ทะเลใต้..โอกินาว่า

สวัสดีทุกท่านอีกครั้งครับ เมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา ผมมีโอกาสลาพักร้อนไปญี่ปุ่นอีกครั้งครับ คราวนี้ไปหมู่เกาะโอกินาว่าครับ โอกินาว่าเป็นจังหว้ดที่อยู่ใต้สุดของญี่ปุ่น ซึ่งหลุดออกมาอยู่นอกแผ่นดินใหญ่ของญี่ปุ่น โอกินาว่าเมื่อก่อนเป็นรัฐอิสระ แต่เพิ่งมาอยู่กับญี่ปุ่นเมื่อ 30 กว่าปีมานี่เอง มาดูกันเลยครับ ตอนนี้เก็กหล่อหน้ารูปเทวดาอีกครั้ง ตายังปรือๆอยู่เลย เนื่องจากมาสนามบินตั้งแต่ตี 5 กว่าๆ แหะๆ

แวะมานั่งพักผ่อนที่ kingpower lougne ก่อนครับ ขอบอกว่าอยู่ห่างเกทของ china airlines แบบคนละฝั่งเลย

บริเวณด้านใน มีที่นั่งเยอะนะครับ แต่คนไม่มากเท่าไร คงเช้าอยู่มั้ง

อาหารว่างมีบริการมากมายนะครับ ทั้งเบเกอรี่ แซนวิช น้ำผลไม้ต่างๆ ชา
กาแฟ และฟรีอินเทอร์เน็ท ผมใช้บริการอยู่เกือบ 2 ชม. พอดีทำ check in online ไว้ล่วงหน้าตั้งแต่เมื่อวาน แล้วรีบตรวจหนังสือเดินทาง เห็นมะ ประโยชน์ของการเช็คอินล่วงหน้า ดียังงี้นี่เอง เออ..อิ่ม

ก่อนบ๊ายบาย kingpower lougne ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกอีกทีนะ

เดินมาเกทแล้วครับ ขาแทบจะลาก พี่เบิ้ม 747 มารับไปไทเปครับ

อีกสักรูป

ข้างๆผม เจ้าถิ่น JAL ครับ คิดว่ากำลังจะไปโตเกียว

ไปล่ะน้า แล้วเจอกันอีกอาทิตย์หน้า

ตัดมาบนเครื่องเลยนะครับ seafood meal ของการบินไทย บนเครื่อง china airlines

3.30 ชั่วโมง ผ่านไป ถึงสนามบิน taoyuan taipei แล้วครับ

จากนั้นต้องนั่ง โมโนเรล ไปอีกอาคารหนึ่งเพื่อไปเปลี่ยนเครื่อง

ออกตัวมาแล้ว

อาคาร 1

ไปสู่อาคาร 2

ศิลปกรรม modern art เกี่ยวกับเด็ก ในอาคาร 2


แล้วก็รอเปลี่ยนเครื่องประมาณ 3 ชม.ก็ได้ขึ้นเครื่องต่อเสียที

in flight ไทเป-โอกินาว่า แค่ชั่วโมงกว่าๆ เอง

ถึงแล้วเราก็เข้าเมืองด้วยรถ monorail คล้ายๆบีทีเอส บ้านเรา คนแน่นมากๆ แต่สะดวกครับ เพราะรถจะวิ่งถึงสนามบินเลย


ถึงแล้วจ้า บรรยากาศภายใน hostel ที่เห็นนอนอยู่นั้น คือพนักงานที่นี่ครับ เธอมีชื่อเล่นว่า angela โอ้ว

ยามเช้า มองจากดาดฟ้าลงมาครับ ถนนหนทางยังเงียบอยู่เลย

นั่งเพลินๆก็มีหนุ่มน้อยมานั่งเล่นกลองอยู่ใกล้ๆ เป็นลูกครึ่งสวิสและญี่ปุ่นครับ ชื่อ โยเซอิ เล่นกลองเก่งทีเดียวครับ

หันไปมองด้านนอกอีกที ตึกเยอะเหมือนกันนิ


ถนนในตัวเมืองจะมีคลองระบายน้ำกั้นกลางอยู่ตลอดครับ ตอนนี้ผมกำลังเดินไปท่าเรือ tomarin


ผ่านตู้ขายบุหรี่แวะดูซะหน่อย ราคาพอๆกับบ้านเรานะ

แอ่นแอ๊น ถึงแล้วจ้า ท่าเรือ tomarin เป็นท่าเรือที่ใครต้องการไปเที่ยวที่เกาะอื่นๆ เช่น เกาะมิยาโกะ เป็นต้น

มองเห็นสะพานข้ามไปไหนไม่รู้

เดินมาอีกหน่อย เป็นสะพานหัวมังกรครับ สัญลักษณ์ของโอกินาว่า

ถ่ายหัวมังกรใกล้ๆหน่อยนะครับ

ถ่ายข้างหน้าท่าเรืออีกที
ภายในตึกจะมีการฉายวิดีโอเกี่ยวกับสัตว์ใต้ทะเลให้ดูด้วยครับ

เดินออกมาจากท่าเรือแล้ว ผ่านห้องน้ำสาธารณะแบบโบราณ อืม แต่ไม่กล้าเข้านะครับ แหะๆ

ผ่านตู้ไปรษณีย์ นึกถึงเรื่องโดราเอมอนอ่ะ

อยากมีรถแบบนี้ใช้บ้างจัง

ตู้ละลายทรัพย์ โปรดสังเกตว่ามีมังกรน้อยบนหลังคาด้วย น่ารักดีครับ

monorail ในเมืองนาฮาครับ ผมใช้บริการตลอดที่อยู่ที่นั่นเลย ตอนนี้กำลังจะไปร่วมงาน naha matsuri ครับ


งาน naha matsuri ในญี่ปุ่น แต่ละจังหวัดจะไม่เหมือนกันนะครับ ที่นี่จะเป็นการแข่งชักเย่อเชือกยักษ์ ผมเคยรีวิวไว้ที่ห้อง bp แต่เอามาโพสต์ที่นีอีกครั้งแล้วกัน ถ่ายรูปกับเชือกยักษ์ซะหน่อย มีขนาดใหญ่มากครับ

ดูอีกด้านของเชือก

เชือกจะมีความยาวมากนะครับ จากสี่แยก kokusai ยาวไปจรดอีกฝั่งนึงเลย


น่าจะเป็นรถของเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์งานน่ะครับ เพราะงานจะเริ่มช่วงบ่าย แต่ตอนนี้คนมาถ่ายรูปกันเยอะแล้ว

อ่ะ! ให้ดูขนาดอันมโหฬารอีกครั้ง

จากนั้นผมเดินไปทางถนนkokusai ครับ ตรงนั้นจะเป็นจุดเริ่มต้นของขบวนแห่จากแต่ละที่ ซึ่งจะแข่งประดับธงและแห่มาตามถนน มีมากมายเลยครับ

ธงอีกอันนึง

ขบวนแห่มาแล้วครับ คนยกธงซึ่งมีน้ำหนักมาก จะแต่งตัวเหมือนกัน ต้องเดินหลบนะครับ กลัวเขาถือไม่ดีจะล้มลงมาน่ะ

มีการจุดปะทัดด้วย เครื่องมือเขาดูแปลกๆนะ

ขบวนเด็กๆ แต่งตัวน่ารักๆ

อีกหนึ่งสีสัน สดใสมากๆ

หน้าร้านขายของที่ระลึก ผมชอบป้ายนี้มากเลย

ยามเหนื่อยก็นั่งเก้าอี้มะระก่อนนะครับ มะระ(goya) เป็นอาหารขึ้นชื่อของโอกินาว่าครับ จนเป็นสัญลักษณ์ไปแล้ว

มีทาโกยากิให้ชิมด้วย แต่ผมไม่ได้กินนะ


จากนั้นผมก็เดินไปที่สถานีmonorail ที่นี่ยังทำภาพผนังเป็นรูปงานmatsuri เลยครับ

ช่วงบ่ายเริ่มต้นแล้วครับ ตอนนี้คนเริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆ ขบวนธงต่างก็มารวมที่สี่แยกkokusai หมดแล้ว เป็นการแห่ธงทั้งหมดรวมกัน สวยมากครับ

เชือกยักษ์พร้อมจะให้ชักเย่อแข่งกันแล้ว สังเกตว่ามีปลายเชือกยาวออกมาให้จับด้วย

ดูขนาดของเชือกสิครับ ว่าใหญ่แค่ไหน?

หลังจากนั้นจะมีขบวนแห่ของเหล่าเทพซึ่งมี 2 ฝ่าย โดยประจำอยู่ที่เชือกแต่ละฝั่งครับ

หลังจากนั้นทุกคนก็พร้อมที่จะดึงเชือกกันแล้ว ต่างก็แย่งจะจับเชือกนี้ให้ได้ ส่วนผมก็แย่งกับเขาเหมือนกัน อิอิ

ตรงหัวเชือกแต่ละฝั่งจะขมวดปมรวมกันไว้แล้วจะชักเย่อแข่งกันจนกว่าฝ่ายหนึ่งจะชนะ

ฝ่ายที่ชนะก็จะมีอาการแบบนี้ มีแต่นักท่องเที่ยวทั้งนั้น คนญี่ปุนไปหนายหมด

หลังจากนั้นก็จะตัดเชือกแบ่งกัน โดยถือว่าเป็นสิ่งมงคล เอาแขวนไว้ที่บ้านจะทำให้โชคดีตลอดปีจ้า

คุณลุงคนนี้คงโชคดีกว่าคนอื่นแน่ๆ ได้เส้นเบ้อเริ่มเชียว

จากนั้นเป็นการปล่อยลูกบอลสีทอง ดูเหมือนเปิดศักราชใหม่ทำนองนั้นน่ะครับ

ดูใกล้ๆ นะ

เก็บภาพสวยๆ รอบๆ ไปพลางๆ

แล้วงานก็สิ้นสุดลงด้วยความประทับใจ แต่ของผมยังไม่จบนะครับ

Create Date : 29 พฤศจิกายน 2551		3 comments
Last Update : 21 เมษายน 2552 13:33:49 น.
Counter : 7227 Pageviews.
Share Tweet