ชิส์ ใฝ่ต่ำจริงเลย
คิดดูสิ กระโปรงแก๊ปสวยๆ ไม่ซื้อ ดันไปซื้อของทาร์เก็ต ที่แม่นึกว่าจะประหยัด ไปๆ มาๆ กลายเป็นจ่ายสามเท่าของราคาแก็ป ถึงแม้จะได้มากชิ้นกว่าก็เหอะ แต่แม่ก็รู้สึกว่าโง่ๆ ไงพิกล... แม่เนียะ เป็นงี้ทู้กที ใช้ห้างทาร์เก็ตเป็นที่รองรับอารมณ์เสียเรื่อย จริงๆ มันพลาดแต่แรก ที่ได้ข้ออ้างเหมาะเจาะ คือ จะไปซื้อบู้ธเตอร์ให้นู๋ และกะไปกวาดพวกเครื่องเขียนต้อนรับเปิดเทอมให้
เอานะ อย่าบ่นไปเลย แม่มีของให้นู๋เพียบ รวมถึงลันช์บ็อกซ์อันใหม่ "อีกอัน" ฮือๆ สอยมาทำไมก็ไม่รุ เพิ่งซื้อให้นู๋ไปเมื่อสามวีคที่แล้วเอ๊ง มีเสื้อผ้าสวยๆ ให้นู๋ด้วยละ เผอิญ พฤติกรรมของนู๋ไม่ถูกใจแม่ช่วงนี้ แม่เลยแอบซ่อนของไว้ก่อง อิอิ
ทุกวัน แม่จะถามนู๋ว่า เรียนอะไรจากแค้มป์มาบ้าง คำตอบแรกของนู๋ จะมาแนว "ยัยคนนั้น ทำอย่างนี้ ยัยคนนี้ ทำอย่างนั้น" แม่แอบคิดให้ใจ "ส่งให้ไปเรียนนะเฟ้ย ไม่ได้ให้ไปเป็นกรรมการตัดสินอเมริกันเน็กซ์ ท็อปโมเดล" พอยิงคำถามเข้าเนื้อหาที่ทำจริงๆ แม่แอบถอนหายใจโล่งงงงงง อย่างเช่น นู๋บอกว่า "วันนี้ เรียนทำชอล์ก ครั้งแรกทำไม่สำเร็จ แต่อีกอันทำได้" ว่าแล้วก็ชูก้อนคล้ำๆ เหมือนจะเป็นชอล์กสีฟ้า แบบครึ้มฟ้า ครึ้มฝน ให้แม่ดูด้วยความภูมิใจ ที่ว่า แม่โล่งงงงงสุดๆ เพราะทุกการทดลองที่นู๋ทำ นู๋จะจำสูตรการทำ ส่วนประกอบไม่ได้เลย เย้
เป็นเรื่องที่แม่ทุกคนควรดีใจ ชิมิก่ะ คิดดู มะวานเรียนทำ สไลม์ ชาวบ้านเค้าเลือกทำสีเขียว สีชมพู สีสวยๆ ทั้งนั้น มีลูกแม่เนียะแหละ เลือกสีเหลืองอมน้ำตาล ด้วยเหตุผลที่ว่า มันเหมือน อึ ดี แม่เงี๊ยะ ต้องซักนู๋จนมั่นใจว่า นู๋ทำเองไม่ได้แน่ๆ แม่ถึงค่อยวางใจ 55
บนโต๊ะของนู๋ตอนนี้ เลยรกเลอะเทอะมากเป็นพิเศษ เพราะนู๋จะแอบทำโปรเจกต์แปลกๆ ของตัวเอง อย่างตอนนี้ กำลังทำโปรดักชั่น "มือพิฆาต" อยู่ เอาถุงมือยางมาเพ้นท์เป็นสีแดงเถือก นู๋บอกว่า "มันคือเลือด" โฮะ โฮะ จะรอดูตอนต่อไปของ มือพิฆาต นะจ๊ะ ว่าจะไปทางไหนต่อ
แม่พานู๋ไปเข้าคลาสทำหุ่นชักแบบอินโดนีเซีย ครูผู้สอนน่ารักมาก เอาหุ่นที่ทำให้เด็กๆ ดูเป็นตัวอย่างก่อน ๆ ที่จะ ถ่ายสำเนาแพทเทิร์นของหุ่นให้เด็กๆ เอาไปประดิษฐ์ เท่าที่แม่สังเกตดู จะมีแต่แม่ๆ เอเชีย นี่แหละ ที่แย่งคุณลูกทำหุ่น ด้วยการแทรกแซงไปเสียหมดทุกอย่าง ตั้งแต่ระบายสี ตัดกระดาษ ตกแต่ง รวมถึงแม่คนนี้ด้วย เอ่อ ขอโทษนะคะ ลูก แม่ลืมตัวจริงๆ วิญญาณติส์สิงก่ะ ทำอย่างเมามัน
ผลปรากฏว่า หุ่นของแม่ๆ เอเชีย จะค่อนข้างเหมือนต้นฉบับมาก ขณะที่หุ่นของแม่ๆ ฝรั่ง จะเป็นครีเอทีฟจากหัวของเด็กเอง คือ ไม่มีเค้าความเป็นอินโดฯ เลย แต่จะออกมาแนว หุ่นโรบ็อท ไฮเทค ฯลฯ
ยังดี ที่แม้แม่จะแย่งนู๋ทำซะเยอะ นู๋ก็เอ็นจอยกะโปรเจคนี้อยู๋ ย้ำกับแม่มากมายว่า กลับบ้านเราจะทำกันอีกตัวนะ
เสร็จโปรเจคนี้แล้ว แม่พานู๋ไปขึ้นรางวัล นักอ่าน 1000 นาที และแวะยืมหนังสือใหม่ๆ มาเพิ่มให้นู๋ด้วย นู๋ถึงเพิ่งเห็นกะตา ว่า หนังสือที่แม่หิ้วกลับบ้านให้แต่ละครั้ง มันหนักขนาดไหน นู๋เลยสตอเบอร์รี่กะแม่ทั้งวันว่า "ขอบคุณนะคะแม่ ที่หิ้วหนังสือหนักๆ ให้นู๋"
Create Date : 15 กรกฎาคม 2554 |
|
4 comments |
Last Update : 15 กรกฎาคม 2554 10:47:26 น. |
Counter : 753 Pageviews. |
|
|
|