นู๋เป็น Gecko คุณพ่อบ๊งเบ๊งแต่เช้า เพราะต้องส่งพี่ๆ ไปโรงเรียน ... เค้าเรียกว่า วันอะไรน๊า วันลงทะเบียนเหรอ... ปรากฏว่า คุณพ่อหาซองเอกสารของพี่โทๆ ไม่เจอ ปลุกแม่ให้มาช่วยหากันใหญ่ โดยมีพี่โทๆ ทำหน้าตาไม่เดือดร้อนอยู่ใกล้ๆ ป้ามิยูกิโทรมาย้ำเพิ่มความกดดัน และ ... พี่มากิเอะเช็ดทำความสะอาดเหม้นๆ ของพี่เอ็คโค่ (โทษฐานไม่พาออกไปทำธุระ) ...คุณแม่ควานหาแบบงัวเงียเต็มทน... มาตื่นเต็มตาเอาตอนที่คุณพ่อตัดสินใจไม่หา รีบบึ่งรถพาพี่ๆ ไปส่ง ก่อนที่ตัวเองจะไปทำงานส่าย... พอรถจะออกจากไดรฟ์เวย์ คุณแม่รีบโยนถุงสมบัติเน่าๆ ของพี่โทๆ เข้าไปในรถ ...เอ่อ เผื่อซองเอกสารจะหลงอยู่ในนั้นงัย... พอใครๆ ออกไปแล้วบ้านก็กลับมาสงบอีกครั้งนิ ช่วงเช้า แม่หน้าแตกแหละละเอียด ... พามรรคณิชาไปมีตติ้งเพื่อนใหม่ที่โรงเรียน... น้าจูลี่บอก นัดเจอกันที่ปาร์คใกล้ห้องสมุด... พวกเราไปถึง ไม่เจอใครซ้ากกะคน.. มีแต่กลุ่มมีตติ้งของโรงเรียนเชสนัท ซึ่งเป็นโรงเรียนคุณหนูไฮโซ... เรารอกันอยู่เกือบชั่วโมงก็กลับ โดยมีมรรคณิชาคอยถามว่า “เพื่อนๆ อยู่ไหน จะปิคนิคอ่า หม่ามี๋” แย่จังนิ กลุ่มของเราท่าทางไม่สู้ ฝนตกพรำๆ ก็ไม่ออกจากบ้านกันซะแระ เอ้า ม่ายเปงไร...กลับบ้านมารอรับทีวีคุณพ่อดีก่า คุณพ่อย้ำนักหนาตั้งกะมะวาน ให้แม่รอตั้งแต่เที่ยง เพราะเค้าจะส่งของตอนเที่ยงครึ่ง... รอจนบ่ายคล้อย...เอ้า ลูกก็ง่วง แม่จะเข็นรถออกจากบ้านก็ไม่ได้... เลยโทรไปกัดคุณพ่อ ให้ไปไล่ของมาส่งไวๆ ... ระหว่างรอ.. แม่เผลอนิดเดียว นู๋เอาเมจิคที่มีกลิ่นผลไม้มาทาตัวสวยงาม มือเท้าเขียวปี๋... แม่เห็นแล้วก็ถอนหายใจ... ขี้เกียจล้าง ขอหม่ำก่อนได้ไหม... หม่ำไป บ่นนู๋ไป...บ่นจนมรรคณิชาสำนึกผิด “อาร์มซอรี่ๆๆ.... ไม่เขียนแล้ว” “เออๆๆ ให้อภัย แต่ไม่ล้างให้นะ อยู่งี้ไปก่อนแหละ จะได้จำได้ ทีหลังอย่าทำๆ” นับเป็นความคิดที่ผิดมหัตนภัยร้ายแรง... เพราะพอนู๋ง่วงหลับ นู๋ก็เอามือเขียวๆ ไปซบหน้า ... แถมมีน้ำลายไหล ช่วยเพิ่มมวลสีให้กับหน้า และผ้าปูเตียง... นู๋ตื่นขึ้นมาอีกที ก็ไปแสดงเป็นตัวแสตนด์อินของพี่ เก็กโก๊ะ ได้เลย นู๋ก็เข้าใจเลือกนะ เมจิคอย่างดี ติดท๊นทน... คุณแม่ต้องหาแปรงมาขัด ๆ แล้วยังไม่ค่อยจะออก... เออ ที่ตลกคือ ทำไมสีที่ติดหน้าถึงได้หลุดออกง่ายนัก แค่ใช้ผ้าชุปน้ำก็ออกแระ... ส่วนสีที่มือกะเท้า ลงสบู่ ลงน้ำยาหลายรอบก็ยังไม่ค่อยจะออก จนต้องเลิกขัด เพราะกลัวนู๋จะเหี่ยวไปเสียก่อน... เกือบจะวิ่งมาตั้งกระทู้ถามคุณแม่ๆ ในพันติ๊ปแล้วเชียวนะ... เผอิญ ตกเย็น นู๋ทำโน่น กินนี่ สีก็ชักเจือจาง...สีเหมือนช้ำในเลยแหละ อือม์ ถ้า Child Department มาเจอ อาจจะนึกว่า คุณแม่ทารุณนู๋ อิอิ เสียดาย ไม่ได้กดถ่ายรูปเป็นหลักฐาน... แบบ มัวแต่ขัดอ่า...   Create Date : 22 สิงหาคม 2550 5 comments Last Update : 22 สิงหาคม 2550 15:38:50 น. Counter : 699 Pageviews. Share Tweet

หนีนายมาหาน้องค่ะ งานเยอะมากมาย   โดย: เพียงแค่เหงา 22 สิงหาคม 2550 16:45:57 น.

หลานน่ารักจังค่ะ ทำผิดรู้จักขอโทษด้วย ถ้ามาบอก "อาร์มซอรี่ๆๆ" อยู่ใกล้ๆ โกรธอยู่ก็คงละลาย   โดย: ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา 22 สิงหาคม 2550 16:49:07 น.

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โถๆๆ ก็หนูเพลินนิ ใช่มะ เสียดายจริงๆ ไม่ได้เห็นเด็กตัวลาย   โดย: แอน (Second impact ) 22 สิงหาคม 2550 16:51:33 น.

ฮี่ๆ อ่านไปแล้วนึกภาพตามเลยค่ะที่สีเลอะมือ เลอะหน้า ... แถมได้กาวใจอย่างน้ำลายยืดๆ มาช่วยอีก ... ดูไม่จืดเลยค่ะ :)   โดย: JewNid 22 สิงหาคม 2550 20:52:22 น.

เซ็งเลย..เราเม้นท์แล้วตั้งเยอะ แล้วก็ลืมคอนเน็ค คลิกส่ง ข้อมูลหายไปหม๊ดเลย หมดเวลาเม้นท์แล้วล่ะ ไว้ค่อยมาเม้าใหม่นะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.244 22 สิงหาคม 2550 23:31:11 น.