแย้ว โหด มัน ฮา มากๆๆๆ
ครั้งแรกไปกับแฟนสองคน เดินหลงในป่าปิด
เขาห้ามเข้า แต่เรา สองคนเข้าไป อยากไปดูน้ำตกขุนพอง
แฟนเคยไปมา เเฟนบอกว่า เดินไปแย้ว จะสามารถ ไปขึ้นอีกทางได้ จะไปดูพระอาทิตย์ตกที่ผาหล่มสักได้เลย
แต่พอเดินแย้ว ไม่มีทางขึ้น ไปได้ ไม่รู้ขึ้นทางไหน ??แย่แย้ว ออกจากจุดที่พักกางเต๊นท์ 9.00 น. ถึงที่หลง สามโมงเย็น โอพระเจ้าเดินมาตั้ง6 ชม. จะกลับทางเดิม ต้องใช้เวลาเท่าไหร่ ???หน่อ???ต้องมืดแน่ๆ ไฟฉายมีอันเล็กๆๆๆๆๆ คิดแย้วน่ากล้วมากๆๆๆๆ เดินในป่ามืดๆๆ
แต่แล้วก็เกิดสิ่งไม่น่าเชื่อ เราเดินกลับมาที่พัก ใช้เวลา 3 ชม.เอง แฟนเราบอกว่า เราเดิน เหมื่อน วิ่งเลย ก็เรากล้วนี่ หว่า
ครั้งที่สองก็ไปกับแฟนสองคนอีกแหละ เราก็เดิน ชม ผาต่างๆๆๆๆๆ ไม่เข้าป่าปิดแย้ว กล้วๆๆๆๆๆ เห็นรูปแย้วยังอยากไปอีกเลย ไว้ลูกโตก่อน เจอกานแย่ ภูกระดึง
นอนหลับฝันดีนะ ค่ะ

เล่าเรื่องก่อนไปภูกระดึงก่อนนะ เราขับรถไปเอง กับแฟนสองคน ออกจากกรุงเทพมหานคร ประมาณ เที่ยงคืนได้
เเฟนเราก็ขับเรื่อยๆๆใช้ความเร็วไม่เร็วมาก ประมาณ 110-120 กม.ขับมาถึงเกือบจังหวัดชัยภูมิ ห่างตัวเมืองประมาณ 10 กม.ได้จะมีโค้งยาวๆๆยาวมาก ถนนตอนนั้นมี 2 เลน(เดียวนี้มี 4 เลนแย้ว)
เวลา ก็ประมาณ ตี สองกว่า ได้เกิดสิ่งไม่น่าเกิดขึ้น ขับรถเข้าโค้งมาอยู่ดีๆก็มี ไม้ ไม้จริงๆ มากั่นทางแฟนเราขับชนเข้าไปเต็มๆๆๆเพราะมันเปงทางโค้ง เข้าโค้งมาดีดี แล้วเจอไม้กั่น ชนเลยค่ะ ไม้หน้าสามลอยข้ามกระจกเลย ดีนะเป็นทางโค้งไม้เลยไม่เข้ามาในห้องโดยสาร มันลอยออก ข้างไป ถ้าขวัญอ่อน คงหักลงข้างทางแย้ว เจอปล้น แน่ๆ
เราขับรถเข้ามาในตัวเมืองดูความเสียหายรถเรา ไฟเลี้ยว แตกสองข้างเลย กระโปรง บุบ ดีไฟหน้าไม่แตก ตอนนั้นเสียขวัญมากๆๆๆๆๆแต่ก็ไปกันต่อค่ะ ถึง ตีนภูกระดึง ประมาณ 7.00น.ขับรถกลางคืนก็ ระวัง ระวัง กานหน่อยนะเพื่อนๆๆๆๆ
ตอนนี้ไม่กล้า ออกดึกๆแย้วจ้า ยกเว้น ไปทางภาคใต้

ไปภูกระดึงครั้งที่สอง มีความสนุกอีกแบบมาเล่าให้ฟังอีกนะ ครั้งที่สอง รักกันมากๆๆๆๆขึ้น เยอะเลย ขอบอก
อยากฟังป่าว????