คุณแม่นอกเรื่อง....ขอระบายความแค้นคะ

แค้นสุดจะทน
ดูสิ ยังปวดจิ๊ดๆ ที่หัวใจ ที่ไม่ได้ที่ทำร้านอาหาร...นี่มาเจอเรื่องบ้าๆ อีก
ตั้งกะเช้า คุณแม่แบกมรรคณิชาไปตะลอนๆ ดูทำเลเหมาะๆ ...ฉงฉานลูกเหมือนกันนะ...แต่น้าเป๊ปป้าให้กำลังใจว่า "เธอกะลูกอยู่ติดกันตลอดนิ เอาติดรถไปเหอะ ในรถก็ชวนกันคุย เล่นกันไป ลูกไม่แย่หรอก"... เอ่อ...ไอเดียดีคะ แต่ปฏิบัติยากคะ....ก้อ คุณแม่ขับรถก็เกร็งจะแย่ละ... นี่ให้ชวนเล่นเกมกะนู๋อีก...คุณแม่ว่าไม่คุ้มเสี่ยง...เลยใช้วิธีส่งหนมให้นู๋ตลอด...ลูกพยายามเรียกร้องเอานู่นนี่เหมือนกัน ยังดี พอคุณแม่บอกว่า "เด๋วนะ รอติดไฟแดงแล้วแม่หาให้"...เอ่อ ไอ้ประเทศนี้นี่ ไฟแดงมันแค่กระพริบตาอ่ะ คุณแม่หยิบให้ไม่ได้สักที ต้องเปลี่ยนใหม่
"มรรคณิชา ไม่ได้จริงๆ อ่ะคะ แม่ขับรถ แม่ทำอย่างอื่นไม่ได้" ...ลูกก็เงียบเรียบโร้ยดี...เฮ้อ รู้งี้จะไม่ใส่ความพยายามตั้งกะแรกหรอก

ระหว่างขับรถ ผ่านตลาดญี่ปุ่น...คุณแม่เลยโดดไปซื้อผักหญ้าที่ไม่ได้กินมานาน...เพราะคุณพ่อเล่นช้อปโฮลด์ฟู้ดมาร์เก็ตมายัดใส่ตู้เย็นตลอด......นี่กะว่า วันนี้ คุณพ่อคงจัดการผัก 2-3 ถุงที่อยู่ในตู้เย็นให้เรียบร้อย...ไม่ทำไม่ได้ แม่จะโกรธ เพราะของจากอีร้านนี้มานแพงโฉดๆ ....
กลับถึงบ้าน... คุณพ่อบอกขอตัวมรรคณิชาไปซื้อ อะไรไม่รุ สำหรับมาทำแบคอัพข้อมูลคอมพิวเตอร์เซอร์เวอร์ ก่อนที่มันจะพัง ...(เบื่อเรื่องคอมพังมั่กๆ .. บ้านอื่นเค้าต้องซื้อนู่นนี่เปลี่ยนบ่อยๆ เหมือนบ้านเราป่าวฟระ...)
คุณแม่ถือโอกาศเอนหลังหน่อย...ปวดหัวตุ๊บๆ... หลับยังไม่สนิทดี...พ่อลูกก็กลับกันมา ได้ยินเสียงคุณพ่อพยายามห้ามมรรคณิชาไม่ให้ปลุกคุณแม่....เอออ ดี...เอาลูกไปจัดการม่าง....
แต่อย่างว่าอะนะ...วิญญาณคุณแม่ดีเด่นเข้าสิง...คุณแม่นอนต่อไม่ได้...ขอไปดูนู๋ให้เห็นกะตาหน่อยเหอะ ทำอะไรกัน ทำไมเงียบผิดสังเกต
อ้าววว
พ่อลูกหนีออกจากบ้านกันไปอีกรอบ

เอ้า ไม่เป็นไร ไหนๆ ก็ตื่นละ .... คุณแม่เลยจัดการเอาเนื้อไก่ เนื้อหมูออกจากฟรีซเซอร์มาเตรียมหมัก บด หั่น ตามประสา จนพ่อลูกกลับมา
แว๊กกกกกกก
พ่อของนู๋ เป็นบ้าไปแล้ว
มานบ้าแน่นอน
มานไปช้อปทั้งที่ร้านโกรเซอร์รี่แถวบ้าน กะไปคอสโค
มานแบกอะไรบ้าเข้ามาฟระเนียะ
พระเจ้าช่วยกล้วยทอด
มันฝรั่งคอสโค เคยเห็นกันไหมคะ ถุงเท่ากระสอบข้าวสาร
หัวหอมเหลือง หัวหอมแดง อย่างละ 5 โล....ขอโทษเหอะ... ที่บ้านยังมีเหลือเลย มานเอามาทำมายยยย
แล้วที่น่าเดือดๆๆๆๆๆๆๆ คือ
ไก่ย่างคอสโค.....อยากบอกว่า "กรูเกลียดดดด" ซื้อมาทุกครั้ง เหลือทิ้งขว้าง...โอ้ยๆๆๆๆๆ "กรูอยากฆ่าคน"
แล้วยังไหนผักสลัด...(ยังมีอีกหลายอย่าง...ขี้เกียจจะบรรยาย เด๋วเดือดปุดๆๆมากไปกว่านี้)
มือที่หั่นหมูเริ่มสั่น...เจริญสติไม่ได้แล้วคะ หันไปแว้ดทันทีที่คุณพ่อเปิดตู้เย็น
"ตู้เย็นไม่มีที่จะให้ใส่แล้วโว้ย"
"มีสิ เด๋วฉันจัดการเอง" .... แน่ะ...ดูมาน...พูดแล้วยิ้มอารมณ์ดีอีกตะหาก

พ่อลูกนั่งแทะไก่คอสโค...
คุณแม่คิดในใจ...เออ ดี ป้อนเข้าไปเยอะๆ นะ ...จะได้ไม่ต้องทำมื้อเย็นให้นู๋....เสียอย่างเดียว...ลูกไม่ได้กินผักเลยนะสิ วันนี้ เฮ้อ
พอคุณแม่ทำลูกชิ้นหมูเสร็จ แอบเปิดตู้เย็น...วุ้ย นับถือ...ยัดทุกอย่างเข้ามาได้...เอ๊ะ แล้วไก่ย่างนรกกินกันจนหมดเลยเหรอ...อุ๊ๆๆ เจอแล้ว คุณพ่อฉีกๆ ใส่ถุงพลาสติค ...สงสัยเอาไว้ใส่สลัด แล้วก็มีส่วนที่ยังเป็นน่องๆ ใส่ไว้อีกถุง คงขี้เกียจแกะละมัง เหอ เหอ
ตอนนี้...เวลาปิดตู้เย็น ต้องเอามือย้ำ ไม่งั้นประตูเด้งออก

พอครัวว่าง...คุณพ่อจัดการเข้ามาทำต่อ...แน่นอน ม่ายงั้นของในตู้เย็นไม่หมดง่ายๆ ...
เอ้า ดึงหม้อปั่นชุดใหม่ออกมาใช้...เซ็งจริงโว้ย เอาแบบครบชุดเชียว...ตัวเองไม่เคยล้างนิ
แล้วนี่อะไรกัน ทำอะไรฟระ....ใช้ไข่ตั้งครึ่งโหล...เนียะ เห็นไหม ซื้ออะไรก็ขนซื้อได้ ไอ้ไข่ไก่เนียะ ทำไมไม่ขนซื้อมาจากคอสโคด้วยว๊า....ก็รู้ๆ อยู่ ลูกกินไข่ทุกวัน....
อะ อะ...นมก็ไม่ได้ซื้อมา แถมยังมาคว้าไปใช้ตั้ง 2 ถ้วย...ให้ตายเหอะ...
ทนดูต่อไปไม่ได้
"มรรคณิชา ไป...ไปสนามเด็กเล่น"

เครียดจัง...
ในหัวตอนนี้ คิดสับสนไปหมด... สับสนอะไรนะเหรอ...ก็สับสนคิวเมนูอาหารนะสิ...ไม่รู้จะทำอะไรก่อนหลังแล้ว...กลัวจะเน่าไปกันหมด...
อาทิตย์ก่อน คุณแม่ก็ต้องจัดคิวซะแทบแย่... ทั้งๆ ที่มีแต่ผักหญ้าที่คุณแม่ไม่รู้จัก...แต่ก็พยายามทำ พยายามใช้... จนใกล้สำเร็จ แล้วนี่อะไร...เอาบ้าอะไรมาเติม...กินกันทั้งกองทัพก็ไม่หมด.... เกลียดที่สุดก็การทิ้งข้าวของเนียะแหละ
คิดๆ แล้วน้ำตามันก็ไหลๆๆ....
เหมือนคนบ้าเลยเน๊อะ... มีใครเค้าร้องไห้เพราะของเต็มตู้เย็นบ้างป่าวเนียะ

Create Date : 28 สิงหาคม 2549		5 comments
Last Update : 28 สิงหาคม 2549 14:02:59 น.
Counter : 720 Pageviews.
Share Tweet