BlogGang.com : : อุคจ๋านาจาไทยแลนด์ : คำสัญญาภาค 2 ตอนที่ 4 - 2 วันพักร้อน

คำสัญญาภาค 2 ตอนที่ 4 - 2 วันพักร้อน - ฉันหายงอนแล้วทรามวัย

คำสัญญาภาค 2
ตอน....วันพักร้อนเธอจะงอนไปถึงไหน

ตู๊ด..... ตู๊ด....” เขาตัดสายทิ้ง

เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ชั้นยังพูดไม่จบเลย <เฮ้อ..เค้าเป็นอะไรของเขาน่ะ > เธอบ่นกับตัวเอง

รุ่งเช้าขณะที่เธอเตรียมตัวจะกินข้าว เสียงกริ่งหน้าบ้านก็ดังขึ้น เธอลุกขึ้นไปเปิดประตู และเธอก็ต้องตกใจเมื่อได้พบกับร่างของชายหนุ่มยืนโชว์ใบหน้าที่ดูบึ้งตึงเบียดบังบังความหล่อที่มีอยู่ไปจนหมด เขายืนประจัญหน้าด้วยชุดเสื้อยืดแขนยาวมีฮู๊ดและสวมกางเกงตัวโปรดตามสไตล์คิมฮยอนจุง ด้านหลังสะพายเป้พร้อมหิ้วถุงที่เต็มไปด้วยน้ำดื่มและขนมขบเคี้ยว

เขาเอ่ยปากบอกกับเธอว่าจะไปพักร้อนกับเธอด้วย เธออดแปลกใจแต่ ก็ลึกๆในใจแล้ว เธอมีความสุขมากที่รู้ว่าเขาเดินทางไปเที่ยวกับเธอ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาและเธอไปเที่ยวด้วยกันนับตั้งแต่วันที่พวกเขาตกลงใจจะลองคบกัน เธอยิ้มไม่หุบและประทับใจที่เขาพยายามจัดแบ่งเวลาเพื่อที่จะไปทริป ครั้งนี้กับเธอ

ครั้งแรกที่ได้พบเค้าที่หน้าประตูเธอรู้สึกมีความสุขจริงๆ แต่เวลา ณ ขณะนี้บอกตรงๆ เธอชักไม่แน่ใจซ่ะแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น และ เขาเป็นอะไรไป ใครทำให้เขาหงุดหงิดได้เพียงนี้ สีหน้าที่ดูหงุดหงิดตั้งแต่เมื่อเช้าจนจะเดินทางมาถึง Boseong แล้วก็ยังมีทีท่าว่าจะหายด้วยซ้ำ

เธอถามสาเหตุจากเขาว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขากลับนิ่งเงียบไม่ตอบหนำซ้ำยังเมินหน้าหนีไปอีก ส่วนเธอก็ยังไม่ลดละความพยายามที่จะถามจนในที่สุดเขาก็หันมาถามเธอ

“คุณไม่รู้จริงๆหรือ”

ฟังจากน้ำเสียงของเขาตอนนี้แล้ว เป็นใครก็ต้องรู้ว่าเขากำลังหงุดหงิดมากแค่ไหน แต่สิ่งที่น่าแปลกใจมากที่สุดก็คือ “ฮวางโบ ฮเยจุง” คือสาเหตุที่ทำให้เขาหงุดหงิดนั่นเอง

เธอพยายามแกล้งแหย่เพื่อให้เขาอารมณ์ดี ไม่ว่าจะเป็นการพูด หยอกล้อหรือ อ้อนก็ตามแต่ก็ไม่เป็นผล สิ่งที่ได้รับจากเขาก็คือใบหน้าที่ไร้อารมณ์ปราศจากคำพูดใดๆ เมื่อไม่ได้ผลเธอจึงเริ่มง้อและถามสาเหตุแต่ก็ยังไม่เป็นผลสำเร็จอีก

เธอพยายามที่จะง้อเขาแล้ว ชวนคุยก็แล้ว อ้อนก็แล้ว แต่ก็ไม่เป็นผล ความอดทนของเธอเริ่มหมดแล้ว ตอนนี้เธอเริ่มโมโหขึ้นมาบ้าง ก่อนจะพูดขึ้นว่า

“นี่ คิมฮยอนจุง มันไม่มากเกินไปหน่อยหรือ ถ้าเธอไม่อยากจะมา ก็ไม่เห็นต้องมาเลย ชั้นไม่ได้บังคับอ้อนวอนให้เธอมากับชั้น ทำไมเธอต้องมาแสดงสีหน้าออกอาการบึ้งตึงใส่ชั้นตั้งแต่เช้าจนป่านนี้ก็ยังไม่หายอีก เธอเป็นอะไรของเธอ !!!!” เธอถามด้วยความโมโหพร้อมกับจ้องหน้าก่อนจะพูดต่อ

“ขอโทษก็แล้ว ง้อก็แล้ว เธออยากจะให้ชั้นทำอะไรอีก ว่ามา” เธอถามในขณะที่ยังคงมองหน้าเขาอยู่

ฮยอนจุงมองกลับด้วยสายตาที่ไม่พอใจเช่นกัน ฮวางโบเองตอนนี้ก็ไม่หลบสายตาเขาด้วย <เอาเลย เป็นยังไงก็เป็นกัน ผู้ชายอะไรขี้งอนชะมัด... >

ตอนนี้สถานะการณ์เริ่มตรึงเครียด ต่างฝ่ายต่างจ้องหน้า และไม่มีทีท่าว่าใครจะเป็นฝ่ายหลบไป แต่ในที่สุดฮยอนจุงเป็นฝ่ายเอ่ยปากขึ้นมาก่อน

“ทำไมผมจึงหงุดหงิด คุณไม่รู้จริงๆหรือแกล้งไม่รู้” น้ำเสียงยังคงตรึงเครียด

“ก็ชั้นบอกไปหมดแล้ว นั่นมันยังไม่ใช่สาเหตุที่ทำให้เธอหงุดหงิดอีกหรือ” เธอถามด้วยความสงสัย

และแล้วเหตุการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิดก็เกิดขึ้น ฮยอนจุงคว้าข้อมือเธอและจ้องเธอที่กำลังอยู่ในอาการตกใจกับท่าทีของเขาตอนนี้

“โอ๊ย เธอจะทำอะไรเนี่ย ชั้นเจ็บน่ะ” เธอร้องออกมา

เธอพยายามสะบัดให้หลุดพ้นพันธนาการของเขา แต่ก็ไร้ผล ตรงกันข้ามกลับยิ่งทำให้เขาบีบข้อมือแน่นขึ้นไปอีก

“ทำไมคุณถึงไม่บอกผมว่าคุณจะไปพักร้อน ฮึ” เขายื่นหน้าเข้าไปใกล้เธอ

“ก็ชั้นเห็นว่าตอนนี้เธองานยุ่งมาก ไหนจะต้องเตรียมอัลบั้มชุดใหม่ ไหนจะต้องไปออกรายการโชว์อีกหลายรายการ ชั้นเลยคิดว่าเธอคงไม่มีเวลาไปกับชั้นแน่นอน.....”

เธอตอบออกไปในขณะที่เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้อีก หัวใจของเธอเริ่มเต้นแรงอีกแล้ว ครั้งนี้เธอไม่แน่ใจว่ามันเต้นแรงด้วยความกลัวหรือว่า...”

“นั่นมาเป็นหน้าที่ของผมที่จะเป็นคนบอกเองว่า จะไปได้ หรือ ไม่ได้” เขาตอบด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดพร้อมๆกับขยับหน้าเข้ามาใกล้อีก

เธอพยักหน้าและเริ่มเข้าใจแล้วว่า สาเหตุจริงๆที่เขาไม่พอใจและหงุดหงิดใส่เธอคืออะไร แต่เธอก็นึกไม่ออกอยู่ดีว่าเพราะเหตุใดเขาจึงได้หงุดหงิดมากมายได้ขนาดนี้ แต่ก็ช่างเหอะ ไหนๆก็ไหนๆ เธอจึงพูดออกมาว่า

“โอเค มันเป็นความผิดของชั้นเอง” เธอก้มหน้าตอบออกไป

“แล้วยังไงต่อ....”

“ฮ๊า !! ยังไงต่อ อะไรเนี่ย ยังมีอีกเหรอ” เธอถามด้วยความรู้สึกขบขัน

“แล้วถ้าวันนี้ผมมากับคุณ คุณจะไปกับใคร..ช่วยบอกผมหน่อยซิ” เขาถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ทุกคนที่โทรมาคุยกับชั้น ชั้นก็ชวนหมดทุกคนน่ะแหล่ะ เพราะชั้นคิดว่าพวกเค้าก็คงอยากจะไปพักร้อนกับฉันเหมือนกัน แต่เสียดาย....ที่พวกเขาไม่ว่างกันเลยซักคน และ อีกอย่างเวลาก็อาจจะกระชั้นชิดเกินไป แต่ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร ชั้นก็ไปเที่ยวของชั้นคนเดียวก็ได้” เธอตอบออกมาตรงๆ เพราะนี้เป็นนิสัยของเธออยู่แล้วที่เธอมักจะไปเที่ยวพักผ่อนทันทีที่มีโอกาส ก็เท่านั้น เธอคิดแบบนี้จริงๆ

“ผมคงไม่หงุดหงิดหรอกนะ ถ้าหากคุณจะชวนเพื่อนผู้หญิงของคุณไปด้วย แต่ว่า.....ทำไมคุณต้องชวนผู้ชายไปด้วย ฮึ บอกผมให้เข้าใจหน่อยซิ” เขามองหน้าเธอด้วยสายตาที่แสดงออกว่าหึงเธอมากมาย

“ก็ใช่...ว่าแต่เธอรู้เรื่องนี้ได้ยังไง ใครบอกเธอ” เธอถามเขา

เธอไม่ปฏิเสธว่าเธอชวนเพื่อนไปจริงๆ แต่ถึงแม้จะเป็นผู้ชาย มันก็ไม่เห็นแปลกอะไร เพราะส่วนมากผู้ชายที่เธอรู้จักก็มักจะเป็นรุ่นน้องหรือเพื่อนๆที่สนิทในวงการเท่านั้น ว่าแต่ เธอสงสัยจริงๆว่าเค้ารู้เรื่องนี้ได้ยังไง ????

“นี่คุณกำลังจะบอกผมว่าคุณได้วางแผนล่วงหน้าไว้แล้วใช่มั๊ยว่าคุณจะไปเที่ยวกับผู้ชาย” เขาส่งสายตาดุดันราวกับจะกินเลือดกินเนื้อเธอจริงๆ

“โอ๊ะ ไ..ม่...ไม่ใช่อย่างนั้น” เธอปฏิเสธ ในเมื่อสายตาเขาออกจะดุดันและน่ากลัวขนาดนี้ <ไม่อยากจะคิดเลยจริงๆว่าถ้าชั้นตอบว่า “ใช่” อะไรจะเกิดขึ้น >

”คุณฟังผมน่ะ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ไม่สิ นับตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องบอกผมก่อนทุกครั้งที่คุณจะไปเที่ยวหรือพักร้อน ,ห้ามไปกับผู้ชายอื่นไม่ว่าใครก็ตาม และไม่ต้องโทรชวนผู้ชายด้วย เข้าใจมั๊ย” เขาออกคำสั่งกับเธอด้วยสีหน้าจริงจัง

“อืมเ..เข้าใจแล้ว” ฮวางโบตอบ

อันที่จริงหากนับกันจริงๆแล้ว เธอก็ถือว่าเป็นรุ่นพี่และโตกว่าด้วย แต่ทำไมเธอจึงต้องยอมอ่อนข้อให้กับผู้ชายคนนี้ด้วย เธอไม่แม้แต่จะโต้เถียงหรือแก้ตัวอีก ทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ

“ตอนนี้เธออารมณ์ดีขึ้นหรือยัง นี่เป็นการออกเดทและพักร้อนครั้งแรกของพวกเรานะ เราควรจะนั่งรถกินลมชมวิวที่สวยงามตามข้างทางไม่ใช่หรือ ฮึ ฮยอนจุง” เธอทำให้เขาหายหงุดหงิด ด้วยการซุกตัวเบียดเค้าพร้อมๆ กับเกาะแขนของเขาซึ่งอัดแน่นไปด้วยกล้าม พลางหันหน้ามองดูวิวที่สวยงามตลอดข้างทาง

“โอกาสที่เราจะได้เจอหรือเที่ยวด้วยกันก็แสนจะยากเย็น แล้วทำไมเราสองคนจึงต้องมาเสียเวลาหรืออารมณ์เสียกับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องแบบนี้ด้วยล่ะ เธอไม่เสียดายเวลาเหรอ ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

ในที่สุดฮยอนจุงก็ต้องเป็นฝ่ายตามใจหญิงสาวที่เค้ารัก ที่ขณะนี้ได้นั่งอยู่ข้างๆเขาแล้ว ใครจะกล้าโกรธคนที่น่ารัก น่าทนุถนอมเปี่ยมล้นไปด้วยความอบอุ่นได้ลงคอ

เขาก้มหน้ามองเธอพร้อมๆ กับดันศรีษะของเธอด้วยความทนุถนอมมาซบไหล่อันอบอุ่นของเขา ตอนนี้ความหงุดหงิดของเขาหายไปมีเพียงความสุขเท่านั้นที่มาแทนที่ เขายิ้มอย่างมีความสุขจนเห็นได้ชัด

“ว่าแต่ ชั้นสงสัยจริงๆน่ะ ว่าเธอรู้ว่าชั้นจะไปพักร้อนมาจากไหน ใครเป็นคนบอกเธอหรือ ฉันอยากรู้จริงๆ” เธอเก็บความสงสัยอดถามเขาไม่ได้จริงๆ

เขาก้มหน้าลงมามองเธออีกครั้งก่อนจะพูดว่า “ตอนนี้เราก็อยู่ด้วยกันไม่ใช่หรือ ใครเป็นคนบอกผมหรือไม่ มันไม่สำคัญ สำคัญแต่ตอนนี้....มีแค่คุณกับผมเท่านั้นก็พอไม่ใช่หรือ” เขาเฉไฉพูดเรื่องอื่น

เฮ้อ ไม่มีประโยชน์ที่จะถามผู้ชายปากแข็งคนนี้เลยจริงๆ เธออ่อนใจที่จะถาม เธอไม่สนใจอีกแล้ว เพราะตอนนี้มีเพียงเราสองคนจริงๆด้วย

โปรดติดตามคำสัญญาภาค 2 ตอนที่ 5

ท้ายบท

Boseong Country (Boseong-gun) เป็นสถานที่ท้องเที่ยวที่อยู่เกาหลีใต้ ซึ่งเป็นสถานที่มีชื่อเสียงเรื่องปลูกชาเขียว เครดิต

//en.wikipedia.org/wiki/Boseong

หมายเหตุจากยาย(นาจา)

ตอนที่แปลบทที่ 4 – 1 จบ ในใจคิดว่า จะต้องมีใครมาถามแน่ๆเลยว่าจุง โกรธโบเรื่องอะไร หรือเป็นเพราะมินนี่ หรือเป็นเพราะคนนั้นคนนี้ ยายก็ไม่รู้จะตอบยังไงนะ แต่ก็หวังใจว่าเมื่อได้รู้สาเหตุที่จุงโกรธก็คงจะทำให้ยิ้มออกกันได้ใช่หรือเปล่า (คนแปลยังยิ้มเลย)

เพื่อเป็นการต้อนรับการปิดโหวตนิยามและ ปก “คำสัญญา” ยายจึงขอพื้นที่ตรงนี้มาลงฟิคตอนนี้ให้เพื่อไม่อยากให้ค้างคาใจกันไปอีก 1 คืน (ขอสารภาพว่ายายต้องคาใจเกือบ 2 อาทิตย์เชียวนะกว่าจะรู้สาเหตุ)

หวังจัยว่าคงจะชอบนะคะ แล้วพรุ่งนี้ก็จะเป็นหน้าที่ของน้อง ญ มือแปะฟิคคนเดิมที่จะมาลงเรื่องใหม่ “คู่รักผักกาดหอม รีมิกซ์”

ป.ล 1. ชื่อตอนของต้นฉบับภาษาอังกฤษคือ vacation แต่ยายขออนุญาตนำมาแก้เพื่อให้เข้ากับเนื้อหานะคะ อย่าซีเรียส

ป.ล. 2 อย่าลืมปรับโหมดการอ่านด้วยนะคะ เด๋วจะงง
ยาย(นาจา)

Create Date : 24 มีนาคม 2553

Last Update : 24 มีนาคม 2553 22:54:28 น.

19 comments

Counter : 699 Pageviews.

....พักร้อนเธอจะงอนไปถึงไหน
....ฉันหายงอนแล้วทรามวัย
นาจา...เราอ่านชื่อเรื่องที่คุณตั้งชื่อให้ใหม่แล้วรู้สึกเขินๆยังไงไม่รู้เนอะ เขินเพราะไม่ใช่วัยของเรา หรือเขินที่จุงกะโบหวีทกันก็ไม่รู้ แต่น่ารัก น่ารักนะ เราอ่านไปยิ้มไป คนข้างตัวเค้าว่ายังไม่หายบ้าอีกเหรอ ขอบคุณนะที่แปลมาให้อ่านน่ารักดี อ่านแล้วมีความสุข คิดถึงตอนเป็นวัยละอ่อนเลยละ

โดย: joy&yoo IP: 112.143.7.239 วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:22:04:55 น.

ในที่สุดความจริงก็ออกมาแย้วว่าเพราะอะไรจุงเราถึงโกรธซะขนาดนั่น จุงหึงมากเลยนะเนี่ยชีวิตจริงจะหึงขนาดนี้ไม่เนี่ยขนาดประกาศไม่ให้ไปเที่ยวกับชายอื่นด้วย 555 แต่ทำไมน่ารักจัง "สำคัญแต่ตอนนี้....มีแค่คุณกับผมเท่านั้นก็พอไม่ใช่หรือ” ชอบจังประโยคตอนนี้นะ มีแค่เราสองคนก็พอแย้ว ขอบคุณนะค่ะยายนาจา ที่แปลให้อ่านนะค่ะน่ารักมากค่ะ อ่านไปยิ้มไปเหมือนกันเลย 5555 สู้สู้สู้

โดย: hunny IP: 203.144.144.164 วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:22:16:40 น.

ตอนนี้แป๋วกำลังงงกับตัวเองเหมือนชักสับสนเอาเรื่อง "คำสัญญา" กับ "คู่รักผักกาดหอม" มาตีในหัวกันมั่วไปหมดแล้ว ฮ่าๆๆ เพราะเนื้อหาน่ารักคล้ายๆ กัน

ปล. ขอบคุณนะค่ะสำหรับฟิค

โดย: แป๋ว (put123) IP: 125.25.241.221 วันที่: 25 มีนาคม 2553 เวลา:7:32:36 น.

ชื่อตอนของคุณนาจา นะ อืมม... เป็นการลดวัยไปในตัวจริงๆ อ่านจบนึกว่าตัวเองย้อนเวลาไป 10 ปีแนะ 5555 แต่น่ารักค่ะ น่ารักดี หวีดวิ้วดี ชอบบบบบ ขอบคุณค่ะ

โดย: rjumma ชม IP: 125.24.198.160 วันที่: 25 มีนาคม 2553 เวลา:9:12:14 น.

ต้องบอกว่าหวานนนนนนนน ซะ น้ำตาลเรียกพี่เลย

โดย: mae_moozaa IP: 118.175.84.52 วันที่: 25 มีนาคม 2553 เวลา:15:51:27 น.

ยายนาจา ขอสั่งหนังสือด้วยอ่ะนะ ใส่ตอนพิเศษแถมให้

ด้วยดิ และถ้ามีรวมรีมิกซ์เมื่อไหร่ ก็สั่งอีกแระ อย่าลืมนะ

โดย: สายลับ IP: 203.144.144.164 วันที่: 25 มีนาคม 2553 เวลา:21:52:26 น.

ถ้ารอตอนพิเศษ ไม่แน่จัยอ่ะว่าจะจบเมื่อรัยอ่ะคะ เพราะตอนนี้มีแค่ 5 ตอนเองหง่า ทำไงดีน้า

โดย: ยาย(นาจา) (นักรักจัยโยเย

) วันที่: 25 มีนาคม 2553 เวลา:22:35:01 น.

อยากรู้จริงๆ เลยงว่าจุงรู้จากใคร
ใครกันเป็นคนบอกตุงเรื่องโบไปเที่ยว
หรือว่าจุงแอบมีสปายกะเขาด้วยเนอะ

สุดท้ายโบก้อทำให้จุงหายงอน หรือว่าจุงแกล้งงอนเพื่อให้โบง้อกันแน่นะ สงสัยว่าจะเป็นอย่างนี้หรือเปล่านะ

โดย: wa..wa IP: 202.149.97.71 วันที่: 27 มีนาคม 2553 เวลา:7:33:03 น.

สวัสดีค่ะพี่นาจา เมห่างหายจากวงการไปนานเพราะ

งานยุ่งสุดๆๆๆๆๆๆๆแต่เมื่อกลับมาอ่านficเรื่องนี้

แบบรวดเดียวจบแล้วขอบอกว่า น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ

ยังไงคืนนี้จะกลับไปดูWGMอีกรอบ(รอบที่100แล้วมั้ง)

ขอบคุณพี่นาจานะคะที่ทำให้พวกเรามีความสุข

โดย: May maY IP: 58.11.86.36 วันที่: 27 มีนาคม 2553 เวลา:17:41:33 น.

”คุณฟังผมน่ะ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ไม่สิ นับตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องบอกผมก่อนทุกครั้งที่คุณจะไปเที่ยวหรือพักร้อน ,ห้ามไปกับผู้ชายอื่นไม่ว่าใครก็ตาม และไม่ต้องโทรชวนผู้ชายด้วย เข้าใจมั๊ย” เขาออกคำสั่งกับเธอด้วยสีหน้าจริงจัง

ชอบผุ้ชายแบบนี้จัง

“ตอนนี้เธออารมณ์ดีขึ้นหรือยัง นี่เป็นการออกเดทและพักร้อนครั้งแรกของพวกเรานะ เราควรจะนั่งรถกินลมชมวิวที่สวยงามตามข้างทางไม่ใช่หรือ ฮึ ฮยอนจุง” เธอทำให้เขาหายหงุดหงิด ด้วยการซุกตัวเบียดเค้าพร้อมๆ กับเกาะแขนของเขาซึ่งอัดแน่นไปด้วยกล้าม พลางหันหน้ามองดูวิวที่สวยงามตลอดข้างทาง

ฮวา่งโบ เธอฉลาดจริงๆ อ้อนจนใจอ่อน 5555

โดย: my_angel IP: 58.10.71.184 วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:15:11:59 น.

ตอนที่ 5 มีมาแล้วเหรอคะ
อืมมมมมม
จะรอ จะรอ และก็จะรอนะคะ

โดย: joy&yoo IP: 114.128.164.57 วันที่: 3 เมษายน 2553 เวลา:1:51:26 น.

มารอตอนต่อค่ะ
หลังจากพักร้อนแล้ว
เค้าจะไปไหนกันนะ
จะทำอะไรต่อ
เฮ้อ...แล้วเรามาอยากรู้เรื่องของเค้าทำไมเนี่ย
ฝากความหวังไว้ที่คุณนาจานะคะ

โดย: joy&yoo IP: 222.123.3.106 วันที่: 6 เมษายน 2553 เวลา:11:08:22 น.

เหอๆชอบ จุงเลนบทตบจูบๆ

โดย: VioleTa

วันที่: 7 เมษายน 2553 เวลา:17:24:43 น.

น่ารักดีค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะสำหรับเรื่องดีๆๆๆๆๆๆ

โดย: ภา IP: 118.173.50.37 วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:22:28:17 น.

เรื่องนี้จะมีมาต่อมั๊ยคะ
จะรอติดตามอ่านนะคะ

โดย: แฟนคู่จุงโบ IP: 202.176.68.41 วันที่: 24 เมษายน 2553 เวลา:23:31:52 น.

ตอนนี้คุณกกก้ามาลงไว้ตอนที่ 4-3 ชื่อตอน "วันพักร้อน ของ สองเรา"

แต่ยังไม่ได้แปลค่ะ เพราะต้องรอตอนที่ 4-4 ก่อน ขอให้อดจัยรอนะคะ

โดย: ยาย(นาจา) IP: 115.67.125.19 วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:19:41:51 น.

ยายมาเร็ว ๆ นะ เด็กน้อย ๆ ตาดำ ๆ รออยู่ค่า

โดย: Moddy IP: 124.157.182.62 วันที่: 28 เมษายน 2553 เวลา:21:51:25 น.

ตอนนี้ทำไมไม่มีที่หนุเม้นท์หละ เพราะว่าพี่นาจาแปะในบ้านหนุเม้นท์ไปแล้วในบ้านนั่นเองน่ะค่ะ......555555555+++++

โดย: 1985pumpui IP: 125.25.69.110 วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:17:27 น.

หึงๆๆๆๆ ขี้หึงชะมัด จุงหวงโบมากๆเลยอ่ะ ทำไมเปงเด็กอย่างงี้นะ..น่ารักชะมัด55
ว่าแต่หึงใครอ่ะ อยากรู้อ่ะยาย
แต่ตอนนี้ทำหนูหน้าบานเพราะชอบมากๆ
ขอบคุณนะค่ะยายหนูมีความสุขจังเลย

โดย: kanjabo IP: 192.168.182.178, 124.122.247.124 วันที่: 30 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:27:25 น.