สายใยแห่งรัก – บทส่งท้ายพิเศษตอนสุดท้าย 20 ปีต่อมา ที่บ้านหลังนั้น หลังที่เปี่ยมล้นไปด้วยความสุข และดูเหมือนจะอบอุ่นขึ้นเรื่อยๆ โดยมีผู้นำของครอบครัว คิมฮยอนจุง นั่งเคียงคู่กับอดีตนักร้องสาวเซ็กซี่ผู้โด่งดัง “คุณห้ามโกหกว่าผมยังหล่อและดูดีอยู่เป็นอันขาดน่ะ” ฮยอนจุงพูดด้วยความกังวล “แต่ชั้นไม่ได้โกหกเธอจริงๆ น่ะ” “คุณรู้รึเปล่า ตอนนี้ผมเริ่มมีผมหงอกเต็มไปหมด อ้าหหห์ แย่จัง” “ไหนขอชั้นดูหน่อยซิ” เธอลุกขึ้นไปขยี้ผมของฮยอนจุงและเริ่มนับผมที่ขาวโพลน “ผมหงอกเส้นนี้มันคงขึ้นตอนที่ยุนโฮชมว่าชั้นยังสวยและเซ็กซี่ไม่เปลี่ยนแปลง” “เส้นนี้คงจะขึ้นตอนที่ลูกสาวคนที่สองไปเตะลูกชายของคยูจงแน่ๆ” “เส้นนี้น่าจะขึ้นมาตอนที่ฝาแฝดของเรากลับมาบ้านสภาพเมามายเหมือนเธอสมัยหนุ่มๆไม่มีผิด ส่วนเส้นนี้........” “บูอินเลิกนับเหอะ” เขาเริ่มกังวลใจ “ผมหงอกเส้นนี้มันคงต้องขึ้นตอนที่จีฮยอนไปเดทกับลูกสาวของจองมินแน่นอนเลย” ระหว่างที่เธอนับผมหงอกของฮยอนจุงนั้น จีฮยอนก็โผล่หน้าออกมาจากห้องนั่งเล่น “แม่ฮะ ยังไงซะพ่อก็ยังดูอ่อนกว่าอายองแซงน่ะฮะ” จีฮยอนพูดขัดจังหวะขึ้นมา ฮวางโบได้แต่หัวเราะออกมา ขณะที่เธอได้ยินสามีสุดที่รักเรียกจีฮยอนให้ออกมาคุย “ว่าไงโย่วๆ ลูกรักของพ่อ” “ก็ไม่มีอะไรแปลกใหม่ฮะ” ระหว่างที่สองพ่อลูกนั่งปรึกษาปัญหาหัวใจกันนั้น ฮวางโบอดแอบมอง จีฮยอน ลูกชายคนโตของเธอไม่ได้ สมัยก่อนเธออาจจะรู้สึกสงสารที่ตอนที่จีฮยอนเกิดมาท่ามกลางที่เธอต้องทิ้งเกาหลีไปอยู่ที่ปารีส ที่มีแต่ความอ้างว้างและโดดเดี่ยว แต่จีฮยอนก็เป็นสายใยเส้นบางๆที่ทำให้เธอและฮยอนจุงได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง จีฮยอนในวันนี้ ไม่ใช่เด็กน้อยในสายตาของใครหลายคนอีกแล้ว เพราะเขาเป็นต้นกำเนิดพันธุกรรมครอบครัวผักกาด ที่ได้รับเชื้อจากฮยอนจุงมาเต็มๆ ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตาหรือนิสัย หากจะต่างก็ตรงที่ว่า ความสูงที่เลยนำหน้าพ่อไปหลายเซนต์ ที่เป็นเช่นนี้ก็อาจเป็นเพราะว่า พ่อของเขาคอยนึกอิจฉาความสูงของลีมินโฮเมื่อครั้งเล่น F4 ก็เป็นได้ “ความรักของลูกเป็นยังไงบ้าง ไหนลองเล่าให้แม่ฟังซิ” “แม่ฮะ อาคยูคงเล่าให้แม่ฟังแล้วใช่มั๊ยฮะ” จีฮยอนพูดพลางไปนอนหนุนตักแม่ “นี่ จีฮยอน ลูกไม่ใช่เด็กน้อยแล้วน่ะ ลุกขึ้นมานั่งคุยเดี๋ยวนี้ เพราะตักของแม่สำหรับพ่อคนเดียวเท่านั้น” ฮยอนจุงพูดพลางดึงแขนจีฮยอนให้ลุกขึ้นมานั่ง “นี่ เมื่อไหร่จะเลิกนิสัยหึงไม่เข้าเรื่องซักทีน่ะ” “เมื่อไหร่ที่คุณหยุดสวย เมื่อนั้นล่ะผมจะหยุดหึง” ฮยอนจุงยังคงพูดในบทบาทของคนแก่ที่ขี้หึงไม่เลิก “เล่าต่อไปซิ จีฮยอน เป็นยังไงบ้าง ความรัก และ ว่าที่พ่อตาจอมจู้จี้น่ะ” “เฮ้อ สำหรับปารก์ฮาซอนคงไม่ค่อยมีปัญหาหรอกฮะ แต่สำหรับว่าที่พ่อตานี่สิ ผมชักจะหนักใจ” จีฮยอนอดไม่ได้ที่จะนินทาจองมิน “เขาทำอะไรลูกเหรอจ๊ะ” ฮวางโบอดเป็นห่วงลูกชายไม่ได้ “ทุกครั้งที่ผมไปเยี่ยม อาจองมินมักจะเทศน์ผมเป็นการใหญ่ ไม่ว่าจะเรื่องของศีลธรรม หรือ จริยธรรม จนบางครั้งผมสับสนว่าผมไปหาแฟน หรือ ไปเข้าโบสถ์เพื่อรับฟังคำสั่งสอน วันไหนที่ผมทำตัวไม่ถูกใจ อาจองมินก็ขู่ว่าจะไม่ยกลูกสาวให้ผมบ้างล่ะ จะส่งฮาซอนไปเมืองนอกบ้างล่ะ บางทีผมก็ท้อน่ะ นึกไปแล้วผมก็อดนึกถึงความรักของพ่อและแม่ไม่ได้เลยฮะ” ฮยอนจุงอดยิ้มด้วยความภาคภูมิใจไม่ได้ “ลูกก็ควรเอาความรักของพ่อและแม่ไปเป็นตัวอย่างสิ ลูกรู้มั๊ย กว่าที่จะพ่อจะมีลูก และน้องๆอีกหลายหน่อ มันไม่ใช่ง่ายเลย เพราะพ่อต้องฟันผ่าอุปสรรคมากมาย” “อุปสรรคอะไรเหรอฮะ ไม่เห็นอายองแซงเคยเล่าเลยฮะ” “รายนั้น ถ้าไม่ถามก็ไม่เล่าหรอกลูก ลูกก็รู้จักนิสัยของอาไม่ใช่หรือ “ “ฮะ ใช่ ผมลืมเสียสนิทเลย ว่าแต่พ่อเล่าให้ผมฟังบ้างสิฮะ” “อืม สมัยที่พ่อกับแม่รักกัน เราสองคนต้องฟันฝ่าอุปสรรคมาด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นแฟนคลับ หรือทางบริษัท ฯ หรือแม้แต่ข่าวลือที่แพร่กระจายจริงๆบ้างไม่จริงบ้าง แต่เรื่องพวกนี้มันไม่ทำให้พ่อกับแม่หวั่นไหวเลยน่ะลูก” ฮยอนจุงชายแก่ในวันนี้เล่าด้วยความภาคภูมิใจ “พอเราแต่งงานกันได้ไม่นาน แม่ก็คลอดน้องฝาแฝดออกมา ช่วงนั้นพ่อก็ถูกเรียกตัวให้เข้ากรมรับใช้ชาติ และพ่อจำเป็นต้องปล่อยให้แม่เลี้ยงดูน้องๆตามลำพัง ถึงแม้ว่า พวกอาๆจะผลัดกันมาช่วยดูแล แต่มันก็ยังทำให้แม่ของลูกต้องเหนื่อยอยู่ดี เชื่อมั๊ยลูก จากวันนั้นถึงวันนี้ พ่อยังไม่เคยได้ยินแม่เขาบ่นว่าเหนื่อยเลย ว่าไปแล้วพ่อก็อยากขอบคุณแม่ของลูกจริงๆน่ะ ” ฮยอนจุงพูดพลางหันส่งตาหวานให้ฮวางโบ “ดังนั้น จีฮยอนลูกพ่อ จงอย่าได้ท้อล่ะ” “ฮ่ะพ่อ ว่าแต่ วันเกิดของแม่ปีนี้ พ่ออยากจะทำอะไรให้แม่ฮะ” “อืม ยังไม่รู้เหมือนกัน บางทีพ่ออาจจะพาแม่ไปเที่ยวต่างประเทศสองคนตายาย และเมื่อกลับมาพ่อก็จะไปคุยกับอาจองมินเพื่อสู่ขอฮาซอนให้ลูก จากนั้น...” “พ่อฮะ แต่ผมยังไม่รีบร้อนฮะ เพราะตอนนี้ผมอยากใช้ชีวิตเหมือนพ่อมากกว่า กินเที่ยวได้ทำงานดนตรีที่ตัวเองรัก ไปเยี่ยมอาเบบี้เพื่อกินไอศรีมฟรี ไปพักผ่อนเยี่ยมอาคยูที่ต่างจังหวัด ไปซ้อมดนตรีที่สตูดิโอของอายองแซง ได้พาแม่ไปร่วมงานการกุศล แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้วฮะ” “แล้วลูกได้บอกกับฮาซอนหรือยัง พ่อว่า ฮาซอนเองคงอยากจะออกมาอยู่ข้างนอกมากกว่าที่จะอยู่กับอาจองมินน่ะ” “ใครว่าล่ะฮะ ฮาซอนของผมเธอติดอาจองมินมากกว่าผมซ่ะอีก เธอบอกว่า ถึงพ่อของเธอจะจู้จี้ไปบ้าง แต่จริงๆแล้วก็เป็นคนที่ออกจะใส่ใจความเป็นอยู่ของอาๆทุกคน ไม่แม้แต่เธอหรือแม่ของเธอน่ะฮะ” “งั้นก็แล้วแต่ลูกน่ะ ตอนนี้พ่อว่าจะพาแม่ออกไปเดินเล่นสูดอากาศซ่ะหน่อย” ว่าแล้วฮยอนจุงก็จุงมือของฮวางโบขึ้นมา แล้วก็พากันไปเดินเล่นสูดอากาศด้านนอก ที่สวนสาธารณะ หากใครบางคนอยู่บริเวณนั้น จะเห็นตายายคู่หนึ่งจูงมือเดินเล่นกันอย่างมีความสุข “ชิลลาง ไม่น่าเชื่อเลยน่ะ ว่าเราสองคนจะอยู่ด้วยกันมาจนทุกวันนี้ ชั้นมีความสุขมากเลยน่ะ” “ผมก็เหมือนกัน ผมมีความสุขมาก ผมอยากขอบคุณบูอินที่ให้โอกาสผม ได้เป็นชิลลางของคุณ จึงทำให้ผมได้มีวันนี้ วันที่ได้ดูแลบูอิน” “อืม ชิลลาง แล้วถ้าตอนนี้เธออธิษฐานขอพรได้ เธออยากจะได้อะไรอีก” “สำหรับผม แค่มีคุณอยู่เคียงข้างผมก็พอแล้วล่ะ แต่ถ้าให้ผมอธิษฐานจริงๆน่ะเหรอ เอ่อ ผมจะอธิษฐานว่าในอนาคตหากถึงวันสุดท้ายของเราจริงๆ ขอให้ผมได้มีชีวิตอยู่ส่งบูอินไปอยู่ที่ดาวเหนือดวงนั้นก่อน หลังจากนั้นผมค่อยตามบูอินไป ไปดูแลบูอินที่นั่น” “ชิลลาง ขอบคุณน่ะ ที่เธอยังจำได้ คำสัญญาของเธอได้ เธอจะเป็นอ๊อกซิเจนให้ชั้น และ ชั้นเองก็จะเป็นอ๊อกซิเจนให้เธอ” “ใช่ฮะ วันใดก็ตามที่คุณหมดลมหายใจ วันนั้นก็จะเป็นวันที่อ๊อกซิเจนของผมก็หมดไปเช่นกัน เราจะเป็นลมหายใจให้กันและกันน่ะฮะ สัญญากับผมสิ” “จ๊ะ ชั้นสัญญา” สายใยแห่งรัก จบบริบูรณ์ (จริงๆ) ไม่รู้จะถูกใจผู้อ่านมากน้อยแค่ไหน เพราะเป็นฟิคเรื่องแรกที่เขียนเพิ่มขึ้นมา แต่ก็เขียนจากใจให้ผู้อ่านน่ะ ในวันนี้บรรยากาศอืมครึม ให้เราได้คิดถึงความรักของพวกเขาได้อยู่รักกันจนถึงวันสุดท้ายของกันและกัน แล้วก็มาเข้าเพลง ลมหายใจกันและกัน วิ้ว ยาย(นาจา) 22/6/53   Create Date : 22 มิถุนายน 2553 20 comments Last Update : 22 มิถุนายน 2553 15:01:16 น. Counter : 1261 Pageviews. Share Tweet

ยายจ๋า ขอบคุณมากๆๆเลยค่ะ ถูกใจมากๆๆ และชอบมากๆๆด้วยค่ะ อาเบบี้ อาคยู อายองแซง และพ่อตา มินนี่ มีความสุขที่สุดเลยค่ะ   โดย: อ๊อฟ IP: 58.9.43.170 22 มิถุนายน 2553 15:26:39 น.

ขอบคุนมากๆเลยค่ะยาย มีความสุขทุกครั้งที่เข้ามา...น่ารักอ่ะ อ่านไปยิ้มไป ยายจ๋ารวมเล่มนะ จะได้เก็บไว้อ่านความน่ารักของจุงกะโบ น๊ายายนะ...Please.....   โดย: tonaor IP: 202.28.62.245 22 มิถุนายน 2553 16:42:15 น.

ขอบคุณมากมาย และถูกใจมากเป็นการจบที่ทุกคนรอคอยและสมหวัง และเราหวังว่าการจบของคนทั้งคู่จะเหมือนในฟิคนี้ มีความสุขทุกครั้งที่เข้ามาอ่านฟิค ขอเป็นกำลังใจให้ คุณนาจาและทีมงานทุกคน ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: lamlert IP: 87.171.74.131 22 มิถุนายน 2553 16:54:53 น.

ชอบมากเลยค่ะตอนนี้ น่ารักมากๆ มีความสุขจังเลยที่ได้อ่านฟิคเรื่องนี้ ขอบคุณยายและทีมงานทุกคนนะคะ ที่แปลฟิคดีๆให้เราได้อ่านกันและจะเป็นกำลังใจให้ตลอดไป "พวกเราจะเชื่อมั่นในความรักของจุงโบตลอดไป"   โดย: Jai > FC.Joongbo IP: 119.31.3.33 22 มิถุนายน 2553 20:35:54 น.

ยายน่ารักอ่ะ ชอบ ชอบ ชอบประโยคนี้อ่ะ "เมื่อไหร่ที่คุณหยุดสวย เมื่อนั้นล่ะผมจะหยุด" จุงนี่ก็ขี้หึงตั้งแต่หนุ่มจนแก่เลย ขอบคุณมากๆ เลยค่ะยาย   โดย: เป้ (สิงโตหัวโต ) 22 มิถุนายน 2553 20:38:58 น.

ตกลงว่าดั๊บเค้าจะอยู่ด้วยกันไปจนแก่ใช่มั้ยยาย แล้วจุงมีมินนี่ เป็นพ่อตานี่นะ ก๊ากกก ไม่อยากจะคิดเลย หลบมินนี่ไม่พ้นจริง ๆ น่ารักนะยาย อยากเห็นครอบครัวแบบนี้จริง ๆ เป็นอนาคตที่น่ารักมากก ขอบคุณค่ายาย   โดย: มัม IP: 58.9.75.101 22 มิถุนายน 2553 21:19:02 น.

O๐O""จบแล้ว...แบบว่าน่ารักมาเลย... ขอบคุณค่ะยายยยย....   โดย: rakjung IP: 61.90.7.251 22 มิถุนายน 2553 21:26:26 น.

ในที่สุดก็ได้อ่านซะที ตอนจบจริงๆของคุณยาย น่ารักมากเลยค่ะ ชอบๆ ถูกพาดพิงทุกคนไม่เว้นแม้แต่ลีมินโฮ แต่มินนี่จะเป็นคุณพ่อตา แอบน่ากลัวนิดๆนะคะ น้องจีฮยอน ^^ ขอบคุณนะคะคุณยาย   โดย: เมี่ยง IP: 61.90.36.42 22 มิถุนายน 2553 23:04:53 น.

น่ารักมาก ๆ เลยค่ะ อ่านแล้วอิน นึกว่าเรื่องจริงไปซะแร้ว   โดย: อัม IP: 172.16.34.112, 202.149.101.72 23 มิถุนายน 2553 11:40:48 น.

หลังจากรอคอยมานาน ฟิคก้จบลงอย่างสมบูรณ์ ขอบคุณยายนาจากมากค่ะ ที่แต่งเรื่องที่ดีดี มาให้ได้อ่าน มีความสุขอยู่หน้าคอมคนเดี่ยว เพื่อนบางคนหันมาเห็นก็ว่าเป็นอะไรยิ้มอยู่ได้คนเดี่ยว ไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนกันหรือเปล่า ภาวนาให้เรื่องทั้งหมดนั้น เป็น DREAM COME TRUE ด้วยเถอะ ^^   โดย: l_u_c_k_y IP: 58.136.48.184 23 มิถุนายน 2553 12:10:58 น.

ขอบคุณมาก ๆ นะคะ คุณยาย อ่อนหวานมั่ก ๆ ค่าาาา ยิ้มให้กับตัวเอง อย่างหน้าบานเชียวค่ะ   โดย: Joong Luv Bo IP: 124.120.200.182 23 มิถุนายน 2553 16:16:31 น.

ขอบคุณค่ะยาย อยากรู้จัง มินนี่ของเราแต่งกะใคร อิอิอิ   โดย: ตอง (vanilla caramel ) 23 มิถุนายน 2553 19:40:59 น.

ยายขอบคุณนะ มีความสุขมาก อย่าลืมรวมเล่มนะคะ ยาย....ทำไมแต่งให้ตัวเองอกหักจากมินนี่ซะนี่....   โดย: joy&yoo IP: 112.143.6.205 23 มิถุนายน 2553 23:35:36 น.

ยกนิ้วหัวแม่โป้งให้เลยค่ะ คุณยาย แอบอ่านระหว่างทำงาน สนุกจริงๆ ไม่ได้เข้ามานานมาก อ่านอีกทีจบจริงๆ เสียแล้ว ขอบคุณ ยาย(นาจา) คุณแป๋วที่มีอะไรดีๆให้คลายเครียด ขอบอกว่าเยี่ยมมากๆ จินตนาการเอาใจช่วยของให้เรื่องจริงจบแบบ Happy Ending เช่นนี้ ป้ารดาค่ะ   โดย: ป้ารดา IP: 61.7.248.107 24 มิถุนายน 2553 13:32:58 น.

ยายชอบและถูกใจมากๆค่ะ เอิ้กๆ พ่อตามินนี่อ่ะ หนูชอบที่สุด555 ว่าแต่อยากเห็นอายองแซงตอนแก่เหมือนกันนะเนี่ย อิอิ เพราะจะได้เห็นจุงด้วย พ่อจีฮยอนมีความรักแล้ว สู้ๆนะจีฮยอน น่ารักที่สุดตากะยาย เดินจูงมือนึกถึงความทรงจำที่มีร่วมกัน ความทรงจำที่สร้างและเดินไปด้วยกันนะจุงโบ น่ารักค่ะยาย ขอบคุณมากๆนะค่ะ สมบูรณ์มากๆฟิคเรื่องนี้ เป็นกำลังใจให้ยายต่อไปนะค่ะ ขอบคุณยายน่ารักที่สุด จุ๊บๆ   โดย: kanjabo IP: 192.168.182.221, 124.120.1.229 25 มิถุนายน 2553 20:10:03 น.

จุง หึงแม้กระทั่งจีฮยอนเลยนะเนี่ย ฮ่า ฮ่า และจีฮยอนก็ยังชอบกินไอติมฟรีจาอาเบบี้ น่ารักมากเลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะยาย เป็นตอนจบที่สมบูรณ์และมีความสุข อ่านไปอมยิ้มไป   โดย: faiiz IP: 203.131.211.156 26 มิถุนายน 2553 23:41:57 น.

อ๊าาาายายขอบคุณค่ะ น่ารักมากเลย อ๊าา ยายหนูอยากรู้เรื่องจีฮยอนต่อซะแล้ว เหอๆ แล้วพี่เขี้ยวของหนูแต่งงานกับเค้าไม่ร๋อคะ อิอิ คิดไปไกลแล้ว อิอิ   โดย: enjoy IP: 124.122.166.187 27 มิถุนายน 2553 1:39:36 น.

ถึงจะมีคนใจดีอ่านให้ฟังแล้วก็ตาม ความรู้สึกก็อยากจะอ่านอีกครั้ง มีความสุขมากคะ เอ๊...อยากรู้จังแม่ของฮาซอนจะจู้จี้กับจีฮยอนไหมนะ...คุณปาร์คนาจานะ ขอบคุณนะคะยาย   โดย: ning IP: 124.120.240.67 1 กรกฎาคม 2553 19:45:20 น.

มีความรู้สึกว่าแม่ของฮาซอนเปงคนใจดี มั่นใจในตัวเองเปงบางครั้ง แต่รักสามีและลูก ที่สำคัญรักคนรอบข้างไม่ว่าจะเปน ครอบครัวผักกาดหอม หรือ ศรีภรรยาของสมาชิกดั๋บค่ะ   โดย: ยาย(นาจา) IP: 58.8.124.209 3 กรกฎาคม 2553 21:17:53 น.

ขอบคุณค่ะ คุณ ยายนาจา   โดย: กัล IP: 125.27.234.111 12 กุมภาพันธ์ 2554 20:55:06 น.