ง่า.....ลองอ่านดูนะ....หาอะไรเปรี้ยวทานแก้เลี่ยนระหว่างอ่านด้วยละ
เอ..คุณแม่สังเกต วันไหนคุณแม่บ่นแนวเครียดๆ เรตติ้งตกทุกที... สงสัยคุณน้า คุณอาคงกัวคุณแม่อาละวาดนิ อิอิ อ่ะ...ยังไงๆ ก็ยังต้องบ่นต่อคะ คุณลูก...จะได้ช่วยๆ กันจำว่า ช่วงนี้พัฒนาการของนู๋ออกมาแนวนี้ คือ จะบอกว่า ลูกพูด "โน" บ่อยเหลือเกิน บางทีคุณแม่ถามอะไรยังไม่ทันจบ ลูกรีบพูดแทรกไว้ก่อนเลยว่า "โน" ทั้งๆ ที่ บางทีคุณแม่เสนอให้หม่ำๆ นม นะเนียะ ปากก็ไม่เอา ส่ายหน้าหนีใหญ่ ต้องให้ลิ้นรู้รสปุ๊บ ถึงจะหยุด... ดูๆ ไป คุณแม่ก็ขำ เด๋วนี้นับว่าดีขึ้นหน่อย เพราะเริ่มได้คิดในบางครั้ง คือจะทั้ง "โน" + ส่ายหน้า กะ "อาววว" + พยักหน้า... บางทีนู๋ทำสลับกันจนตัวเองสับสน....คุณแม่เลยกลายเป็นคนย้ำคิดย้ำทำ...ต้องถามนู๋จนกว่าจะแน่ใจว่า นู๋ตัดสินใจยังไง
เย็นนี้ คุณแม่ทิ้งนู๋ไว้กะพี่มากิเอะ ให้พี่เค้าป้อนข้าวนู๋ ส่วนคุณแม่ซิ่งไปส่งพี่โทโมเอะเรียนกีต้าร์ (ขับรถหลงอีกตามเคย ทั้งๆ ที่เคยไปมาแร้น) ระหว่างรอพี่เค้าเรียน คุณแม่ก็ไปทำบาป ด้วยการกินสตาร์บัคส์ และซื้อแชมพูวิคตอเรีย ซีเครต...เฮ้อ...จนป่านนี้ ถุงช้อปปิ้งยังอยู่ในรถเลย...เทคนิคการทิ้งถุงในรถเหมือนสมัยอยู่เมืองไทย อิอิ กลับมา...ลูกทานข้าวได้จิ๊กเดียว...คุณแม่รับภาระป้อนนู๋ต่อ....แรกๆ ลูกออกลีลาจนคุณแม่หลงเชื่อเสียสนิทว่า ลูกคงอิ่ม....โชคดีที่คุณแม่เป็นยอดนักตื้อ....ไล่ตามป้อนไปเรื่อยๆ เล่นกะนู๋ไปด้วย...ก็ขำดี...พอแม่จะเอาช้อนเข้าปาก...ลูกวิ่งหนีได้เร็วมั่กๆ สปีดตัวซอยเท้าเร็วฉิวเลยแหละ ... แต่ละช้อน...คุณแม่ต้องหาวิธีให้นู๋อ้าปาก........ช่างทรมานคนแก่เหลือเกินนะลูก ไปๆ มาๆ กลายเป็นว่า ลูกกินมากกว่าปกติ....แต่คุณแม่ก็ใช้เวลาป้อนตั้งชั่วโมงครึ่ง....และเป็นการกินแต่ของอ้วนๆ ....ข้าวสวยงี้ ...ชอบจริ๊งจริง ลูกฉาน.... ไม่ได้ให้นู๋กินไก่เท่าไหร่ เพราะแม่ใจร้อนขี้เกียจรอนู๋เครี้ยวอะ (พอโตแล้วมาอ่าน ก็อย่ามาต่อว่ากันเด้อ) อ้อ จิกส์ นึง... ลูกแม่อึดมาก วิ่งแล้วเบรคไม่ทัน ชนตู้ หรือ หกล้มจากเก้าอี้...ลูกจะชงักนิดหน่อย แต่ไม่ร้องไห้ ทั้งๆ ที่แม่ได้ยินเสียงโป๊กใหญ่....คุณแม่กะพี่ๆ พยายามทำให้เป็นปกติ ถามนู๋ว่า "โอเคไหม" ส่วนใหญ่ ถ้าลูกเจ็บ ก็จะบ่นนิดหน่อย ประมาณว่า "โอ๊วส์" "อูยยย" "โอ๊ะโอ" แล้วก็สามารถกลับไปซนได้ต่อ...หรือถ้าไม่เจ็บมาก...ลูกก็จะยิ้มๆ ...บางทีหัวเราะขำตัวเองด้วยซ้ำ อีกอ้อ.... เด๋วนี้ พออาบน้ำเสร็จ คุณแม่เปิดโอกาสให้นู๋จ๋อมแจ๋มในอ่าง คุณแม่ก็จะกำหนดเวลาบอกนู๋ทุกครั้ง...พอใกล้หมดเวลา คุณแม่จะตะโกนบอกให้มรรคณิชา ดึงจุกน้ำ...และเตรียมตัวขึ้นจากอ่าง....มาสองวันนี้ ลูกจัดการดึงจุกเสร็จก็ปีนๆๆ ออกจากอ่าง วิ่งตื๋อๆๆมาหาแม่เลย....แถมชมตัวเองด้วยนะว่า "เก่งงง" +ปรบมือ ง่า...แม่ก็อยากชมนู๋เรื่องจัดการตัวเองอะนะ แต่อดเป็นห่วงไม่ได้ วิ่งๆ ไป เกิดพื้นลื่นแล้วนู๋ล้ม...มันจะแย่เอานา
เรื่องสุดท้ายแระ ... ลูกเป็นเด็กที่มีอิสระในตัวเองสูง...ดูๆ ไป นึกว่าจะติดแม่...แต่จริงๆ ก็ไม่ใช่.... พอคุณพ่อกลับมา ลูกก็ไปออดอ้อนให้พ่ออุ้ม แถมยังไปแย่งข้าวเย็นพ่ออีกแน่ะ ....มันน่าไหม...คุณแม่ไล่ป้อนอยู่แท้ๆ พอพี่โทโมเอะซ้อมกีต้าร์ ... ลูกอยากฟัง ...น่าเล่นกะอยู่แม่แท้ๆ ก็ทิ้งแม่ลงไปฟังเพลงเฉยเลย เย็นนี้ คุณแม่เลยวานพี่โทโมเอะ ให้พานู๋เข้านอน....แม่ได้ยินเสียงลูกโวยวายแค่สามประโยค...เสร็จแล้วก็ ป๊อก
เอ๊ะ... วันนี้ คุณแม่เป็นไรเนียะ ชมลูกตัวเองซะเลิศเลอเพอร์เฟ็กต์ เหอ เหอ
Create Date : 22 สิงหาคม 2549 |
|
7 comments |
Last Update : 22 สิงหาคม 2549 12:23:37 น. |
Counter : 808 Pageviews. |
|
|
|