ระบายออกมาซะบ้าง “Get out of my way, you, HOMO!!” คำพูดนี้หลุดมาจากปากเด็กสามขวบนะคะ ... ก่อนหน้านี้ก็ปล่อย ฟักแฟง แดมอิท ออกมาเกลื่อน ... ก็ได้ยินมาจากคุณพ่อนู๋เนียะแหละ แล้วนู๋ก็จำมาพูดเวลาเล่น Grand Theft เวอร์ชั่นล่าสุด (ลูกบังคับคอนโทรลเลอร์ได้เก่งกว่าแม่อีก) คุณพ่อรีบอบรมนู๋ชุดใหญ่ (เป็นงัยละ รู้สึกผิดละเซ่) ประมาณว่า ขอร้อง อย่าใช้คำเหล่านี้อีก “ต่อไปนี้ เราสองคนจะไม่พูดคำพวกนี้ ตกลงไหม” ... เดือนนี้ มรรคณิชาเริ่มปรับอารมณ์เข้าสู่ภาวะปกติ ... เป็นเด็กแสนหวานคนเดิมของแม่แร้น.. เวลานู๋เริ่มจะหงุดหงิด พอคุณแม่ทัก นู๋สามารถค่อยๆ สงบลงมาได้ดีขึ้น ... แม่ลูกเลยเบิกบาน ไม่เคียดๆๆ อากาศก็ดี๊ดี... แม่ขยันพานู๋ออกไปเล่นสนามเด็กเล่นแถวบ้าน ถีบจักรยาน และที่นู๋ชอบสุดๆ คือ ไปฟังดนตรีที่ปาร์ค... แรกๆ นู๋ขี้เขิน ไม่กล้าเต้น... พอดนตรีใกล้เลิกถึงจะเพิ่งบิวท์... แดนซ์กระจุยรุย น้องมาตาน่าร๊ากกสุดๆ เจอเราสองคนทีไร จะยิ้มเริงร่า เซย์ “ไฮ” พร้อมกะโบกมือหยอยๆ ... ตะแรกคิดว่าทักทายพิเศษเฉพาะให้กะมรรคณิชาคนเดียว ...อุ๊ว๊าว มีเผื่อแผ่มาถึงแม่ด้วย... ท่าทางน้องมาตาจะจำป้านิกกี้ได้เน๊อะ ช่วงที่แม่ต้องทำทรีทเม้นท์ แล้วพามรรคณิชาไปฝากคนโน้นคนนี้... แม่ว่า นู๋คงเข้าใจอะไรผิด คิดว่า ชีวิตต้องประมาณนี้ละมัง ... ระยะหลังๆ นี้ นู๋ถึงกะสั่งแม่ว่า “ไปบ้านน้าเป๊ปป้า (หรือ แกรนด์มา หรือที่ไหนๆ) แล้วแม่ไม่ต้องอยู่ ชิชาอยู่ all by myself แม่ไป แล้วมารับ” เข้าล็อก !!! ถูกใจแม่จังเลย... แต่ แม่ไม่ทำตามรีเควสท์ของนู๋หร๊อก.. ก็แม่รักมรรคณิชานินา... ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ แม่จะไม่ห่างจากนู๋หร็อกนะ ลึกๆ ลูกเองก็คงอยากอยู่ติดกะแม่อ่ะนะ... เพราะมรรคณิชาจะพูดเสมอๆว่า “ชอบแม่” (ทำไม ไม่พูดว่า รักแม่ ก็ไม่รุ แฮะ) เวลาตื่นนอนตอน”บ่าย” (เช้าไม่เป็น) ส่วนใหญ่ ถ้าหลับไม่พอ ลูกจะตื่นมาด้วยฟามมะโห แล้วมาลงที่แม่คนแรก ประมาณกระทืบเท้าโครมๆ แต่อยากให้แม่กอด ...เหอ เหอ ... ตลอดเดือนนี้ แม่เหงาจัด เลยเอาตัวนู๋มานอนข้างเตียง ให้นอนบนพื้น เอาฟูกวาง (ไม่นอนบนเตียงด้วยกัน เพราะนู๋ไม่ยอมจริงๆ) ลูกชอบนอนที่พื้นมาก หลังๆ คุณพ่อชักบ่นว่า แม่ทำลูก “ติด” เสียแล้ว ลูกจะนอนเองในห้องไม่เป็น หุหุ แม่ก็ทำเป็นสนใจคำพูดคุณพ่อนิดหน่อย ด้วยการบอกมรรคณิชาว่า “นู๋ต้องนอนนิ่งๆ หลับตานะ ถ้าหยุกหยิกๆ แม่มาเช็กเจอ ก็จะอุ้มนู๋กลับห้อง” มรรคณิชาเลยนอนตัวเกร็ง... มีครั้งนึง นู๋เอาหมอนใบใหญ่ปิดหน้าไว้ พอแม่ถาม นู๋ตอบว่า “แม่จะได้ไม่เห็นชิชา” 55 กัวเห็นไม่นิ่งเหรอจ๊ะ ดูก็น่าจะมีฟามสุขดี ชิมิก่ะ แต่จริงๆ แล้ว สภาพจิตใจแม่เอง ยังไม่ฟื้นกลับมาดีนัก อย่างวันก่อน แม่ดูภาพสะพานแขวน คาปิลาโน่ ที่แวนคูเวอร์ ด้วยหมายมั่นจะไปให้ได้ ตอนที่ตั่วอี๊จะมาเยี่ยมเดือนหน้า... เอ๊า คืนนั้น แม่เอาไปฝันเลย ฝันว่า แม่บอกให้นู๋จูงมือเดินไปด้วยกันบนสะพาน แต่มรรคณิชาไม่ยอม ตื้อจะขี่หลังแม่ เหมือนช่วงที่เราไปเที่ยวแคนาดา เดือนก่อน.. แม่ก็ยอมให้ขี่หลัง... ปรากฏว่า สะพานขาด แม่คว้าเชือกไว้แน่น มีมรรคณิชาโตงเตงอยู่ข้างหลัง... แม่ส่งกำลังใจสุดพลังบอกลูกว่า “ไม่ต้องกลัวนะ แม่จะปีนเชือกกลับขึ้นไป นู๋ล็อกคอแม่แน่นๆ” แต่ลูกบอกว่า ลูกไม่ไหว.. แม่พยายามคิดหาทางอื่นๆ ที่จะช่วยลูกสารพัด เป็นฝันที่เคียดๆ ถึงจะไม่กล้าฝันเห็นลูกตกลงไป แต่ก็สื่อกลายๆ ว่าแม้แม่จะแกร่งเพียงใด แต่ก็มีลิมิต ที่ลูกยังเล็กนัก... ฮือๆๆ แม่ตื่นมาร้องไห้ ปวดหัวเร้ย อารมณ์แม่ก็ยังเซ้นซิทีฟมาก อาทิตย์ที่แล้วไปเข้าคลาสโยคะสำหรับผู้ป่วยมะเร็ง... ครูให้แนะนำตัวทีละคน... พอมาถึงแม่ๆ กลับพูดไม่ออก น้ำตาไหลอย่างเดียว อายมากเลย ปกติ แม่ไม่ถึงขนาดนี้นะ ถึงจะคีโมเสร็จแล้ว แม่มีความรู้สึกว่า ข้างในร่างกายยังมีพิษของยาตกค้างอยู่ สภาพร่างกายและจิตใจเลยไม่ค่อยจะธรรมดาอ่ะนะ... ที่แย่มั่กๆ คือ แม่ยัง “ปลง” ไม่ได้... เผลอๆ ก็อดจะคิดโทษคนอื่นไม่ได้ เช่น หมองก วินิจฉัยผิดๆ แม่ต้องตัดสินใจเลือกทางรักษาด้วยตัวเองตลอด อื่นๆ อีกมากมาย หมอบอกว่า เป็นธรรมดา ทั้งสภาพร่างกายและจิตใจกว่าจะกลับเข้าสู่ภาวะปกติ คงต้องใช้เวลาไม่ต่ำกว่าครึ่งปี คนอื่นๆ เห็นแม่ก็คงนึกว่า “ปกติแล้ว หายแล้ว” ระบายออกมาซะบ้าง เพราะอยากให้ลูกเข้าใจ นึกสภาพออก เวลามาอ่าน นะลูกนะ หวังว่า เราจะได้ “อ่าน” บันทึกนี้ด้วยกัน ... แม่จะพยายาม “คิดในทางบวก” พยายามจินตนาการภาพ มรรคณิชารับปริญญา ถือดอกไม้ช่อโต๊โต ถ่ายรูปคู่กะแม่ //www.cs.ubc.ca/~bansal/canada/Vancouver/Capilano%20Suspension%20Bridge/tn/012%20Capilano%20bridge%202.jpg.html   Create Date : 19 กรกฎาคม 2551 19 comments Last Update : 19 กรกฎาคม 2551 16:49:35 น. Counter : 3543 Pageviews. Share Tweet

สู้ๆนะคะ เอาใจช่วยคะ น้องมรรคณิชาน่ารักมากกกกกกคะ เห็นแล้วอยากกอด   โดย: IndyMania 19 กรกฎาคม 2551 17:41:18 น.

เป็นกำลังใจให้อีกคนนะค่ะ ฝันดีค่ะ   โดย: Lady_Jane 19 กรกฎาคม 2551 21:49:33 น.

ขอส่งดอกไม้มาเป็นกำลังใจให้นะคะคุณแม่ เห็นด้วยค่ะ ว่าคิดถึงภาพนู๋มรรคโต รับปริญญาเอาไว้ ลูกเป็นความหวัง เป็นอนาคตของพ่อและแม่เสมอ หนูอ่านบล๊อคจากหน้าแรกๆ ได้ 10 กว่าหน้าแล้วค่ะ รู้สึกได้ถึงความรัก ความพยายามของคุณแม่ ที่จะเลี้ยงนู๋ให้ดีที่สุดเท่าที่แม่จะทำได้ เหนื่อยก็เหนื่อย แต่ทุกครั้งที่นู๋ยิ้มให้ คุณแม่ก็ดูจะรวบรวมแรงฮึด เอ้อ แรงกายแรงใจได้อีกโขเลยค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ คุณแม่สู้ๆ ค่ะ   โดย: หนูต๋อย (มือใหม่เล่นหุ้น ) 19 กรกฎาคม 2551 23:08:39 น.

ชีวิตมรขึ้นๆลงๆ วันนี้ไม่ใช่วันของเรา ยังมีพรุ่งนี้เสมอค่ะ สู้ๆนะคะ   โดย: มารน้อยไร้สังกัด IP: 81.100.67.25 19 กรกฎาคม 2551 23:58:28 น.

2-3 วันนี้ หนูไล่อ่านทู้แรกๆ ของนู๋มรรค รักนู๋มรรคขึ้นอีกหลายกิโลเลยค่ะ ตั้งแต่ทู้แรกๆ เลย เป็นตอนนู๋ประมาณ 9 เดือน แม่นู๋เลี้ยงนู๋เอง ทั้งรัก ทั้งห่วง เวลานู๋เจ็บตัว พี่เขียนได้ความรู้สึกมากๆ เลยค่ะ อ่านตาม หัวใจก็เย็นเจี๊ยบไปด้วย ตอนที่นู๋เจ็บ เหมือนเกิดเหตุการณ์ต่อหน้าเลยค่ะ ตอนที่พานู๋มาเยี่ยมอาม่า แล้วจะกลับ ก็เขียนได้ความรู้สึกของคนที่จากบ้าน และรักอาม่ามากด้วยค่ะ อาม่าก็รัก และห่วงหลานน้อยๆ ที่จะจากไปไกล อ่านแล้ว ซึ้งมากๆ เลยค่ะ กว่าลูกคนนึงจะโต มีเหตุการณ์มากมายเกิดขึ้น ให้พ่อกะแม่ได้ลุ้น ได้รัก สุดหัวใจ ขอบคุณสำหรับการเก็บเรื่องราวของนู๋มาเล่านะคะ หนูคิดว่าถ้านู๋มรรคโต ได้มาอ่านคงจะรู้แน่ๆ ค่ะ ว่าแม่เค้ารักเค้ามากขนาดไหน คุณพ่อ อาม่า อาอี๋ทั้งหลายรักเค้ามากขนาดไหนค่ะ   โดย: หนูต๋อยเองค่า (มือใหม่เล่นหุ้น ) 20 กรกฎาคม 2551 2:08:46 น.

ตามหนูต๋อยมาให้กำลังใจค่ะ หากต้องการดูรูปดอกไม้สวยๆ แวะไปที่บล๊อกย่าได้นะคะ มีเพียบ คลิ๊กดูตอนเก่าๆก็มีเยอะค่ะ ย่ามีทำเวบดอกไม้ด้วยค่ะ แวะไปดูได้ เวบดอกไม้ของย่าดา   โดย: ดา ดา 20 กรกฎาคม 2551 3:57:51 น.

ขอร่วมเป็นกำลังใจให้คุณแม่ด้วยนะครับ (^_^)   โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 20 กรกฎาคม 2551 5:21:38 น.

มาเป็นกำลังใจให้หนูมรรคณิชาและคุณแม่ นะครับ จิตใจสำคัญที่สุดที่จะก้าวผ่านอุปสรรค์ได้ อย่าท้อถอยนะครับ   โดย: ลุงแอ๊ด 20 กรกฎาคม 2551 8:38:30 น.

เป็นกำลังใจให้ น้องมรรคณิชา และคุณแม่ ค่ะ ขอให้ผลบุญช่วยนำพาก้าวผ่านอุปสรรคต่าง ๆ ไปด้วยดี   โดย: I_sabai 20 กรกฎาคม 2551 12:56:28 น.

เอาไอติมมาเสริฟค่ะ แล้วก็โกโก้อุ่นๆ จากพี่ปอค่ะ   โดย: หนูต๋อยเองค่า (มือใหม่เล่นหุ้น ) 20 กรกฎาคม 2551 15:10:10 น.

ไม่ได้แวะมาเยี่ยมแม่นู๋มรรคนานเลย วันนี้หอบกำลังใจมาฝากนะคะ   โดย: narellan 20 กรกฎาคม 2551 15:18:12 น.

เป็นกำลังใจให้คุณแม่นู๋มรรคค่ะ นู๋มรรคโชคดีมาก มีคุณแม่แสนดี เข้มแข็ง และเอาใจใส่นู๋ได้ดีมาก ๆ   โดย: แม่จากัวร์ IP: 125.25.24.243 20 กรกฎาคม 2551 15:57:59 น.

เป็นกำลังใจให้คุณแม่นู๋มรรคค่ะ นู๋มรรคโชคดีมาก มีคุณแม่แสนดี เข้มแข็ง และเอาใจใส่นู๋ได้ดีมาก ๆ   โดย: แม่จากัวร์ IP: 125.25.24.243 20 กรกฎาคม 2551 15:58:10 น.

มาเป็นกำลังใจให้นะคะ .. ขอให้มีกำลังใจที่เข้มแข็งค่ะ .. สู้ สู้ ค่ะ   โดย: บ้านอุ่นรัก 20 กรกฎาคม 2551 18:07:21 น.

ตามหนูต๋อยมาเยี่ยมหนูมรรค และคุณแม่จ๊ะ เอา ร่มไม้เย็น มาฝากเพื่อความเย็นตาเย็นใจด้วย ถ้าอยากดูความสดใสของวัยบริสุทธิ์ลองแวะไปบ้านป้ามั๊ย มีนายแบบนางแบบหน้าใสวัยละอ่อนเพียบจ๊ะ ชีวิตต้องสู้ เมื่อความมืดจากไปความสว่างจะเข้ามาแทนแน่นอนจ๊ะ   โดย: ร่มไม้เย็น 20 กรกฎาคม 2551 19:52:06 น.

ไม่ได้เข้ามาในนี้เลย หรือจะว่า ไม่ได้เข้ามาที่บ้านของใครเลยก็ว่าได้ ทราบข่าวจาก หนูต๋อย (อันที่จริงก็ไม่เคยรู้จักเค้าหรอกค่ะ ล็อคอิน มือใหม่เล่นหุ้น/ ขอบคุณหนูต๋อยมากมาย) แจ้งให้ทราบว่า แม่หนูมรรคมีปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพ ขอให้เข้มแข็ง ทั้งสุขภาพร่างกายและจิตใจ สู้ ๆ นะคะ   โดย: Nilz 21 กรกฎาคม 2551 8:35:03 น.

ระบายออกมาเถอะค่ะจะได้ไม่มีอะไรติดค้างในใจ สู้ๆนะค่ะคุณแม่ชิชา กำลังใจเริ่มต้นจากตัวเองก่อนค่ะ แล้วเราจะเปิดรับกำลังใจจากคนอื่น อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ อรเข้าใจที่แม่หนูชิชาระบายนะค่ะ ถึงจะไม่ได้อยู่ในภาวะแบบนี้ แต่ขอเป็นอีกกำลังใจหนึ่งนะค่ะ ดูแลตัวเองดีๆนะค่ะ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นค่ะ อรขอแอดบล็อกคุณแม่หนูชิชานะค่ะ ชอบบล็อกนี้มากๆอ่านทีไรน้ำตาจะไหลเพราะความสุขและน้ำตาจะไหลเพราะเข้าใจคุณแม่หนูชิชาค่ะ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะค่ะ   โดย: caramella 21 กรกฎาคม 2551 13:49:17 น.

ได้ลิงค์บล๊อกนี้ มาจากหนูต๋อย "มือใหม่เล่นหุ้น" ค่ะ อ่านแล้วอยากเป็นกำลังใจเล็กๆ ให้อีกแรงค่ะ ขอให้สู้ๆ นะคะ.... ปอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจจากเพื่อนในโลกใบเล็กนี้ค่ะ... มีแต่ชาร้อนจากบล๊อกมาฝากค่ะ ขอให้มีความสุข และมีสุขภาพแข้งแรงในเร็ววันนะคะ   โดย: Butterflyblog 21 กรกฎาคม 2551 18:33:31 น.

ได้แต่ส่งกำลังใจไปให้คะ อ่านไปก็คิดข้อความตอนนี้ ใจร่าเริงเป็นยาอย่างดี แต่บางทีในสถานการณ์แบบนี้มันก็ทำใจร่าเริงได้ลำบาก ระบายออกมาบ้างจะได้ไม่เครียดจนเกินไปและก็ขอให้คุณแม่นิกกี้เข้มแข็งนะคะ นู๋มรรคเป็นกำลังใจสำคัญ แถมมีกำลังใจจากเพื่อนๆที่นี่อีกด้วย ขอพระเจ้าอวยพรคะ   โดย: ลิตเติ้ลเกิร์ล IP: 60.52.203.179 22 กรกฎาคม 2551 16:47:30 น.