ถ้าเลดี้ไดอาน่ายังมีชีวิตอยู่จนถึง 77 ปี..... คงจะมีหน้าตาประมาณนี้เน๊อะ
เมื่อวันอาทิตย์ ไปทำเซอร์ไพรส์แฮปปี้เบิร์ธเดย์ให้แกรนด์มา... ทั้งแต่งบ้าน จัดเค้ก เป่าแตร และถ่ายรูป คุณแม่เหมาคนเดียวหมด อิอิ จังหวะถ่ายรูป ได้รูปนี้ออกมา ดูปุ๊บ นึกถึงเลดี้ไดอาน่าเลย.. ทำไมก็ไม่รู้แหะ
เด๋วมีเวลาจะมาเขียนต่อว่า เซอร์ไพรส์หนุกแค่ไหน มีรูปมาแปะเยอะ (ว้า แค่นีกก็เหนื่อยซะแระ)
มาละคะ ต่อๆๆ
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาเป็นวันเกิดแกรนด์มา... น้าแอริคแย่งชิงตัวแกรนด์มาไปดินเนอร์ด้วยกันเสียก่อน ครอบครัวเราเลยใช้วิธีโทรไปร้องเพลงเบิร์ธเดย์ให้แกรนด์มา... คุณพ่อทำเสร่อนิดโหน่ย... อยากเป็นคนหมุนโทรสับ (ดูดิ แย่งหมุนหยั่งกะเด็กๆ ) หมุนก็ดันหมุนผิด ไปติดบ้านใครไม่รู้ คุณแม่ก็แหกปากร้องเพลงเสียลั่น ทางโน้นคงงงน่าดู กร๊ากก... ดี คุณพ่อตาไม่ดี แต่หูดี รู้สึกผิดสังเกต ห้ามไม่ให้แม่ร้องต่อ... ว่าแล้ว...ต้องขอโทษ ขอโพยทางนั้นยกใหญ่
แผนการณ์ต่อมา คือ เราจะยกทีมไปทำเซอร์ไพรส์วันเกิดให้แกรนด์มา... คุณแม่ลากมรรคณิชาไปร้านหาซื้อของตกแต่ง... แรกๆ มรรคณิชาก็หนุกดี แต่พออยู่นานไป นู๋ชักหงุดหงิด ไม่ฟังเสียงทั้งนั้น ไปยืนรอหน้าบูดอยู่ที่ประตูร้าน ..เอาซี้... ตัวแค่เนียะ รู้จักเร่งคุณแม่แล้วเหรอ... แหม๋ม ใจเย็นหน่อยไม่ได้ลูกคนนี้ แม่มัวแต่คุ้ยกองเซลล์... ระหว่างคุ้ย มีแม่ลูกสามเพิ่งเดินเข้าร้าน มาหยุดหน้ากล่องกองเซลล์ที่คุณแม่คุ้ยอยู่ ปากก็บอกว่า โอ๊ย พวกเราไม่มีเวลามานั่งเลือกแบบนี้หร๊อก ฮี่ๆๆ ในที่สุด แม่ได้แบนเนอร์ไดคัตตัวแฮปปี้เบิร์ธเดย์มา ระหว่างตัวอักษรจะมีรูป แฮรี่ พ็อตเตอร์คั่นเป็นระยะๆ ... ตอนคุณพ่อเห็นทำกรี๊ดกร๊าด... เอามาทำไม แม่ฉันไม่ใช่แฟนแฮรี่นะเธอ บ้าเหรอ ฉันกะจะเอารูปแม่ติดทับอีตาแฮรี่ตะหาก คืนวันเสาร์ เหนื่อยน่าดู ต้องวิ่งซื้อของทำเค้ก เตรียมดอกไม้ ลูกโป่ง แฟนซี ปาหี่ (เฮ้ย คำนี้สะกดถูกป่าว ดูแล้วติดเรทพิกล) มรรคณิชาตื่นเต้นมาก เรียกคุณแม่ทำเค้กตั้งกะวันศุกร์แย้ว... เพิ่งจะได้ลงมือหลังหม่ำมื้อเย็นวันเสาร์ ... เสียดาย กว่าจะอบเสร็จ ก็ดึก เลยไม่ได้ให้นู๋ช่วยละเลงแต่งหน้าเค้ก กว่าแม่จะได้นอนก็นู่น ตีห้าของวันอาทิตย์.. ไม่ใช่ไรหรอกคะ... แบบผลัดวันประกันพรุ่งเรื่องทำของขวัญให้แกรนด์มา...ไอเดียมาบรรเจิดเอาเมื่อถึงกำหนดวัน... คืนนั้นทั้งคืน เร่งเสริชเน็ท หา Quotes เด็ดๆ 77 อัน พิมพ์เป็นหนังสือเล็กๆ เย็บเล่มทำกะมือ.. ตั้งชื่อหนังสือว่า The book of 77 quotes for Grandma ที่ต้อง 77 เพราะปีนี้ แกรนด์มาอายุ 77 พอดี ฝรั่งถือเป็นเลขดี แกรนด์มาคุยฟุ้งมาเกือบเดือนแล้ว แถมคอยหมั่นถามอายุอาม่าที่เมืองไทยบ่อยๆ ...เออ คุณแม่กะอาอี๊ทั้งหลาย ไม่รู้อายุอาม่าหร็อก 55 ก็อาม่านะ ปิดเป็นฟามลับมาตลอด... คงถือมั้ง... แต่ในที่สุด หลังจากถูกแกรนด์มาซักบ่อยๆ คุณแม่เลยชักอยากรู้อายุอาม่าม่าง (ม่ายงั้น ดูอกตัญญูนะ ว่าม่ะ) จักแจงสืบจนรู้ว่า ธ่อ นึกว่าอาม่าแค่ 60 ก่าๆ ไหนได้ ขึ้นเลข 7 เลี้ยวอ่า
เช้าวันที่ต้องทำเซอร์ไพรส์ คุณพ่อดันมาทรุดป่วย... สงสัยโดนเชื้ออีโบร่าจากนู๋แหงๆ เพราะมะวานที่แม่ยุ่งๆ แม่ปล่อยให้นู๋เข้าโจมตีคลุกคลีกะคุณพ่อทั้งวัน... เอ้า คุณพ่อไปกะพวกเราไม่ได้ เพราะถ้าเอาเชื้อไปให้แกรนด์มาๆ จะทรุดหนักก่าพวกเราทุกๆ คน...เออ จิงๆ มรรคณิชาก็ไม่ควรไปนะ เพราะเชื้อนู๋แรง... แต่ถ้านู๋ไม่ไป คุณแม่ก็เหงาแย่เซ่
ตามแผน... เราต้องบุกเข้าบ้านแกรนด์มา ระหว่างที่แกรนด์มาไปโบสถ์... เอ่อ เอาจริงเข้า แม่เปิดประตูเข้าไป แกรนด์มาเพิ่งกลับมาพอดี...คุณแม่ก็เลิกลั่กนิดโหน่ย วิ่งซ่อนข้าวของ...เสร็จแล้วนึกได้ว่า ซ่อนทำไมหว่า..ต้องเปลี่ยนเป็นตะโกนบอกให้แกรนด์มารออยู่ข้างบน ห้ามลงมาเป็นอันขาด จนกว่าลูกสะใภ้จะเรียก 55 แกรนด์มาก็คงพอรู้เลาๆ แล... แต่ก็ทำตัวเชื่อฟัง...
ตอนตกแต่งขลุกขลักเล็กน้อย เพราะนู๋พยายามช่วยคุณแม่ทุกอย่าง... คุณแม่ก็ไม่อยากห้ามนู๋...เฮ้อ...คุณแม่เกือบตกเก้าอี้ตาย กว่าจะติด ตกแต่งเสร็จ ก่อนจะเรียกแกรนด์มาลงมา คุณแม่ซักซ้อมคิวกะนู๋อีกรอบ คือ เราสองคนจะใส่หน้ากากมาดิกราส์ แล้วตะโกน เซอร์ไพรส์ ก่อนจะร้องเพลง จบเพลง คุณแม่เป่าแตร ส่วนนู๋จะควงคทา (หา ท นางมณโท ไม่เจอคะ เลยต้องพิมพ์ผิดๆ) อวยพร ปิ๊งๆ ให้แกรนด์มา คิวจริง.. ลูกแม่กระชากหน้ากากออก... ร้องเพลงแบบลิปซิงค์ด้วยเสียงคุณแม่... ยังดี.. ไม่ลืมคิวปลุกเสก แกรนด์มา.. เสร็จปุ๊บ นู๋วิ่งเข้ากระโดดเกาะแกรนด์มาหยั่งกะตุ๊กแก (ลูกเอ๋ย มรดกแกรนด์มาจะไปตกกะใครได้ละเนียะ กร๊ากกก)
ถึงแม้จะรู้ว่าคุณแม่ทำอะไรอยู่ข้างล่าง พอแกรนด์มาลงมาเห็นสิ่งที่พวกเราทำให้ ก็ยิ้มหน้าบาน ดีใจสุดๆ ...จัดแจงเป่าเทียน แล้วก็นั่งอ่านหนังสือที่คุณแม่ทำให้... ท่าทางแกรนด์มาจะชอบนะ (โอว์ โล่งอกๆๆ ดีใจๆๆ) ... แกรนด์มาชอบหนังสือจนลืมว่า ควรตัดเค้กแบ่งพวกเรากิน แหะ แหะ คุณแม่ก็ไม่กล้าทวง...เสียดายจังเน๊าะ เป็นเค้กช้อกกาแลต ข้างในอัดแน่นด้วยเชอร์รี่หวานอร่อย... ฮือๆๆ อยากกินจัง
เสร็จพิธีคุณแม่รีบชวนนู๋กลับ เพราะกลัวเชื้ออีโบร่าจะกระโดดไปติดแกรนด์มา
Create Date : 08 สิงหาคม 2550 |
|
10 comments |
Last Update : 8 สิงหาคม 2550 14:47:07 น. |
Counter : 1491 Pageviews. |
|
|
|