เขียนแบบพล่ามๆ พิกลคะ คงเพราะอากาศมานร้อนมังคะ แผนเดิมของวันนี้คือ หลังจากว่ายน้ำเสร็จ เราจะไปฟังดนตรีที่มารีน่าพาร์ค และย้อนกลับมาฟังสตอรี่ไทม์ในสวนกะครูเบอร์นิซ... แต่เนื่องจากทุกอย่าง ร้อน ฉับฉน วิงเวียนไปหมด คุณแม่เลยตัดดนตรีทิ้ง เริ่มจากไปถึงที่จอดรถ คุณแม่หาที่จอดแทบไม่ได้ ด้วยวันนี้ ใครๆ ก็เริ่มจัดงาน จัดกิจกรรมวันแรกกัน พอลงจากรถจะเดินไปสระว่ายน้ำ มรรคณิชาดึงมือคุณแม่สุดฤทธิ์ "ชิชาไม่ไป ชิชาไม่ว่ายน้ำ บลา บลา บลา" คุณแม่นึกในใจ เออ แหะ ลูกแม่ก็มีวันนี้เหมือนกัน ทำตัวเหมือนเด็กดื้อ งอแง ที่แม่เคยเห็นตามห้างทั่วไป หุหุ ให้บังเอิญ จ๊ะเอ๋กะแม่ลูกที่อยู่ในกรุ๊ปเดียวกะนู๋ที่ปากทาง คุณแม่เลยทำมั่วนิ่มไปคุยกะคนที่เค้าคุยรู้เรื่องดีก่า กะจะเอาเพื่อนนู๋เป็นตัวล่อให้นู๋เดินเข้าสระ....ไม่สำเร็จแหะ คุณแม่เพื่อนนู๋ก็น่ารักจิงๆ เลย ทำท่าจะรอพวกเรา แต่แม่ต้องขอเชิญให้ล่วงหน้าไปก่อน เพราะไม่รู้จะจุดธูปเรียกวิญญาณนู๋ได้ป่ะ คริคริ ปรากฏว่า ไม่ลำบากอย่างที่กัว... แค่แม่บอกนู๋ว่า งั้นแม่ช่วยอุ้ม นู๋จะได้ไม่เมื่อย...เออแน่ะ ยอมรับข้อเสนอง่ายๆ งี้อ่ะ ว่ายวันนี้ดีขึ้นเป้นลำดับ เพราะมรรคณิชาไม่ได้ขอนั่งขอบสระเลย แต่ยังบ่นเก่งเหมียนเดิมจ๊ะ วันนี้ มีเรียนท่านอนหงาย.. สังเกตดู เด็กทุกคนเกร็งหม้ด รวมถึงมือโปรที่ผ่านคลาสมาก่อนด้วย...อูย ค่อยใจชื้นหน่อย อย่างน้อย มรรคณิชาก็แรงดี ถีบไปหลายที ก่อนจะโวย "ม่ายอาวๆๆ" เพราะท่านอนหงายเนียะ น้ำมันอยู่ระดับหูไง เด็กๆ เลยโวยวายกันใหญ่ แม่ตะละคนต้องวุ่นวายหามุมสงบให้ลูก คริคริ ว่ายน้ำแล้ว เราสองคนไปนอนกลิ้งที่ปาร์คติดๆ กันรอเวลาครูเบอร์นิซจะมา สบายจิงๆ เลยอ่า พอครูมา ครูดีใจมาก เข้ามาทักทายชิชาใหญ่ ก่อนเริ่มเรียน นู๋ก็ทำซึ้ง วิ่งเข้าไปเซย์ไฮกะครูอีกรอบ แล้วไปนั่งฟังนิทานหน้าบานยิ้มไม่หุบเลย ตอนขึ้นรถกลับบ้าน มรรคณิชาไม่มีวีนเลย นั่งคาร์ซีทได้ ก็ขอนม ขอฟังเพลง แล้วก็หลับป็อก ช่วงบ่าย ลูกคงตื่นเพราะเสียงแม่เม้าท์โทรสับ... แย่จังเลยเน๊อะ คุณแม่เนียะ เสียงใหญ่ คุยทีคับบ้าน คุยแต่ละที เสียเวลาไปครึ่งค่อนวัน แหะ แหะ แย่ๆๆ คุณแม่เตรียมหมักไก่ทอดหาดใหญ่ (เมนุสุดฮิตช่วงนี้) ได้มรรคณิชามายืนเชียร์ข้างๆ ตอนแม่ตำเครื่อง "Good Job!! Mami, keep doing, Faster Faster" แม่ก็บ้าจี้ ลูกบอกให้ตำเร็วๆ แม่ก็รัวขาดใจ เล่นเอามรรคณิชาหัวเราะงอหาย ถูกใจสุดๆ ระยะนี้ นู๋เฝ้าสังเกต จับปรับพฤติกรรมแย่ๆ ให้คุณแม่บ่อยๆ อย่างเรื่องแกะส้นเท้านี่ ... มรรคณิชาแทบจะจับตายคุณแม่ ๆ เลยต้องแอบแคะๆ แกะๆ ตอนนู๋หลับ ฮี่ๆ ก็มานมันส์อ่ะ วันนี้ ตอนคุยโทรสับ แม่เอาเท้าพาดขอบหน้าต่าง นู๋ก็เดินมาจับเอาลง แม่เลยเดินหนีไปนั่งคุยแถวประตูหลังบ้าน นู๋ก็ยังตามมาตรวจ "เอาเท้าลงแม่ ไม่ดี" แง๊ววว ยุ่งกะแม่จัง แถมแอบฟังแม่เม้าท์อีกตะหาก แม่เม้าท์กะน้าจุ๊คว่านู๋ชอบเลือกเสื้อผ้าเอง.. เท่านั้นแหละ นู๋รีบปรู๊ดขึ้นชั้นบนไปขนเสื้อผ้ามาแต่ง...ไม่ร้อนเลยหรืองาย คุณพ่อกลับช้า เพราะต้องแวะไปฉีดยากันบาดทะยัก ได้ยินคำว่า ฉีดยา นู๋ทำหน้าตาฉงฉานพ่อขึ้นมาทันที "พ่อเจ็บ" เหตุที่เกิด คือ มะวานนี้ ตะปูตำเข้าหลังหน้าแข้ง . ดูแผลไม่น่ากลัวเลย เป็นแค่จุดขนาดหัวตะปูแหละ แต่ลึกตั้งนิ้วอ่ะ จะให้เล่าไหมอ่า ว่าได้แผลมางัย น่ากัวนะ อะ เล่าก็ได้ (จริงๆ อยากเล่ามั่กๆ) คุณพ่อลงไปให้อาหารปลาคอลย์หลังบ้าน ต้องปีนบันไดเด็คลงไป บันไดนี้ มีสามขั้น แต่ขั้นสุดท้ายพังไปนานแล้ว อีกสองขั้นที่เหลือก็ผุกร่อนมาก เวลาแม่ลง แม่จะเสียวๆ นึกตลอดเวลาว่า ต้องอย่าอ้วนมากไปก่านี้ ไม่งั้นจะลงบันไดนี้ไม่ได้... แจ็คพ็อตมาแตกที่คุณพ่อ ๆ ทำเก๋ เห็นขั้นสองง่อนแง่น เลยขึ้นไปขย่มให้หักพังไปเลย เสร็จเรียบร้อยก็เดินขึ้นขั้นบนสุด ปรากฏว่า ขั้นนี้ ที่นึกว่าแข็งแรงน่าจะอยู่ได้ก็ดันเอียงๆ คุณพ่อหล่นตุ๊บ ตัวถูกดันไปชิดขอบบันไดอย่างแรง ขาเลยปักกะตะปูที่ยึดบันได.. ตะปูนี้ สนิมเกรอะจนชวนสยดสยอง เลือดพุ่งปรี๊ดส์ เหมือนในหนังแอคชั่นเลยง่ะ เห็นคุณพ่อทำหน้าตาเฉ้ยเฉย... อือ แมนจังเน๊าะ   Create Date : 12 กรกฎาคม 2550 14 comments Last Update : 12 กรกฎาคม 2550 12:22:09 น. Counter : 757 Pageviews. Share Tweet

อ่า..........น่าหวาดเสียว คุณพ่อโดนตะปู นู๋มรรคณิชา เก่งจัง คุณแม่ต้องเชื่อฟังนู๋มรรค อย่าเกาส้นเท้านะคะ   โดย: wanwitcha 12 กรกฎาคม 2550 12:57:33 น.

มาดู นู๋มรรคณิชา. วันนี้มีอะไรให้อมยิ้มบ้างค่ะ เจอเรื่องเจ็บตัว เสียวแทนค่ะ   โดย: samelaa (samelaa ) 12 กรกฎาคม 2550 15:29:18 น.

รู้สึกว่านู๋มรรคณิชาจะชอบสั่งนะคะ เอ..เหมือนใครน๊อ? ตอนจบอ่านแล้วหวาดเสียวจังค่ะ   โดย: Lauderdale By The Sea 12 กรกฎาคม 2550 15:59:05 น.

โอ้วววววว น่ากลัวอ่ะค่ะ แต่คุณพ่อน้องมรรคณิชา แม้น แมนค่ะ เป็นนังคุณน้าคนข้างๆ มุ่ยนี่ร้องบ้านแตก อิอิ   โดย: ยัยหมามุ่ย (bon_bonkatz ) 12 กรกฎาคม 2550 18:27:28 น.

บ้าจี้ไปบ่อยๆได้คะเพราะชอบอ่านเม้นท์คุณแม่คะ พอดีแม่ขวัญไม่ค่อยขยันอัพบล็อกเท่าไหร่เวลาคุณแม่ไปเลยเจอเรื่องเดิมๆจ๊ะ ก่อนอื่นขอบอกว่าคุณสามีคุณแม่แมนจริงๆเพราะสามีอิชั้นเวลาเลือดตกยางออกเห็นหน้าตาโหดๆแบบนั้นพี่แกโอเวอร์มากคะ ไม่โวยวายแต่ทำประหนึ่งว่าแผลเท่าแมวข่วนเนี่ยมันหนักหนาสาหัสราวโดนตัดแขนเลยเชียว เก็บกดคะเลยมาปล่อยแถวนี้555 หนูมรรคจัดระเบียบให้คุณแม่ได้แล้วเนอะเก่งจัง คุณแม่ก็ช่างขยันทำอะไรๆให้หนูคอยบ่นเรื่อยเลย   โดย: miz u so much 13 กรกฎาคม 2550 10:27:03 น.

อ่ะโอ๋...แล้วคุณพ่อนู๋ชิชาค่อยยังชั่วรึยังคะ เป็นเด็กกิจกรรมเหมือนกันนะคะหนูน้อยนางฟ้าประจำบ้านนี้   โดย: floral_flory 13 กรกฎาคม 2550 14:45:26 น.

ลูกสาวน่ารักจังเลยค่ะ แก้มยุ้ย ตาแป๋ว ปากบาง ๆ ท่าทางจะพูดเก่งน่าดู อยากได้อย่างนี้บ้างอ่ะ   โดย: ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา 13 กรกฎาคม 2550 17:44:14 น.

แม่หนูมรรค ขอสูตรเมนูไก่ทอดหาดใหญ่บ้างเน้อ เราชอบทำไก่ทอดให้ลูกกิน แต่แค่หมักน้ำปลา อยากกินของหาดใหญ่บ้างน่ะแม่ ท่าจะอร่อย ดูหนูมรรคเร่งคุณแม่ดู ก็รู้ละ ว่าอร่อย   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.17 14 กรกฎาคม 2550 0:13:40 น.

อ้าว.... วันนี้คุณแม่ไม่เขียนบล็อกใหม่เหรอคะ แต่ไม่เป็นไรมาอ่านอีกรอบก็ได้เห็นด้วยกับพี่แมวคะว่าอยากได้สูตรด้วยอีกหนึ่งคนคะ   โดย: miz u so much 14 กรกฎาคม 2550 15:53:12 น.

แวะมาจะมาโม้ มัวแต่นั่งอ่าน ขำตอนจบอย่างแรง ฮ่า แหม มะต้องตาร้อนเรื่องลูกดิ้นหรอกค่า ตอนนี้เป็นไงคะ นู๋มรรคออกมาดิ้นเต้นแรงเต้นกานอกพุง สบายกว่ากันเยอะหมีว่า ฮี่ ในพุงเนื้อที่แคบ ๆ ดิ้น ๆ แล้วไม่สนุกเท่าไหร่ ฮ่า   โดย: ไ่่ก่ย่างคุกกี้กรอบหมีชอบหมด 14 กรกฎาคม 2550 18:25:40 น.

เป็นคุณพ่อนี่คะก็ต้องอดทนให้ลูกเห็น จริงแล้วท่านเจ็บ เหมือนพ่อจ๋ะจ๋าเลย เวลาเจ็บจะไม่ให้เห็นว่าตัวเองเจ็บแต่ หนูรุ้ว่าพ่อเจ็บมาก ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยมที่บล๊อก ตอนนี้อาการปวดขาหายเป็นปลิดทิ้งงเลยค่ะ เรื่องบางเรื่อง ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อเพราะเกิดขี้น กับตัวเราเอง   โดย: akojajaa 15 กรกฎาคม 2550 14:34:24 น.

สวัสดีค่ะ เจนนี่แวะมาทักทายค่ะ ขอบคุณมากน่ะคะ ที่แวะไปเที่ยวกับเจนนี่ที่บล็อค ไว้ว่างๆอย่าลืมแวะไปเที่ยวกับเจนนี่อีกน่ะคะ เจนนี่จะพาเที่ยวค่ะ   โดย: สาวอิตาลี 15 กรกฎาคม 2550 15:20:43 น.

คุณแม่คุณลูกน่ารักทั้งคู่เลยเนอะ... อ่านแล้วเห็นภาพสุด สุด... แวะมาเยี่ยมนะคะ วันหลังมาใหม่คะ   โดย: the kookkom 16 กรกฎาคม 2550 11:17:07 น.

คุณแม่หนูมรรถเอ๊ย..อีกเดือนนิดๆ อิชั้นต้องไปเรียนกับลูก แล้วล่ะค่ะ กลัวผอมจังเลยเนี่ย แต่เพื่อลูกเนอะ..ถึงแก่ถึงผอมก็ยอมตาย   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.190 17 กรกฎาคม 2550 8:37:16 น.