เลิกเหอะ

เช้านี้ คุณลูกทำเก๋คะ เดินมาบอกแม่ว่า "I'm quit"
นู๋บ่นตั้งแต่วานนี้แล้วละ เพียงแต่ยังไม่เอ่ยออกมาว่า "ขอเลิก" นู๋บอกว่า ครูให้ทำท่า "กงล้อหมุน" ในวันสุดท้าย นู๋ทำไม่ได้ เจ็บหัว หยั่งโง้น หยั่งงี้ พอพ่อทำท่าจะเข้ามาเคลียร์ นู๋ก็รีบเปลี่ยนเรื่อง (ร้ายอ่ะ) หลอกให้แม่เย็บชุดเชียร์ลีดเดอร์ให้หน่อย เพราะวันสุดท้ายของคลาส เค้าจะมีการแสดงเชียร์ลีดเดอร์ แม่งี้ รีบเย็บให้ตามสั่ง

พอเช้านี้ มาเจอประโยคเด็ด แม่ก็ติ๊กต๊อกๆๆ เอาไงดี
พฤติกรรมของนู๋มันขัดแย้งกันอยู่น๊า
เอ้า ดราม่ามา ก็ดราม่าไป
แม่รีบออกจากบ้านเช้ากว่าปกติ อธิบายให้นู๋ฟังว่า เราต้องไปออฟฟิศของคอมมูนิตี้ก่อน ไปแจ้งให้เจ้าหน้าที่ทราบปัญหา แล้วค่อยไปที่ยิม จะได้แจ้งให้ครูทราบด้วย เก็ทป่ะลูก

ถึงออฟฟิศ แม่จัดแจงคุยกับ เจ้าหน้าที่เอง เค้าบอกว่า ถ้าจะขอเงินคืน ต้องติดต่อเจ้าหน้าที่ระดับสูงอีกคน
โอเค ไม่เป็นไร เด๋วเราไปยิมกันก่อง

ก่อนเข้าไปในยิม แม่เตี๊ยมกะนู๋ให้รู้เรื่องก่อน เพราะต้องการให้นู๋ชี้แจงกะคุณครูเอง นู๋จะได้รู้ว่า ไม่ใช่อยากเลิก ก็มาบอกเลิกง่ายๆ เอากะแม่ อิอิ

ปรากฏว่า พอเข้าไปยิมจริงๆ นู๋เล่นเงียบกริบ ไม่แอะสักคำ เวลาแม่เรียกให้พูด นู๋ก็เล่นตอบเป็นภาษาไทยเสียนี่ เอากะชีสิ

สรุป สุดท้าย ครูจะยกเว้นไม่ให้นู๋ทำท่ากงล้อ

แม่กลับบ้านไปพักสติ แต่ในหัววนเวียนด้วยความรู้สึกเกรงใจยิมจริงๆ อีกใจหนึ่งก็ปลอบตัวเองว่า สังคมที่นี่ มีอะไรต้องพูดตรงๆ ที่แม่บอกไปว่า เค้ารับเด็กเยอะเกิน ครูดูแลกันไม่หมด มรรคณิชาถึงเดินลอยเท้งเต้งในคลาส เหมือนวิญญาณล่องลอย

พอแวะไปรับนู๋อีกที ได้เห็นภาพที่ไม่เห็นมาก่อนในคลาสนี้ ไม่ว่ากะเด็กคนอื่นๆ คือ มีครูคนที่รับผิดชอบกลุ่มนู๋ กำลังสอน วัน-ออน-วัน ให้นู๋
เอื๊อกก
นู๋เดินออกจากคลาสแบบแฮปปี้ๆ แต่พอแม่บอกว่า เด๋วเรากลับบ้าน เราซ้อมตีลังกากันบนเตียงแม่นะ
นู๋รีบปฏิเสธเสียงหลง ไม่เอาๆๆ นู่ไม่ชอบเจ็บหัว

วิญญาณดราม่าควีนยังไม่หลุดออกจากร่างอีกเร๊อะ

Create Date : 21 กรกฎาคม 2554		3 comments
Last Update : 21 กรกฎาคม 2554 4:15:51 น.
Counter : 765 Pageviews.
Share Tweet