Group Blog
 
 
มกราคม 2553
 
31 มกราคม 2553
 
All Blogs
 
คำสัญญา...ฉบับที่ 24-2












ไม่นานเขาได้ยินเสียงเปิดประตู จุนเบบี้ คยูจง และยองแซงเดินเข้ามา จุนเบบี้ส่งเสียงดังตามแบบฉบับสไตล์เด็กๆ ของเขา

“พี่ฮยอนจุงฮะ พี่ไม่เป็นไรใช่มั๊ย”

คยูจงและยองแซงซึ่งเดินตามจุนเบบี้เข้ามา

“ใช่ พี่ได้ตรวจอย่างละเอียดแล้ว พี่ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกอย่ากังวลไปเลย” เขากล่าวอย่างช้าๆ

“ตอนที่ได้ข่าวพี่เกิดอุบัติเหตุ ผมกลัวแทบแย่เลยฮะ” ฮยองจุนเข้ามานั่งข้างๆ

“พี่ฮะ พี่แน่ใจนะฮะว่าพี่ไม่เป็นอะไรแล้ว” คยูจงถาม

“ฉันหายดีแล้ว แค่เคล็ดขัดยอกนิดหน่อยเอง” เขาตอบ

“ดีแล้วฮะ ผมรู้สึกขอบคุณพระเจ้า” คยูจงรู้สึกโล่งใจ

“พี่ฮะ พี่รู้มั๊ย พวกเราไม่รู้เรื่องที่เกิดอุบัติเหตุเลยนะฮะ จนกระทั่งได้รับโทรศัพท์จากพี่ฮวางโบ”
เขารู้สึกประหลาดใจและจ้องหน้าจุนเบบี้เหมือนย้ำให้แน่ใจ

“ระหว่างที่พวกเรากำลังอัดรายการอยู่ พี่ฮวางโบก็โทรมาและถามว่า พี่ไม่เป็นอะไรมากใช่มั๊ย พวกเรางงนิดหน่อยที่ถามแบบนี้ จากนั้นพี่เขาก็บอกว่า พี่ฮยอนจุงเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ ผมจึงรีบโทรไปถามพี่มินโฮเพื่อถามรายละเอียด พี่มินโฮบอกว่าพี่นอนพักรักษาตัวอยู่และยังไม่ตื่นด้วย และยังบอกอีกว่าจะต้องตรวจร่างกายให้ละเอียดอีกครั้ง เพื่อให้มั่นใจว่าพี่ไม่เป็นอะไรจริงๆ แต่ผมก็ยังกลัวอยู่ดี” ฮยองจุนพูดเสียงอ่อย

“แล้วหลังจากนั้นล่ะ นายได้บอกพี่ฮวางโบหรือเปล่าว่าฉันฟื้นและก็ออกจากโรงพยาบาลแล้ว” เขาถามอีก

“โอ๊ะ เปล่าฮะ พอดีผมตื่นเต้นจนลืมไปเสียสนิทเลย เพิ่งนึกได้เมื่อตะกี้เอง” จุนเบบี้พูดพลางเอามือเกาหัว
ฮยอนจุงรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา “ตอนนี้ฉันไม่เป็นไรแล้ว พวกนายกลับไปพักผ่อนกันได้แล้ว” สมาชิกทั้ง 3 มองหน้ากัน หลังจากนั้นพวกเขาก็เดินออกจากห้องและปิดประตู

ฮยอนจุงกดโทรศัพท์อย่างรวดเร็วประหนึ่งเป็นเบอร์ที่โทรบ่อยที่สุด ทันที่ที่โทรติดเขาได้ยินเสียงเธอ
Yoboseyo1 นั่นฮยอนจุงใช่มั๊ย”

เขาตอบทันที “ฮะ ผมเอง”

“เธอ..เป็นอะไรมากหรือเปล่า” น้ำเสียงแสดงความเป็นห่วงของเธอ จนเขาไม่รู้ว่าจะตอบยังไง

“ผม... ผมไม่เป็นอะไรฮะ ผมออกจากโรงพยาบาลและกลับมาพักที่บ้านแล้ว”

“ว้าว จริงเหรอ ดีจังเลย” เขาได้ยินเสียงของเธอถอนหายใจ

“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกฮะ”

เธอเงียบไป “เพียงแต่ว่า ผมมีบางอย่างจะขอจากคุณ ไม่รู้จะได้มั๊ย” เขาพูด

“ทำไมล่ะ”

“ถึงแม้ผมจะไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรมาก แต่ผมก็ยังตกใจกลัวไม่หายเลย เหตุผลเท่านี้เพียงพอที่จะขอจากคุณได้หรือเปล่าฮะ”

“เธอจะมาไม้ไหนเนี่ย” เธอหัวเราะก่อนตอบ ทำให้เขายิ้มด้วย

“เอาล่ะ เธอต้องการอะไรว่ามา” เธอถามเขา

“ผมต้องการเอ่อ...” เขาถามก่อนจะเงียบไป

“คือว่า ผมอยากทาน Samgyetang2 อีกฮะ ดูเหมือนว่าจะทำให้คุณยุ่งยาก ที่ผมขอจากคุณแบบนี้” เขาแกล้งทำเสียงดูผิดหวัง

“Pssssh” เธอหัวเราะเบาๆ “ ขอฉันคิดก่อนน่ะ อืม ...ตกลง ที่ฉันทำให้ก็เพราะเธอยังตกใจอยู่นะ”

“เยี่ยมไปเลย” เขาโพล่งออกมา

“แต่ว่า ฉันจะเอาไปให้เธอได้ยังไงนะ” เธอถาม

เขาคิดก่อนตอบออกไป “ถ้าผมบอกว่าผมจะไปเอาซุปเอง หรือให้คุณเอาซุปมาให้ผม คุณคงไม่เห็นด้วยแน่ เอาอย่างนี้มั๊ย ผมจะให้ฮยองจุนไปเอาซุปจากคุณละกัน ดีมั๊ย”

“แล้วเขาจะมาเมื่อไร” เธอถาม

“ทันทีที่คุณบอกเวลามา แต่ผมคิดว่าคุณคงค่อนข้างต้องใช้เวลาในการทำนะฮะ”

“พรุ่งนี้ประมาณเที่ยงๆ ดีมั๊ย” เธอตอบ

“ดีจัง พรุ่งนี้ผมก็จะได้ดื่มซุปแล้ว” เขาหัวเราะชอบใจ

“งั้นตอนนี้ เธอก็ควรจะนอนพักผ่อนได้แล้ว”

“ฮะ คุณก็เหมือนกัน” เขาพูดจบและวางสายไป

ฮยอนจุงเดินออกจากห้องพัก และเดินไปหาจุนเบบี้ที่กำลังนั่งดูทีวีในห้องนั่งเล่น

“ฮยองจุน พรุ่งนี้นายช่วยไปเอาของที่บ้านพี่ฮวางโบมาให้ฉันหน่อยนะ”

จุนเบบี้บ่นออกมา “ทำไมฮะ ทำไมต้องเป็นผมด้วย” เขาแผดเสียงออกมา

ฮยอนจุงจับที่คอของจุนเบบี้ “เพราะว่านายจะได้ไม่รู้สึกผิดไง”

“ทำไมฮะ ผมจะรู้สึกผิดได้ยังไงในเมื่อผมยังไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อย” จุนเบบี้พยายามสลัดให้หลุดจากมือของฮยอนจุง

“เพราะนายไม่ได้โทรไปบอกพี่ฮวางโบ นายทำให้เธอต้องเป็นห่วงและไม่สบายใจด้วย แล้วอย่างงี้นายจะบอกได้ไงว่าไม่ได้ทำอะไรผิด” เขาถาม

จุนเบบี้ลืมโทรไปบอกฮวางโบจริงด้วย เขานิ่งไปชั่วครู่ “คือว่า...”

“ตกลงตามนี้นะ ฉันไปนอนแล้ว” เขาเดินกลับไปที่ห้องในขณะที่จุนเบบี้ยังยืนบ่นเป็นหมีกินผึ้งและเดินกลับไปที่ห้อง วันนี้ฮยอนจุงดูมีความสุข ดังนั้นเขาจึงหลับไปอย่างง่ายดาย


เขานอนหลับอย่างเต็มอิ่มทั้งๆ ที่ไม่ได้ฝันอะไรเลย เขาตื่นขึ้นมาจวนเที่ยงแล้ว แต่เขายังรู้สึกปวดบริเวณเอวอยู่ ยกเว้นรอยฟกช้ำค่อยๆ หายไปแล้ว หลังจากที่เขาอาบน้ำเสร็จเรียบร้อย เขาหยิบบทละครขึ้นมานั่งอ่านทันที ไม่นานจุนเบบี้ก็กลับมาด้วยใบหน้าที่บูดบึ้งพร้อมกับในมือถือถุงมาด้วย เขายื่นใส่มือของฮยอนจุงทันที “นี่สำหรับพี่”

ฮยอนจุงไม่สนใจน้องชายที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขาสนใจสิ่งที่น้องเขาถือมาต่างหาก เขารีบแกะถุงออกและหยิบกระติกใบเล็กๆออก และในถุงก็ยังมีของบางอย่างติดมาด้วย เขาจึงหยิบขึ้นมาดู

“นี่อะไรหรือ” เขาถามจุนเบบี้

“พี่ฮวางโบบอกว่านี่เป็นยาหม่องอย่างดีแก้ปวดเมื่อยฟกช้ำ พี่เค้าเคยใช้ตอนที่ฝึกเทควันโด มันจะทำให้หายปวดเร็วด้วย”

“นี่นายบอกเรื่องนี้กับเธอด้วยเหรอ” เขาจำได้ว่าไม่ได้เล่าเรื่องอาการบาดเจ็บให้เธอฟัง

“ใช่ฮะ” จุนเบบี้ตอบด้วยความมั่นใจ

“นายนี่ จริงๆ เลย ทำไมนายต้องเล่าให้เธอฟังด้วยละ”

จุนเบบี้รู้สึก “นี่มันไม่มากไปหน่อยหรือฮะ ผมอุตส่าห์ไปเอาซุปให้พี่ แทนที่พี่จะขอบคุณผม แต่กลับมาว่าผมอีก”

“ทำไมฉันต้องขอบใจนายด้วยล่ะ อย่าบอกนะ ว่านายไม่ได้กินข้าวเที่ยงที่อร่อยที่สุดกับพี่ฮวางโบ ก่อนที่นายจะกลับมา” ฮยอนจุงมองหน้าจุนเบบี้แววตากึ่งอิจฉา

“ho ho ผมเพิ่งทานข้าวเที่ยงมา พอดีพี่เขาเตรียมอาหารไว้แล้ว ผมก็เลยได้กินข้าวเที่ยงกับพี่ฮวางโบซะเลย ho ho ” จุนเบบี้หัวเราะ

“พี่เขายังฝากมาบอกอีกนะฮะ ว่าให้รีบดื่มตอนที่ยังอุ่นๆ อยู่ ภารกิจของผมเสร็จสมบูรณ์แล้ว” ทันทีที่พูดจบเขาวิ่งหนีฮยอนจุงทันทีก่อนที่จะโดนอะไรมากไปกว่านี้

เขาเปิดฝากระติกออก กลิ่นหอมที่คุ้นเคยลอยขึ้นมาแตะจมูกเขา ยิ่งทำให้อยากดื่มทันที เสียงท้องร้องดังอีกแล้ว วันนี้ทั้งวันเขาไม่กินอะไรเลย เขารอเพียงแค่ต้องการดื่มซุปของเธอเท่านั้น

เขาดื่มมันจนหมดไม่ทิ้งไว้แม้กระทั่งเศษอาหาร หลังจากนั้นเขารีบส่งข้อความให้เธอ

“ซุปของคุณอร่อยที่สุด ผมได้พลังกลับคืนมาแล้ว และต้องขอบคุณสำหรับยาด้วย

เธอส่งข้อความกลับมาทันที “หวังว่าเธอคงจะชอบนะ สู้สู้”



****************


หมายเหตุจาก Ms. Gaga

แล้วคำสัญญาฉบับที่ 24 ก็จบลงแล้ว นับเป็นคำสัญญาฉบับที่ยาวมาก จึงต้องแบ่งเป็น 2 ตอน ซึ่งเป็นเรื่องที่กล่าวถึงความรู้สึกของคนป่วยอย่างฮยอนจุงที่ได้รับอุบัติเหตุ บทต่อไปก็จะกล่าวถึงความรู้สึกของฮวางโบเมื่อทราบข่าวของฮยอนจุง

หมายเหตุ 2
Yoboseyo1 – 여 보 세 요 (ยอโพเซโย) - ภาษาเกาหลีใช้สวัสดีทางโทรศัพท์
Samgyetang2 –삼계탕 (ซัมกเยทัง) – หรือไก่ตุ๋นโสม(เกาหลี) เป็นอาหารขึ้นชื่อเอกลักษณ์เกาหลีชนิดหนึ่ง ถ้าไปเที่ยวกับทัวร์ จะต้องมีอย่างน้อย 1 มื้อ ที่จะต้องพาลูกทัวร์ไปรับประทานไก่ตุ๋นโสม แต่ถ้าหากไปเอง อยากรับประทานก็มีร้านให้เลือกอยู่ทั่วไปแต่ไม่มากนัก• ไก่ตุ๋นโสม จะใช้ไก่ที่มีอายุ 45 วันทั้งตัว ควักเครื่องในออกแล้วยัดด้วย ข้าว โสมอายุ 2 ปี เกาลัด พุทธาแห้ง กระเทียม จากนั้นนำไปต้มจนสุกและเปื่อยได้ที่ ยกมาเสิร์ฟร้อนๆถ้าไม่ปรุงจะทำให้รสชาติจืดมาก ทางที่ดีเยอะเกลือ พริกไทยลงไป จะทำให้มีรสชาติขึ้น อย่าลืมทานกับเส้นขนมจีน กิมจิและเหล้าโสมที่นำมาเสริฟให้คนละจอก จะทำให้การรับประทานไก่ตุ๋นโสมอร่อยและได้คุณค่าทางโภชนาการครบเครื่องยิ่งขึ้น
เครดิต //www.oceansmile.com/Korea/FoodKorea.htm



ติดตามคำสัญญาฉบับต่อไป ฉบับที่ 25



Create Date : 31 มกราคม 2553
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2553 13:46:17 น. 18 comments
Counter : 974 Pageviews.

 
ขอบคุณมากๆๆๆสำหรับฟิค รักคุณยายนาจามาก


โดย: pim_joongbo IP: 113.53.106.84 วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:21:33:48 น.  

 
เอะไม...วันนี้พรายทำงานพลาดหละ

ไม่ยอมมากระชิบก่อนเลยอ่ะ

กิกิกิ

เดี่ยวนี้ติดนิสัยยังไม่อ่านแต่เม้นท์ก่อนสะงัน

พี่นาจาอย่าโกดน่ะแต่เวลาหนุอ่านแล้วหนุจะเป้นจุงโบเลยอ่ะใส่ความรุ้สึกสุดๆๆพี่ก้รุ้น่ะคร่ะ

แต่ยังไงก้เป้นกำลังให้พี่นาจาน่ะคร่ะ

แขนที่เจ้บอยุ่ก้ขอให้หายๆๆๆๆเจ้บไปเลยน่ะนิ
เพราะว่าได้ทำประโยชน์ให้แก่มนุษยชาติแล้ว

เพ้อเจอ้อีกแระ
เดี่ยวอ่านก่อนน่ะคร่ะ


โดย: pUmPui1985 IP: 125.25.8.140 วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:22:09:06 น.  

 
พี่นาจาแฟนหนุมันบุคลิกเด่นมากหรอพี่
แบบว่าพี่แปลแล้วหนุเห้นภาพเลยอ่ะว่ามันเป้นยังไง
มันพุดยังไง
ทำหน้ายังไง
แล้วจุงพุดยังไงตอบยังไง

มันช่างเป้นเบบี้ของหนุจริงๆๆคร่ะ

ชอบๆๆๆๆๆ

กิกิกิกิกิ


โดย: pUmPui1985 IP: 125.25.8.140 วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:22:15:44 น.  

 
หนุว่าคนเขียนนนี้ต้องรุ้ไรมาแน่ๆเลยอ่ะ
มันสอดคล้องกะเหตุการ์ณปัจจุบันมากๆๆที่จุงทำไก่ต้มโสมได้อ่ะเปเนไปได้ไง
หนุเห้นหลายตอนแล้วทีไก่มีทุกตอนเลยแระว่าจุงอยากกินตลอดเลยอ่ะ

หนุว่ามันเป้นจริงน่ะนิไม่จิ้นอ่ะเอารเองจริงมาพุดกันเลยแระ

555555555555555555+


โดย: pUmPui1985 IP: 125.25.8.140 วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:22:18:01 น.  

 
pim_joongbo - ยายก็รักเหมือนกัน

ปุ้ยจ๊ะ ขอบคุณนะคะ สำหรับคำชม และ วุ้ย ยายรู้ไงว่า จุนของปุ้ยท่าทางเป็นไง ตอนแปลต้องหลับตานึกภาพเลยนะ

แหะแหะ


โดย: ยาย(นาจา) IP: 58.8.96.228 วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:22:23:14 น.  

 
เด็กข้างบนสงสัยจะชอบมาก เม้นไปตั้งสามอัน


คุณยายรู้สึกเบบี้จะได้รับบทเด่น จริงๆหรือเป็นน้องเขยคนโปรดของโบ

แต่โบเป็นห่วงจริงเลยเนาะ จุงก็แคร์โบมากด้วย ไอ้ไก่ต้มโสมนี่ตามมาหลอกหลอนจนถึงทุกวันนีี้


โดย: nonnie (VioleTa ) วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:23:05:58 น.  

 
ไม่มีอะไรมากกว่าคำขอบคุณ
ขอบคุณมากนะค่ะ
คุณ(ยาย)นาจา
ขอให้แขนหายไว ๆ นะค่ะ


โดย: fogus01 IP: 203.144.144.164 วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:23:48:56 น.  

 
จุงอ้อนซะน่าดูเลยนะ ได้โอกาสแล้วชิมิ
จุนเบบี้ นี่ก้อน่ารักนะ ทำเหมือนไม่อยากไปเอาให้ แต่สุดท้ายก้อไปอยู่ดี แถมได้กินข้าวแสนอร่อยให้จุงอิจฉาอีกค่้างหากนีะเนี่ย

ทำไมจุงถึงใช้แต่จุนเบบี้ล่ะ ไม่เห็นให้คนอื่นไปเอาให้แทนล่ะ
อยากรู้จัง มีคำตอบไหมจ๊ะ ยายจ๋า


โดย: wa..wa IP: 202.149.97.71 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:44:45 น.  

 
หนุกหนาน เช่นเคยจ้า ยายนาจา

บรรยายได้ตรงบุคคลิกที่ซู๊ดดดดด

ขอบคุณยายค่ะ สำหรับฟิคสนุก ๆ


โดย: อัม IP: 172.16.34.112, 202.149.101.72 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:29:58 น.  

 
และแล้ว สัญญาฉบับที่ 24-2 ก็มีโบของเราไปเต็มๆ


ขอบคุณยายสำหรับคำแปลนะคะ ^^


ตอนนี้ น่ารักมากเลยค่ะ ทั้งจุง และจุนเบบี้ (อิจฉาจุนจิงๆได้ทานกลางวันกะโบ 555+)

คนเขียนเค้าเก่งนะคะ รวมเรื่องราวมาปะติดปะต่อกันได้เนียนมาก คิดว่าเรื่องจริงไม่ใช่นิยายเลยอ่ะค่ะยาย


โดย: daffodial วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:46:49 น.  

 
ยายฟิคยายหนุกหนาน
คนอ่านมากมายนะเนี่ย


โดย: pam_envi IP: 172.24.3.81, 203.155.220.236 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:53:45 น.  

 
คูณยาย แบบว่าอยากอ่านฟิคตอนต่อไปแล้วทำงัยดีค่ะ หวังว่ายายคงเห็นใจนะค่ะ ได้โปรดลงด่วนค่ะ


โดย: pim_joongbo IP: 113.53.106.84 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:52:23 น.  

 
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ


โดย: kimjang IP: 110.49.156.214 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:43:32 น.  

 
ว่าแย้วว่าจุงจะต้องอ้อน แถมอ้อนซะ จุนเบเบี้น่ารักจริงๆๆ ทำตามคำสั่งพี่ชายตลอดเลย คำว่าขอบคุณยายนาจา รู้สึกว่าจะน้อยไปนะค่ะ แต่อยากบอกว่าขอบคุณจริงๆๆ ค่ะ จะเป็นกำลังใจให้ยายนาจาต่อไปนะค่ะ สู้สู้สู้ ค่ะ


โดย: hunny IP: 203.144.144.164 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:58:56 น.  

 
ไม่มีตอนต่อไปหรอ ...?

TT_TT


โดย: 0.- IP: 117.47.85.147 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:59:15 น.  

 
มาเยี่ยมแฟนๆฟิคทุกคนนะคะ

วันนี้ เข้ามามีข่าวจะมาบอก คือเรื่องฟิค(แปล) "คำสัญญา" จะเปลี่ยนเวลาการลงฟิคนะคะ เนื่องจากตั้งแต่ตอนที่ 25 เป็นต้นไป จะเริ่มมีรายละเอียดมากขึ้น ตัวละครมากขึ้น ภาษาที่ใช้เริ่มเยอะและยากขึ้น ดังนั้น

จึงขอใช้เวลาในการแปลเพิ่มขึ้นนะคะ ทั้งนี้คิดว่าพวกเราคงจะได้รับความเข้มข้นและรายละเอียดของพวกเขามากขึ้นด้วย ที่ผ่านมายอมรับว่าใช้เวลาค่อนข้างเร้วจึงทำให้ขาดตกบกพร่องไปบ้าง ซึ่งน้องๆก้อให้อภัยอย่เสมอนะคะ เอาเป้นว่า ฟิคครั้งต่อไปจะลงวันอังคาร พฤหัส และ เสาร์

โดยเริ่มตอนที่ 25 วันนี้ประมาณ 2 ทุ่มนะคะ หวังว่ายังคงจะให้กำลังจัยให้กับทีมงานเช่นเดิมนะคะ

ขอบคุณอีกครั้งคะ

ยาย(นาจา)
kungnang45@hotmail.com


โดย: ยาย(นาจา) IP: 202.149.97.71 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:09:31 น.  

 
จุงจ๋า หายไว ๆ คะ



โดย: mam999 IP: 61.19.21.111 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:14:52 น.  

 
สนุกมากเลย ตามอ่านอยู่ทุกวัน ก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมไม่มีตอนเพิ่มซะที รู้เหตุผลแล้ว ขอบคุณนาจามากนะคะที่ทำให้สมาชิกทั้งหลายมีความสุข ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะ


โดย: สายลับ IP: 203.144.144.164 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:30:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อุคจ๋านาจาไทยแลนด์
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]




"ห้ามนำไปเผยแพร่ต่อที่อื่น นอกจากจะได้รับอนุญาตจากเจ้าของบล๊อคก่อนเท่านั้น"

:: Online User
Friends' blogs
[Add อุคจ๋านาจาไทยแลนด์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.